Większość ludzi w ciągu swojego życia skłamała. Może przekręcają prawdę, żeby komuś się nie stało. A może wprowadzają kogoś w błąd, aby osiągnąć ostateczny cel. Inni mogą okłamywać samych siebie co do swoich prawdziwych uczuć.
Ale historie, które opowiadamy, czasami mogą nam uciec, a kłamstwa mogą mieć poważne konsekwencje.
Jeśli kłamstwo stało się w twoim życiu bardziej regularnym nawykiem, staraj się nie być dla siebie zbyt surowym. W końcu większość ludzi kłamie, nawet jeśli się do tego nie przyznają.
Zamiast tego zadaj sobie pytanie, jak możesz przełamać ten wzorzec i być bardziej szczerym w przyszłości. Mamy kilka odpowiedzi na to pytanie, które mogą pomóc.
Sprawdź wyzwalacze
Następnym razem, gdy znajdziesz się w kłamstwie, zatrzymaj się i zwróć uwagę na to, co dzieje się w środku.
Zapytaj siebie:
- Gdzie jesteś?
- Z kim jesteś?
- Jak się czujesz?
- Czy kłamiesz, aby poczuć się lepiej, czy też nie sprawiasz, że ktoś poczuje się źle?
Odpowiedzi na te pytania pomogą Ci określić, które scenariusze, emocje lub inne czynniki powodują, że kłamiesz. Po zidentyfikowaniu niektórych czynników wyzwalających przyjrzyj się im uważnie i zastanów się nad nowymi sposobami reagowania na nie.
Na przykład, jeśli masz skłonność do kłamania, gdy jesteś postawiony w miejscu, spróbuj zaplanować możliwe odpowiedzi przed wchodzenie w sytuacje, w których wiesz, że możesz być na gorącym siedzeniu lub pod dużym stresem.
Pomyśl, jakie kłamstwa opowiadasz
Kłamstwa mogą przybierać różne formy. Erin Bryant, autorka niewielkiego badania z 2008 roku, w którym analizowano, w jaki sposób studenci oddzielili białe kłamstwa od innych rodzajów nieuczciwości, sugeruje, że kłamstwa można podzielić na kilka kategorii.
Rodzaje kłamstw
- białe kłamstwa
- kłamie przez zaniedbanie
- przesady
- „Szare” lub subtelne kłamstwa
- kompletne nieprawdy
Zawężenie typu kłamstwa, w jakie się angażujesz, może pomóc ci lepiej zrozumieć przyczyny tego kłamstwa.
Może wyolbrzymiasz swoje osiągnięcia w pracy, ponieważ uważasz, że odnosisz mniejszy sukces niż znajomi. A może nie mówisz swojemu partnerowi o lunchu z byłym, ponieważ nawet jeśli nie masz zamiaru oszukiwać, martwisz się, co mogą pomyśleć.
Ćwicz ustalanie - i trzymanie się - swoich granic
„Jasne, spędzanie wolnego czasu brzmi świetnie!”
„Bardzo bym chciał, żebyś przyjechał na kilka dni”.
„Nie, nie jestem zbyt zajęty. Zdecydowanie mogę pomóc w tym projekcie ”.
Czy któreś z tych wyrażeń brzmi znajomo? Czy powiedziałeś je bez cienia szczerości? Może są w połowie prawdziwe: chciałbyś się spotkać, ale nie czujesz tego w tej chwili.
Możesz czuć się bardziej zmotywowany do kłamstwa, jeśli masz trudności z wyznaczeniem granic w życiu osobistym lub zawodowym. Te kłamstwa mogą nie wydawać się wielką sprawą, ale mogą mieć na ciebie wpływ.
Nie zawsze łatwo jest powiedzieć „nie”, zwłaszcza jeśli nie chcesz zranić uczuć przyjaciela lub ponieść konsekwencje w pracy. Jednak bardziej asertywne podejście do swoich potrzeb może pomóc w mówieniu o tym, co jest dla Ciebie najlepsze.
Zacznij od udzielenia pełnych odpowiedzi, a nie takich, które Twoim zdaniem druga osoba chciałaby usłyszeć.
Na przykład:
- „Nie mogę podjąć się więcej pracy w tym tygodniu, ponieważ muszę skupić się na zadaniach, które już mam. Ale mogę pomóc w przyszłym tygodniu ”.
- „Dzisiejszy wieczór mi nie pasuje, ale chciałbym się spotkać. Czy moglibyśmy spróbować na później w tym tygodniu? ”
Szukasz więcej wskazówek? Pomocny może być nasz przewodnik dotyczący większej asertywności.
Zadaj sobie pytanie: „Co najgorszego może się wydarzyć?”
Pamiętasz stare powiedzenie: „uczciwość jest najlepszą polityką”? Jest powód, dla którego to utknęło. Kłamstwo (lub pomijanie prawdy) tak naprawdę nikomu nie pomaga, w tym tobie.
