Terapia schematów to nowszy rodzaj terapii, która łączy między innymi elementy terapii poznawczo-behawioralnej (CBT), psychoanalizy, teorii przywiązania i terapii skoncentrowanej na emocjach.
Jest to podejście integracyjne, które ma na celu leczenie zaburzeń osobowości i innych problemów związanych ze zdrowiem psychicznym, które nie zawsze dają odpowiedź na inne opcje leczenia. Może być szczególnie przydatna w leczeniu zaburzeń osobowości typu borderline.
W terapii schematów będziesz pracować z terapeutą, aby odkryć i zrozumieć swoje schematy, czasami nazywane wczesnymi schematami nieprzystosowawczymi.
Schematy to nieprzydatne wzorce, które niektórzy ludzie rozwijają, jeśli ich potrzeby emocjonalne nie są zaspokajane w dzieciństwie.
Schematy te mogą wpływać na Ciebie przez całe życie i przyczyniać się do tworzenia problematycznych metod i zachowań radzenia sobie, jeśli nie zostaną rozwiązane.
Terapia schematów ma na celu nauczenie Cię, jak zapewnić zaspokojenie potrzeb emocjonalnych w zdrowy sposób, który nie powoduje niepokoju.
Jakie są podstawowe potrzeby dziecka?
Jednym z największych czynników wpływających na rozwój schematów jest brak zaspokajania podstawowych potrzeb emocjonalnych w dzieciństwie.
Te podstawowe potrzeby obejmują:
- poczucie bezpieczeństwa i przywiązanie do innych
- poczucie własnej tożsamości i autonomii
- wolność wyrażania swoich uczuć i proszenia innych o to, czego potrzebujesz
- umiejętność zabawy i spontaniczności
- bezpieczne, odpowiednie do wieku limity i granice
Dodatkowo do rozwoju schematów mogą przyczynić się cztery rodzaje negatywnych doświadczeń. Obejmują one:
- Niespełnione potrzeby. Może się to zdarzyć, gdy nie otrzymujesz uczucia od opiekunów lub nie spełniasz innych podstawowych potrzeb emocjonalnych.
- Traumatyzacja lub wiktymizacja. Opisuje sytuację, w której doświadczyłeś znęcania się, traumy lub podobnego cierpienia.
- Nadmierne pobłażanie lub brak ograniczeń. W tej sytuacji twoi rodzice mogli być nadopiekuńczy lub nadmiernie zaangażowani.Być może nie wyznaczyli ci odpowiednich granic.
- Selektywna identyfikacja i internalizacja. Odnosi się to do sposobu, w jaki wchłaniasz niektóre postawy lub zachowania swoich rodziców. Możesz identyfikować się z niektórymi z nich, a zinternalizować inne. Niektóre mogą rozwinąć się w schematy, podczas gdy inne rozwinąć się w tryby, zwane także metodami radzenia sobie.
Jakie są różne schematy?
Schematy zwykle rozwijają się w dzieciństwie i są zwykle odporne na zmiany. Jednak niezarządzane schematy mogą powodować negatywne wzorce, które często są wzmacniane przez niezdrowe interakcje.
Kiedy opracujesz schemat, może on nieświadomie wpływać na twoje myśli i działania, starając się zapobiec stresowi emocjonalnemu. Chociaż brzmi to tak, jakby to mogło być przydatne, metody radzenia sobie tworzone przez schematy są często niezdrowe lub szkodliwe.
Większość ludzi ma tendencję do tworzenia więcej niż jednego schematu.
Eksperci zidentyfikowali 18 różnych schematów, ale wszystkie należą do jednej z pięciu kategorii lub dziedzin:
- Domena I, odłączenie i odrzucenie, obejmuje schematy utrudniające rozwijanie zdrowych relacji.
- Dziedzina II, upośledzona autonomia i wydajność, obejmuje schematy, które utrudniają rozwinięcie silnego poczucia siebie i funkcjonowania w świecie jako osoba dorosła.
- Dziedzina III, osłabione ograniczenia, obejmuje schematy wpływające na samokontrolę oraz zdolność do przestrzegania granic i ograniczeń.
- Domena IV, skierowanie na innych, obejmuje schematy, które prowadzą do nadawania priorytetu potrzebom innych osób ponad własne.
- Dziedzina V, nadmierna czujność i zahamowania, obejmuje schematy, które na pierwszym miejscu stawiają unikanie niepowodzeń lub błędów poprzez czujność, zasady i lekceważenie pragnień lub emocji.
Jakie style radzenia sobie tworzą schematy?
W terapii schematów twoje reakcje na schematy nazywane są stylami radzenia sobie. Mogą to być myśli, uczucia lub zachowania. Rozwijają się jako sposób na uniknięcie bolesnych i wszechogarniających emocji, których doświadcza pewien schemat.
