Osoby, które przeżyły samobójstwo, dzielą się swoimi historiami i radami na tych zdjęciach

Ta seria zdjęć przedstawia depresję, odporność i nadzieję.

Wskaźniki samobójstw w Stanach Zjednoczonych wzrosły dramatycznie w ciągu ostatnich 20 lat. Każdego dnia w całym kraju dochodzi do 129 zgonów samobójczych.

Rzadziej dyskutuje się, że każdego roku dochodzi do około 1,1 miliona prób samobójczych - lub średnio ponad 3000 dziennie - z których wiele nie kończy się śmiercią.

Niemniej jednak często walczymy, aby wywołać myśli samobójcze z tymi, których kochamy, nawet jeśli wiemy, że ktoś może walczyć lub sami walczymy.

Uważam, że nie chodzi o to, że nas to nie obchodzi, a raczej o to, że nie mamy wspólnego języka do omawiania takich tematów lub świadomości, kiedy i jak powinniśmy się kontaktować. Martwimy się, że nie powiemy właściwej rzeczy lub, co gorsza, powiemy coś, co spowoduje, że dana osoba będzie działać zgodnie ze swoją ideą.

W rzeczywistości bezpośrednie zapytanie kogoś o samobójstwo jest często sposobem, aby pomóc tej osobie poczuć się wysłuchaną - i pomóc jej znaleźć pomoc i zasoby, których potrzebuje.

Zbyt często dyskusje na temat samobójstwa są kontrolowane przez osoby, które nie mają osobistych doświadczeń z myślami samobójczymi lub zdrowiem psychicznym.

BRAKUJĄCE GŁOSY ZAPOBIEGANIA SAMOBÓJSTWOM Rzadko kiedy słyszymy bezpośrednio od osób, które doświadczyły myśli samobójczych lub przeżyły próbę samobójczą.

Mając nadzieję na zmianę tego paradygmatu, Healthline połączyło siły z Forefront Suicide Prevention, Centrum Doskonałości na Uniwersytecie Waszyngtońskim, które koncentruje się na ograniczaniu samobójstw, wzmacnianiu pozycji jednostek i budowaniu społeczności.

Jennifer Stuber, współzałożycielka i dyrektor Forefront, opowiedziała o celach programu, dzieląc się: „Naszą misją jest ratowanie życia [które w przeciwnym razie byłoby] stracone w wyniku samobójstwa. Sposobem, który naszym zdaniem osiągniemy, jest jednoczesne traktowanie samobójstwa jako problemu zdrowia psychicznego i publicznego ”.

Stuber omówił znaczenie każdego systemu, niezależnie od tego, czy chodzi o metalową opiekę zdrowotną, fizyczną opiekę zdrowotną czy edukację, mając wiedzę na temat zapobiegania samobójstwom i sposobów interwencji w razie potrzeby.

Zapytana, co powiedziałaby tym, którzy obecnie mają myśli samobójcze, Stuber odpowiedział: „Nie możesz sobie uświadomić, jak bardzo byś tęsknił, gdyby cię tu nie było, z powodu tego, jak źle się czujesz. Jest dostępna pomoc i nadzieja. Nie zawsze się to udaje za pierwszym razem, może wymagać kilku różnych prób, ale warto żyć, nawet jeśli teraz nie masz na to ochoty ”.

Osobom, które próbowały popełnić samobójstwo, często trudno jest znaleźć miejsca, w których mogliby opowiedzieć swoje historie lub osoby, które chcą ich wysłuchać.

Chcieliśmy usłyszeć bezpośrednio od osób, które osobiście doświadczyły samobójstwa, aby nadać twarz, imię i głos zbyt powszechnemu doświadczeniu.

Gabe

Czuję, że samobójstwo jest nieodłączną częścią całego mojego życia.

Myślę, że żyjemy w kulturze, która ceni siłę i wytrwałość i ma to bardzo naiwne przekonanie, że każdy rodzi się w tych samych okolicznościach z tymi samymi ciałami z tymi samymi substancjami chemicznymi w mózgach, które działają tak, jak powinny.

