Dopamina i uzależnienie: oddzielające mity i fakty

Prawdopodobnie słyszałeś o dopaminie jako o „przyjemnej substancji chemicznej”, która jest związana z uzależnieniem.

Pomyśl o terminie „gorączka dopaminy”. Ludzie używają go do opisania powodzi przyjemności płynącej z dokonania nowego zakupu lub znalezienia 20-dolarowego rachunku na ziemi.

Ale niektóre z tego, co słyszałeś, mogą być bardziej mitem niż faktem.

Eksperci wciąż dokładnie badają, jak dopamina, neuroprzekaźnik, działa w kontekście uzależnienia. Wielu uważa, że ​​trenuje mózg, aby unikać nieprzyjemnych doświadczeń i szukać przyjemnych.

To właśnie ta rola we wzmacnianiu poszukiwań przyjemności przez mózg doprowadziła wielu do skojarzenia dopaminy z nałogiem. Ale to nie jest takie proste. Chociaż dopamina odgrywa rolę w uzależnieniu, rola ta jest złożona i nie do końca zrozumiała.

Czytaj dalej, aby dowiedzieć się więcej o mitach i faktach dotyczących roli dopaminy w uzależnieniu.

Mit: Możesz być uzależniony od dopaminy

Istnieje powszechne błędne przekonanie, że osoby doświadczające uzależnienia są w rzeczywistości uzależnione od dopaminy, a nie od narkotyków lub pewnych czynności.

Doświadczenia poprawiające samopoczucie, w tym zażywanie narkotyków, aktywują ośrodek nagrody w mózgu, który reaguje uwalnianiem dopaminy. To uwolnienie powoduje, że twój mózg bardziej skupia swoją uwagę na doświadczeniu. W rezultacie pozostajesz z silnym wspomnieniem przyjemności, którą odczuwałeś.

Ta silna pamięć może skłonić cię do podjęcia wysiłku, aby ponownie tego doświadczyć, używając narkotyków lub szukając pewnych doświadczeń. Ale lek lub aktywność jest nadal podstawowym źródłem tego zachowania.

Fakt: dopamina jest czynnikiem motywującym

Chociaż dopamina nie jest jedyną przyczyną uzależnienia, uważa się, że jej właściwości motywacyjne odgrywają rolę w uzależnieniu.

Pamiętaj, że ośrodek nagrody w twoim mózgu uwalnia dopaminę w odpowiedzi na przyjemne doświadczenia. Ta część mózgu jest również ściśle związana z pamięcią i motywacją.

Nasiona uzależnienia

Ogólnie rzecz biorąc, kiedy doświadczasz pozytywnego wrażenia i dopamina jest uwalniana do ścieżek w ośrodku nagrody, twój mózg zwraca uwagę na:

• Co wywołało to uczucie: czy to substancja? Zachowanie? Rodzaj jedzenia?
• Wszelkie wskazówki z Twojego środowiska, które mogą pomóc Ci go ponownie znaleźć. Czy doświadczyłeś tego w nocy? Co jeszcze robiłeś? Czy byłeś z jakąś osobą?

Kiedy będziesz narażony na te sygnały środowiskowe, zaczniesz odczuwać tę samą potrzebę poszukiwania tej samej przyjemności. Ten napęd może być niesamowicie potężny, wywołując pragnienie, które jest trudne do opanowania.

Pamiętaj, że ten proces nie zawsze obejmuje szkodliwe substancje lub działania.

Jedzenie dobrego jedzenia, uprawianie seksu, tworzenie sztuki i wiele innych rzeczy może wywołać podobne reakcje z ośrodka nagrody w mózgu.

Mit: dopamina to „substancja chemiczna przyjemności”

Ludzie czasami nazywają dopaminę „substancją przyjemną”. Termin ten wynika z błędnego przekonania, że ​​dopamina jest bezpośrednio odpowiedzialna za uczucie euforii lub przyjemności.

Dopamina wpływa na twoje doświadczenie przyjemności. Ale to nie ma z tym wiele wspólnego tworzenie przyjemne uczucia, uważają eksperci.

Zamiast tego pomaga wzmocnić przyjemne doznania i zachowania, łącząc rzeczy, które sprawiają, że czujesz się dobrze, z chęcią zrobienia ich ponownie. Ten związek jest ważnym czynnikiem w rozwoju uzależnienia.

Neuroprzekaźniki to zrobić wywoływać uczucie przyjemności lub euforii obejmują:

• serotonina
• endorfiny
• oksytocyna

Fakt: Dopamina odgrywa rolę w rozwoju tolerancji

W kontekście narkotyków tolerancja odnosi się do momentu, w którym przestajesz odczuwać skutki narkotyku w takim samym stopniu, jak kiedyś, nawet jeśli spożywasz taką samą ilość narkotyku.

