Wskaźniki przeżycia i perspektywy ostrej białaczki szpikowej (AML)

Co to jest ostra białaczka szpikowa (AML)?

Ostra białaczka szpikowa lub AML to rodzaj raka, który atakuje szpik kostny i krew. Jest znany pod różnymi nazwami, w tym ostra białaczka szpikowa i ostra białaczka nielimfocytowa. AML jest drugim najczęstszym typem białaczki u dorosłych.

Lekarze nazywają AML „ostrą”, ponieważ stan ten może szybko postępować. Termin „białaczka” odnosi się do nowotworów szpiku kostnego i komórek krwi. Słowo mieloidalne lub mielogenne odnosi się do typu komórek, na które wpływa.

Komórki mieloidalne są prekursorami innych komórek krwi. Zwykle komórki te rozwijają się w czerwone krwinki (RBC), płytki krwi i specjalne rodzaje białych krwinek (WBC). Ale w AML nie są w stanie normalnie się rozwijać.

Kiedy dana osoba ma AML, jej komórki szpikowe mutują i tworzą blasty białaczkowe. Te komórki nie działają tak jak normalne komórki. Mogą powstrzymać organizm przed wytwarzaniem normalnych, zdrowych komórek.

W końcu człowiekowi zacznie brakować czerwonych krwinek, które przenoszą tlen, płytek krwi, które zapobiegają łatwemu krwawieniu i białych krwinek, które chronią organizm przed chorobami. Dzieje się tak, ponieważ ich ciało jest zbyt zajęte wytwarzaniem białaczkowych komórek blastycznych.

Rezultat może być śmiertelny. Jednak dla wielu osób AML jest chorobą uleczalną.

Jakie są wskaźniki przeżycia dla AML?

Postępy w leczeniu raka i zrozumienie choroby przez lekarzy oznaczają, że każdego roku coraz więcej osób przeżywa tę chorobę.

Każdego roku lekarze diagnozują około 19 520 osób w Stanach Zjednoczonych z AML. Szacuje się, że rocznie z powodu choroby dochodzi do 10 670 zgonów.

Większość osób z AML otrzymuje chemioterapię. Leki te szybko zabijają dzielące się komórki, takie jak komórki rakowe. Chemioterapia może prowadzić do remisji, co oznacza, że ​​dana osoba nie ma objawów choroby, a liczba jej krwinek mieści się w normalnym zakresie.

Około 90 procent osób z typem AML znanym jako ostra białaczka promielocytowa (APL) osiągnie remisję po „indukcji” (pierwsza runda) chemii. Tak jest według American Cancer Society (ACS). W przypadku większości innych rodzajów AML wskaźnik remisji wynosi około 67 procent.

Osoby w wieku powyżej 60 lat zazwyczaj nie reagują również na leczenie, a około połowa z nich przechodzi remisję po indukcji.

Niektórzy ludzie, u których następuje remisja, pozostają w stanie remisji. Mimo to dla wielu AML może powrócić z czasem.

Według National Cancer Institute (NCI) pięcioletni wskaźnik przeżycia całkowitego dla AML wynosi 27,4 procent. Oznacza to, że spośród dziesiątek tysięcy Amerykanów żyjących z AML około 27,4 procent nadal żyje pięć lat po rozpoznaniu.

Dzieci z AML

Ogólnie rzecz biorąc, dzieci z AML są postrzegane jako mniejsze ryzyko niż dorośli. Około 85 do 90 procent dzieci z AML dojdzie do remisji po indukcji, według American Cancer Society. W niektórych przypadkach AML powróci.

Pięcioletni wskaźnik przeżycia dla dzieci z AML wynosi od 60 do 70 procent.

Jakie czynniki wpływają na przeżywalność?

Prognozy i prognozy dotyczące AML są bardzo zróżnicowane. Podczas prognozowania lekarze biorą pod uwagę wiele czynników, takich jak wiek osoby lub typ AML.

Wiele z nich opiera się na wynikach i analizie badań krwi, badaniach obrazowych, badaniach płynu mózgowo-rdzeniowego (PMR) i biopsjach szpiku kostnego.

Niektóre osoby ze złymi rokowaniami żyją znacznie dłużej, niż przewiduje lekarz, podczas gdy inne mogą nie żyć tak długo.

Jaki wpływ ma wiek na przeżywalność?

Mediana wieku osoby, u której zdiagnozowano AML, wynosi 68 lat.

