Wprowadzenie
Leki immunosupresyjne to klasa leków, które hamują lub zmniejszają siłę układu odpornościowego organizmu.
Niektóre z tych leków są stosowane, aby zmniejszyć prawdopodobieństwo odrzucenia przeszczepionego narządu, takiego jak wątroba, serce lub nerka. Leki te nazywane są lekami przeciwodrzutowymi.
Inne leki immunosupresyjne są często stosowane w leczeniu chorób autoimmunologicznych, takich jak toczeń, łuszczyca i reumatoidalne zapalenie stawów.
Jeśli twój lekarz przepisał ci lek immunosupresyjny, oto, co należy wiedzieć o tym, co robią te leki, jak działają i jak mogą sprawiać, że się czujesz. Poniższe informacje powiedzą Ci, czego możesz się spodziewać podczas przyjmowania leku immunosupresyjnego i co może on dla Ciebie zrobić.
Co oni traktują
Warunki autoimmunologiczne
Leki immunosupresyjne są stosowane w leczeniu chorób autoimmunologicznych.
W przypadku choroby autoimmunologicznej układ odpornościowy atakuje własne tkanki organizmu. Ponieważ leki immunosupresyjne osłabiają układ odpornościowy, hamują tę reakcję. Pomaga to zmniejszyć wpływ choroby autoimmunologicznej na organizm.
Choroby autoimmunologiczne leczone lekami immunosupresyjnymi obejmują:
- łuszczyca
- toczeń
- reumatyzm
- Choroba Crohna
- stwardnienie rozsiane
- łysienie plackowate
Przeszczep narządu
Prawie każdy, kto otrzyma przeszczep narządu, musi przyjmować leki immunosupresyjne. Dzieje się tak, ponieważ układ odpornościowy postrzega przeszczepiony organ jako obcy przedmiot. W rezultacie twój układ odpornościowy atakuje narząd tak, jak atakowałby każdą obcą komórkę. Może to spowodować poważne uszkodzenie i doprowadzić do konieczności usunięcia organu.
Leki immunosupresyjne osłabiają układ odpornościowy, zmniejszając reakcję organizmu na obcy narząd. Leki pozwalają przeszczepionemu narządowi pozostać zdrowym i wolnym od uszkodzeń.
Lista leków immunosupresyjnych
Istnieje kilka różnych rodzajów leków immunosupresyjnych. Lek lub leki, które zostaną Ci przepisane, zależą od tego, czy masz przeszczep narządu, chorobę autoimmunologiczną czy inną chorobę.
Wiele osób otrzymujących leki immunosupresyjne otrzymuje przepisane leki z więcej niż jednej z tych kategorii.
Kortykosteroidy
- prednizon (Deltasone, Orasone)
- budezonid (Entocort EC)
- prednizolon (Millipred)
Inhibitory kinazy janusowej
- tofacytynib (Xeljanz)
Inhibitory kalcyneuryny
- cyklosporyna (Neoral, Sandimmune, SangCya)
- takrolimus (Astagraf XL, Envarsus XR, Prograf)
inhibitory mTOR
- sirolimus (Rapamune)
- ewerolimus (Afinitor, Zortress)
Inhibitory IMDH
- azatiopryna (Azasan, Imuran)
- leflunomid (Arava)
- mykofenolan (CellCept, Myfortic)
Biologia
- abatacept (Orencia)
- adalimumab (Humira)
- anakinra (Kineret)
- certolizumab (Cimzia)
- etanercept (Enbrel)
- golimumab (Simponi)
- infliksymab (Remicade)
- iksekizumab (Taltz)
- natalizumab (Tysabri)
- rytuksymab (Rituxan)
- sekukinumab (Cosentyx)
- tocilizumab (Actemra)
- ustekinumab (Stelara)
- wedolizumab (Entyvio)
Przeciwciała monoklonalne
- bazyliksymab (Simulect)
- daklizumab (Zinbryta)
Schemat leczenia
Wszystkie leki immunosupresyjne są dostępne wyłącznie na receptę od lekarza.
Leki immunosupresyjne występują w postaci tabletek, kapsułek, płynów i zastrzyków. Twój lekarz zdecyduje, jakie formy leków i schemat leczenia będą dla Ciebie najlepsze.
Mogą przepisać kombinację leków. Celem terapii immunosupresyjnej jest znalezienie planu leczenia, który stłumi twój układ odpornościowy przy jak najmniejszych, najmniej szkodliwych skutkach ubocznych.
Jeśli zażywasz leki immunosupresyjne, musisz je przyjmować dokładnie zgodnie z zaleceniami. jeśli masz chorobę autoimmunologiczną, zmiana schematu leczenia może spowodować nawrót choroby. Jeśli jesteś biorcą narządu, nawet najmniejsza zmiana schematu leczenia może wywołać odrzucenie narządu. Bez względu na powód leczenia, jeśli pominięto dawkę, należy natychmiast skontaktować się z lekarzem.