Jeśli rozwiniesz tolerancję na jakąś substancję, będziesz musiał użyć jej więcej, aby poczuć efekty, do których jesteś przyzwyczajony. W tym procesie rolę odgrywa dopamina.

Konsekwentne nadużywanie narkotyków ostatecznie prowadzi do nadmiernej stymulacji w ośrodku nagród. Jego szlaki stają się przytłoczone, co utrudnia mu radzenie sobie z wysokim poziomem uwalnianej dopaminy.

Mózg próbuje rozwiązać ten problem na dwa sposoby:

• zmniejszenie produkcji dopaminy
• redukcja receptorów dopaminy

Każda zmiana ogólnie powoduje, że substancja ma mniejszy wpływ z powodu słabszej odpowiedzi ośrodka nagrody w mózgu.

Mimo to chęć używania pozostaje. Po prostu potrzeba więcej leku, aby go zaspokoić.

Nie ma jednej przyczyny uzależnienia

Uzależnienie to złożone zaburzenie mózgu, które nie ma jednej, oczywistej przyczyny. Dopamina odgrywa pewną rolę, ale to jeden mały element większej układanki.

Eksperci uważają, że szereg czynników biologicznych i środowiskowych może znacznie zwiększyć ryzyko uzależnienia.

Niektóre z tych czynników biologicznych obejmują:

• Geny.Według National Institute on Drug Abuse, około 40 do 60 procent ryzyka uzależnienia wynika z czynników genetycznych.
• Historia zdrowia. Posiadanie historii pewnych schorzeń, szczególnie chorób psychicznych, może zwiększyć twoje ryzyko.
• Etap rozwojowy. Według Centers for Disease Control and Prevention, używanie narkotyków jako nastolatka zwiększa ryzyko uzależnienia w przyszłości.

Czynniki środowiskowe, szczególnie dla dzieci i młodzieży, obejmują:

• Domowe życie. Mieszkanie z osobami, które nadużywają narkotyków lub w ich pobliżu, może zwiększyć ryzyko.
• Wpływy społeczne. Posiadanie przyjaciół, którzy biorą narkotyki, może zwiększyć prawdopodobieństwo, że spróbujesz ich i potencjalnie wpadniesz w nałóg.
• Wyzwania w szkole. Problemy społeczne lub akademickie mogą zwiększyć ryzyko wypróbowania narkotyków i ostatecznie uzależnienia.

To tylko niektóre z wielu czynników, które mogą przyczyniać się do uzależnienia. Pamiętaj, że nie oznacza to, że uzależnienie na pewno się rozwinie.

Jak uzyskać pomoc

Jeśli ty lub ktoś bliski doświadcza uzależnienia, dostępna jest pomoc.

Pierwszym krokiem w uzyskaniu pomocy jest wyciągnięcie ręki. Możesz porozmawiać ze swoim lekarzem na temat leczenia odwykowego lub poprosić o skierowanie do innego lekarza.

Jeśli nie czujesz się komfortowo, gdy o tym mowa, istnieje wiele organizacji, które mogą Ci pomóc bez konieczności wizyty u lekarza podstawowej opieki zdrowotnej. Rozważ następujące:

• National Institute on Drug Abuse oferuje zasoby, które pomogą Ci zdecydować, czy chcesz szukać pomocy.
• Administracja ds. Nadużywania substancji i zdrowia psychicznego (SAMHSA) posiada lokalizator usług leczniczych i numery telefonów krajowych linii zaufania.

Leczenie uzależnień często obejmuje opiekę medyczną, zwłaszcza jeśli nadużywanie narkotyków ma wpływ na Twoje zdrowie lub potrzebę bezpiecznej detoksykacji.

Ale psychoterapia jest również ważną częścią leczenia uzależnień, niezależnie od tego, czy uzależnienie obejmuje narkotyki, alkohol, czy określone zachowanie.

Zazwyczaj terapia jest podstawowym sposobem leczenia uzależnień behawioralnych, takich jak kompulsywny hazard lub zakupy.

Podsumowując

Dopamina jest jednym z wielu czynników, które mogą przyczyniać się do uzależnienia. Wbrew powszechnemu przekonaniu nie można być uzależnionym od dopaminy. Ale odgrywa ważną rolę w motywowaniu Cię do poszukiwania przyjemnych doświadczeń.

Dopamina przyczynia się również do tolerancji, która wymaga, abyś potrzebował więcej substancji lub aktywności, aby poczuć te same efekty, które początkowo robiłeś.