Wszystko, co musisz wiedzieć o HPV u kobiet

Co to jest HPV?

Wirus brodawczaka ludzkiego (HPV) odnosi się do grupy wirusów.

Istnieje ponad 100 typów wirusa HPV, a co najmniej 40 z nich przenosi się poprzez kontakty seksualne. Istnieją zarówno typy niskiego, jak i wysokiego ryzyka.

Chociaż HPV zazwyczaj nie powoduje żadnych objawów, niektóre typy mogą powodować brodawki narządów płciowych. Niektóre typy mogą również prowadzić do pewnych nowotworów, jeśli nie są leczone.

Czytaj dalej, aby dowiedzieć się o szczepionce i innych sposobach zmniejszenia ryzyka, jak uzyskać diagnozę, czego spodziewać się po leczeniu i nie tylko.

Czy to jest powszechne?

HPV jest najczęstszą infekcją przenoszoną drogą płciową (STI).

Według Centers for Disease Control and Prevention (CDC) około 79 milionów Amerykanów ma aktywną infekcję HPV. Każdego roku aż 14 milionów Amerykanów zostaje zarażonych.

Większość osób aktywnych seksualnie - niezależnie od anatomii czy płci - zapadnie na co najmniej jedną postać wirusa HPV w ciągu swojego życia.

Co to powoduje?

HPV to wirus, podobnie jak zwykłe przeziębienie lub grypa, który ma wiele różnych odmian.

Niektóre formy HPV mogą powodować brodawczaki (brodawki), stąd nazwa wirusa.

Jak się rozprzestrzenia?

Wirus HPV jest przenoszony głównie przez kontakt ze skórą. W większości przypadków dotyczy to dotykania narządów płciowych lub stosunku płciowego.

To zawiera:

• od sromu do sromu
• od sromu do penisa
• pochwa do penisa
• penis do penisa
• penisa do odbytu
• palce do pochwy
• palce do penisa
• palce do odbytu

HPV może również rozprzestrzeniać się podczas seksu oralnego. To zawiera:

• usta do sromu
• usta do pochwy
• usta do penisa
• usta do jąder
• usta do krocza (między genitaliami a odbytem)
• usta do odbytu

Ogólnie rzecz biorąc, każdy kontakt narządów płciowych lub odbytu może przenosić wirusa HPV, nawet jeśli nie występują żadne objawy.

W rzadkich przypadkach wirus HPV może zostać przeniesiony z rodzica na dziecko podczas porodu drogami natury.

Ogólnie rzecz biorąc, jest mało prawdopodobne, aby wirus HPV narządów płciowych - z brodawkami lub bez - powodował komplikacje podczas ciąży lub porodu.

Czy dotyczy tylko osób, które mają pochwę?

HPV dotyka każdego. Istnieją jednak sytuacje, które dotyczą tylko osób, które mają penisa.

Na przykład ci, którzy działają jako partner przyjmujący podczas seksu penisowo-analnego, są bardziej narażeni na rozwój HPV niż ci, którzy uprawiają tylko seks penisowo-pochwowy.

Chociaż nowotwory związane z HPV są mniej powszechne wśród osób, które mają penisa, niektóre osoby mogą być bardziej podatne - na przykład osoby z HIV lub inne przyczyny osłabienia układu odpornościowego.

Osoby, które mają penisa i są dotknięte zarówno wirusem HPV, jak i HIV, mogą rozwinąć brodawki narządów płciowych, które są cięższe i trudniejsze do leczenia.

Skąd wiesz, czy to masz?

Prawdopodobnie nie będziesz wiedział na pewno, chyba że poprosisz lekarza lub innego pracownika służby zdrowia o wykonanie badań przesiewowych.

Mogą pobrać próbkę komórek wewnątrz szyjki macicy, aby zbadać obecność wirusa HPV.

Możesz być w stanie samodzielnie zdiagnozować, jeśli pojawią się brodawki, ale powinieneś udać się do lekarza, aby potwierdzić przyczynę.

Jakie są objawy?

HPV zwykle występuje bez objawów. Z tego powodu większość ludzi nie wie, że są nosicielami wirusa.

U większości ludzi wirus faktycznie ustępuje samoistnie, więc mogą nigdy nie wiedzieć, że go mieli.

Kiedy objawy występują, zwykle pojawiają się w postaci brodawek narządów płciowych. Możesz zauważyć pojedynczy guzek lub grupę guzków.

