Pomyśl o śnie jak o mocy - oto dlaczego nie jesteś leniwy, gdy go potrzebujesz
To, jak postrzegamy świat, kształtuje to, kim chcemy być - a dzielenie się fascynującymi doświadczeniami może ukształtować sposób, w jaki traktujemy się nawzajem na lepsze. To potężna perspektywa.
Czy kiedykolwiek myślałeś o spaniu i odpoczynku jako części zadośćuczynienia? Mam.
Rzeczą, która zawsze fascynowała mnie w kwestii odszkodowań, jest to, że zajmują się tym, co jesteśmy winni (a przez nas mam na myśli szczególnie tych, którzy są potomkami Afrykanów, którzy byli niewolnikami). Coś tak wszechobecnego, jak potrzeba odpoczynku, zostało przekształcone w fantazja prawie nieosiągalna, na którą można się zdobyć tylko dzięki ciężkiej pracy pokoleń, mimo że wcale nie powinna być prezentem.
Może być pewne zamieszanie co do tego, czym dokładnie są reparacje i dlaczego są tak ważne. Definiuje się go jako „czynność zadośćuczynienia… lub zadośćuczynienia za zło lub krzywdę” (zwykle jako rekompensata pieniężna, materialna, robocizna itp.).
Ale łatwiej to powiedzieć niż zrobić. Niewolnictwo pozostaje ważnym zwrotem w historii Ameryki, ale wysiłki mające na celu naprawienie tego stanu rzeczy (podczas rekonstrukcji obiecano formalnie zniewolonym ludom „czterdzieści akrów i muła”) nie posunęły się na tyle daleko, aby nadrobić zaległości.
Odpoczynek to odmładzanie naszego ducha, skupianie się na naszym uzdrawianiu i przypominanie nam, że tak jest nie naszą produktywność.
Dlatego rozważając, jakie reparacje są nadal zadłużone, powinniśmy naciskać na priorytetowe traktowanie potrzeby Czarnych odpoczynek. Luksus odpoczynku przechodzi wtedy z nieosiągalnego do integralnej części tych zadośćuczynień.
Dar odpoczynku powinien być częścią zadośćuczynienia, które nam się należy
Reszta jest takim towarem - przywilejem samym w sobie. Jeśli wejdziesz na YouTube i poszukasz „nocnej rutyny”, znajdziesz setki filmów, w których wpływowe osoby tworzą procedury, które sprawiają, że odpoczynek wydaje się długim procesem, na który trzeba się przygotować.
Ale co jest reszta, a dlaczego gra w to rasa?
Wróćmy do zeszłego roku, kiedy studentka Yale, Lolade Siyonbola, kazała wezwać policję, ponieważ inny student nie wierzył, że Siyonbola tam „należy”.
Myśląc w szczególności o tym incydencie, możliwość odpoczynku może być innym sposobem dla nie-czarnoskórych na nadzorowanie Czarnych: chociaż należy nam się pokój tam, gdzie możemy go znaleźć, nawet w miejscach publicznych, widzieliśmy, dlaczego ta łaska nie jest nie zostało nam przyznane po równo.
Istnieje również potrzeba zrozumienia, w jaki sposób stereotypy kształtują nasze rozumienie odpoczynku.
Pokazano nam korzyści zdrowotne związane z wczesnym kładzeniem się spać o tej samej porze każdego dnia - jednak nadal w dużej mierze wymazują one kulturowe powody, dlaczego ludzie mogą tego przegapić.
Zwłaszcza w przypadku osób czarnoskórych odpoczynek pomaga ludziom oderwać się od stereotypów „superosoba”, które utrzymują się w naszej społeczności. Zwłaszcza w przypadku czarnych kobiet i kobiet odpoczynek może być również sposobem na samoopiekę, ponieważ sprawia, że celowo znajdujemy czas na odpoczynek.
Jest to tak ważne, ponieważ czarne kobiety i kobiety są uwarunkowane, aby były dostępne dla wszystkich i potrafiły znieść tak wiele bez poświęcania czasu na zaspokojenie własnych potrzeb.
Odpoczynek, moim zdaniem, tak bardzo wiąże się z naszym zrozumieniem granic i dbaniem o siebie - mówienie partnerom, przyjaciołom, rodzinie, że nie jesteśmy w stanie spełnić próśb, ponieważ musimy odpocząć, nadal wydaje się samolubne i głupie.
Z kolei sen jest taką samą walutą jak monety i dolary, ponieważ pozwala nam wymienić czas na cenne pragnienie lub potrzebę. Można to postrzegać jako taką prostą rzecz, ale kiedy nie masz go dość, odpoczynek może stać się nieuchwytnym wyznacznikiem przywilejów i dostępu.
Zdolność do odpoczynku w obliczu rasizmu, płci, zdolności, działań policyjnych i inwigilacji idzie znacznie dalej niż prezenty pieniężne - odpoczywać to odmładzać nasz duch, skupiać się na naszym uzdrawianiu i przypominać nam, że nie jesteśmy naszą produktywnością .
A jednak tak wielu czarnoskórych i brązowych ludzi wciąż ma problemy z priorytetowym traktowaniem odpoczynku, gdy tego potrzebujemy
Szczególnie milenialsi stają się coraz bardziej zależni od ekonomii koncertów, a jej niestabilność sprawia, że wielu z nas musi pracować dłużej.
Coraz bardziej definiujemy się na podstawie naszej produktywności, ale może to przynieść o wiele więcej szkody niż pożytku. Ekstremalny wybór produktywności zamiast odpoczynku powoduje, że idea odpoczynku staje się nieproporcjonalna do swojej rzeczywistości.
