Toksyczność miedzi może być spowodowana warunkami genetycznymi lub narażeniem na wysokie poziomy miedzi w żywności lub wodzie.
Pomożemy Ci dowiedzieć się, jak rozpoznać toksyczność miedzi, co ją powoduje, jak się ją leczy i czy istnieje połączenie z wkładkami wewnątrzmacicznymi (IUD).
Najpierw zdefiniujemy, jaka jest zdrowa ilość miedzi i jaki jest jej niebezpieczny poziom.
Zdrowe i niezdrowe poziomy miedzi
Miedź jest metalem ciężkim, którego spożycie na niskim poziomie jest całkowicie bezpieczne. Masz około 50 do 80 miligramów (mg) miedzi w swoim ciele, która znajduje się głównie w mięśniach i wątrobie, gdzie nadmiar miedzi jest odfiltrowywany do produktów przemiany materii, takich jak siusiu i kupie.
Normalny zakres poziomów miedzi we krwi wynosi od 70 do 140 mikrogramów na decylitr (mcg / dl).
Twoje ciało potrzebuje miedzi do wielu procesów i funkcji. Miedź pomaga rozwijać tkanki, które tworzą kości, stawy i więzadła. Możesz uzyskać dużo miedzi ze swojej diety.
Toksyczność miedzi oznacza, że we krwi znajduje się ponad 140 mcg / dl miedzi.
Jakie są objawy toksyczności miedzi?
Niektóre zgłoszone objawy zatrucia miedzią obejmują:
- bóle głowy
- gorączka
- omdlenie
- źle się czuć
- wymiotować
- krew w wymiocinach
- biegunka
- czarna kupa
- skurcze brzucha
- brązowe pierścienie w twoich oczach (pierścienie Kaysera-Fleischera)
- zażółcenie oczu i skóry (żółtaczka)
Zatrucie miedzią może również powodować następujące objawy psychiczne i behawioralne:
- uczucie niepokoju lub poirytowania
- problemy ze skupieniem uwagi
- uczucie nadmiernego podniecenia lub przytłoczenia
- uczucie niezwykłego smutku lub przygnębienia
- nagłe zmiany nastroju
Długotrwała toksyczność miedzi może być również śmiertelna lub powodować:
- choroby nerek
- uszkodzenie lub niewydolność wątroby
- niewydolność serca
- uszkodzenie mózgu
Co powoduje toksyczność miedzi?
Miedź w wodzie
Toksyczność miedzi jest często spowodowana niezamierzonym spożyciem zbyt dużej ilości miedzi pochodzącej z wody, która zawiera duże ilości miedzi. Woda może być zanieczyszczona przez gospodarstwa rolne lub odpady przemysłowe, które spływają do pobliskich zbiorników lub studni publicznych.
Woda przepływająca przez rury miedziane może pochłaniać cząsteczki miedzi i zostać zanieczyszczona zbyt dużą ilością miedzi, zwłaszcza jeśli rury są skorodowane.
Miedź w żywności
Chociaż rzadko, to samo może się zdarzyć z jedzeniem podawanym na rdzewiejących naczyniach miedzianych lub napojami alkoholowymi przygotowanymi w skorodowanych miedzianych shakerach lub miedzianych naczyniach do napojów. Ważnym szczegółem jest korozja miedzi.
Stany i wady medyczne
Niektóre choroby genetyczne mogą również wpływać na zdolność wątroby do prawidłowego odfiltrowywania miedzi. Może to spowodować przewlekłą toksyczność miedzi. Niektóre z tych warunków obejmują:
- Choroba Wilsona
- choroba wątroby
- zapalenie wątroby
- niedokrwistość (mała liczba czerwonych krwinek)
- problemy z tarczycą
- białaczka (rak krwinek)
- chłoniak (rak węzłów chłonnych)
- reumatyzm
Pokarmy bogate w miedź
Nie musisz całkowicie unikać miedzi. Miedź jest istotną częścią Twojej diety. Zrównoważony poziom miedzi można ogólnie regulować samą dietą.
Niektóre pokarmy bogate w miedź obejmują:
- skorupiaki, takie jak kraby lub homary
- podroby, takie jak wątroba
- nasiona i rośliny strączkowe, takie jak nasiona słonecznika, orzechy nerkowca i soja
- fasolki
- groszek
- ziemniaki
- zielone warzywa, takie jak szparagi, pietruszka lub boćwina
- produkty pełnoziarniste, takie jak owies, jęczmień lub komosa ryżowa
- gorzka czekolada
- masło orzechowe
W przypadku miedzi można mieć zbyt dużo dobrego. Spożywanie dużej ilości pokarmów bogatych w miedź i przyjmowanie suplementów diety zawierających miedź może podnieść poziom miedzi we krwi. Może to spowodować ostrą toksyczność miedzi, czasami nazywaną toksycznością nabytą, w której poziom miedzi we krwi gwałtownie wzrasta. Leczenie można przywrócić do normy.
Czy toksyczność miedzi może pochodzić z wkładki domacicznej?
IUD to urządzenia antykoncepcyjne w kształcie litery T, które są wszczepiane do macicy, aby zapobiec zajściu w ciążę. Te urządzenia robią to za pomocą hormonów lub procesów zapalnych.
ParaGard IUD ma miedziane cewki, które mają wywoływać miejscowe zapalenie macicy. Zapobiega to zapłodnieniu jajeczek przez plemniki poprzez zapalenie tkanki macicy i zagęszczenie śluzu szyjkowego.
