Co musisz wiedzieć o znieczuleniu dentystycznym

Masz zaplanowany zabieg stomatologiczny i masz pytania dotyczące znieczulenia?

Około 10 do 30 procent ludzi odczuwa lęk i obawy związane z bólem podczas zabiegów dentystycznych. Lęk może opóźnić rozpoczęcie leczenia, a to może pogorszyć problem.

Środki znieczulające istnieją od ponad 175 lat! W rzeczywistości, pierwsza odnotowana procedura ze znieczuleniem została wykonana w 1846 roku przy użyciu eteru.

Od tego czasu przeszliśmy długą drogę, a środki znieczulające są ważnym narzędziem pomagającym pacjentom czuć się komfortowo podczas zabiegów stomatologicznych.

Przy wielu różnych dostępnych opcjach znieczulenie może być mylące. Rozbijamy to, abyś poczuł się pewniej przed kolejną wizytą u dentysty.

Jakie są rodzaje dentystycznych środków znieczulających?

Znieczulenie oznacza brak lub utratę czucia. Może to być ze świadomością lub bez.

Obecnie dostępnych jest wiele opcji znieczulenia dentystycznego. Leki można stosować samodzielnie lub w połączeniu, aby uzyskać lepszy efekt. Jest zindywidualizowany, aby zapewnić bezpieczną i skuteczną procedurę.

Rodzaj zastosowanych środków znieczulających zależy również od wieku osoby, stanu zdrowia, czasu trwania zabiegu oraz wszelkich negatywnych reakcji na anestetyki w przeszłości.

Środki znieczulające działają na różne sposoby w zależności od tego, co jest używane. Środki znieczulające mogą działać krótko, gdy są stosowane bezpośrednio na dany obszar, lub mogą działać przez dłuższy czas, gdy wymagana jest bardziej skomplikowana operacja.

Sukces znieczulenia stomatologicznego zależy od:

• narkotyk
• znieczulany obszar
• procedura
• czynniki indywidualne

Inne rzeczy, które mogą wpływać na znieczulenie dentystyczne, obejmują czas zabiegu. Badania pokazują również, że stan zapalny może mieć negatywny wpływ na skuteczność środków znieczulających.

Ponadto w przypadku znieczulenia miejscowego zęby w dolnej części szczęki (żuchwy) jamy ustnej są trudniejsze do znieczulenia niż zęby górnej szczęki (szczęki).

Istnieją trzy główne rodzaje znieczulenia: miejscowe, uspokajające i ogólne. Każdy ma określone zastosowania. Można je również łączyć z innymi lekami.

Znieczulenie miejscowe

Znieczulenie miejscowe jest stosowane w przypadku prostszych zabiegów, takich jak wypełnienie ubytku, które wymaga krótszego czasu i jest ogólnie mniej skomplikowane.

Będziesz świadomy i zdolny do komunikowania się, gdy dostaniesz znieczulenie miejscowe. Obszar będzie odrętwiały, więc nie poczujesz bólu.

Większość środków znieczulających miejscowo działa szybko (w ciągu 10 minut) i działa przez 30 do 60 minut. Czasami do środka znieczulającego dodawany jest środek obkurczający naczynia krwionośne, taki jak epinefryna, aby wzmocnić jego działanie i zapobiec rozprzestrzenianiu się efektu znieczulającego na inne obszary ciała.

Miejscowe środki znieczulające są dostępne bez recepty i na receptę w postaci żelu, maści, kremu, sprayu, plastra, płynu i do wstrzykiwań.

Można je stosować miejscowo (nakładać bezpośrednio na dotknięty obszar w celu odrętwienia) lub wstrzykiwać w leczony obszar. Czasami do miejscowych środków znieczulających dodaje się lekkie uspokojenie, aby pomóc osobie zrelaksować się.

Przykłady znieczulenia miejscowego

• artykaina
• bupiwakaina
• lidokaina
• mepiwakaina
• prylokaina

Opanowanie

Uspokojenie ma kilka poziomów i służy do odprężenia osoby, która może odczuwać niepokój, złagodzić ból lub utrzymać ją w bezruchu podczas zabiegu. Może również powodować amnezję związaną z zabiegiem.

Możesz być w pełni świadomy i zdolny do reagowania na polecenia, półświadomy lub ledwo świadomy. Uspokojenie można podzielić na łagodne, umiarkowane lub głębokie.