Podczas rekonwalescencji

Ostatecznie to szczęście, że w moim życiu jest wystarczająco dobrych ludzi, którzy są gotowi rozmawiać ze mną do 3 nad ranem lub udzielać mi porad i szczerze oceniać różne rzeczy.

Dla mnie, jeśli poświęcę temu czas, w końcu nie będę miał ochoty umierać i to jest czas - robię wszystko, co w twojej mocy.

O tym, jak możesz pomóc osobom mającym myśli samobójcze

Po prostu ich posłuchaj. Bądź naprawdę szczery i wyznaczaj granice tego, co możesz, a czego nie. Uważaj na milczenie, gdy wiesz, że ludzie robią źle, nawet jeśli wydaje się, że robią dobrze.

Jonathan

O doświadczaniu choroby psychicznej

Byłem w szpitalu trzy razy z powodu depresji [i myśli samobójczych] i dwa razy po próbach samobójczych w ciągu ostatnich siedmiu lat.

Po stronie wyzwań związanych z chorobami psychicznymi

Istnieje piętno związane z chorobą psychiczną. [Ale] Zdecydowanie nie wstydzę się swojej przeszłości! Gdybym nigdy nie zajmował się takimi sprawami, nie byłbym osobą, którą jestem dzisiaj i nie zorientowałbym się, kim jestem lub kim chcę być.

Porada dla osób, które mają myśli samobójcze

Myślę, że najważniejsze jest robienie tego, co uszczęśliwia cię w życiu. Dlatego ubieram się tak, jak chcę. Chcę pokazać innym, że wszystko w porządku. Nie pozwól innym ludziom mówić Ci, jak powinieneś żyć.

Tamar

O chorobach psychicznych, bezdomności i ubóstwie

Ponieważ dorastałem bezdomny i mieszkałem w wielu bezdomnych populacjach, nie uważaliśmy ludzi za chorych. Narkotyki, alkohol, skłonności samobójcze, schizofrenia - to było dla nas normalne.

Wtedy wydawało się, że jedynym wyjściem jest samobójstwo. Że nie miałem żadnych innych opcji, nie było nikogo, kto by mnie uratował, nie było systemu, który miałby wkroczyć i zabrać mnie z dala od rzeczy, które sprawiały mi ból.

O barierach w uzyskaniu pomocy dla osób żyjących w ubóstwie

Nie miałem ram wokół tego, co [to znaczy] być zdrowym psychicznie, co [to znaczy] uzyskać pomoc.

Wszyscy mówią, że jest pomoc, wezwij pomoc. Co to znaczy? Nie było nikogo, kto powiedziałby: „Hej, spójrz, jeśli nie masz pieniędzy, oto organizacje wolontariuszy”. Nie otrzymałem żadnych informacji, kiedy zostałem wypisany ze szpitala [za próbę samobójczą], poza tym nie rób tego ponownie, znajdź pomoc.

Otrzymanie przystępnej pomocy po raz pierwszy (od Open Path)

To był pierwszy raz w moim życiu, kiedy zdrowie psychiczne było w zasięgu.

To był pierwszy raz, kiedy ktoś powiedział mi, że [podążanie za myślami samobójczymi] nie jest imperatywem. Nie musiałem tego słuchać. To zmieniło moje życie.

O uzdrowieniu

Właściwie to właśnie wtedy, gdy zdecydowałem się spróbować trzeźwości, po raz pierwszy nauczyłem się tego pomysłu posiadania zestawu mechanizmów radzenia sobie, a następnie zacząłem go zmieniać. Nie wiedziałem, że istnieją inne sposoby radzenia sobie z tymi uczuciami, które miałem.

Alternatywa dla poczucia samobójstwa była zupełnie nowym światem, zmieniła zasady gry. Nawet jeśli byłam zbyt przygnębiona, by wstać z podłogi, miałam przybornik zdrowia psychicznego i język do mówienia do siebie, jakiego nigdy wcześniej nie miałam.

