Historycznie rzecz biorąc, męczennik to ktoś, kto decyduje się poświęcić swoje życie lub zmierzyć się z bólem i cierpieniem, zamiast porzucić coś, co uważa za święte. Chociaż termin ten jest nadal używany w ten sposób, nabrał drugorzędnego znaczenia, które jest nieco mniej dramatyczne.
Dziś termin ten jest czasami używany do opisania kogoś, kto wydaje się zawsze cierpieć w taki czy inny sposób.
Mogą zawsze mieć historię o swoim ostatnim nieszczęściu lub ofierze, jaką złożyli dla kogoś innego. Mogą nawet wyolbrzymiać złe rzeczy, które zdarzają się wywołać współczucie lub sprawić, że inni poczują się winni.
Brzmi znajomo? Może myślisz o przyjacielu lub członku rodziny - a nawet o sobie.
Czytaj dalej, aby dowiedzieć się więcej o tym, jak rozpoznać ten sposób myślenia i narzędzia do jego przezwyciężenia.
Czy to to samo, co mentalność ofiary?
Kompleks męczenników może wydawać się bardzo podobny do mentalności ofiary. Oba są bardziej powszechne u osób, które przeżyły przemoc lub inną traumę, zwłaszcza u tych, którzy nie mają dostępu do odpowiednich narzędzi radzenia sobie.
Ale te dwa sposoby myślenia mają pewne subtelne różnice.
Osoba o mentalności ofiary zazwyczaj czuje się osobiście ofiarą wszystkiego, co idzie nie tak, nawet jeśli problem, niegrzeczne zachowanie lub nieszczęście nie były skierowane przeciwko niej.
Mogą nie wykazywać zbytniego zainteresowania wysłuchiwaniem możliwych rozwiązań. Zamiast tego mogą sprawiać wrażenie, że chcą po prostu tarzać się w nieszczęściu.
Kompleks męczenników wykracza poza to. Ludzie z kompleksem męczenników nie tylko czują się prześladowani. Zwykle robią wszystko, co w ich mocy, aby znaleźć sytuacje, które mogą spowodować niepokój lub inne cierpienie.
Według Sharon Martin z LCSW, ktoś z kompleksem męczenników „poświęca własne potrzeby i pragnienia, aby robić coś dla innych”. Dodaje, że „nie pomagają z radosnym sercem, ale robią to z obowiązku lub z poczucia winy”.
Dalej wyjaśnia, że może to wywołać złość, urazę i poczucie bezsilności. Z biegiem czasu te uczucia mogą sprawić, że dana osoba poczuje się jak w pułapce, bez możliwości odmowy lub zrobienia czegoś dla siebie.
Jak to wygląda?
Ktoś, kto zawsze wydaje się cierpieć - i wydaje się, że to lubi - może mieć kompleks męczenników, według dr Lynn Somerstein. Ten wzorzec cierpienia może powodować emocjonalny lub fizyczny ból i niepokój.
Oto kilka innych oznak, że ty lub ktoś inny może mieć kompleks męczenników.
Robisz rzeczy dla ludzi, nawet jeśli nie czujesz się doceniony
Chęć pomocy najbliższym sugeruje, że masz życzliwą i współczującą naturę. Możesz robić te rzeczy tylko po to, aby pomóc, a nie dlatego, że chcesz, aby bliscy rozpoznali Twoje wysiłki lub ofiary, jakich dla nich dokonałeś.
Ale kiedy pomoc sugeruje kompleks męczenników?
Wiele osób, którym przeszkadza brak uznania, po prostu przestanie pomagać. Jeśli jednak masz skłonności do męczenników, możesz nadal oferować wsparcie, wyrażając swoją gorycz, narzekając, wewnętrznie lub innym, na brak wdzięczności.
Często próbujesz zrobić za dużo
Od czasu do czasu podejmowanie dodatkowej pracy lub podejmowanie zbyt wielu zobowiązań nie oznacza, że jesteś męczennikiem. Ale zastanów się, czy regularnie przyjmujesz obowiązki, które niekoniecznie są od Ciebie wymagane.
Możesz mieć wrażenie, że nic nie zostanie zrobione, jeśli nie zrobisz tego sam i nie odrzucisz propozycji pomocy. Nawet jeśli denerwuje Cię dodatkowa praca, którą wykonujesz, nadal zwiększasz obciążenie pracą, gdy zostaniesz o to poproszony. Możesz nawet niechętnie zgłosić się na ochotnika do zrobienia więcej.
