Definicja fiksacji ustnej
Na początku XX wieku psychoanalityk Zygmunt Freud przedstawił teorię rozwoju psychoseksualnego. Uważał, że dzieci przechodzą pięć etapów psychoseksualnych, które determinują ich zachowanie jako osoby dorosłe.
Zgodnie z teorią na każdym etapie dziecko jest zmysłowo pobudzane przez określone bodźce. Mówi się, że te bodźce zaspokajają potrzeby rozwojowe.
Ale jeśli potrzeby dziecka nie zostaną zaspokojone na określonym etapie, może rozwinąć fiksację lub „zawieszenie się” związane z tą fazą. W wieku dorosłym te nierozwiązane potrzeby mogą być wyrażane jako zachowania negatywne.
Jeśli zawieszenie występuje na etapie ustnym, nazywa się to utrwaleniem ustnym. Faza ustna jest wtedy, gdy dziecko jest najbardziej pobudzone przez doustną stymulację. Freud powiedział, że fiksacja ustna powoduje negatywne zachowania jamy ustnej w wieku dorosłym.
Jednak nie ma żadnych najnowszych badań na ten temat. Większość dostępnych badań jest bardzo stara. Teoria rozwoju psychoseksualnego jest również kontrowersyjnym tematem we współczesnej psychologii.
Jak rozwija się fiksacja w jamie ustnej
W teorii psychoseksualnej fiksacja ustna jest spowodowana konfliktami na etapie oralnym. To pierwszy etap rozwoju psychoseksualnego.
Faza ustna występuje od urodzenia do około 18 miesięcy. W tym czasie niemowlę czerpie większość przyjemności z ust. Jest to związane z zachowaniami takimi jak jedzenie i ssanie kciuka.
Freud uważał, że niemowlę może rozwinąć fiksację w ustach, jeśli ich potrzeby w zakresie jamy ustnej nie zostaną zaspokojone. Może się to zdarzyć, jeśli zostaną odsadzone zbyt wcześnie lub późno. W tym scenariuszu nie są w stanie odpowiednio dostosować się do nowych nawyków żywieniowych.
Fiksacja ustna może również wystąpić, jeśli niemowlę:
- zaniedbany i niedożywiony (brak stymulacji ustnej)
- nadopiekuńczy i przekarmiony (nadmierna stymulacja oralna)
W rezultacie uważano, że te niezaspokojone potrzeby determinują cechy osobowości i tendencje behawioralne w wieku dorosłym.
Przykłady fiksacji ustnej u dorosłych
W teorii psychoanalitycznej problemy rozwojowe na etapie ustnym mogą prowadzić do następujących zachowań:
Nadużywanie alkoholu
Teoria Freuda mówi, że alkoholizm jest formą fiksacji ustnej. Uważa się, że jest to związane z powiązaniem między zaniedbaniem w dzieciństwie a nadużywaniem alkoholu.
W szczególności, jeśli dziecko jest zaniedbane podczas etapu oralnego, może rozwinąć potrzebę stałej stymulacji ustnej.Może to zwiększyć ich skłonność do częstego picia, co przyczynia się do nadużywania alkoholu.
Palić papierosy
Podobnie mówi się, że dorośli z fiksacją w jamie ustnej częściej palą papierosy. Samo dosunięcie papierosa do ust zapewnia niezbędną stymulację jamy ustnej.
Uważa się, że e-papierosy zaspokajają tę samą potrzebę. W przypadku niektórych palaczy papieros e-papieros podobno zapewnia taką samą fiksację w jamie ustnej.
Przejadanie się
W teorii psychoanalitycznej przejadanie się jest postrzegane jako ustna fiksacja. Jest to związane z niedożywieniem lub przekarmieniem we wczesnym okresie życia, co prowadzi do konfliktów emocjonalnych na etapie ustnym.
Uważa się, że powoduje to nadmierne zapotrzebowanie na jamę ustną w wieku dorosłym, które można zaspokoić poprzez przejadanie się.