Tego też musiałem się nauczyć, że stałem się jednym z moich własnych oprawców. To było objawienie. Po prostu podążałem śladami innych… A jednak chcę uciec od cyklu.

Stworzenie tych połączeń sprawiło, że poczułem, że moje ciało jest godnym naczyniem i że jestem godzien żyć w nim i pozostać na tej planecie.

Jo

O utracie męża w wyniku samobójstwa

Mój mąż cierpiał na zespół stresu pourazowego (PTSD), a także coś, co nazywamy „urazem moralnym”, co moim zdaniem jest bardzo ważne, gdy mówimy o weteranach. Słyszałem, że opisałem to, że jest to po prostu wykonywanie w czasie służby czynności, których wymagała twoja służba, ale które są sprzeczne z twoim własnym kodeksem moralnym lub kodeksem społeczeństwa i naruszają je.

Myślę, że mój mąż cierpiał z powodu ogromnego poczucia winy i ani on, ani ja nie mieliśmy narzędzi, aby dowiedzieć się, jak sobie z tym poradzić.

O izolacji ocalałych

Około półtora roku po jego śmierci rzuciłem pracę jako prawnik i zacząłem fotografować, ponieważ potrzebowałem czegoś do własnego uzdrowienia.

To, czego doświadczyłem, to głęboka izolacja i poczucie, że wiesz, świat tam był i wszyscy szli do przodu w swoim codziennym życiu, a ja byłem na tym, co zwykłem nazywać „planetą, którą mój mąż zginął w wyniku samobójstwa”.

O swoim życiu jako ocalonej z samobójstwa

Doszedłem do wniosku, że jest to całkiem powszechne zjawisko, kiedy samobójstwo pierwszego stopnia przegrywa takie jak ta, że ​​sam nadal masz [samobójcze] uczucia.

Wiem, że pomogło mi spędzanie dużo czasu, szczególnie z moimi weteranami, którzy zostali przeszkoleni w zakresie wsparcia rówieśników i zapobiegania samobójstwom. Dobrze jest mieć kogoś, kto może się zgłosić i powiedzieć „Czy myślisz o wyrządzeniu sobie krzywdy?” ale pójść dalej i powiedzieć „Czy masz plan i randkę?”

Rady dla osób dotkniętych samobójstwem

Jesteśmy bardzo antyseptyczni w sposobie, w jaki myślimy o śmierci i żalu, szczególnie w tabu dotyczącym samobójstw. Kiedy ktoś mówi: „Jesteś bardzo młoda na wdowę, co się stało”, zawsze jestem szczery.

Gdyby był w pobliżu z tym, co teraz wiem, moja wiadomość dla niego brzmiałaby: „Jesteś kochany bezwarunkowo, nawet jeśli nigdy nie czujesz się lepiej niż teraz”.

Zawsze jest nadzieja

Organizacje takie jak Forefront, National Suicide Prevention Lifeline, Crisis Text Line i inne prowadzą do zmiany naszego podejścia do samobójstw, zmniejszania stygmatyzacji i przerywania ciszy.

Mamy nadzieję, że odważne osoby, które spotkałeś powyżej, mogą pomóc w tym ruchu i przerwaniu milczenia, rzucając światło na temat, który jest zbyt często unikany, ignorowany lub napiętnowany.

Dla tych, którzy doświadczają samobójstw, nie jesteście sami i zawsze jest nadzieja, nawet jeśli teraz nie wydaje się na to.

Jeśli Ty lub ktoś z Twoich bliskich doświadczasz myśli samobójczych, zadzwoń do National Suicide Prevention Lifeline pod numer 1-800-273-8255, sprawdź tę listę zasobów lub wyślij tekst tutaj.

Caroline Catlin jest artystką, aktywistką i pracownikiem zdrowia psychicznego. Lubi koty, kwaśne cukierki i empatię. Możesz ją przy niej znaleźć stronie internetowej.