Ludzie, z którymi spędzasz czas, sprawiają, że czujesz się źle o sobie
Masz przyjaciela (lub dwoje), z którymi po prostu nie czujesz się dobrze? Może zawsze chcą, żebyś coś dla nich robił, robił złośliwe uwagi, a nawet krytykował.
Nawet gdy toksyczne związki cię wyczerpują, nie zawsze łatwo jest je zerwać, zwłaszcza gdy druga osoba jest członkiem rodziny lub bliskim przyjacielem. Ale zastanów się, jak reagujesz na toksyczność.
Pomocna reakcja może obejmować ustalenie granic i stworzenie pewnego dystansu między sobą a drugą osobą.
Ale jeśli nadal będziesz regularnie spędzać z nimi czas, tylko po to, by odkryć, że dużo myślisz lub mówisz o tym, jak bardzo czujesz się nieszczęśliwy, możesz mieć skłonności do męczenników.
Ciągle odczuwasz niezadowolenie z pracy lub związków
Niespełniające się zadania nie są rzadkością. Nie jest też niczym niezwykłym zakończenie związku, który wydaje się nie mieć przyszłości lub nie spełnia tego, co sobie wyobrażałeś. Ale generalnie możesz podjąć kroki, aby rozwiązać każdą sytuację, poświęcając trochę czasu i wysiłku.
Jeśli masz skłonności do męczenników, możesz zauważyć ten wzorzec niezadowolenia w różnych obszarach swojego życia. Możesz winić innych za to, gdzie skończyłeś, lub wierzyć, że zasługujesz na coś lepszego z powodu poświęceń, jakie poniósłeś po drodze.
Myślenie, że inni nie uznają lub nie doceniają twojego poświęcenia, może również przyczyniać się do złości i urazy.
Masz wzorzec dbania o innych w związkach
Spojrzenie wstecz na dawne związki może pomóc ci rozpoznać skłonności męczenników.
„Kilka cech relacji może wskazywać na ten problem” - mówi Patrick Cheatham, PsyD. „Niektóre relacje są po prostu strukturalnie nierówne, na przykład rodzice opiekują się dziećmi. Lub mogą mieć okresy skrzywienia, na przykład podczas opieki nad poważnie chorym partnerem ”.
Jeśli zauważysz w swoim życiu skłonność do poświęcania się w wielu związkach, może to wskazywać na elementy kompleksu męczenników.
Pytania, które należy sobie zadać
Patrząc na swoje relacje, Cheatham sugeruje zadanie sobie pytania:
- Czy opisałbyś swoje relacje jako nierówne? Może czujesz, że jedyne, co robisz, to dbanie o partnerów, którzy niewiele robią, aby zaspokoić Twoje potrzeby.
- Czy odczuwasz konsekwentny brak miejsca, aby omówić własne potrzeby i pragnienia?
- Czy uważasz, że niespełnienie potrzeb partnera naraziłoby Twój związek na ryzyko?
Pomyśl także o emocjonalnej stronie rzeczy. Czy czujesz się wspierany, bezpieczny i kochany, nawet w okresach nierówności? Czy czujesz się zgorzkniały, urażony lub zawiedziony przez partnerów?
Być może nawet chcesz, aby czuli się winni, że nie wspierają cię bardziej.
Czujesz, że nic, co robisz, nie jest właściwe
Ktoś ze skłonnościami do męczenników może „zawsze chcieć pomóc, nigdy nie odnieść sukcesu i czuć się za to ukarany” - mówi Somerstein.
Innymi słowy, wydaje się, że bez względu na to, co robisz, ludzie źle rozumieją twoje próby pomocy lub twoje wysiłki kończą się fiaskiem. Może nawet wydają się być poirytowani, a nie ci wdzięczni.
To może cię naprawdę frustrować. W końcu starałeś się jak najlepiej, więc przynajmniej mogliby okazać wdzięczność. Z powodu swojej irytacji możesz mieć ochotę sprawić, by poczuli się winni, że nie doceniają Twojej ciężkiej pracy.
Dlaczego to jest szkodliwe?
Tendencje męczenników mogą nie wydawać się wielką sprawą, ale mogą mieć wpływ na twoje relacje, dobre samopoczucie i rozwój osobisty.
Napięte relacje
Życie z kompleksem męczenników może utrudniać ci mówienie o sobie.
