Rak otworzył mi drzwi do rozwoju, więc mogłam być najlepszą matką dla mojego syna.
Zawsze marzyłem o byciu rodzicem, ale nigdy nie wyobrażałem sobie bycia rodzicem po raku.
Kiedy w wieku 27 lat zdiagnozowano u mnie raka piersi, przyszłość mnie jako matki była niepewna.
Po 3 latach hormonoterapii i 2 poronieniach przywiodłam syna na ten świat.
W tym momencie rak zmienił moje życie na milion sposobów. Nigdy nie wyobrażałem sobie, jak wpłynie to na sposób, w jaki zachowuję się jako matka i na moje podejście do rodzicielstwa.
Kiedy przeszedłeś przez coś tak traumatycznego jak rak, wszystko inne blednie w porównaniu. Doświadczyłeś na własnej skórze tego najgorszego scenariusza, o którym wielu tylko marzy.
Tak więc, jeśli chodzi o rodzicielstwo, mój nowy obiektyw, za pomocą którego widziałem świat, wpłynął na mój niepokój jako nowa matka i na to, jak priorytetowo traktuję własne leczenie i dbanie o siebie.
Jako nowa matka martwiłam się mniej
Macierzyństwo jest pełne niewiadomych i lęków. Czy Twoje dziecko śpi wystarczająco? Czy oni są chorzy? Czy jedzą wystarczająco dużo? Czy oni oddychają? Czy są ranni? I tak dalej.
Uważamy, że naszym osobistym obowiązkiem jest przygotowanie się na potencjalne niebezpieczeństwo lub nieszczęście i zapobieganie im.
Po przejściu przez moje własne doświadczenie z rakiem, mój obiektyw zmienił się. Nie wierzyłem już, że nieszczęściu można zapobiec poprzez dobre uczynki.
Nie zrozum mnie źle - nie chcę, żeby to było ponure. Zamiast tego mam na myśli uwolnienie.
Zachorowanie na niewyjaśnionego raka w młodym wieku, kiedy byłem w najlepszej formie swojego życia i robienie wszystkich „właściwych” rzeczy dla mojego zdrowia, dało mi swobodę zaakceptowania tego gówno po prostu się dzieje.
Ten sposób myślenia był wyzwalający jako rodzic. Uwolniło mnie to od zamartwiania się o syna 24 godziny na dobę, 7 dni w tygodniu.
Nie ma nic nienormalnego w tym zmartwieniu i czasami czułem się winny nie martwi mnie, ale rak dał mi ten mały dar odpuszczania zmartwień i świadomości, że wszystko, co mogę zrobić, to kochać go i wspierać go, i to wystarczy.
Niemożność karmienia piersią stała się darem dla mojego ciała i umysłu
Kiedy zdiagnozowano mnie po raz pierwszy, opłakiwałam utratę zdolności do karmienia piersią. To był kolejny wybór, który odebrał mi rak.
Jednak w miarę zbliżania się dnia dostawy znalazłem wolność w braku wyboru. Musiałem ominąć nacisk na większość matek, by karmić piersią.
Rak odebrał mi ten wybór i chociaż nadal postrzegam karmienie piersią jako piękną więź między matką a dzieckiem, rak dał mi nieoczekiwaną wolność.
Ponieważ nie mogłam fizycznie nakarmić mojego syna, otworzyło to mojemu mężowi drzwi do równej i magicznej więzi karmiącej naszego syna.
Zwolniło mnie również to, żebym zawsze była w domu lub była odpowiedzialna za jego karmienie, i dała mi bardzo potrzebne poczucie wolności i uzdrowienia jako nowej matki. Ta przestrzeń była niezbędna dla mojej własnej fizycznej i psychicznej samoopieki.
Nauczyło mnie to traktować siebie jako osobę
Zawsze marzyłam o byciu matką i przez tak długi czas moje życie określała tylko zdolność bycia rodzicem.
Konieczność odkładania rodzicielstwa na wiele lat z powodu leczenia raka zmusiła mnie do znalezienia innych dróg spełnienia w moim życiu.
Zbudowałem biznes, który skupiał się na inspirowaniu innych kobiet, by radziły sobie z przeciwnościami losu, rozszerzyłem zakres mojej pracy w zakresie ochrony zdrowia, zawiązałem nowe przyjaźnie i zacząłem pisać więcej.
Przejście przez to doświadczenie zmusiło mnie do poszerzenia celu i życia. Rodzicielstwo stało się jedna część mojego życia, ale nie pozwoliłem, by stało się wszystkim.
Po urodzeniu syna te doświadczenia pomogły mi zachować miejsce dla siebie jako przyjaciela, właściciela firmy, adwokata i żony - a wszystko to podczas celebrowania i przyjmowania nowej roli matki.
Rak nauczył mnie ignorować niezamówione rady dla rodziców
Podobnie jak w przypadku życia z rakiem, każdy ma opinię na temat tego, jak należy wychowywać swoje dziecko.
Rak był moją praktyką polegającą na wzmocnieniu mojej skóry i pozwoleniu, aby ta niezamówiona rada spadła ze mnie i nie podważała mojej pewności siebie w moich decyzjach lub moich zdolnościach rodzicielskich.
Wiem, że jestem najlepszą mamą dla mojego syna i żadne komentarze nie mogą tego wstrząsnąć.
Rak może pomóc ci stać się lepszym rodzicem
Chociaż moje doświadczenia związane z wychowywaniem dzieci po raku są dla mnie wyjątkowe, myślę, że każdy, kto będzie wychowywał dzieci po raku lub po nim, zmieni się na lepsze.
Choroba wpływa na sposób, w jaki postrzegasz świat, a Twoje doświadczenia nie mogą pomóc, ale zmienić sposób podejmowania decyzji.
Moim zdaniem rak otworzył mi drzwi do wyrosnięcia na kobietę, którą musiałem być, aby być najlepszą matką dla mojego syna.
Anna Crollman jest entuzjastką stylu, blogerką lifestyle'ową i chorą na raka piersi. Na swoim blogu i Media społecznościowe, inspirując kobiety na całym świecie do rozwoju w obliczu przeciwności losu dzięki sile, pewności siebie i stylowi.
