Wprowadzenie
Kiedy Twoje dziecko się rodzi, otrzymuje pierwsze szczepienie.
Idealnie, zanim Twoje dziecko zacznie przedszkole, otrzyma:
- wszystkie trzy szczepienia przeciwko wirusowemu zapaleniu wątroby typu B.
- szczepionka przeciw błonicy, tężcowi i krztuścowi (DTaP)
- haemophilus influenzae szczepionka typu b (Hib)
- skoniugowana szczepionka przeciw pneumokokom (PCV)
- inaktywowana szczepionka przeciw wirusowi polio (IPV)
- szczepionka przeciwko odrze, śwince i różyczce (MMR)
Wiele szkół wymaga dowodu, że Twoje dziecko zostało zaszczepione i może nie przyjąć go, jeśli nie zostały podane wszystkie wymienione powyżej szczepienia.
Ale jest kilka innych ważnych szczepionek, które możesz również rozważyć dla swoich dzieci - a także dla siebie.
Czytaj dalej, aby dowiedzieć się więcej o tych cennych szczepionkach.
1. Szczepionka przeciw ospie wietrznej (ospie wietrznej)
Jeszcze nie tak dawno rodzice wysyłali swoje dzieci, aby bawić się z kolegami ze szkoły i przyjaciółmi zarażonymi ospą wietrzną. Logika była taka, że lepiej mieć ospę wietrzną, gdy byłeś młody, ponieważ przypadki są gorsze, gdy jesteś starszy.
Jednak uzyskanie szczepionki przeciwko ospie wietrznej jest znacznie bezpieczniejsze niż zachorowanie. Podczas gdy ospa wietrzna może nie powodować wielu problemów u niektórych osób, u innych mogą wystąpić poważne komplikacje, takie jak infekcje bakteryjne i zapalenie płuc.
Zalecenia dotyczące szczepionek
Według Centers for Disease Control and Prevention (CDC), wszystkie zdrowe dzieci w wieku od 12 miesięcy do 18 lat powinny otrzymać dwie dawki szczepionki przeciwko ospie wietrznej.
CDC zaleca, aby pierwsze szczepienie wykonać między 12 a 15 miesiącem, a drugie między 4 a 6 rokiem życia.
Każdy stan ma własne wymagania dotyczące szczepień przeciwko ospie wietrznej dla małych dzieci w placówkach opiekuńczo-wychowawczych i szkolnych oraz młodych dorosłych na studiach.
Nawet jeśli nie mieszkasz w stanie, w którym Twoje dziecko musi otrzymać dwie dawki szczepionki przeciw ospie wietrznej, niektóre prywatne ośrodki opieki nad dziećmi, szkoły i uczelnie wymagają od swoich uczniów szczepienia na ospę wietrzną.
Możliwe efekty uboczne
Badania sugerują, że szczepionka przeciwko ospie wietrznej jest bezpieczna dla większości ludzi. Efekty uboczne są zwykle łagodne. Mogą to być:
- bolesność, obrzęk i zaczerwienienie wokół miejsca wstrzyknięcia
- gorączka
- wysypka
Rzadkie, ale poważne skutki uboczne mogą obejmować:
- napad
- zapalenie płuc
- zapalenie opon mózgowych
- wysypka na całym ciele
2. Szczepionka przeciwko rotawirusom (RV)
Rotawirus to wysoce zaraźliwy wirus, który może prowadzić do ciężkiej biegunki u niemowląt i małych dzieci. Często powoduje wymioty i gorączkę. Nieleczona może spowodować poważne odwodnienie, a nawet śmierć.
Według PATH, międzynarodowej organizacji non-profit zajmującej się opieką zdrowotną, każdego roku ponad 500 000 dzieci na całym świecie umiera z powodu choroby biegunkowej, a jedna trzecia tych zgonów jest spowodowana przez rotawirusy.
Miliony kolejnych osób jest hospitalizowanych każdego roku po zakażeniu wirusem.
Zalecenia dotyczące szczepionek
CDC zaleca szczepienie większości dzieci, aby uniknąć zarażenia się tym wirusem.
Zatwierdzono dwie doustne szczepionki przeciw rotawirusom (Rotarix i RotaTeq).
Szczepionki są dostępne w dwóch lub trzech dawkach. CDC zaleca dawki po 2, 4 i 6 miesiącach (w razie potrzeby). Pierwszą dawkę należy podać przed ukończeniem 15 tygodnia życia, a ostatnią przed ukończeniem 8 miesiąca życia.
Należy zauważyć, że niektóre dzieci nie powinny otrzymywać szczepionki przeciwko rotawirusowi. Niemowlęta, które miały reakcję alergiczną na szczepionkę przeciwko rotawirusom lub mają inne poważne alergie, nie powinny jej dostać.
CDC zaleca również, aby dzieci z ciężkim złożonym niedoborem odporności (SCID), innymi problemami z układem odpornościowym lub rodzajem zablokowania jelit zwanym wgłobieniem nie otrzymywały szczepionki.