Te guzy mogą być:

• swędzący
• kolor skóry lub biały
• podniesiony lub płaski
• w kształcie kalafiora
• wielkości główki szpilki (1 milimetr) do wielkości cheerio (1 centymetr)

Nie wszystkie guzy narządów płciowych to brodawki, dlatego ważne jest, aby udać się do lekarza lub innego pracownika służby zdrowia w celu ustalenia diagnozy.

Mogą określić przyczynę i doradzić co do dalszych kroków.

Jak się to rozpoznaje?

Jeśli masz brodawki lub inne owrzodzenia narządów płciowych, Twój lekarz może użyć skalpela do pobrania próbki małej komórki skóry (biopsja) z dotkniętego obszaru.

Jeśli nie występują u Ciebie objawy, proces diagnostyczny zwykle rozpoczyna się od nieprawidłowego wyniku testu cytologicznego.

W takim przypadku lekarz może zamówić drugi test cytotoksyczny, aby potwierdzić oryginalne wyniki, lub przejść bezpośrednio do testu szyjki macicy na obecność wirusa HPV.

Twój lekarz pobierze kolejną próbkę komórek szyjki macicy, ale tym razem przeprowadzi test laboratoryjny na obecność wirusa HPV.

Jeśli wykryją typ, który może być rakowy, Twój lekarz może wykonać kolposkopię w celu wyszukania zmian i innych nieprawidłowości na szyjce macicy.

Jest mało prawdopodobne, aby Twój lekarz wykonał wymaz papki z odbytu, chyba że wystąpią brodawki odbytu lub inne nietypowe objawy.

Nie ma konkretnego testu do zbadania na obecność HPV jamy ustnej, ale lekarz może wykonać biopsję wszystkich zmian chorobowych, które pojawiają się w jamie ustnej lub gardle, aby ustalić, czy są rakowe.

Jaka jest różnica między testem cytologicznym a testem na obecność wirusa HPV?

Badanie cytologiczne nie oznacza HPV. Potrafi jedynie wykryć obecność nieprawidłowych komórek.

W wielu przypadkach nieprawidłowy wynik wynika z:

• słaba próbka tkanki
• obecne plamienie lub miesiączka
• niedawne stosowanie produktów do higieny kobiecej
• niedawny seks penisowo-pochwowy

Nieprawidłowy wynik może być również oznaką innych chorób przenoszonych drogą płciową, w tym opryszczki narządów płciowych i rzęsistkowicy.

Z drugiej strony test HPV może wykryć obecność HPV. Może również zidentyfikować obecne szczepy.

Czy test HPV jest częścią procesu przesiewowego w kierunku chorób przenoszonych drogą płciową?

Nie, zazwyczaj test HPV nie jest obecnie objęty standardowym badaniem przesiewowym w kierunku chorób przenoszonych drogą płciową.

Jeśli masz mniej niż 30 lat, Twój lekarz zazwyczaj nie zaleci testu na obecność wirusa HPV, chyba że uzyskasz nietypowy wynik badania cytologicznego.

Jeśli jesteś w wieku od 30 do 65 lat, lekarze zwykle zalecają:

• badanie cytologiczne co 3 lata
• test HPV co 5 lat
• badanie cytologiczne i HPV razem co 5 lat

Czy to jest uleczalne?

Na HPV nie ma lekarstwa, ale wiele typów zniknie samoistnie.

Według CDC, ponad 90 procent nowych infekcji HPV ustępuje lub staje się niewykrywalnych w ciągu 2 lat od zakażenia.

W wielu przypadkach wirus usuwa się lub staje się niewykrywalny w ciągu 6 miesięcy.

Jeśli wirus nie zostanie usunięty, Twój lekarz będzie współpracował z Tobą w celu leczenia wszelkich zmian w komórkach szyjki macicy lub brodawek związanych z HPV.

Jak to jest traktowane?

Jeśli masz brodawki narządów płciowych, istnieje prawdopodobieństwo, że same znikną.

