Ta praca nie jest ani ładna, ani wygodna. Może cię złamać, jeśli na to pozwolisz.
Z powodu niedawnej fali brutalności policji wobec mojej czarnej społeczności nie spałem dobrze. Mój umysł ściga się w każdej minucie każdego dnia z niespokojnymi i napędzanymi działaniami myślami:
Jak mam z tym walczyć?
Jeśli zaprotestuję, jakie są możliwe konsekwencje dla mnie jako czarnej kobiety o ciemnej karnacji?
Jaką mam ochronę prawną?
Czy podarowałem wystarczająco dużo?
Czy odpowiedziałem na wszystkie wiadomości dotyczące zameldowania od moich znajomych?
Czy wysłałem linki do artykułów do znajomych, którzy nie są czarnoskórymi, którzy chcą wyłączyć Anti-Blackness?
Zjadłem dzisiaj?
Nic dziwnego, że każdego dnia powstania budzę się z bólem głowy.
Ledwo się trzymałem podczas pandemii, która zrujnowała życie, jakie znamy. Wirus zabija moją społeczność w zawrotnym tempie, a mój ojciec dochodzi do siebie po COVID-19.
Po niedawnych nieludzkich zabójstwach jeszcze bardziej nieuzbrojonych i niewinnych Czarnych, po pokoleniach protestów przeciwko domowemu terroryzmowi przeciwko Czarnym, świat wydaje się otwarty na możliwość, że życie Czarnych ma wartość.
Co za czas, żeby żyć.
Mimo że moją misją zawodową i osobistą jest walka o równość i wzmocnienie pozycji Czarnych i innych kolorowych społeczności, staram się utrzymać tempo i znaleźć równowagę. Chociaż wiem, że nie powinienem, ciągle zadaję sobie pytanie, czy robię wystarczająco dużo.
Jednocześnie czasami mam mieszane uczucia co do mojej pracy.
Strategiczny, długofalowy antyrasizm może wydawać się samolubny i uprzywilejowany, kiedy widzę, jak codziennie zabijani są Czarni.
Historia mówi mi, że próby solidarności ze strony samozwańczych „sojuszników” będą cyklem ich osobistego niedowierzania, oburzenia, pustych postów w mediach społecznościowych, jednorazowych darowizn dla czarnoskórych organizacji i kruchego wyczerpania.
Wiem jednak, że wykorzenienie anty-czarności i innych form rasizmu wymaga nas wszystkich. Walczę z tym, starając się dbać o swoje zdrowie psychiczne. Chociaż chciałbym móc powiedzieć, że bezbłędnie udaje mi się chronić swoją energię w tej walce, wiem, że tak nie jest.
Strategie pozostania silnym
W moich lepszych chwilach odkryłem, że poniższe strategie są niezwykle pomocne. Oferuję je każdemu, kto naprawdę chce poświęcić się demontażu rasizmu do końca życia.
Zbuduj swoją strategię
Zlikwidowanie anty-czarności i innych form rasizmu oznacza, że celowo rzucasz wyzwanie i oduczasz się od wszystkich problematycznych wiadomości, które otrzymałeś z filmów, książek, edukacji i swobodnych rozmów z przyjaciółmi, rodziną i partnerami.
Oznacza to, że będziesz myśleć krytycznie o tym, w co uwierzyłeś o swojej własnej rasie i rasach innych, będąc świadkami, kto ma władzę w naszych instytucjach, a kto nie.
Ta praca nie jest ani ładna, ani wygodna. Może cię złamać, jeśli na to pozwolisz.
Poświęć trochę czasu na przemyślenie swoich mocnych stron i tego, jak pasują do Twojej krótko- lub długoterminowej strategii. Organizatorzy, aktywiści, pedagodzy i filantropi mają do odegrania swoje role. Jeśli twoją siłą są finanse, zautomatyzuj darowizny na rzecz organizacji, które są antyrasistowskie.
Jeśli jesteś aktywistą, pomyśl o miejscach, w których można regularnie zwalczać rasizm przeciwko Czarnym, czy to w mediach społecznościowych, w pracy, czy w stowarzyszeniu rodziców i nauczycieli. Kontynuuj wypowiadanie niewygodnych kwestii.
Zaplanuj czas na doładowanie
Jest to prawdopodobnie jedno z najtrudniejszych zobowiązań w walce z rasizmem, ale jest absolutnie konieczne.
Po pierwsze, zaakceptuj, że nie możesz toczyć żadnej bitwy na pusto. To krzywda tobie i innym. To także strategia przegrywająca.
Masz prawo wykorzystać swoje dni zdrowia psychicznego, dni chorobowe lub dni urlopu, aby zregenerować siły w dowolny sposób. Jeśli chcesz iść na spacer, który odkładałeś, napadać na Netflix, ugotować pyszny posiłek lub po prostu rozpaczać, nie spiesz się.