Możliwe efekty uboczne
Podobnie jak inne szczepionki, szczepionka przeciwko rotawirusom wiąże się z pewnym ryzykiem. Efekty uboczne są zwykle łagodne i ustępują samoistnie. Obejmują one:
- przejściowa biegunka lub wymioty
- gorączka
- utrata apetytu
- drażliwość
Zgłaszano poważne skutki uboczne, ale są one rzadkie. Obejmują wgłobienie i reakcję alergiczną.
Kto nie powinien się szczepićChociaż CDC zaleca wiele szczepionek większości ludzi, niektórzy ludzie nie powinni otrzymywać niektórych szczepionek. Na przykład, jeśli obecnie jesteś chory lub Twój układ odpornościowy jest osłabiony, możesz nie być w stanie otrzymać pewnych szczepionek. Niektóre szczepionki mają inne specyficzne ograniczenia. Pamiętaj, aby powiedzieć swojemu dostawcy szczepionek o swojej historii medycznej, aby mógł upewnić się, że dana szczepionka jest odpowiednia dla Ciebie.
3. Szczepionka przeciwko wirusowemu zapaleniu wątroby typu A.
Wirusowe zapalenie wątroby typu A to ostra choroba wątroby wywoływana przez wirusa zapalenia wątroby typu A. Objawy mogą trwać od kilku tygodni do kilku miesięcy.
Podczas gdy wirusowe zapalenie wątroby typu A zwykle nie przekształca się w chorobę przewlekłą, w niektórych przypadkach objawy mogą przybrać ciężki przebieg i utrzymywać się przez kilka miesięcy.
Objawy mogą obejmować:
- zmęczenie
- ból brzucha
- nudności
- żółtaczka (zażółcenie skóry i białek oczu)
Zalecenia dotyczące szczepionek
CDC zaleca szczepienie przeciwko WZW typu A wszystkim dzieciom między pierwszymi a drugimi urodzinami. Powinien być podany w dwóch dawkach w odstępie 6 do 18 miesięcy.
Szczepionka przeciw wirusowemu zapaleniu wątroby typu A jest czasami zalecana także dorosłym. Osoby podróżujące do niektórych krajów i osoby zagrożone zapaleniem wątroby typu A - takie jak mężczyźni uprawiający seks z mężczyznami, osoby używające narkotyków i osoby z przewlekłą chorobą wątroby - powinny rozważyć szczepienie przeciwko wirusowemu zapaleniu wątroby typu A.
Możliwe efekty uboczne
Szczepionka przeciw wirusowemu zapaleniu wątroby typu A jest stosunkowo bezpieczna. Łagodne skutki uboczne mogą obejmować:
- bolesność w miejscu wstrzyknięcia
- bół głowy
- utrata apetytu
- zmęczenie
Rzadkie, ale poważne skutki uboczne mogą obejmować:
- problemy z oddychaniem
- Zespół Guillain-Barré (osłabienie mięśni spowodowane uszkodzeniem nerwów)
- trombocytopenia (mała liczba płytek krwi)
4. Szczepionka przeciwko meningokokom (MCV)
Choroba meningokokowa to poważna choroba bakteryjna, która może powodować zapalenie opon mózgowo-rdzeniowych (zapalenie warstwy ochronnej otaczającej mózg i rdzeń kręgowy) oraz zakażenie krwi lub posocznicę.
Dzieci mogą zachorować na chorobę meningokokową, mieszkając w bliskiej odległości z innymi osobami, dzieląc się naczyniami, całując lub wdychając bierne palenie zarażonej osoby.
Zalecenia dotyczące szczepionek
CDC zaleca, aby dzieci w wieku 11–12 do 16 lat otrzymały dwie dawki szczepionki przeciwko meningokokom (Menactra).
Ponadto studenci pierwszego roku mieszkający w akademikach powinni również otrzymać szczepionkę przeciwko meningokokom. Niektóre uczelnie wymagają od swoich studentów szczepień przed przeprowadzką do kampusu.
Możliwe efekty uboczne
Badania sugerują, że szczepionki przeciwko meningokokom są stosunkowo bezpieczne. Łagodne skutki uboczne obejmują:
- ból i zaczerwienienie w miejscu wstrzyknięcia
- bół głowy
- zmęczenie
- ból
Jednym z rzadkich, ale poważnych skutków ubocznych jest zespół Guillain-Barré, zaburzenie, które powoduje, że układ odpornościowy człowieka uszkadza komórki nerwowe.