Jeśli tak się nie stanie, Twój dostawca może zalecić co najmniej jedną z poniższych opcji:

• imikwimod (Aldara), krem ​​do stosowania miejscowego, który wzmocni zdolność układu odpornościowego do zwalczania infekcji
• sinecatechins (Veregen), krem ​​do stosowania miejscowego, który leczy brodawki narządów płciowych i odbytu
• podofilina i podofiloks (Condylox), miejscowa żywica roślinna, która niszczy tkankę brodawek narządów płciowych
• kwas trichlorooctowy (TCA), środek chemiczny, który wypala wewnętrzne i zewnętrzne brodawki narządów płciowych

Twój lekarz może zalecić operację usunięcia brodawek, które są większe lub nie reagują na leki. Może to obejmować:

• wycięcie chirurgiczne w celu odcięcia tkanki brodawki
• kriochirurgia mająca na celu zamrożenie i zabicie tkanki brodawek
• elektrokoagulacja lub leczenie laserowe w celu wypalenia tkanki brodawek

Jeśli wirus HPV spowodował raka w organizmie, lekarz zaleci leczenie w zależności od tego, jak bardzo rak się rozprzestrzenił.

Na przykład, jeśli rak jest na najwcześniejszym etapie, mogą być w stanie usunąć zmianę nowotworową.

Mogą również zalecić chemioterapię lub radioterapię, aby zabić komórki rakowe.

Co się stanie, jeśli HPV nie będzie leczony?

W niektórych przypadkach brodawki narządów płciowych, które nie są leczone, ustępują samoistnie. W innych brodawki mogą pozostać takie same lub powiększać się lub zwiększać liczbę.

Jeśli twój lekarz wykryje nieprawidłowe komórki, powinieneś postępować zgodnie z jego zaleceniami dotyczącymi dodatkowych testów lub leczenia w celu usunięcia komórek.

Zmiany, które nie są monitorowane lub nieleczone, mogą stać się rakowe.

Czy może to wpłynąć na ciążę?

Posiadanie HPV nie wpłynie na twoją zdolność poczęcia. Jednak niektóre metody leczenia HPV mogą.

To zawiera:

• kriochirurgia
• biopsja stożka
• procedura elektrochirurgicznego wycięcia pętli (LEEP)

Zabiegi te służą do usuwania nieprawidłowej tkanki. Usunięcie komórek może zmienić wytwarzanie śluzu szyjkowego lub spowodować zwężenie otworu szyjki macicy (zwężenie).

Zmiany te mogą utrudnić plemnikom zapłodnienie komórki jajowej.

Jeśli jesteś już w ciąży, wirus HPV nie powinien wpływać na ciążę. Przenoszenie wirusa lub brodawek narządów płciowych podczas ciąży lub porodu jest mało prawdopodobne.

W rzadkich przypadkach, jeśli brodawki narządów płciowych są duże lub szeroko rozprzestrzenione, mogą blokować kanał pochwowy lub w inny sposób utrudniać poród.

W takim przypadku lekarz prawdopodobnie zaleci cesarskie cięcie.

Czy zmieni się w raka?

Posiadanie HPV nie oznacza, że ​​rozwiniesz raka. Często infekcja ustępuje bez powodowania brodawek narządów płciowych lub innych komplikacji.

Jeśli Twój lekarz wykryje nieprawidłowe komórki, może przeprowadzić test HPV, aby określić, czy masz HPV, a jeśli to zrobisz, czy jest to szczep „wysokiego ryzyka”.

Nieleczone szczepy wysokiego ryzyka mogą prowadzić do następujących nowotworów:

• doustny
• szyjny
• pochwowy
• sromowy
• analny

Czy można dostać HPV więcej niż raz?

Tak, i może się to zdarzyć na wiele sposobów. Na przykład:

• możesz mieć jednocześnie wiele szczepów HPV
• możesz usunąć jeden typ wirusa HPV i później rozwinąć ten sam typ
• możesz usunąć jeden typ wirusa HPV, a później rozwinąć inny typ

Należy pamiętać, że jednorazowe usunięcie wirusa bez leczenia nie oznacza, że ​​będzie można to zrobić drugi raz.

Twoje ciało może różnie reagować na to samo obciążenie w różnych momentach życia.

Jak się temu zapobiega?

Możesz zmniejszyć ryzyko zakażenia HPV, jeśli:

• Zdobądź szczepionkę przeciwko wirusowi HPV. Szczepionka przeciwko wirusowi HPV pomaga zapobiegać szczepom, o których wiadomo, że powodują brodawki lub stają się rakowe.
• Używaj prezerwatywy za każdym razem, gdy uprawiasz seks. Prezerwatywy nie zapewniają pełnej ochrony przed HPV i innymi chorobami przenoszonymi drogą płciową, ale prawidłowe stosowanie podczas seksu oralnego, pochwowego i analnego może znacznie zmniejszyć ryzyko.
• Ogranicz liczbę partnerów seksualnych. To zalecenie jest prawem prawdopodobieństwa - im więcej masz partnerów, tym więcej osób może narazić Cię na HPV.
• Nie bicz. Douching usuwa bakterie z pochwy, które mogą pomóc w powstrzymaniu HPV i innych chorób przenoszonych drogą płciową.

