Rodzice tygrysów: czy chcesz być jednym?

Nie wiesz, jaki styl rodzicielstwa najlepiej Cię opisuje? Nie jest to zaskakujące w przypadku wszystkich różnych stylów do wyboru, w tym helikoptera, wolnego wybiegu, pługu śnieżnego, kosiarki do trawy i oczywiście rodzicielstwa tygrysów.

Chociaż te style są nowszymi etykietami dla podtypów, które często są zgodne z bardziej tradycyjnymi etykietami dla rodziców, takimi jak autorytarne, liberalne, autorytatywne i niezaangażowane, większość rodziców to połączenie różnych stylów.

Ale jakim typem chcesz być? Cóż, w szczególności rodzicielstwo tygrysów ma tendencję do stawiania wyzwań i podsycania debat w takim samym stopniu, jak każda inna metoda rodzicielstwa.

Kim są rodzice tygrysów?

Ukuty przez Amy Chua w 2011 roku „rodzicielstwo tygrysów” to termin, który spędziła na definiowaniu i opisywaniu setek stron w swojej książce „Battle Hymn of the Tiger Mom”.

W swojej książce Chua, profesor z Yale Law School, twierdzi, że jej surowa i otwarcie kontrolująca metoda rodzicielstwa (czyli rodzicielstwo tygrysów) doprowadziła obie jej córki do odniesienia sukcesu w życiu. Następnie stwierdza, że ​​zgodnie z recenzją z 2013 r. Opublikowaną w czasopiśmie Human Development, jej metoda rodzicielstwa to „chiński sposób”.

Chua jako pierwsza przedstawiła się jako mama tygrysa. Ale od czasu publikacji jej książki organizacje takie jak Amerykańskie Towarzystwo Psychologiczne (APA) przyjęły ten termin i określiły ten styl rodzicielstwa jako rodzicielstwo tygrysa.

Rodzice tygrysów, zgodnie z definicją Chua, są matkami pochodzenia chińskiego (lub innego etnicznego), które są wysoce kontrolujące i autorytarne. Ten styl rodzicielstwa jest postrzegany jako surowy, wymagający i często niewspierany emocjonalnie.

Dzieciom w tym środowisku wysyłana jest wiadomość, że wysoki poziom sukcesu - zwłaszcza w nauce - jest możliwy za wszelką cenę, co często oznacza brak wolnego czasu, randek, nocowania czy innych zajęć dla dzieci.

„Sukces jest pierwszym i najważniejszym celem w stylu rodzicielstwa tygrysa, a dzieci często spełniają wymagania rodziców ze strachu przed karą i akceptacją” - wyjaśnia Souzan Swift, PsyD, psycholog z Heal.

Dzieci potrzebują akceptacji i miłości. A jeśli chodzi o rodzicielstwo tygrysów, Swift mówi, że intencja wydaje się być pozytywna - aby Twoje dzieci odnosiły sukcesy - jednak dzieci mogą wiązać swoją samoocenę i akceptację z poziomem sukcesu, co, jak mówi Swift, może również powodować dużą presję i stres .

Chociaż Chua koncentruje się na matkach tygrysach, badania przeprowadzone przez Su Yeong Kim wykazały, że ojcowie tygrysów są również obecni w rodzinach chińsko-amerykańskich.

Kim i jej zespół odkryli, że wraz z wiekiem dzieci rola matki tygrysa będzie maleć, ale rola ojca tygrysa jest bardziej prawdopodobna.

Odkryli, że ta zmiana miała związek z tym, że dzieci były bardziej przywiązane do domu i matki w młodości. Ale gdy dzieci stają się starsze i bardziej zaangażowane w świat zewnętrzny, ich ojciec ma tendencję do przyjmowania bardziej aktywnej roli.

Jak wypada rodzicielstwo tygrysów w porównaniu z innymi stylami rodzicielstwa?

Rodzicielstwo tygrysów czerpie inspirację z autorytarnego stylu rodzicielstwa, ale ma też pewne cechy rodzicielstwa helikopterowego. Autorytarni rodzice mają wysokie oczekiwania, ale oferują bardzo niewielkie wsparcie.

Z drugiej strony rodzice helikopterów unoszą się nad swoimi dziećmi i ratują, gdy pojawiają się kłopoty. Niektórzy rodzice helikopterów dołożą wszelkich starań, aby zapobiec przeszkodom dla swoich dzieci, często przeszkadzających, aby ich dziecko nie musiało radzić sobie z rozczarowaniem.

„Rodzicielstwo tygrysów jest bardzo podobne do helikoptera i autorytarnego stylu rodzicielstwa, ponieważ może być nadopiekuńcze i ograniczające dla dzieci” - mówi Alex Ly, AMFT, terapeuta z Clarity With Therapy.

Jednak Ly zwraca uwagę, że rodzicielstwo tygrysów może być lepszą alternatywą dla nieobecnego lub liberalnego stylu rodzicielskiego, ponieważ może zapewnić dzieciom strukturę i kierunek. W przypadku permisywnego rodzicielstwa dzieci żyją z bardzo niewielkimi zasadami i oczekiwaniami. Niektórzy uważają ten styl rodzicielstwa za pobłażliwy, ponieważ rodzicom trudno jest powiedzieć swoim dzieciom „nie”.

Ale lepszą opcją, mówi Ly, jest autorytatywne rodzicielstwo, ponieważ daje dziecku możliwość szanowania rodziców, ale nadal pozwala im dokonywać wyborów i nauczyć się być indywidualnością.