Cycero
Pica to spożycie niejadalnych przedmiotów. Może rozwinąć się jako zaburzenie odżywiania, nawyk lub reakcja na stres. Pomysł, że pica może być powiązany z fiksacją ustną, opiera się na teorii Freuda.
W tym przypadku nadmierne potrzeby jamy ustnej są zaspokajane poprzez spożywanie produktów niespożywczych. Może to obejmować takie substancje, jak:
- lód
- brud
- skrobia kukurydziana
- mydło
- kreda
- papier
Obgryzać paznokcie
Według psychologii Freuda obgryzanie paznokci jest również formą fiksacji jamy ustnej. Obgryzanie paznokcia zaspokaja potrzebę stymulacji ustnej.
Czy można rozwiązać ustne utrwalenie?
Fiksację ustną można leczyć. Ogólnie leczenie polega na ograniczeniu lub zaprzestaniu negatywnych zachowań w obrębie jamy ustnej. Może również obejmować zastąpienie negatywnego zachowania pozytywnym.
Terapia jest głównym składnikiem leczenia. Specjalista ds. Zdrowia psychicznego pomoże Ci zbadać leżące u podstaw konflikty emocjonalne, wraz z zdrowszymi strategiami radzenia sobie.
Na przykład, jeśli obgryzasz paznokcie, specjalista zdrowia psychicznego może skupić się na radzeniu sobie z emocjami, które wywołują obgryzanie paznokci. Mogą również sugerować żucie gumy, aby zająć usta.
Inne elementy leczenia zależą od zachowania i jego skutków ubocznych. Na przykład Pica może wymagać interwencji żywieniowej w celu skorygowania niedoborów witamin i minerałów, które mogą być obecne.
Psychoseksualne etapy rozwoju Freuda
W psychoseksualnej teorii Freuda istnieje pięć etapów rozwoju:
Etap ustny (od urodzenia do 18 miesięcy)
W fazie oralnej dziecko jest najbardziej stymulowane ustami. Jeśli te potrzeby nie zostaną zaspokojone, mogą rozwinąć negatywne zachowania ustne w wieku dorosłym.
Etap analny (18 miesięcy do 3 lat)
Przyjemność dziecka wynika z kontrolowania odchodów. Jeśli nauka korzystania z nocnika jest zbyt surowa lub luźna, mogą mieć problemy z kontrolą i organizacją w wieku dorosłym.
Stadium falliczne (od 3 do 5 lat)
Na etapie fallicznym przyjemność skupia się na genitaliach.
Według Freuda dzieje się tak, gdy dziecko jest podświadomie pociągane seksualnie do rodzica przeciwnej płci. Nazywa się to kompleksem Edypa u chłopców i kompleksem Elektry u dziewcząt.
Okres utajenia (od 5 do 12 lat)
Okres utajenia występuje, gdy seksualne zainteresowanie dziecka płcią przeciwną jest „uśpione”. Dziecko jest bardziej zainteresowane interakcją z dziećmi tej samej płci.
Etap narządów płciowych (od 12 do dorosłości)
To oznacza początek dojrzewania. Freud powiedział, że nastolatki są najbardziej stymulowane przez genitalia i płeć przeciwną.
Na wynos
W psychologii Freuda fiksacja ustna jest spowodowana niezaspokojonymi potrzebami jamy ustnej we wczesnym dzieciństwie. Stwarza to stałą potrzebę stymulacji jamy ustnej, powodując negatywne zachowania w jamie ustnej (takie jak palenie i obgryzanie paznokci) w wieku dorosłym.
Chociaż ta teoria jest dobrze znana, spotkała się z krytyką ze strony współczesnych psychologów. Nie ma również żadnych niedawnych badań dotyczących fiksacji jamy ustnej.
Ale jeśli uważasz, że masz fiksację jamy ustnej, udaj się do specjalisty zdrowia psychicznego. Mogą pomóc Ci zarządzać nawykami dotyczącymi jamy ustnej.