Bez pewności, że otrzymujemy uczciwe wynagrodzenie - nie mówiąc już o całym czasie poświęconym naszej pracy - nie można oczekiwać, że ludzie będą w stanie przedkładać odpoczynek nad inne rzeczy, które muszą być zrobione.
Poza tym wypoczynek jest najbardziej luksusowy i nieosiągalny dla ludzi z klasy robotniczej lub których praca nie jest regularna. Kiedy myślimy o ludziach, którzy wykonują prace wymagające dużego nakładu pracy lub wykonują prace związane z usługami przemysłowymi, na przykład doręczyciele, pozostają oni najbardziej przepracowani i niedopłacani za swoje usługi.
To ledwo pokrywa ryzyko i straty, których może wymagać od nich ich praca.
Mimo to tak wielu z nas uważa wypoczynek za luksus. A w świecie, w którym jesteśmy przepracowani i niedostatecznie opłacani, szczególnie czarni ludzie są skłonni odepchnąć resztę, której potrzebujemy, aby nadążyć za wymaganiami innych części naszego życia.
Nie rozmawiamy o tym, jaki to przywilej.
Traktujemy bez odpoczynku jako oznakę siły. Ciągnięcie całonocnych osób lub rezygnacja ze snu w celu podsycenia naszej własnej prokrastynacji jest bardziej akceptowalne społecznie niż otrzymywanie zalecanych 8 godzin każdej nocy. (Elon Musk napisał na Twitterze w listopadzie ubiegłego roku, że 40 godzin tygodniowo to za mało, aby wprowadzić zmiany, zachęcając ludzi w kolejnym tweecie do pracy „80-100 godzin”).
Wielokrotnie pokazywano nam korzyści zdrowotne związane z wczesnym kładzeniem się spać o tej samej porze każdego dnia. Jednak nadal w dużej mierze usuwają one kulturowe powody dlaczego ludzie mogą tego przegapić.
Myślę o tym, że coś tak potrzebnego, jak odpoczynek, jest wciąż czymś, o czym się nie świętuje ani o czym się nie mówi. Miesiąc Czarnej Historii przywołuje najważniejsze informacje na temat doskonałości Czarnych, ale w wielu z tych wydarzeń często wykorzystujemy te historie, aby pogłębić naszą kulturową pogardę wobec przyznania, że potrzebujemy odpoczynku.
Duże ruchy społeczne wymagają niesamowitego czasu i energii, ale po zakończeniu marszów i zakończeniu organizacji, jak aktywiści odzyskują siły po odpoczynku? I dlaczego pomijamy to w opowieściach o doskonałości Czarnych?
Ponieważ odpoczynek jest częścią naszego dostępu do zdrowia i prawa, które wszyscy mamy do bycia najzdrowszymi. I tak, odpoczynek jest szczególnie potrzebny ludziom, którzy byli historycznie marginalizowani i musieli ciężej pracować, aby tak łatwo dostać połowę tego, co ludzie z uprzywilejowanym dostępem.
Nie tylko ja o tym myślałem
Inni ciężko pracują, aby przełamać pomysły, że reszta to słabość lub coś, na co można zarobić.
Na Instagramie mamy The Nap Ministry, organizację z siedzibą w Atlancie i Chicago, która „bada wyzwalającą moc drzemek” poprzez kolorowe memy i warsztaty skupiające Czarnych.
Jest też Black Power Naps, instalacja performance, która została wyprodukowana przez artystów afro-Latinx Fannie Sosa i niv Acosta. Instalacja została wystawiona w styczniu w Nowym Jorku, która „odzyskuje lenistwo i bezczynność jako władzę”.
Myślę, że wykonywanie pracy, która ma na celu zlikwidowanie wstydu związanego z odpoczynkiem, musi być częścią naszego rozumienia demontażu ucisku, ponieważ wiąże się on bezpośrednio z naszymi potrzebami jako istot ludzkich.
Dlaczego?
Ponieważ odpoczynek jest częścią naszego dostępu do zdrowia i prawa, które wszyscy mamy do bycia najzdrowszymi. I tak, odpoczynek jest szczególnie potrzebny ludziom, którzy byli historycznie marginalizowani i musieli ciężej pracować, aby tak łatwo dostać połowę tego, co ludzie z uprzywilejowanym dostępem.
Równość snu jest tak mocno związana ze sprawiedliwością społeczną, ponieważ bez odpoczynku nie bylibyśmy w stanie tego zrobić byle co: organizuj, zbierz, pisz, pracuj, kochaj lub świętuj nasze zwycięstwa. Bez odpoczynku nie możemy mieć nadziei na oparcie się lub rozmontowanie - a nawet na mniejszą skalę, aby móc poczuć przyjemność, która słusznie jest nasza jako ludzie na tym świecie.
Sen sprawia, że czujemy, że mamy prawo do bycia szanowanymi, zdrowymi ludźmi na świecie. Bez prawa do odpoczynku toczymy bitwę, która staje się jeszcze trudniejsza do wygrania.
Jestem wdzięczny za tych, którzy byli przede mną i wytyczyli ścieżki, które pomogły mi być łatwiejszymi, oraz za te, które przyjdą po mnie. Ale poświęcam też ten czas na priorytetowe traktowanie odpoczynku, kiedy tylko mogę.
Ponieważ moja potrzeba odpoczynku nie czyni mnie słabszym ani mniejszym niż - do mnie należy i słusznie.
Cameron Glover jest pisarką, pedagogiem seksualnym i cyfrowym superbohaterem. Pisała dla takich publikacji jak Harper’s Bazaar, Bitch Media, Catapult, Pacific Standard i Allure. Możesz skontaktować się z nią na Twitterze.