Autorytatywni rodzice potrafią znaleźć równowagę między byciem zbyt surowym, jak rodzice tygrysa, a zbyt wyrozumiałymi, jak przyzwoleni rodzice. Ten styl rodzicielstwa zapewnia dzieciom dużo miłości i wsparcia, jednocześnie wyznaczając jasne wytyczne dotyczące zachowania.

Czy rodzicielstwo tygrysów działa?

Wszystkie style rodzicielskie „działają” do pewnego stopnia, ale to nie znaczy, że są całkowicie skuteczne lub pozytywne.

„Rodzicielstwo tygrysów może działać na krótką metę, ale może osłabić zdolność dziecka do rozwoju i bycia dorosłym” - mówi Ly. Mówi, że często dorośli, których rodzice dorastali jako tygrysy, mają niską pewność siebie i mają trudności z dokonywaniem wyborów.

Swift mówi, że trudno jest odpowiedzieć na pytanie, czy rodzicielstwo tygrysów działa, czy nie, ponieważ istnieje wiele czynników, takich jak kultura i pochodzenie etniczne. Mówi również, że należy wziąć pod uwagę czynniki moderujące, takie jak temperament dziecka, jego przekonania i postrzeganie miłości.

„Z rodzicielstwem tygrysów możesz urodzić odnoszącego sukcesy, produktywnego dorosłego, ale ten dorosły może również odczuwać wiele lęków, depresji lub problemów zdrowotnych” - mówi Swift.

Według Swift rodzicielstwo tygrysów może prowadzić do wielu problemów u dzieci, w tym:

• presja sukcesu
• zwiększony niepokój i depresja
• zmniejszenie poczucia własnej wartości i pewności siebie
• poczucie, że poczucie własnej wartości jest powiązane z sukcesem
• trudności z umiejętnościami społecznymi
• perfekcjonizm
• nierealne cele

Jednak większość ekspertów, w tym Swift, twierdzi, że rodzicielstwo tygrysów ma kilka potencjalnych zalet, w tym:

• zwiększona produktywność
• więcej samodyscypliny
• zwiększona odpowiedzialność
• chęć odniesienia sukcesu
• wysoce zorientowany na cel

Jeśli celem jest stworzenie szczęśliwego, zdrowego, dobrze przystosowanego dorosłego, Swift mówi, że bycie autorytarnym lub tygrysim rodzicem może nie być najlepszym podejściem. „Wiemy, że bezwarunkowa miłość jest podstawą zdrowych relacji w późniejszym życiu, więc jeśli dziecko czuje, że miłość jest uzależniona od sukcesu, może to prowadzić do zwiększonego niepokoju, ogólnego nieszczęścia i depresji” - wyjaśnia.

Co mówią badania

A jeśli chodzi o badania, większość danych pokazuje, że rodzicielstwo tygrysów nie jest lepsze niż inne style rodzicielstwa.

Według badań z 2013 r. Rodzicielstwo tygrysów nie wiąże się z lepszymi wynikami w nauce. Stwierdzili, że dzieci rodziców tygrysów mają niższe osiągnięcia w nauce i większe niedostosowanie psychiczne niż dzieci rodziców wspierających.

Opierając się na próbie 444 rodzin chińsko-amerykańskich, badanie wykazało również, że rodzicielstwo tygrysów nie jest powszechnym profilem rodzicielskim. Style rodzicielskie zostały podzielone na cztery grupy i sklasyfikowane na podstawie czterech negatywnych cech rodzicielskich i czterech pozytywnych cech rodzicielskich.

Okazało się, że rodzice tygrysów uzyskali wysokie wyniki we wszystkich ośmiu cechach (zarówno pozytywnych, jak i negatywnych), podczas gdy wspierający rodzice uzyskali wysokie wyniki we wszystkich czterech pozytywnych cechach, w tym ciepło, a niski w przypadku cech negatywnych, w tym zbesztania i upokorzenia jako środka motywacji.

Ostatecznie autorzy stwierdzili, że wspierający rodzice stanowili największy odsetek rodziców w danych, które zebrali i przeanalizowali. Odkrycia te pomogły podważyć stereotyp, że większość rodziców w Azji i Ameryce to tygrysy.

Część tego, co przypisuje się rodzicielstwu tygrysów, może wynikać z różnic kulturowych. Inne badanie, opublikowane w 2014 roku, wykazało, że licealiści pochodzenia azjatyckiego i amerykańscy uczniowie szkół średnich w Europie inaczej postrzegają swoje matki.

Według badań dzieci pochodzenia azjatyckiego i amerykańskiego mają współzależne relacje ze swoimi matkami, co często motywuje je do lepszego radzenia sobie po porażce.

Z drugiej strony europejscy studenci amerykańscy są bardziej niezależni od swoich matek i nie podlegają presji ze strony matek, aby radzili sobie lepiej, zwłaszcza po doświadczeniu niepowodzenia.

Na wynos

Style rodzicielskie, podobnie jak większość innych rzeczy związanych z byciem rodzicem, są unikalne dla każdej rodziny. Chociaż forma rodzicielstwa tygrysów w Chua może być ekstremalna i według niektórych badań nie jest tak powszechna ani skuteczna, jak wcześniej sądzono, istnieją pewne pozytywne cechy, które możemy wyciągnąć z tego stylu.

Ciężka praca, dyscyplina, poświęcenie, wysokie oczekiwania i nastawienie na sukces to cechy, które większość z nas chciałaby zaszczepić w swoich dzieciach. Ale możemy to wszystko i wiele więcej osiągnąć, przyjmując autorytatywne podejście do rodzicielstwa.