Strach przed pępkami
Omphalophobia to rodzaj specyficznej fobii. Specyficzne fobie, zwane także prostymi fobiami, to ekstremalne, uporczywe lęki, które koncentrują się na określonej rzeczy.
W tym przypadku nacisk kładziony jest na ludzki pępek lub pępek. Fobia może obejmować dotykanie lub widzenie własnego pępka, innych osób lub obu.
Podobnie jak w przypadku innych specyficznych fobii, prawdopodobnie masz pełną świadomość, że nie jest to racjonalne, ale nie możesz na to poradzić. Twój niepokój rośnie na samą myśl o pępkach i możesz nawet uzyskać fizyczne objawy.
Fobie należą do kategorii zaburzeń lękowych. Około 12,5 procent dorosłych w Stanach Zjednoczonych cierpi na określoną fobię w ciągu swojego życia, a lista typowych i unikalnych lęków jest długa. Niektóre dobrze znane fobie obejmują strach przed krwią, pająkami i ciemnością.
Każdy w każdym wieku może rozwinąć fobię, ale można ją skutecznie leczyć.
Podążaj dalej, badając strach przed pępkami, jak rozpoznać prawdziwą fobię i co możesz z tym zrobić.
Czy twój pępek może się rozwinąć?
Nie. Pępek jest pozostałością pępowiny. Po urodzeniu dziecka pępowina nie jest już potrzebna.
Tak więc, z zaciskiem umieszczonym na każdym końcu, pępowinę przecina się w pobliżu brzucha dziecka, pozostawiając około cala kikuta za sobą. W ciągu 5 do 15 dni kikut wysycha i odpada. Około 7 do 10 dni później masz całkowicie zagojony pępek.
Chociaż wiele pępków wygląda tak, jakby ktoś zawiązał w nich węzeł, tak nie jest. To nie jest węzeł i nie ma nic do rozwiązania.
Objawy, które mogą wskazywać na fobię pępka
Nie każdy jest fanem pępka. Może nie lubisz patrzeć na nie lub dotykać ich, nawet swoich. A może zastanawiasz się, czy Twój pępek jest normalny lub dlaczego masz outie.
Żadna z tych rzeczy nie wskazuje na fobię pępka, ale na osobiste preferencje. Jeśli nie przepadasz za pępkami, w większości przypadków możesz ich uniknąć.
Z drugiej strony, oto kilka oznak, że możesz mieć omfalofobię:
- Absolutnie boisz się, że zobaczysz pępek.
- Aktywnie starasz się ich omijać. Może to oznaczać unikanie basenów, plaż i przebieralni.
- Kiedy widzisz pępek, jesteś przytłoczony. Uczucia paniki, przerażenia lub przerażenia zalewają twój mózg.
- Pępek wywołuje silne pragnienie ucieczki.
- Te myśli są poza twoją kontrolą, nawet jeśli zdajesz sobie sprawę, że nie ma prawdziwego powodu lub zagrożenia.
Fizyczne objawy fobii mogą obejmować:
- suchość w ustach
- drżenie
- wybuchając potem
- duszność
- rozstrój żołądka, nudności
- ucisk w klatce piersiowej
- szybkie bicie serca
Możliwe przyczyny omphalofobii
Strach to normalna reakcja na niebezpieczeństwo. Kiedy jesteś w prawdziwym niebezpieczeństwie, strach wywołuje reakcję walki lub ucieczki, która może uratować ci życie. Fobia wykracza daleko poza to. To nadmierny lub irracjonalny strach, który powoduje problemy w Twoim życiu.
Po złym doświadczeniu mogą rozwinąć się fobie. Kiedy tak się dzieje, nazywa się to fobią związaną z doświadczeniem.
Z drugiej strony, złe doświadczenie nie jest konieczne, aby rozwinąć fobię. Nazywa się to fobią specyficzną niepracującą lub niezespoloną.
Dzieci mogą również rozwinąć fobie od dorastania w otoczeniu członków rodziny, którzy je mają.
Kiedy już boisz się pępków, możesz zacząć kojarzyć je z uczuciem paniki, więc zaczynasz ich unikać. Unikanie ich wzmacnia strach i twoją reakcję na to.
Czynniki genetyczne, rozwojowe i środowiskowe mogą odgrywać rolę w fobiach.
Strach przed pępkami jest irracjonalny, więc możesz nie być w stanie określić dokładnej przyczyny.
Opcje leczenia fobii
Możesz sam poradzić sobie ze swoją fobią. Jeśli nie, profesjonalne leczenie jest skuteczne i pomaga większości osób z fobiami.
Samopomoc
Te techniki samopomocy mogą pomóc w radzeniu sobie z lękiem i stresem związanym z fobiami, takimi jak omfalofobia:
- głębokie oddychanie
- ćwiczenia rozluźniające mięśnie
- techniki uważności
- grupy wsparcia dla osób z fobiami
Możesz także spróbować stopniowo wystawiać się na działanie pępków, aby sprawdzić, czy potrafisz je tolerować. Jeśli to nie zadziała, profesjonalna terapia może być całkiem korzystna.
Terapia poznawczo-behawioralna (CBT)
W CBT terapeuta może pomóc ci w odmiennym myśleniu o pępkach, abyś inaczej reagował. CBT to krótkoterminowa terapia rozwiązywania problemów, która skupi się na specyficznym lęku przed pępkami i da ci narzędzia do radzenia sobie z nim.
Terapia ekspozycyjna
Terapia ekspozycyjna, czyli systematyczna desensytyzacja, to specyficzny rodzaj terapii poznawczo-behawioralnej, w którym terapeuta będzie powoli wystawiał Cię na działanie pępka, pomagając Ci przejąć kontrolę. Z biegiem czasu powtarzające się narażenie może zmniejszyć strach i zwiększyć zaufanie do umiejętności radzenia sobie z nim.
Leki
Terapia ekspozycyjna i terapia poznawczo-behawioralna to zwykle wszystko, czego potrzeba, aby kontrolować strach przed pępkami. W niektórych przypadkach do leczenia lęku związanego z fobią można stosować leki. Mogą to być beta-blokery i środki uspokajające, ale należy je stosować ostrożnie i wyłącznie pod nadzorem lekarza.
Na wynos
Omfalofobia to przytłaczający strach przed zobaczeniem lub dotknięciem pępka, niezależnie od tego, czy jest to twój własny, czy cudze pępek. To rodzaj specyficznej fobii, którą można skutecznie leczyć.
Jeśli nie możesz samodzielnie poradzić sobie z lękiem przed pępkami, terapeuta może Ci przez to pomóc.