Według Martina, ludzie z tendencjami męczenniczymi często mają trudności z jasną lub bezpośrednią komunikacją, co prowadzi do problemów w relacjach.
Zamiast mówić otwarcie o swoich potrzebach, możesz użyć pasywnej agresji lub wybuchnąć złością, gdy nadal przełykasz swoją urazę.
Jeśli uważasz, że poświęciłeś wiele dla partnera lub innej ukochanej osoby, możesz czuć się zły lub niezadowolony, jeśli nie okażą wdzięczności lub nie zaoferują w zamian wsparcia.
Wypalić się
„Męczennicy walczą o ustalenie priorytetów swoich potrzeb” - mówi Martin. „Nie praktykują samoopieki, więc mogą skończyć wyczerpaniem, chorobą fizyczną, depresją, lękiem, urazą i niespełnieniem”.
Jeśli często poświęcasz swój czas, by pomagać innym, robisz więcej niż musisz w pracy lub w domu lub generalnie nie zaspokajasz swoich potrzeb, prawdopodobnie szybko poczujesz się wyczerpany i przytłoczony.
Nawet twój stan emocjonalny może przyczynić się do wypalenia. Uczucie złości i niezadowolenia przez większość czasu może cię zestresować i wyczerpać. Może to również uniemożliwić przyjęcie pomocy.
Partnerzy, przyjaciele i rodzina mogą zwykle okazywać współczucie, pomagać w wyzwaniach, a nawet udzielać sugestii i porad. Ale jeśli czujesz się sfrustrowany i urażony bliskimi, jest mniej prawdopodobne, że zaakceptujesz ich pomoc.
Ponadto, jeśli nadal będziesz odrzucać ich wsparcie, mogą w końcu przestać oferować.
Brak pozytywnej zmiany
Kompleksowi męczenników często towarzyszy ogólna postawa niezadowolenia.
Na przykład możesz czuć się uwięziony lub uwięziony w swojej pracy, związku lub życiu domowym. Niektóre z nich mogą się zmienić w miarę upływu lat, ale w jakiś sposób raz po raz kończysz się frustrującymi lub niewdzięcznymi sytuacjami.
Jesteś nieszczęśliwy, ale zamiast podejmować kroki w celu wprowadzenia zmian dla siebie, możesz narzekać, żałować sytuacji lub winić inne osoby lub zdarzenia. Kiedy wyjdziesz z jednej niezadowalającej sytuacji, możesz wkrótce znaleźć się w nowej.
W ten sposób skłonności do męczenników mogą powstrzymywać cię przed osiągnięciem sukcesu lub osiągnięciem osobistych celów.
Czy można to przezwyciężyć?
Kompleks męczenników może mieć duży wpływ na jakość twojego życia, ale są sposoby, aby go przezwyciężyć.
Pracuj nad komunikacją
Jeśli masz skłonności do męczenników, istnieje duża szansa, że okaże się to wyzwaniem, aby wyrazić swoje emocje i potrzeby. Rozwijanie silniejszych umiejętności komunikacyjnych może pomóc ci w tym poprawić.
Nauczenie się bardziej produktywnych sposobów komunikacji może pomóc:
- unikaj zachowań pasywno-agresywnych
- wyrażać emocje, zwłaszcza frustrację i urazę
- powstrzymaj narastanie negatywnych uczuć
Wskazówka dla profesjonalistów
Następnym razem, gdy poczujesz się niesłyszany lub niezrozumiany, spróbuj wyrazić siebie za pomocą stwierdzenia „ja”, aby się bronić, nie zmuszając drugiej osoby do obrony.
Powiedzmy, że masz przyjaciela, który zaprasza Cię na obiad, ale zawsze polega na Tobie, aby znaleźć przepis i zrobić zakupy.
Zamiast mówić „Zmuszasz mnie do ciężkiej pracy, więc nie jest to dla mnie zabawne”, możesz powiedzieć: „Czuję, że zawsze wykonuję podstawową robotę i nie sądzę, żeby to było sprawiedliwe”.
Wyznaczać granice
Pomaganie przyjaciołom i rodzinie może być dla Ciebie ważne. Ale jeśli osiągnąłeś swój limit (lub już wziąłeś więcej, niż jesteś w stanie znieść), możesz powiedzieć „nie”. Naprawdę tak.