Style radzenia sobie mogą być pomocne w dzieciństwie, ponieważ zapewniają sposób na przetrwanie. Ale w wieku dorosłym mogą wzmacniać schematy.
Nie ma żadnych sztywnych reguł określających, które schematy prowadzą do określonych stylów radzenia sobie. Twój styl radzenia sobie może być oparty na twoim ogólnym temperamencie lub nawet na stylach radzenia sobie, których nauczyłeś się od rodziców.
Różnią się również w zależności od osoby. Dwie osoby mogłyby zareagować na ten sam schemat za pomocą tego samego stylu na bardzo różne sposoby. Podobnie dwie osoby z tym samym schematem mogą również odpowiedzieć dwoma różnymi stylami.
Twój własny styl radzenia sobie również może się zmieniać w czasie, chociaż nadal masz do czynienia z tym samym schematem.
Trzy główne style radzenia sobie luźno korelują z reakcją walki lub ucieczki lub zamrożenia:
Poddanie się
Wiąże się to z zaakceptowaniem schematu i poddaniem się mu. Zwykle skutkuje zachowaniem, które wzmacnia lub kontynuuje wzorzec schematu.
Na przykład, jeśli poddasz się schematowi, który powstał w wyniku zaniedbania emocjonalnego jako dziecko, możesz później znaleźć się w związku obejmującym zaniedbanie emocjonalne.
Unikanie
Obejmuje to próbę życia bez wyzwalania schematu. Możesz unikać działań lub sytuacji, które mogłyby je wywołać lub sprawić, że poczujesz się bezbronny.
Unikanie schematu może sprawić, że będziesz bardziej podatny na używanie substancji, ryzykowne lub kompulsywne zachowania i inne zachowania, które odwracają uwagę.
Nadmierna rekompensata
Obejmuje to próbę walki ze schematem poprzez działanie w całkowitej opozycji do niego. Może się to wydawać zdrową odpowiedzią na schemat, ale nadmierna rekompensata na ogół idzie za daleko.
Często prowadzi do działań lub zachowań, które wydają się agresywne, wymagające, niewrażliwe lub w jakiś sposób przesadne. Może to odbić się na twoich relacjach z innymi.
Co to są tryby schematu?
W terapii schematu tryb to tymczasowy sposób myślenia, który obejmuje zarówno twój obecny stan emocjonalny, jak i sposób, w jaki sobie z nim radzisz.
Innymi słowy, twój tryb to połączenie aktywnych schematów i stylów radzenia sobie. Tryby mogą być pomocne (adaptacyjne) lub nieprzydatne (nieprzystosowawcze).
Tryby schematu pomagają terapeutom grupować schematy razem, aby mogli traktować je jako pojedynczy stan umysłu, a nie indywidualne cechy.
Tryby schematów są podzielone na cztery kategorie:
- Tryby dziecięce charakteryzują się dziecięcymi uczuciami i zachowaniami.
- Dysfunkcjonalne tryby radzenia sobie są używane, aby zapobiec stresowi emocjonalnemu, ale ostatecznie wzmacniają schemat.
- Dysfunkcjonalne tryby rodzicielskie to internalizacja krytycznych, wymagających lub szorstkich głosów rodziców.
- Tryb Zdrowy dorosły reprezentuje Twoje zdrowe, funkcjonalne ja. Ten tryb może pomóc w regulacji innych trybów poprzez ustalenie limitów i przeciwdziałanie skutkom innych trybów.
Jakie są cele terapii schematów?
W terapii schematów będziesz pracować ze swoim terapeutą, aby:
- zidentyfikować i rozpocząć leczenie schematów
- zidentyfikować i zająć się stylami radzenia sobie, które przeszkadzają potrzebom emocjonalnym
- zmienić wzorce uczuć i zachowań, które wynikają ze schematów
- dowiedz się, jak zaspokoić swoje podstawowe potrzeby emocjonalne w zdrowy, adaptacyjny sposób
- dowiedz się, jak radzić sobie (w zdrowy sposób) z frustracją i niepokojem, gdy nie można zaspokoić pewnych potrzeb
Ostatecznie wszystko to pomoże ci rozwinąć silny, zdrowy tryb dla dorosłych. Dobrze opracowany tryb dla zdrowych dorosłych może pomóc leczyć i regulować inne tryby, a także zapobiegać przytłoczeniu ich efektami.
Jakie techniki są używane?
Terapeuci schematów mogą w trakcie terapii stosować kilka technik. Niektóre techniki mogą działać lepiej dla niektórych osób i schematów niż dla innych. Jeśli jakaś technika nie zadziała, poinformuj o tym swojego terapeuty.
W związku z tym pamiętaj, że Twoja relacja z terapeutą jest ważną częścią terapii schematów. Istnieją dwie ważne koncepcje, które pojawiają się w wielu technikach stosowanych w terapii schematów. Oba działają najlepiej, gdy czujesz się bezpiecznie i komfortowo ze swoim terapeutą.
