Co to jest syndrom znikającego bliźniaka?
Syndrom znikającego bliźniaka odnosi się do stanu, który może wystąpić we wczesnej lub późniejszej ciąży. Syndrom znikającego bliźniaka to rodzaj poronienia.
Kiedy wydaje się, że w macicy rozwija się więcej niż jeden zarodek, możesz usłyszeć, że nosisz bliźnięta - lub w niektórych przypadkach trojaczki lub więcej.
Jednak w późniejszym okresie ciąży jeden z embrionów lub płodów może już nie zostać wykryty. Dziecko, które nie rozwija się w pełni, nazywane jest znikającym bliźniakiem.
Lekarze nie wiedzieli zbyt wiele o tym, jak często dochodziło do znikania bliźniaka, aż do czasu opracowania technologii ultradźwiękowych. Teraz, gdy matki mogą oglądać swoje rozwijające się dzieci od bardzo wczesnego okresu ciąży, ten stan jest diagnozowany częściej. Po zniknięciu rozwijającego się bliźniaka, jego tkanka płodowa jest wchłaniana przez żyjące dziecko i jego matkę.
Znikający bliźniak może powodować uczucie zagubienia, niepokoju i żalu u osób, którym powiedziano, że są w ciąży mnogiej.
Vs. pasożytniczy bliźniak
Znikający bliźniak jest spokrewniony, ale różni się od tego, co nazywa się pasożytniczym bliźniakiem. W przypadku pasożytniczego bliźniaka dwa zarodki zaczynają się rozwijać razem. Nie rozdzielają się całkowicie w początkowych fazach rozwoju, jak ma to miejsce w przypadku bliźniąt syjamskich. Następnie jeden z zarodków przestaje się rozwijać, jak w przypadku zanikającego zespołu bliźniąt.
Kiedy zdarzają się te dwie sytuacje, dziecko może się urodzić z tkanką od bliźniaka, która się nie rozwinęła - „pasożytniczego bliźniaka” - wciąż do niej przyczepiona.
Co mówią badania?
Twarde statystyki dotyczące znikającego bliźniaka mają ograniczony zakres. Częściowo wynika to z faktu, że technologia ultradźwiękowa, która dała nam wgląd w to, jak powszechny może być znikający bliźniak, jest dość nowa.
Zniknięcie bliźniaka może również wystąpić przed pierwszą wizytą USG, która zwykle ma miejsce po 12 tygodniach, chyba że ciąża jest uważana za obarczoną wysokim ryzykiem. Oznacza to, że w wielu przypadkach znikającego bliźniaka rodzice i lekarze nigdy nie wiedzą.
Przynajmniej jedno badanie sugeruje, że zanikający bliźniak występuje częściej po naturalnym zapłodnieniu bliźniaków niż w przypadku zapłodnienia in vitro. To samo badanie szacuje, że 18,2 procent mnóstwa poczętych bez leczenia bezpłodności obejmuje znikającego bliźniaka. Niektórzy twierdzą, że ta liczba jest jeszcze wyższa - szacunki Seattle Children, że w ciążach wielokrotnych znikający bliźniak może wystąpić nawet w 30% przypadków.
Utrata rozwijającego się płodu w drugiej części ciąży nie jest definiowana jako znikający bliźniak. Ten rodzaj utraty jest uważany za późne poronienie. Przyczyny i statystyki późnych poronień są bardzo zróżnicowane.
Jakie są objawy zespołu znikającego bliźniaka?
Istnieją pewne objawy ciąży, które mogą wskazywać na zanikający zespół bliźniaków. Pamiętaj, że te objawy nie wskazują, że z pewnością doświadczasz znikającego bliźniaka. Objawy ciąży są inne dla każdego, a objawy, które wydają się ulegać fluktuacjom lub „znikają”, nie są zazwyczaj powodem do niepokoju.
Kurcze i krwawienie
W wielu zdrowych ciążach występuje lekkie plamienie zwane krwawieniem z implantacji. Ale jeśli twój lekarz potwierdził, że nosisz wielokrotności, a następnie wystąpią objawy skurczów i krwawienia, możliwe, że jeden z zarodków przestał się rozwijać.
Nieprawidłowe poziomy hCG
Ludzka gonadotropina kosmówkowa (hCG) to hormon, który jest testowany w celu wykrycia, czy jesteś w ciąży, czy nie. Jeśli jesteś w ciąży, zwłaszcza w przypadku mnogości, lekarz może chcieć monitorować poziom hCG, aby upewnić się, że rośnie tak, jak powinien. Poziom hCG, który na początku jest wysoki, a następnie plateau może wskazywać, że jeden płód przestał się rozwijać.
Co powoduje syndrom znikającego bliźniaka?
Zniknięcie bliźniaka nie jest spowodowane jakimikolwiek wyborami dotyczącymi stylu życia dokonanymi przez osobę w ciąży. Z tego, co wiemy o tej chorobie, zanikający bliźniak zdarza się z tego samego powodu, dla którego występuje większość wczesnych poronień - coś, co nazywa się nieprawidłowością chromosomów.