Ponieważ prawdopodobnie nie jesteś przyzwyczajony do celowego dbania o siebie w ten sposób, uczyń to regularną praktyką. Zaplanuj czas w swoim kalendarzu i staraj się go trzymać najlepiej jak potrafisz.
Wyznaczać granice
Ważne jest, abyś wiedział, co jest, a co nie jest warte twojego czasu i energii, gdy stajesz się bardziej zaangażowany w walkę z rasizmem. Oznacza to praktykowanie mówienia „nie” ludziom, przyczynom i zadaniom, które zabierają czas pracy na rzecz walki z rasizmem.
Możesz nauczyć się mówić „nie” i przekierowywać tych, którzy chcą, abyś rozpakował swoje ostatnie odkrycia dotyczące anty-czarnoskórego rasizmu i innych form ucisku. Możesz nauczyć się odmawiać trollom mediów społecznościowych, które chcą zwabić Cię do przegranej kłótni.
Być może będziesz musiał całkowicie usunąć swoje aplikacje społecznościowe lub przynajmniej odejść od nich na dłuższy czas. Możesz zrobić sobie przerwę.
Wezwij posiłki
Jedną z wielu konsekwencji rasizmu jest to, że osobom kolorowym pozostawiono wyczerpującą rolę edukacji białych ludzi.
Kiedy dodasz do mieszanki anty-czerń i koloryzm, wielu Czarnych ludzi zostaje zmuszonych do roli nauczyciela (pośród traumy rasowej), podczas gdy biali ludzie są odizolowani od własnych badań, refleksji i działań.
Wezwij posiłki! Jeśli znasz jakichś przyjaciół, kolegów z drużyny lub współpracowników, którzy nazywają siebie rasowymi sojusznikami, poproś ich, aby wtrącili się następnym razem, gdy znajdziesz się w roli rzecznika lub nauczyciela. Prześlij im e-maile, które otrzymałeś, aby uzyskać dodatkowe materiały na temat walki z rasizmem.
Wyślij swoim sojusznikom zaproszenia, aby służyć w komitetach ds. Równości rasowej, które cię wypaliły. Wyraźnie opisz, dlaczego przekierowujesz ludzi.
Pamiętaj o swoich zwycięstwach
Rasizm jest tak wpleciony w tkankę amerykańskiego życia, że każde zwycięstwo przeciwko niemu, niezależnie od tego, czy chodzi o uchwalenie prawa, usunięcie posągów Konfederatów, czy wreszcie przeszkolenie firmy w zakresie omawiania rasizmu, może wydawać się kroplą w morzu.
W swoim strategicznym podejściu do trwałej walki z rasizmem pamiętaj o śledzeniu swoich zwycięstw. Żadna wygrana nie jest zbyt mała, aby ją wyróżnić, a każda z nich jest niezbędna do budowania Twojej wytrzymałości.
Twoje wygrane mają znaczenie, podobnie jak cała praca, którą wykonujesz.
Trzymaj się swojej radości
Poświęć chwilę, aby pomyśleć o ludziach, miejscach lub doświadczeniach, które przynoszą ci najwięcej radości, bez względu na okoliczności. Może to być członek rodziny lub drogi przyjaciel, taniec, surfing, gotowanie lub przebywanie na łonie natury.
Zamknij oczy i przenieś się do najradośniejszego wspomnienia tego doświadczenia, jeśli fizycznie nie możesz tam być. Pozostań tam tak długo, jak chcesz czuć się uziemiony. Pozwól, aby twoja radość dodała ci sił i wprawiła w ruch w kierunku ciągłego zwalczania rasizmu.
Twoim głównym priorytetem jesteś ty
Łatwo się zmęczyć, gdy podbijamy jeden szczyt tylko po to, by znaleźć inny, który czeka na nas po drugiej stronie. Nie ma nic złego w zrobieniu sobie przerwy na naładowanie się i zadbanie o siebie. Tylko w ten sposób możemy z pełną siłą i zaangażowaniem pokonać kolejną przeszkodę.
Pamiętaj, że nie możesz nalać z pustej filiżanki, a najlepiej wykonujesz swoją pracę, gdy jesteś najlepszy.
Zapewnienie sobie opieki, której potrzebujesz i na którą zasługujesz, jest aktem rewolucyjnym samym w sobie.
Zahida Sherman jest specjalistką ds. Różnorodności i integracji, która pisze o kulturze, rasie, płci i dorosłości. Jest historyczką i początkującą surferką. Śledź ją dalej Instagram i Świergot.
-of-the-knee.jpg)