Co to jest szczepionka?

Szczepionka przeciw HPV pomaga zapobiegać szczepom, o których wiadomo, że powodują brodawki narządów płciowych, odbytu lub jamy ustnej, a także niektórym nowotworom.

Amerykańska Agencja ds.Żywności i Leków (FDA) zatwierdziła trzy szczepionki przeciwko HPV:

• Cervarix
• Gardasil
• Gardasil 9

Chociaż wszystkie trzy zostały zatwierdzone przez FDA, tylko Gardasil 9 (9vHPV) jest rozprowadzany w Stanach Zjednoczonych od 2016 roku.

Szczepionka obejmuje serię dwóch lub trzech zastrzyków podawanych w ciągu sześciu miesięcy.

Aby w pełni skorzystać ze szczepionki, musisz otrzymać pełną kurację lekarską.

Większość lekarzy zaleca zaszczepienie się przeciwko wirusowi HPV w wieku około 11 lub 12 lat lub przed aktywnością seksualną. Jednak nadal możesz odnieść pewne korzyści nawet po aktywizacji seksualnej.

FDA zatwierdziła szczepionkę przeciwko wirusowi HPV dla osób dorosłych w wieku do 45 lat.

Jeśli masz więcej niż 45 lat i zastanawiasz się, czy możesz skorzystać ze szczepionki przeciwko wirusowi HPV, porozmawiaj z lekarzem lub innym pracownikiem służby zdrowia.

Czy szczepionka może chronić przed wszystkimi szczepami?

Szczepionka chroni tylko przed szczepami HPV związanymi z brodawkami i rakiem.

Każdy z trzech typów szczepionek zapewnia inny poziom ochrony:

• Cervarix chroni przed wirusem HPV typu 16 i 18.
• Gardisil chroni przed HPV typu 6, 11, 16 i 18.
• Gardisil 9 chroni przed HPV typu 6, 11, 16, 18, 31, 33, 45, 52 i 58.

HPV typu 16 i 18 są odpowiedzialne za około 70 procent wszystkich przypadków raka szyjki macicy.

Typy HPV 31, 33, 45, 52 i 58 są odpowiedzialne za 20 procent wszystkich przypadków raka szyjki macicy.

HPV typu 6 i 11 nie są rakowe, ale mogą powodować brodawki narządów płciowych, odbytu lub jamy ustnej.

Ponieważ Gardasil 9 zapewnia najlepszą ochronę przed wszystkimi typami HPV wysokiego ryzyka, jest to obecnie jedyna zalecana szczepionka podawana w Stanach Zjednoczonych.

Szczepionka odgrywa ważną rolę w zapobieganiu HPV, ale nie chroni przed każdym możliwym szczepem. Używanie prezerwatywy podczas seksu oralnego, waginalnego i analnego może zapewnić dodatkową ochronę.

Jak otrzymujesz szczepionkę?

Jeśli masz lekarza pierwszego kontaktu lub ginekologa, porozmawiaj z nimi o szczepionce. Szczepionka jest również dostępna w większości oddziałów zdrowia i przychodni.

Szczepionka kosztuje około 178 USD za dawkę, więc pełna seria leków może kosztować nawet 534 USD.

Jeśli masz ubezpieczenie zdrowotne, szczepionka jest w pełni objęta opieką profilaktyczną do 26 roku życia.

Jeśli masz więcej niż 26 lat lub nie masz ubezpieczenia, zapytaj swojego dostawcę, czy ma dostępne programy pomocy pacjentom.

Szczepionkę można otrzymać bezpłatnie lub po obniżonej cenie.

Podsumowując

Chociaż HPV jest zwykle nieszkodliwy, niektóre szczepy mogą powodować brodawki lub stać się rakowe.

Według CDC szczepionka może zapobiec wystąpieniu większości nowotworów związanych z HPV.

Jeśli masz pytania dotyczące wirusa HPV lub szczepień, porozmawiaj z lekarzem.

Mogą omówić indywidualne ryzyko rozwoju HPV, a także potwierdzić, czy zostałeś zaszczepiony wcześniej, czy też możesz z tego skorzystać teraz.