Wypalenie się nie pomoże już i tak dużemu obciążeniu pracą, a później może zwiększyć poczucie urazy. Zamiast tego spróbuj grzecznej odmowy.
Możesz złagodzić to wyjaśnieniem, w zależności od twojego związku z pytającą osobą. Pamiętaj tylko, że nie ma nic złego w zadbaniu o własne potrzeby w pierwszej kolejności.
„Ważne jest, aby zacząć odmawiać rzeczom, które kolidują z Twoimi osobistymi potrzebami lub które nie są zgodne z Twoimi wartościami lub celami” - mówi Martin.
Znajdź czas na samoopiekę
Samoopieka może obejmować:
- praktyczne wybory zdrowotne, takie jak wystarczająca ilość snu, spożywanie pożywnych posiłków i dbanie o zdrowie fizyczne
- czas na radość i relaks
- zwracanie uwagi na dobre samopoczucie emocjonalne i podejmowanie pojawiających się wyzwań
Porozmawiaj z terapeutą
Samodzielne radzenie sobie z męczeńskimi skłonnościami może być trudne. Profesjonalne wsparcie może przynieść wiele korzyści, zwłaszcza jeśli chcesz dowiedzieć się więcej o przyczynach, które przyczyniają się do wzorców zachowań ofiarnych.
Cheatham wyjaśnia, że w terapii można:
- zbadaj swój system relacji
- rozwijać świadomość wokół wzorców związanych z poświęceniem
- podkreślać i kwestionować wszelkie założenia dotyczące Twojej wartości i znaczenia związku
- wypróbuj różne sposoby odnoszenia się do innych
Jakieś wskazówki, jak sobie z tym poradzić u kogoś innego?
Jeśli znasz kogoś, kto zachowuje się jak męczennik, prawdopodobnie czujesz się przynajmniej trochę sfrustrowany jego zachowaniem. Może próbowałeś udzielić porady, ale oni opierają się twojemu wysiłkowi pomocy. Może się wydawać, że naprawdę chcą narzekać.
Te wskazówki niekoniecznie zmienią drugą osobę, ale mogą pomóc ci rozwinąć wobec niej taką perspektywę, która nie będzie dla ciebie tak wielka frustracja.
Weź pod uwagę ich pochodzenie
Warto pamiętać, że na ten sposób myślenia może wpływać wiele złożonych czynników.
Chociaż osoba może nauczyć się reagować na zachowania, które często zdarzają się w wyniku męczeńskich tendencji, często nie ma dużej kontroli nad tym, jak te tendencje rozwinęły się w pierwszej kolejności.
W niektórych przypadkach czynniki kulturowe mogą przyczyniać się do tendencji męczeńskich. W innych może odgrywać rolę dynamika rodziny lub doświadczenia z dzieciństwa.
Miejcie współczucie
Być może nie będziesz musiał rozumieć powodów ich zachowania, aby być z ukochaną osobą. Często wystarczy po prostu zaoferować współczucie i wsparcie.
„Zawsze bądź uprzejmy” - zachęca Somerstein.
Wyznaczać granice
To powiedziawszy, współczucie nie musi oznaczać spędzania mnóstwa czasu z tą osobą.
Jeśli spędzanie czasu z kimś cię wyczerpuje, ograniczenie czasu spędzanego razem może być zdrowym wyborem. Wyznaczenie granic może również pomóc w okazaniu większej życzliwości i współczucia zrobić dzielić przestrzeń z tą osobą.
Podsumowując
Długotrwałe życie może odbić się na tobie, twoich związkach i zdrowiu. Nawet jeśli nie w pełni rozumiesz korzenie swoich męczeńskich tendencji, nadal możesz podjąć kroki, aby zmienić ten sposób myślenia i uchronić go przed negatywnym wpływem na Twoje życie.
Jeśli nie wiesz, od czego zacząć samodzielnie, rozważ rozmowę z wyszkolonym specjalistą ds. Zdrowia psychicznego, który może pomóc Ci głębiej zbadać te wzorce.
Crystal Raypole wcześniej pracowała jako pisarz i redaktor w GoodTherapy. Jej pola zainteresowań obejmują języki i literaturę azjatycką, tłumaczenie japońskie, gotowanie, nauki przyrodnicze, pozytywność seksualną i zdrowie psychiczne. W szczególności stara się pomóc zmniejszyć piętno związane ze zdrowiem psychicznym.
-of-the-knee.jpg)