Jeśli kłamiesz, bo myślisz, że prawda kogoś zdenerwuje lub wyrządzi krzywdę, zadaj sobie pytanie, jaki byłby najgorszy wynik, gdybyś zdecydował się powiedzieć prawdę. Są szanse, że nie jest tak źle, jak myślisz.
Wyobraź sobie, że masz brata, który naprawdę chce, żebyś pomógł mu przy jego nowym pomyśle na startup. Nie czujesz tego i wciąż go zniechęcasz. W końcu może w końcu zrezygnować z całego pomysłu, ponieważ nie może tego zrobić sam.
Gdybyś powiedział mu prawdę, najgorszym scenariuszem byłoby prawdopodobnie to, że na początku się zdenerwuje. Ale po tej początkowej reakcji może poszukać partnera, który jest całkowicie na pokładzie. To mu tylko pomoże na dłuższą metę.
Weź to jeden dzień na raz
Jeśli starasz się być bardziej szczery, nie próbuj przestawiać przełącznika i przestań całkowicie kłamać od tego momentu. Jasne, może to brzmieć jak dobry plan, ale nie jest realistyczny.
Zamiast tego po prostu zobowiązuj się każdego dnia być bardziej szczerym. Jeśli poślizgniesz się lub ponownie skłamiesz, nie zniechęcaj się. Jutro możesz dokonać innego wyboru.
Możesz powiedzieć prawdę, nie mówiąc wszystkiego
Jeśli znajomi, współpracownicy lub członkowie rodziny zadają wścibskie pytania dotyczące Twojego życia osobistego, możesz poczuć pokusę, aby skłamać i zdjąć ich z pleców. Jednocześnie nie masz obowiązku dawać wszystkim otwartego dostępu do swojego życia.
Nie musisz kłamać, aby uniknąć udostępniania informacji, które wolisz zachować dla siebie. Zamiast tego spróbuj uprzejmej, ale stanowczej odmowy, na przykład „To między mną a (imię partnera)” lub „Wolałbym nie mówić”.
Jeśli wiedzą, że nic im nie powiesz, mogą wcześniej przestać pytać.
Rozważ cel kłamstwa
Nieuczciwość może pomóc ci zwlekać, gdy musisz podjąć decyzję, ale generalnie nie rozwiązuje problemów.
Powiedz, że chcesz zerwać z przypadkowym partnerem, ale trudno Ci rozpocząć rozmowę. Zamiast tego oferujesz wymówki takie jak: „Jestem naprawdę zajęty pracą w tym tygodniu” lub „Nie czuję się dobrze”, gdy próbują umówić się na randkę.
Z Twojej perspektywy jest to milszy sposób na powiedzenie, że nie chcesz ich widzieć. W rzeczywistości po prostu przedłużasz proces zerwania. Mogą nie odebrać twoich wskazówek, pozostać zainwestowani i mieć trudniej, gdy faktycznie dojdziesz do zerwania.
W tym przykładzie chęć zranienia ich mniej może w rzeczywistości spowodować więcej bólu.
Praktyka akceptacji
Wszyscy kłamią z wyjątkowych powodów, mówi Kim Egel. Dodaje, że dla niektórych prawda może być bardziej niepokojąca niż konsekwencje kłamstwa. Innymi słowy, „kłamiemy, kiedy mówimy prawdę wykraczając poza naszą strefę komfortu”.
Niezadowolenie z prawdy może prowadzić do kłamstw próbujących kontrolować lub zmieniać sytuację. Jeśli czujesz się nieszczęśliwy lub przygnębiony czymś, ale uważasz, że nie możesz tego zmienić, możesz spróbować oszukać siebie i innych, zamiast zaakceptować to, co naprawdę czujesz.
Pogodzenie się z prawdą często wiąże się z zaakceptowaniem trudnej lub bolesnej rzeczywistości, a może nawet przyznaniem się, że popełniłeś błąd. Uczenie się akceptacji prawdy może być procesem ciągłym, ale często skutkuje cennymi lekcjami.
Unikaj usprawiedliwiania lub potwierdzania nieuczciwości
„Kłamiemy, ponieważ tego nas uczono” - mówi Egel.
Jest duża szansa, że kiedy byłeś dzieckiem, jeden z twoich rodziców powiedział coś takiego: „Nawet jeśli nie podoba ci się prezent urodzinowy od babci, powiedz jej, że tego właśnie chciałeś, aby nie zranić jej uczuć”.
Badanie Bryanta z 2008 roku sugeruje, że większość ludzi ogólnie akceptuje białe kłamstwa jako nieszkodliwe. W niektórych przypadkach białe kłamstwa mogą być nawet zachęcane jako wspólna część interakcji społecznych.
Egel wierzy, że „zawsze istnieje sposób, by wyrazić prawdę z klasą, z dobrymi intencjami i z szacunkiem”. Następnie wyjaśnia, że chociaż kłamstwo może zaszkodzić twoim relacjom z innymi, może również zepsuć relacje, które masz ze sobą.