Ciężka reakcja alergicznaW przypadku wszystkich szczepionek ryzyko ciężkiej reakcji alergicznej jest niewielkie, ale poważne. Powinieneś udać się na pogotowie lub zadzwonić pod numer 911, jeśli w ciągu kilku godzin po otrzymaniu jakiejkolwiek szczepionki wystąpi którykolwiek z poniższych objawów:
- pokrzywka
- obrzęk twarzy
- szybkie bicie serca
- trudności w oddychaniu
- zawroty głowy
- słabość
5. Szczepionka przeciw wirusowi brodawczaka ludzkiego (HPV)
Szczepionka przeciw wirusowi brodawczaka ludzkiego (HPV) jest powszechnym wirusem, który zazwyczaj przenosi się przez kontakt narządów płciowych.
Według CDC prawie 80 milionów ludzi (około 1 na 4) jest zarażonych w Stanach Zjednoczonych, przy czym każdego roku zaraża się około 14 milionów ludzi.
Niektóre szczepy HPV nie prowadzą do innych problemów, ale inne mogą powodować komplikacje. Obejmują one:
- rak szyjki macicy, pochwy i sromu u kobiet
- rak prącia u mężczyzn
- raka odbytu i gardła
- brodawki narządów płciowych zarówno u mężczyzn, jak iu kobiet
Zalecenia dotyczące szczepionek
Szczepionka przeciw HPV jest obecnie ogólnie zalecana zarówno dla dziewcząt, jak i chłopców w wieku 11 i 12 lat. Dla tych, którzy nie byli zaszczepieni w tym wieku, jest również zalecana dla dziewcząt i kobiet w wieku od 13 do 26 lat oraz chłopców i mężczyzn w wieku od 13 do 26 lat. 21 lat.
Jedyna szczepionka przeciwko wirusowi HPV, która jest obecnie dostępna na rynku w Stanach Zjednoczonych, nazywa się Gardasil 9.
Możliwe efekty uboczne
Badania sugerują, że szczepionka przeciwko wirusowi HPV jest stosunkowo bezpieczna. Efekty uboczne są zwykle łagodne i mogą obejmować:
- ból, zaczerwienienie i obrzęk w miejscu wstrzyknięcia
- nudności
- półomdlały
- zawroty głowy
- bół głowy
Poważne skutki uboczne są rzadkie, ale mogą obejmować:
- Zespół Guillain-Barré
- zakrzepy
- porażenie mięśni
6. Booster Tdap
Wzmacniacze Tdap są połączonymi szczepionkami przypominającymi, które chronią dorosłych i dzieci przed trzema chorobami, które były bardzo powszechne w Stanach Zjednoczonych przed opracowaniem tej szczepionki.
Te choroby to:
- błonica (poważne zakażenie nosa i gardła)
- tężec (choroba bakteryjna atakująca układ nerwowy organizmu)
- krztusiec (tzw. krztusiec, który jest bardzo zaraźliwą infekcją układu oddechowego)
Odkąd podano dawki przypominające Tdap, CDC donosi, że liczba przypadków tężca i błonicy zmniejszyła się o 99 procent, a przypadków krztuśca o około 80 procent.
W większości stanów obowiązują pewne rodzaje szczepień Tdap dla dzieci, nastolatków i młodych dorosłych.
Zalecenia dotyczące szczepionek
Jednodawkowa szczepionka Boostrix została zatwierdzona do stosowania u dzieci w wieku od 10 lat i starszych. Adacel podaje się w pojedynczej dawce osobom w wieku od 10 do 64 lat.
CDC zaleca, aby osoby, które nie otrzymały szczepionki Tdap w tym wieku, otrzymały ją jak najszybciej.
Personel medyczny i każdy, kto ma bliski kontakt z noworodkami, powinien otrzymać szczepienie Tdap. Dotyczy to również kobiet w ciąży, które powinny otrzymać szczepionkę podczas każdej ciąży, aby chronić noworodka przed krztuścem.
Możliwe efekty uboczne
Szczepionka Tdap jest bezpieczna dla większości ludzi. Łagodne skutki uboczne mogą obejmować:
- ból i zaczerwienienie w miejscu wstrzyknięcia
- łagodna gorączka
- bół głowy
- zmęczenie
- bóle
Poważniejsze, ale rzadkie działania niepożądane mogą obejmować:
- ciężka reakcja alergiczna
- ostra gorączka
Na wynos
Wymienione powyżej szczepionki mają duży wpływ na zapobieganie chorobom. To historia sukcesu w dziedzinie zdrowia publicznego, która pomogła niezliczonym ludziom uniknąć poważnych chorób, a nawet śmierci.
Aby uzyskać więcej informacji na temat tych szczepionek, zapoznaj się z następującymi artykułami i odwiedź witrynę internetową CDC tutaj.
Aby jednak uzyskać jak najbardziej bezpośrednie odpowiedzi na pytania dotyczące szczepionek, porozmawiaj ze swoim lekarzem lub lekarzem dziecka. Mogą powiedzieć więcej o zaleceniach CDC i pomóc w podjęciu decyzji, które szczepionki mogą być odpowiednie dla Ciebie lub Twojej rodziny.
- Wszystko, co musisz wiedzieć o szczepieniach
- Zrozumienie sprzeciwu wobec szczepionek