Głęboką sedację można również nazwać monitorowaną opieką anestezjologiczną lub MAC. Podczas głębokiej sedacji na ogół nie jesteś świadomy swojego otoczenia i możesz reagować tylko na powtarzającą się lub bolesną stymulację.

Lek może być podawany doustnie (tabletka lub płyn), wziewnie, domięśniowo (IM) lub dożylnie (IV).

W przypadku sedacji dożylnej istnieje większe ryzyko. Twoje tętno, ciśnienie krwi i oddech muszą być dokładnie monitorowane w umiarkowanej lub głębokiej sedacji.

Leki stosowane do uspokojenia

• diazepam (Valium)
• midazolam (Versed)
• propofol (Diprivan)
• podtlenek azotu

Ogólne znieczulenie

Znieczulenie ogólne jest stosowane w przypadku dłuższych zabiegów lub w przypadku dużego niepokoju, który może przeszkadzać w leczeniu.

Będziesz całkowicie nieprzytomny, nie będziesz odczuwał bólu, Twoje mięśnie będą rozluźnione, a po zabiegu wystąpi amnezja.

Lek podaje się przez maskę na twarz lub IV. Poziom znieczulenia zależy od zabiegu i indywidualnego pacjenta. Znieczulenie ogólne wiąże się z różnymi zagrożeniami.

leki do znieczulenia ogólnego

• propofol
• ketamina
• etomidat
• midazolam
• diazepam
• metoheksital
• podtlenek azotu
• desfluran
• izofluran
• sewofluran

Jakie są skutki uboczne znieczulenia dentystycznego?

Skutki uboczne znieczulenia dentystycznego zależą od rodzaju zastosowanego środka znieczulającego. Znieczulenie ogólne wiąże się z większym ryzykiem niż znieczulenie miejscowe lub sedacja. Reakcje również różnią się w zależności od indywidualnych czynników.

Niektóre zgłaszane działania niepożądane związane z lekami uspokajającymi i znieczulającymi obejmują:

• nudności lub wymioty
• bół głowy
• pocenie się lub dreszcze
• halucynacje, delirium lub splątanie
• bełkotliwa wymowa
• suchość w ustach lub ból gardła
• ból w miejscu wstrzyknięcia
• zawroty głowy
• zmęczenie
• drętwienie
• szczękościsk (szczękościsk) spowodowany urazem po operacji; otwarcie szczęki jest chwilowo zmniejszone

Środki zwężające naczynia krwionośne, takie jak epinefryna dodawane do środków znieczulających, mogą również powodować problemy z sercem i ciśnieniem krwi.

Oto niektóre zgłoszone działania niepożądane środków znieczulających. Zapytaj zespół dentystyczny o konkretne leki i wszelkie wątpliwości, które możesz mieć w związku z lekami.

Specjalne środki ostrożności podczas stosowania stomatologicznych środków znieczulających

Są warunki i sytuacje, w których wspólnie z lekarzem lub dentystą omówicie, czy znieczulenie dentystyczne jest dla Ciebie najlepszym wyborem.

Zgoda na leczenie jest ważną częścią dyskusji na temat leczenia. Zadawaj pytania dotyczące zagrożeń i środków ostrożności, które zostaną podjęte, aby zapewnić pozytywny wynik.

Ciąża

Jeśli jesteś w ciąży, dentysta lub chirurg omówi ryzyko i korzyści wynikające ze stosowania środków znieczulających dla Ciebie i Twojego dziecka.

Specjalne potrzeby

Dzieci i osoby ze specjalnymi potrzebami wymagają starannej oceny rodzaju i poziomu znieczulenia, którego potrzebują. Dzieci mogą wymagać dostosowania dawki, aby uniknąć działań niepożądanych lub przedawkowania.

Food and Drug Administration (FDA) wydała ostrzeżenie o środkach znieczulających powszechnie stosowanych w bólu ząbkowania. Te produkty nie są bezpieczne do stosowania u dzieci w wieku poniżej 2 lat. Nie należy stosować tych leków bez omówienia tego z lekarzem.

Dzieci i dorośli ze specjalnymi potrzebami mogą mieć inne komplikacje medyczne, które zwiększają ryzyko związane ze środkami znieczulającymi. Na przykład badanie wykazało, że dzieci z porażeniem mózgowym miały największą liczbę działań niepożądanych związanych ze znieczuleniem ogólnym związanymi z drogami oddechowymi.

