Ludzie z lękiem zbyt dobrze znają to zjawisko. Więc co możesz z tym zrobić?
Czy kiedykolwiek czułeś się przytłoczony pomysłem zrobienia czegoś, co wydaje się bardzo proste? Czy któreś z zadań ciążyło kiedyś na tobie dzień po dniu, pozostając na pierwszym planie, ale nadal nie możesz zmusić się do jego wykonania?
Przez całe moje życie odpowiedzi na te pytania były twierdzące, ale nie mogłem zrozumieć, dlaczego. Było to nadal prawdą, nawet po otrzymaniu diagnozy lęku napadowego.
Jasne, przyjmowanie leków i nauka technik radzenia sobie pomogły mi we wszystkich aspektach. Ale ten problem nadal pojawiał się bez wyraźnego powodu. Pojawiło się jako coś silniejszego niż lenistwo. Te pozornie małe zadania wydawały się czasami wręcz niemożliwe.
W zeszłym roku uczuciu, którego nigdy nie mogłem zrozumieć, nadano nazwę, która dokładnie opisywała, jak się czułem za każdym razem, gdy się pojawiało: niemożliwe zadanie.
Co to jest „niemożliwe zadanie”?
Termin wymyślony przez M. Molly Backes na Twitterze w 2018 roku, opisuje, jak to jest, gdy zadanie wydaje się niemożliwe do wykonania, bez względu na to, jak łatwe powinno być teoretycznie. Następnie, w miarę upływu czasu, a zadanie pozostaje niedokończone, presja narasta, a niemożność wykonania tego często pozostaje.
„Niezbędne zadania stają się przytłaczające, a poczucie winy i wstyd z powodu nieukończonego zadania sprawiają, że zadanie wydaje się większe i trudniejsze” - mówi Healthline Amanda Seavey, licencjonowana psycholog i założycielka Clarity Psychological Wellness.
Dlaczego więc niektórzy ludzie doświadczają niemożliwego zadania, podczas gdy inni mogą być zdumieni jego istnieniem?
„Jest to związane z brakiem motywacji, który jest zarówno objawem, jak i skutkiem ubocznym niektórych leków przeciwdepresyjnych” - mówi Healthline Aimee Daramus z PsyD.
„Możesz również znaleźć coś podobnego, choć z różnych powodów, u osób z traumatycznymi uszkodzeniami mózgu, pourazowymi zaburzeniami stresowymi (w tym PTSD) i zaburzeniami dysocjacyjnymi, które wiążą się z zaburzeniami pamięci i tożsamości” - mówi Daramus. „Głównie jednak tak ludzie z depresją opisują trudności, jakie napotykają przy wykonywaniu bardzo prostych zadań”.
Granica między zwykłym lenistwem a „niemożliwym zadaniem”
Jeśli przez większość swojego życia czujesz się tak, jak ja, doświadczając tego bez zrozumienia, dlaczego, zbyt łatwo jest być zdenerwowanym lub leniwym z powodu braku motywacji. Jednak kiedy doświadczam niemożliwego zadania, nie chodzi o to, że nie chcę czegoś robić lub nie chcę, aby mi przeszkadzało podjęcie działań.
Zamiast tego, po prostu, wydaje się, że zrobienie tego byłoby najtrudniejszą rzeczą na świecie. W żadnym wypadku nie jest to lenistwo.
Jak wyjaśnia Daramus: „Wszyscy mamy rzeczy, których nie chcemy robić. Nie lubimy ich. Niemożliwe zadanie jest inne. Możesz to zrobić. Możesz to docenić, a nawet cieszyć się tym, gdy nie jesteś w depresji. Ale po prostu nie możesz wstać i tego zrobić ”.
Przykładami niemożliwego zadania może być desperackie pragnienie czystego pokoju, ale uczucie niezdolności do posłania łóżka lub czekanie na nadejście poczty tylko po to, aby spacer do skrzynki pocztowej wydawał się zbyt długi.
Dorastając, moi rodzice prosili mnie o zrobienie takich rzeczy, jak umówienie się na wizytę u lekarza lub zmywanie naczyń. Nie potrafiłem wyrazić słowami, jak niemożliwe były czasami te prośby.
Chociaż ci, którzy sami nie doświadczyli niemożliwego zadania, mogą mieć problemy ze zrozumieniem, możliwość nazwania innym tego, co czuję, była naprawdę niezwykła.