„Kiedy zaczynamy łamać zaufanie w naszym własnym świecie”, mówi, „ta nieautentyczność pajęczyny stamtąd”.
Zamiast uzasadniać, dlaczego kłamstwo jest konieczne, aby chronić czyjeś uczucia, poświęć tę energię na znalezienie sposobu na osiągnięcie tego samego celu, mówiąc prawdę.
Zadaj sobie pytanie, czy kłamstwo jest naprawdę konieczne
„Czasami pojawiają się sytuacje i naprawdę nie ma liniowego i prostego sposobu radzenia sobie z nimi” - mówi Egel.
Sugeruje wykorzystanie takich umiejętności, jak intuicja i wyczucie czasu, a nawet śledzenie przebiegu rozmów, zanim zdecydujesz, co powiesz i jak podążać ścieżką, którą masz przed sobą.
Sprawdzenie jelit
Decyzja, aby być prawdomówną, to decyzja, którą musisz podjąć sam. Zanim zdecydujesz się kłamać, czy nie, zastanów się, czy twoje działania:
- okazuj szacunek sobie i innym
- wspierać interesy wszystkich, nie tylko własne
- może mieć przyszłe konsekwencje
Sprawdź, czy kłamstwo jest kompulsywne
Kompulsywne lub patologiczne kłamstwo odnosi się do określonego rodzaju nieuczciwości. Niektórzy eksperci uważają, że różni się znacznie od innych rodzajów kłamstwa, chociaż nie ma określonej diagnozy.
Możesz mieć do czynienia z kompulsywnym kłamstwem, jeśli twoje kłamstwa to:
- impulsywny
- nieplanowany
- niepowstrzymany
- nie służy celowi
- częste i wytrwałe przez całe życie
Kompulsywne zachowania są trudne do zatrzymania samodzielnie, a praca z terapeutą może znacznie ułatwić ten proces. Mogą pomóc ci dowiedzieć się więcej o przyczynach twojego kłamstwa i pomóc ci przestać.
Jeśli na przykład zacząłeś kłamać, aby poradzić sobie z trudnym dzieciństwem, przepracowanie tego, czego doświadczyłeś, może pomóc ci poczuć mniejszą potrzebę kłamstwa.
Niektórzy ludzie, którzy kłamią kompulsywnie, wierzą w swoje kłamstwa, co może utrudniać ich rozpoznanie. Jeśli dotyczy to Ciebie, rozmowa z bliskim przyjacielem lub członkiem rodziny może dać Ci wgląd w to, co się dzieje. Możesz także zaprosić na terapię kogoś, komu ufasz, jeśli myślisz, że trudno będzie ci trzymać się prawdy.
Porozmawiaj z profesjonalistą
Nawet jeśli kłamstwo nie wydaje się nałogowe, praca z terapeutą może być bardzo pomocna, jeśli próbujesz przezwyciężyć nawyk kłamstwa. Jest to szczególnie ważne, jeśli okaże się, że kłamstwo ma negatywny wpływ na Twoje codzienne życie.
Egel zachęca do podejmowania działań w celu poszukiwania wsparcia raczej wcześniej niż później. „Jak wszystko w życiu”, mówi Egel, „im szybciej problem zostanie rozpoznany i naprawiony, tym mniej wyrządzonych szkód”.
Może to być szczególnie prawdziwe w przypadku kłamstw, które często opierają się na sobie nawzajem i stają się coraz bardziej złożone i trudne do wyśledzenia. Jeśli kłamałeś przez długi czas, możesz nie wiedzieć, jak zacząć je rozplątywać i martwić się, że wszyscy będą źli, gdy usłyszą prawdę.
Terapeuta może zaoferować współczucie i wsparcie na początku procesu. Podczas terapii możesz również porozmawiać o swoich celach związanych z uczciwością i uzyskać wskazówki, jeśli nadal będziesz zmagać się z nieuczciwością. Mogą również pomóc Ci odbudować zaufanie wśród bliskich.
Podsumowując
Kłamstwo to złożone zachowanie, które może pełnić wiele funkcji. Pod koniec dnia zwykle nikomu to nie przynosi korzyści.
Jeśli trudno ci być uczciwym wobec innych lub siebie, rozważ skontaktowanie się z lekarzem psychiatrycznym, aby dotrzeć do źródła problemu. Martwisz się o koszty? Nasz przewodnik po terapii na każdą kieszeń może pomóc.
Crystal wcześniej pracowała jako pisarz i redaktor w GoodTherapy. Jej pola zainteresowań obejmują języki i literaturę azjatycką, tłumaczenie japońskie, gotowanie, nauki przyrodnicze, pozytywność seksualną i zdrowie psychiczne. W szczególności stara się pomóc zmniejszyć piętno związane ze zdrowiem psychicznym.