Kiedy zarodek wszczepia się w twoją macicę i zaczyna się rozwijać, rosnące komórki dziecka co sekundę tworzą nieskończone kopie jego DNA. Podczas tego procesu chromosomy można całkowicie zmienić lub całkowicie usunąć z komórek. W rezultacie rozwijający się płód może otrzymać DNA, które nie może rozwinąć się tak, jak powinien. Kiedy tak się dzieje, pojawia się poronienie.
Kiedy jesteś w ciąży z bliźniakami lub wielokrotnością, wiele zestawów DNA rozwija się niezależnie od siebie. Oznacza to, że jeden płód może rosnąć po tym, jak jego bliźniak przestanie się rozwijać.
Jak rozpoznaje się zespół znikającego bliźniaka?
Syndrom zanikającego bliźniaka jest zwykle wykrywany podczas wizyty ultrasonograficznej. USG jest zwykle wykonywane między 8 a 12 tygodniem ciąży, w którym to czasie na ekranie USG można zobaczyć dwa lub więcej uderzeń serca. Kiedy zdarza się znikający bliźniak, na ekranie podczas następnej wizyty jest o jeden mniej zarodka lub worka płodowego. Jeśli technik USG lub lekarz nie mogą znaleźć dodatkowego bicia serca, możesz zdiagnozować znikającego bliźniaka.
W niektórych przypadkach znikający bliźniak nie jest zdeterminowany, dopóki nie urodzi się dziecko. Po porodzie w łożysku może być widoczna część tkanki płodowej bliźniaka, która przestała rosnąć.
Jak leczy się syndrom znikającego bliźniaka?
Jeśli poronisz bliźniaka w pierwszym trymestrze ciąży, zwykle niewiele jest przeszkód na leczenie. Bliźniak, który przestanie rosnąć, zostanie ponownie wchłonięty do łożyska i do dziecka, które nosisz.
Podczas porodu małe oznaki bliźniaka mogą pozostać w łożysku. W większości przypadków Twoja ciąża będzie kontynuowana tak, jak miałaby miejsce, gdybyś na początku nosiła jedno dziecko. Może istnieć zwiększone ryzyko niskiej masy urodzeniowej lub przedwczesnego porodu dla pozostałego płodu, ale dane na ten temat są niejasne.
Jeśli stracisz bliźniaka w późniejszym okresie ciąży, ciąża może być uznana za bardziej ryzykowną i wymagać więcej testów i monitorowania. Niektóre badania sugerują, że utrata bliźniaka w późniejszym okresie ciąży zwiększa ryzyko porażenia mózgowego u płodu, który nadal nosisz.
Radzenie sobie z syndromem zanikającego bliźniaka
Niezależnie od tego, jak wcześnie się to dzieje w ciąży, zanikający zespół bliźniaka może być emocjonalny. Podniecenie, niepokój i nieznane we wczesnej ciąży są mylące same w sobie. Dowiedzenie się, że nosisz więcej niż jedno dziecko, mogło cię zastraszyć lub podekscytować. Odkrycie, że jedno z dzieci przestało rosnąć, może wywołać smutek.
Pamiętaj, że to, co czujesz, jest ważne. Radzenie sobie z poronieniem może wyglądać inaczej dla różnych osób. Znikający bliźniak jest szczególnie zagmatwany, ponieważ straciłaś dziecko, ale nadal jesteś w ciąży.
Upewnij się, że jesteś w stanie przetworzyć swoje doświadczenia ciążowe ze swoim partnerem lub kimś, komu ufasz swoimi emocjami. Inne pomysły na radzenie sobie z zanikającym zespołem bliźniąt:
- Dołącz do internetowych grup wsparcia, aby porozmawiać o smutku, który odczuwasz. Grupy wsparcia można znaleźć w mediach społecznościowych za pomocą hashtagów lub funkcji wyszukiwania grupowego.
- Porozmawiaj o swoich uczuciach z kimś, kto przeszedł przez to samo doświadczenie. Poronienie jest dużo częstsze, niż większość z nas przyznaje. Jeśli szczerze mówisz o swoim doświadczeniu, prawdopodobnie znajdziesz kogoś, kto doświadczył podobnej straty.
- Zapewnij sobie dodatkową opiekę nad sobą. Pamiętaj, że nie tylko się o siebie troszczysz - wciąż dorastasz w sobie dziecko. Jeśli to możliwe, bądź dla siebie wyjątkowo delikatny fizycznie i emocjonalnie w dniach po tym, jak dowiesz się, że straciłeś bliźniaka.
- Zrób listę rzeczy, które sprawiają, że czujesz się bezpiecznie, komfortowo i spokojnie, i zarezerwuj czas na kolejne tygodnie lub dwa.
Na wynos
Syndrom zanikania bliźniaków jest częstszy niż wiele osób zdaje sobie sprawę. Chociaż może to być bolesne emocjonalnie, objawy fizyczne często nie stanowią zagrożenia dla kontynuacji ciąży. Daj sobie czas, przestrzeń i bezpieczne miejsca, aby uleczyć i opłakiwać swoją stratę.
Jeśli w czasie ciąży odczuwasz plamienie, skurcze lub ból miednicy, zawsze skontaktuj się ze swoim opiekunem. Tylko lekarz może zdiagnozować objawy i powiedzieć, czy należy się niepokoić.