Te pojęcia to:
- Konfrontacja empatyczna. Twój terapeuta potwierdza schematy pojawiające się podczas terapii, oferując zrozumienie i empatię, jednocześnie pomagając ci uświadomić sobie znaczenie zmiany.
- Ograniczone ponowne rodzicielstwo. Twój terapeuta pomaga zaspokoić potrzeby emocjonalne, które nie były zaspokojone w dzieciństwie, oferując poczucie bezpieczeństwa, współczucie i szacunek. „Ograniczony” oznacza po prostu, że terapeuta upewnia się, że ponowne rodzicielstwo jest zgodne z normami etycznymi dla specjalistów zajmujących się zdrowiem psychicznym.
Ogólnie rzecz biorąc, koncepcje te są realizowane za pomocą technik, które należą do czterech kategorii:
Emocjonalny
Techniki emocjonalne polegają na wykorzystywaniu emocji do przeciwdziałania schematom. Pomagają w pełni przeżywać emocje i wyrażać je w bezpiecznej terapii. Typowe techniki emocjonalne obejmują obrazowanie z przewodnikiem i odgrywanie ról.
Interpersonalne
Techniki interpersonalne pomagają badać relacje w celu określenia, w jaki sposób schematy wpływają na nie.
Zobaczenie, jak schematy i reakcje odgrywają rolę w terapii, może pomóc ci odkryć podobne wzorce w twoim życiu. Może to wiązać się z zaproszeniem partnera lub bliskiego przyjaciela na sesję terapeutyczną.
Poznawczy
Techniki poznawcze obejmują identyfikowanie i kwestionowanie szkodliwych wzorców myślowych wynikających ze schematów. Będziesz pracować ze swoim terapeutą, aby przejrzeć doświadczenia życiowe pod kątem dowodów, które potwierdzają lub zaprzeczają schematowi.
Można to zrobić za pomocą fiszek lub ustrukturyzowanych rozmów, w których będziesz wypowiadać się zarówno na korzyść, jak i przeciwko schematowi.
Behawioralne
Techniki behawioralne pomagają nauczyć się dokonywać pozytywnych, zdrowych wyborów poprzez zmianę wzorców zachowań wynikających ze stylu radzenia sobie.
Aby zmienić wzorce zachowań, możesz popracować nad umiejętnościami komunikacyjnymi poprzez odgrywanie ról lub porozmawiać o problemie i rozwiązaniu ze swoim terapeutą. Mogą również dać ci trochę ćwiczeń do wykonania między sesjami.
Jakie są ograniczenia terapii schematów?
Terapia schematów jest obiecująca jako metoda leczenia wielu problemów związanych ze zdrowiem psychicznym, w tym zaburzeń odżywiania i depresji.
Większość istniejących badań dotyczyła roli terapii schematów w leczeniu zaburzeń osobowości typu borderline i innych zaburzeń osobowości.
Jak dotąd wyniki są obiecujące. Na przykład w kontrolowanym badaniu z 2014 roku stwierdzono, że terapia schematów może być bardziej skuteczna w leczeniu zaburzeń osobowości.
Ale terapia schematów istnieje dopiero od lat 80. To dość krótki okres w świecie psychologii. W rezultacie nie ma wielu jakościowych, długoterminowych badań dotyczących jego skutków.
Chociaż istniejące badania są obiecujące, większość ekspertów zgadza się, że potrzebne są dalsze próby i badania.
W porównaniu z innymi rodzajami terapii, terapia schematów może być również zobowiązaniem długoterminowym. Być może będziesz potrzebować latami terapii schematów. Jeśli nie masz ubezpieczenia, może to być dość kosztowne.
Jak mogę wypróbować terapię schematów?
Znalezienie terapeuty schematów jest nieco trudniejsze niż innych typów terapeutów, zwłaszcza w Stanach Zjednoczonych, ale istnieją zasoby.
Międzynarodowe Towarzystwo Terapii Schematu prowadzi katalog zawierający listę formalnie przeszkolonych terapeutów schematów.
Możesz również przeszukać ogólne bazy danych terapeutów, w tym wyszukiwarkę terapeutów Amerykańskiego Towarzystwa Psychologicznego.
Spróbuj poszukać terapeutów, którzy oferują CBT. Terapia schematów w dużym stopniu czerpie z tego podejścia, więc niektórzy terapeuci CBT mogą mieć pewne doświadczenie z terapią schematów lub jej podstawowymi zasadami.
Ponieważ terapia schematów może kosztować więcej niż inne rodzaje leczenia zdrowia psychicznego, warto zapytać terapeutów o koszty, czy akceptują ubezpieczenie i inne problemy finansowe, które możesz mieć. Nasz przewodnik po przystępnej cenie może również pomóc.