Testy i zmiany dawkowania
Podczas leczenia lekami immunosupresyjnymi będziesz regularnie poddawać się badaniom krwi. Testy te pomagają lekarzowi monitorować skuteczność leków i czy potrzebne są zmiany dawkowania. Testy pomogą również Twojemu lekarzowi dowiedzieć się, czy leki powodują u Ciebie skutki uboczne.
Jeśli masz chorobę autoimmunologiczną, lekarz może dostosować dawkę w zależności od reakcji twojego stanu na lek.
Jeśli otrzymałeś przeszczep narządu, lekarz może ostatecznie zmniejszyć dawkę. Dzieje się tak, ponieważ ryzyko odrzucenia narządu zmniejsza się z czasem, więc zapotrzebowanie na te leki może się zmniejszyć.
Jednak większość osób, które przeszły przeszczep, będzie musiała przez całe życie przyjmować co najmniej jeden lek immunosupresyjny.
Skutki uboczne
Skutki uboczne są bardzo różne w przypadku wielu różnych dostępnych leków immunosupresyjnych. Aby dowiedzieć się, jakie działania niepożądane mogą powodować ryzyko, należy zapytać lekarza lub farmaceutę o skutki działania danego leku.
Jednak wszystkie leki immunosupresyjne niosą ze sobą poważne ryzyko infekcji. Kiedy lek immunosupresyjny osłabia układ odpornościowy, organizm staje się mniej odporny na infekcje. Oznacza to, że zwiększają prawdopodobieństwo infekcji. Oznacza to również, że wszelkie infekcje będą trudniejsze do wyleczenia.
Jeśli masz którykolwiek z tych objawów infekcji, natychmiast skontaktuj się z lekarzem:
- gorączka lub dreszcze
- ból w dolnej części pleców
- kłopoty z oddawaniem moczu
- ból podczas oddawania moczu
- częste oddawanie moczu
- niezwykłe zmęczenie lub osłabienie
Interakcje lekowe
Zanim zaczniesz przyjmować lek immunosupresyjny, koniecznie powiedz swojemu lekarzowi o wszystkich przyjmowanych lekach. Obejmuje to leki na receptę i dostępne bez recepty, a także witaminy i suplementy. Lekarz może poinformować Cię o możliwych interakcjach z lekami, które mogą powodować leki immunosupresyjne. Podobnie jak w przypadku skutków ubocznych, ryzyko interakcji lekowych zależy od konkretnego leku, który bierzesz.
Ostrzeżenia
Leki immunosupresyjne mogą powodować problemy u osób z określonymi schorzeniami. Przed rozpoczęciem przyjmowania leków immunosupresyjnych należy poinformować lekarza, jeśli u pacjenta występuje którykolwiek z poniższych stanów:
- alergia na określony lek
- historia półpaśca lub ospy wietrznej
- choroba nerek lub wątroby
Ciąża i karmienie piersią
Niektóre z tych leków mogą powodować wady wrodzone, podczas gdy inne niosą ze sobą łagodniejsze ryzyko podczas ciąży i karmienia piersią. W każdym razie, jeśli planujesz zajść w ciążę, porozmawiaj ze swoim lekarzem przed przyjęciem leku immunosupresyjnego. Lekarz może poinformować Cię o ryzyku związanym z konkretnym lekiem, który możesz przyjmować.
Jeśli zajdziesz w ciążę podczas przyjmowania leku immunosupresyjnego, natychmiast poinformuj o tym lekarza.
Porozmawiaj z lekarzem
Leki immunosupresyjne mogą pomóc osobom z chorobami autoimmunologicznymi lub przeszczepami narządów w kontrolowaniu odpowiedzi immunologicznej organizmu. Chociaż są pomocne, te leki są również potężne. Powinieneś wiedzieć o nich wszystko, co możesz, jeśli przepisał ci je lekarz.
W przypadku pytań należy zwrócić się do lekarza lub farmaceuty. Twoje pytania mogą obejmować:
- Czy jestem narażony na wysokie ryzyko jakichkolwiek skutków ubocznych leków immunosupresyjnych?
- Co powinienem zrobić, jeśli wydaje mi się, że mam efekt uboczny?
- Czy biorę jakieś leki, które mogą wchodzić w interakcje z moimi lekami immunosupresyjnymi?
- Na jakie objawy odrzucenia narządu należy uważać?
- Co powinienem zrobić, jeśli podczas przyjmowania tego leku przeziębię się?
- Jak długo będę musiał brać ten lek?
- Czy muszę przyjmować inne leki, aby wyleczyć moją chorobę autoimmunologiczną?
Pytania i odpowiedzi
P:
Jak mogę zmniejszyć ryzyko infekcji?
ZA:
Jeśli stosujesz leki immunosupresyjne, uważaj, aby nie zarazić się infekcją. Aby zmniejszyć ryzyko, pamiętaj, aby często myć ręce, dużo odpoczywać i pić dużo płynów. Należy również unikać bliskiego kontaktu z osobami, które mają infekcje lub przeziębienia.
Odpowiedzi reprezentują opinie naszych ekspertów medycznych. Wszystkie treści mają charakter wyłącznie informacyjny i nie powinny być traktowane jako porady medyczne.