Nie ma wyraźnych dowodów na to, że miedziane wkładki domaciczne znacząco zwiększają ryzyko toksyczności miedzi we krwi, chyba że masz już stan, który wpływa na zdolność wątroby do przetwarzania miedzi.
Jednak podczas korzystania z miedzianej wkładki domacicznej mogą wystąpić inne skutki uboczne.
Inne problemy związane z miedzianymi wkładkami wewnątrzmacicznymi
Badanie przeprowadzone w 1980 roku na 202 osobach nie wykazało, że miedziane wkładki domaciczne zwiększają ilość miedzi przefiltrowanej z moczem.
Badanie przeprowadzone w 2009 roku na prawie 2000 osób, które po raz pierwszy używały miedzianej wkładki domacicznej, sugeruje, że używanie miedzianej wkładki może spowodować utratę o 50 procent więcej krwi podczas miesiączki niż w przypadku jej niestosowania. Może to prowadzić do skutków ubocznych, takich jak anemia.
Studium przypadku z 1996 roku wykazało, że stosowanie miedzianej wkładki domacicznej może prowadzić do poważnych objawów alergii na miedź, takich jak zapalenie tkanki macicy i gromadzenie się płynu w tkankach pochwy.
Reakcje wywołane miedzianą wkładką domaciczną mogą obejmować:
- okresy, które są cięższe lub dłuższe niż zwykle
- skurcze i dyskomfort w dolnej części brzucha
- skurcze menstruacyjne, które zdarzają się nawet wtedy, gdy nie masz miesiączki
- objawy choroby zapalnej miednicy mniejszej, takie jak ból podczas seksu, zmęczenie i nieprawidłowe wydzielanie z pochwy
Skontaktuj się z lekarzem tak szybko, jak to możliwe, jeśli zauważysz którykolwiek z tych objawów lub objawy toksyczności miedzi po otrzymaniu wkładki miedzianej ParaGard. Mogą zdiagnozować i leczyć wszelkie reakcje organizmu na wkładkę.
Jak diagnozuje się toksyczność miedzi?
Toksyczność miedzi jest zwykle diagnozowana poprzez pomiar poziomu miedzi we krwi. Aby to zrobić, pracownik służby zdrowia pobiera próbkę krwi za pomocą igły i fiolki i przesyła ją do laboratorium w celu analizy.
Twój lekarz może również zalecić dodatkowe testy, takie jak:
- badania krwi w celu oznaczenia poziomu ceruloplazminy lub witaminy B12
- testy moczu, aby zmierzyć, ile miedzi jest odfiltrowywane przez siusiu
- próbka tkanki (biopsja) z wątroby w celu sprawdzenia oznak problemów z filtracją miedzi
Twój lekarz może zalecić testy diagnostyczne miedzi, jeśli zauważy łagodne objawy zatrucia miedzią podczas badania fizykalnego.
Możesz również zostać przebadany, jeśli udałeś się na pogotowie po wystąpieniu poważnych objawów po spożyciu zbyt dużej ilości miedzi na raz.
Jak leczy się toksyczność miedzi?
Niektóre opcje leczenia ostrej i przewlekłej toksyczności miedzi obejmują:
- Chelatacja. Chelatory to leki wstrzykiwane do krwiobiegu. Lek pomaga związać całą miedź we krwi, dzięki czemu może przedostać się do nerek w celu filtracji i uwolnienia z organizmu poprzez siusiu.
- Płukanie żołądka (pompowanie żołądka). Ta procedura usuwa miedź, którą zjadłeś lub wypiłeś bezpośrednio z żołądka za pomocą rurki ssącej.
- Leki. Niektóre leki mogą leczyć toksyczność miedzi, często razem z innymi terapiami. Niektóre leki doustne obejmują penicylaminę (Cuprimine) lub dimerkaprol (BAL w oleju).
- Hemodializa. Ten proces usuwa krew z organizmu i odfiltrowuje odpady za pomocą urządzenia naśladującego działanie nerek. Przefiltrowana krew wraca następnie do twojego ciała.
Co jeśli miedź jest w mojej wodzie?
Myślisz, że Twoja woda może być zanieczyszczona? Zadzwoń do lokalnej dzielnicy wodnej, zwłaszcza jeśli zdiagnozowano u Ciebie toksyczność miedzi i podejrzewasz, że źródłem jest miedź zawarta w wodzie, którą pijesz.
Aby usunąć miedź z wody, wykonaj następujące czynności:
- Wlej zimną wodę przez co najmniej 15 sekund przez kran podłączony do uszkodzonej rury miedzianej. Zrób to dla każdego kranu, który nie był używany od sześciu lub więcej godzin, zanim wypijesz wodę lub użyjesz jej do gotowania.
- Skonfiguruj sprzęt do filtrowania wody, aby oczyścić zanieczyszczoną wodę z kranów lub innych dotkniętych wodą źródeł w domu, takich jak lodówka. Niektóre opcje obejmują odwróconą osmozę lub destylację.
Podsumowując
Picie zanieczyszczonej wody lub przyjmowanie suplementów zawierających miedź może narazić Cię na toksyczność miedzi.
Niektóre choroby wątroby lub nerek, które uniemożliwiają prawidłowy metabolizm miedzi, mogą również narazić Cię na toksyczność miedzi, nawet jeśli nie jesteś narażony na zanieczyszczenie miedzią. Skontaktuj się z lekarzem, aby zdiagnozować te stany lub jeśli zauważysz jakiekolwiek nowe lub nasilające się objawy.
IUD nie są bezpośrednio powiązane z toksycznością miedzi, ale mogą powodować inne objawy, które mogą wymagać leczenia lub usunięcia wkładki.