Wiek może być głównym czynnikiem określającym odpowiedź na leczenie AML. Lekarze wiedzą, że wskaźniki przeżycia osób, u których zdiagnozowano AML, są bardziej obiecujące w przypadku osób w wieku poniżej 60 lat.

Może to mieć wiele przyczyn. Niektóre osoby w wieku powyżej 60 lat mogą cierpieć na choroby przewlekłe lub nie mieć dobrego zdrowia. Może to utrudniać ich organizmom radzenie sobie z silnymi lekami chemioterapeutycznymi i innymi terapiami przeciwnowotworowymi związanymi z AML.

Co więcej, wiele starszych osób dorosłych z AML nie jest leczonych z powodu tej choroby.

Badanie z 2015 roku wykazało, że tylko 40 procent osób w wieku 66 lat i starszych otrzymało chemioterapię w ciągu trzech miesięcy od diagnozy. Pomimo różnic w odpowiedzi na leczenie w różnych grupach wiekowych (lub kohortach), ogólne wskaźniki przeżycia dla osób w wieku od 65 do 74 lat uległy poprawie w ciągu ostatnich trzech dekad, zgodnie z badaniem z 2011 roku.

Jaki wpływ ma typ AML na przeżywalność?

Lekarze często klasyfikują różne typy AML na podstawie ich mutacji komórkowych. Wiadomo, że niektóre typy mutacji komórkowych są bardziej wrażliwe na leczenie. Przykłady obejmują zmutowane komórki CEBPA i inv CBFB-MYH11.

Niektóre mutacje komórkowe mogą być bardzo oporne na leczenie. Przykłady obejmują del (5q) i inv RPN1-EVI1. Twój onkolog powie Ci, jaki typ lub typy mutacji komórek możesz mieć.

Jaki wpływ ma odpowiedź na leczenie na współczynnik przeżycia?

Niektórzy ludzie lepiej reagują na leczenie niż inni. Jeśli dana osoba otrzymuje chemioterapię, a jej rak nie powraca w ciągu pięciu lat, zwykle uważa się ją za wyleczoną.

Jeśli u danej osoby rak powraca lub w ogóle nie reaguje na leczenie, wynik leczenia nie jest tak korzystny.

Jak można szukać wsparcia?

Niezależnie od rokowania, diagnoza AML może wywołać emocje związane ze strachem, lękiem i niepewnością. Możesz nie być pewien, gdzie się zwrócić lub szukać wsparcia.

Diagnoza raka daje Ci możliwość zbliżenia się do najbliższych i oceny, jak możesz żyć życiem, które lubisz.

Oto kilka wskazówek, które pomogą Ci poruszać się po tej diagnostyce i leczeniu.

Zadawać pytania

Ważne jest, abyś rozumiał swój stan. Jeśli jest coś, czego nie masz pewności, co do diagnozy, leczenia lub rokowań, zapytaj swojego lekarza.

Przykładowe pytania, które można zadać, mogą obejmować „Jakie mam opcje leczenia?” i „Co mogę zrobić, aby zapobiec nawrotowi AML?”

Znajdź organizacje, które zapewniają wsparcie

Organizacje takie jak American Cancer Society (ACS) oferują szereg usług wspomagających.

Obejmują one organizowanie przejazdów na leczenie i pomoc w znalezieniu personelu pomocniczego, takiego jak dietetycy lub pracownicy socjalni.

Dołącz do grupy wsparcia

Grupy wsparcia to doskonały sposób na poznanie osób, które przeżywają podobne emocje jak Ty. Widząc sukcesy i nastawienie innych, wiesz, że nie jesteś sam.

Oprócz zasobów, takich jak ACS i LLS, Twój onkolog lub lokalny szpital mogą oferować grupy wsparcia.

Skontaktuj się z przyjaciółmi i rodziną

Wielu przyjaciół i członków rodziny będzie chciało pomóc. Pozwól im dostarczać posiłki za pośrednictwem usługi takiej jak Meal Train lub po prostu wysłuchaj swoich obaw. Otwarcie się na innych może pomóc Ci zachować pozytywne nastawienie.

Znajdź przyjemne sposoby na złagodzenie stresu

Jest wiele sposobów na złagodzenie stresu i zmartwień w swoim życiu. Kilka przykładów to medytacja lub prowadzenie dziennika lub bloga. Poza tym kosztują bardzo niewiele, aby się z nimi zmierzyć i nadążyć.

Znalezienie ujścia, które szczególnie ci się spodoba, może zdziałać cuda dla twojego umysłu i ducha.