Starsi dorośli

Starsze osoby dorosłe z pewnymi problemami zdrowotnymi mogą wymagać dostosowania dawki i uważnego monitorowania w trakcie i po operacji, aby zapewnić ich bezpieczeństwo.

Niektórzy ludzie mogą doświadczyć majaczenia lub dezorientacji i problemów z pamięcią po operacji.

Problemy z wątrobą, nerkami, płucami lub sercem

Osoby z problemami z wątrobą, nerkami, płucami lub sercem mogą wymagać dostosowania dawki, ponieważ lek może dłużej opuszczać organizm i mieć silniejszy efekt.

Pewne stany neurologiczne

Jeśli w przeszłości występował udar, choroba Alzheimera, choroba Parkinsona, choroba tarczycy lub choroba psychiczna, przy znieczuleniu ogólnym może wystąpić zwiększone ryzyko.

Inne warunki

Pamiętaj, aby poinformować swojego dentystę, jeśli masz przepuklinę rozworu przełykowego, refluks żołądkowy, infekcje lub otwarte rany w jamie ustnej, alergie, silne nudności i wymioty ze środkami znieczulającymi lub przyjmujesz leki, które mogą powodować senność, takie jak opioidy.

Osoby zagrożone znieczuleniem dentystycznym

Ryzyko jest również wyższe dla osób z:

• bezdech senny
• zaburzenie napadowe
• otyłość
• wysokie ciśnienie krwi
• problemy sercowe
• dzieci z zaburzeniami uwagi lub zachowania
• przewlekła obturacyjna choroba płuc (POChP)
• operacja bajpasu żołądka
• nadużywanie substancji lub zaburzenia związane z używaniem substancji

Jakie są zagrożenia związane ze znieczuleniem dentystycznym?

Większość ludzi nie doświadcza niepożądanych reakcji w znieczuleniu miejscowym. Istnieje większe ryzyko związane z sedacją i znieczuleniem ogólnym, zwłaszcza u osób starszych i osób z innymi komplikacjami zdrowotnymi.

Istnieje również zwiększone ryzyko związane z zaburzeniami krzepnięcia w wywiadzie lub lekami zwiększającymi ryzyko krwawienia, takimi jak aspiryna.

Jeśli zażywasz leki przeciwbólowe, takie jak opioidy lub gabapentyna, lub leki przeciwlękowe, takie jak benzodiazepiny, powiadom swojego dentystę lub chirurga, aby mogli odpowiednio dostosować znieczulenie.

Ryzyko znieczulenia

Ryzyko związane ze znieczuleniem obejmuje:

• reakcja alergiczna. Pamiętaj, aby poinformować swojego dentystę o wszelkich alergiach, które masz; dotyczy to również barwników i innych substancji. Reakcje mogą być łagodne lub ciężkie i obejmować wysypkę, swędzenie, obrzęk języka, warg, jamy ustnej lub gardła oraz trudności w oddychaniu.
• środki znieczulające artykaina i prylokaina w stężeniach 4% mogą powodować uszkodzenie nerwów, znane jako parestezje
• drgawki
• śpiączka
• zatrzymanie oddechu
• niewydolność serca
• atak serca
• uderzenie
• niskie ciśnienie krwi
• złośliwa hipertermia, niebezpieczny wzrost temperatury ciała, sztywność mięśni, problemy z oddychaniem lub przyspieszenie akcji serca

Na wynos

Lęk związany z zabiegami stomatologicznymi jest powszechny, ale może komplikować leczenie. Ważne jest, aby przedyskutować wszystkie swoje obawy dotyczące zabiegu i swoje oczekiwania ze swoim zespołem dentystycznym.

Zadawaj pytania dotyczące leków, które będą stosowane i czego możesz się spodziewać w trakcie i po leczeniu.

Udostępnij swoją historię medyczną, w tym informacje o alergiach i innych przyjmowanych lekach. Upewnij się, że obejmuje to leki dostępne bez recepty, recepty i suplementy.

Zapytaj o specjalne instrukcje, których musisz przestrzegać przed i po zabiegu. Obejmuje to jedzenie i picie przed i po leczeniu.

Zapytaj, czy musisz zorganizować transport po zabiegu, i zapytaj o inne informacje, które musisz znać.

Twój dentysta udzieli Ci instrukcji, których należy przestrzegać przed i po zabiegu. Umożliwiają również skontaktowanie się z nimi w przypadku jakichkolwiek komplikacji lub pytań.