Jednak szczerze mówiąc, wiele z pokonywania niemożliwego zadania polegało na uwolnieniu się od poczucia winy, które kiedyś czułem. Teraz mogę spojrzeć na to jako na kolejny objaw mojej choroby psychicznej - zamiast jako wady charakteru - co pozwala mi przepracować to w nowy, oparty na rozwiązaniach sposób.
Podobnie jak w przypadku każdego objawu choroby psychicznej, istnieje wiele technik, które mogą pomóc w radzeniu sobie z nią. To, co działa dla jednej osoby, może nie działać tak dobrze dla innej.
Sposoby na przezwyciężenie niemożliwego zadania
Oto siedem wskazówek, które według Daramusa mogą ci pomóc:
- Jeśli możesz, podziel go na mniejsze zadania. Jeśli masz pracę do napisania, napisz na razie tylko jeden lub dwa akapity lub ustaw minutnik na krótki okres czasu. Możesz zrobić zaskakującą ilość sprzątania w dwie minuty.
- Połącz to z czymś przyjemniejszym. Słuchaj muzyki i baw się dobrze, myjąc zęby lub oddzwoń, przytulając się do zwierzaka.
- Nagradzaj się później. Niech Netflix będzie nagrodą za kilka minut sprzątania.
- Jeśli kiedyś lubiłeś niemożliwe zadanie, usiądź na chwilę i spróbuj sobie przypomnieć, jak to jest cieszyć się nim. Jakie było Twoje ciało? Jakie były wtedy Twoje myśli? Jak to było emocjonalnie? Sprawdź, czy możesz odzyskać trochę tego uczucia, zanim spróbujesz to zrobić.
- Co najgorszego mogłoby się stać, gdybyś odpuścił dzisiaj? Czasami ścielenie łóżka jest świetne, ponieważ wygląda czysto i ładnie. Czasami jednak bardziej pomaga uświadomienie sobie, że twoja wartość jako osoby nie jest związana z ścieleniem łóżka.
- Zapłać komuś za wykonanie zadania lub zamień z kimś zadania. Jeśli nie możesz iść na zakupy, czy możesz dostarczyć artykuły spożywcze? Czy możesz przełączyć rotację obowiązków na tydzień ze współlokatorem?
- Poproś o wsparcie. Posiadanie kogoś, kto dotrzymuje Ci towarzystwa, nawet jeśli rozmawiasz przez telefon, może mieć znaczenie. To naprawdę pomogło mi, jeśli chodzi o zmywanie lub pranie. Możesz również skorzystać z pomocy terapeuty lub bliskiego przyjaciela.
„Spróbuj podzielić bieżące zadanie na małe kroki. Używaj w stosunku do siebie języka zachęcającego, a nie oceniającego. Nazwij swój [stan zdrowia psychicznego] i określ, kiedy ma wpływ na Twoje życie ”- mówi Seavey.
Możesz także wypróbować „Niemożliwą grę”, którą dr Steve Hayes opisuje w Psychology Today: Zwróć uwagę na swój wewnętrzny opór, poczuj dyskomfort, a następnie podejmij działanie tak szybko, jak to możliwe. Ze względu na wygodę pomocne może być wypróbowanie tego najpierw na drobnych rzeczach, zanim wypróbujesz to w porównaniu z niemożliwym zadaniem.
Pod koniec dnia ważne jest, aby wiedzieć, że to nie ty jesteś „leniwy”
„Bycie miłym i współczującym w stosunku do siebie i swojego doświadczenia ma kluczowe znaczenie” - mówi Seavey. „Uważaj na samoocenę i samokrytykę, które prawdopodobnie tylko utrudnią zadanie”.
„Innymi słowy, [pamiętaj, że] problemem nie jesteś ty, lecz [stan zdrowia psychicznego]” - dodaje.
Niektóre dni mogą być łatwiejsze do pokonania niż inne, ale posiadanie nazwy dla tego i świadomość, że nie jesteś sam - cóż, dzięki temu wydaje się, że jest to trochę bardziej możliwe.
Sarah Fielding jest pisarką mieszkającą w Nowym Jorku. Jej teksty ukazały się w Bustle, Insider, Men’s Health, HuffPost, Nylon i OZY, gdzie zajmuje się sprawiedliwością społeczną, zdrowiem psychicznym, zdrowiem, podróżami, związkami, rozrywką, modą i jedzeniem.
.jpg)
