Przegląd
Perspektywy dla osób żyjących z HIV znacznie się poprawiły w ciągu ostatnich dwóch dekad. Wiele osób zakażonych wirusem HIV może teraz żyć znacznie dłużej i zdrowiej, regularnie przyjmując leki przeciwretrowirusowe.
Badacze Kaiser Permanente odkryli, że oczekiwana długość życia osób żyjących z HIV i poddawanych leczeniu znacznie wzrosła od 1996 roku. Od tego roku opracowano nowe leki przeciwretrowirusowe i dodano je do istniejącej terapii przeciwretrowirusowej. Doprowadziło to do bardzo skutecznego schematu leczenia HIV.
W 1996 roku całkowita oczekiwana długość życia 20-letniej osoby zarażonej wirusem HIV wynosiła 39 lat. W 2011 roku całkowita oczekiwana długość życia wzrosła do około 70 lat.
Wskaźnik przeżycia osób zakażonych wirusem HIV również dramatycznie się poprawił od pierwszych dni epidemii HIV. Na przykład naukowcy, którzy badali śmiertelność uczestników badania Szwajcarów zarażonych wirusem HIV, stwierdzili, że 78% zgonów w latach 1988-1995 było spowodowanych przyczynami związanymi z AIDS. W latach 2005-2009 liczba ta spadła do 15 procent.
Ile osób jest zarażonych wirusem HIV?
Szacuje się, że 1,1 miliona Amerykanów żyje z HIV, ale każdego roku coraz mniej zaraża się wirusem. Może to wynikać z częstszych badań i postępów w leczeniu. Regularne leczenie przeciwretrowirusowe może obniżyć poziom HIV we krwi do niewykrywalnego poziomu. Według Centers for Disease Control and Prevention osoba z niewykrywalnym poziomem wirusa HIV we krwi nie jest w stanie przekazać wirusa partnerowi podczas stosunku.
W latach 2010-2014 roczna liczba nowych zakażeń wirusem HIV w Stanach Zjednoczonych spadła o 10 procent.
Jak poprawiło się leczenie?
Leki przeciwretrowirusowe mogą pomóc spowolnić szkody spowodowane zakażeniem wirusem HIV i zapobiegać rozwojowi wirusa w stadium 3 HIV lub AIDS.
Lekarz zaleci poddanie się terapii przeciwretrowirusowej. To leczenie wymaga codziennego przyjmowania trzech lub więcej leków przeciwretrowirusowych. To połączenie pomaga zmniejszyć ilość wirusa HIV w organizmie (miano wirusa). Dostępne są pigułki, które łączą wiele leków.
Różne klasy leków przeciwretrowirusowych obejmują:
- nienukleozydowe inhibitory odwrotnej transkryptazy
- nukleozydowe inhibitory odwrotnej transkryptazy
- inhibitory proteazy
- inhibitory wejścia
- inhibitory integrazy
Tłumienie wiremii pozwala osobom z HIV na zdrowe życie i zmniejsza ich szanse na rozwój HIV w stadium 3. Inną korzyścią wynikającą z niewykrywalnego miana wirusa jest to, że pomaga zmniejszyć przenoszenie wirusa HIV.
Badanie European PARTNER z 2014 r. Wykazało, że ryzyko przeniesienia wirusa HIV jest bardzo małe, gdy dana osoba ma niewykrywalne obciążenie. Oznacza to, że miano wirusa wynosi poniżej 50 kopii na mililitr (ml).
To odkrycie doprowadziło do opracowania strategii zapobiegania HIV znanej jako „leczenie jako zapobieganie”. Promuje stałe i konsekwentne leczenie jako sposób na ograniczenie rozprzestrzeniania się wirusa.
Leczenie HIV przeszło ogromną ewolucję od początku epidemii i postępy nadal się dokonywały. Wstępne raporty z badania klinicznego w Wielkiej Brytanii i opublikowane badanie ze Stanów Zjednoczonych wykazały obiecujące wyniki eksperymentalnych metod leczenia HIV, które mogłyby doprowadzić do remisji wirusa i wzmocnić odporność.
Badanie w USA przeprowadzono na małpach zakażonych małpą formą wirusa HIV, więc nie jest jasne, czy ludzie odczuwają takie same korzyści. Jeśli chodzi o badanie w Wielkiej Brytanii, uczestnicy nie wykazywali oznak HIV we krwi. Jednak naukowcy ostrzegają, że wirus może powrócić, a badanie nie zostało jeszcze zakończone.
Oczekuje się, że comiesięczne zastrzyki trafią na rynki na początku 2020 r. Po pokazaniu obiecujących wyników w badaniach klinicznych. To wstrzyknięcie łączy w sobie kabotegrawir i rylpiwirynę (Edurant). Jeśli chodzi o tłumienie wirusa HIV, udowodniono, że wstrzyknięcie jest tak samo skuteczne, jak standardowy schemat codziennych leków doustnych.
Jak HIV wpływa na człowieka w dłuższej perspektywie?
Chociaż perspektywy osób z HIV znacznie się poprawiły, nadal istnieją pewne długoterminowe skutki, których mogą doświadczyć.
W miarę upływu czasu u osób żyjących z HIV mogą wystąpić pewne skutki uboczne leczenia lub sam HIV.
Mogą to być:
- przyspieszone starzenie
- upośledzenie funkcji poznawczych
- powikłania związane ze stanem zapalnym
- wpływ na poziom lipidów
- rak
Ciało może również ulec zmianie w sposobie przetwarzania cukrów i tłuszczów. Może to prowadzić do zwiększenia ilości tłuszczu w niektórych obszarach ciała, co może zmienić jego kształt. Jednak te fizyczne objawy są częstsze w przypadku starszych leków na HIV. Nowsze terapie mają znacznie mniej tych objawów wpływających na wygląd fizyczny, jeśli w ogóle.
W przypadku złego leczenia lub nieleczenia zakażenie wirusem HIV może przekształcić się w HIV w stadium 3 lub AIDS.
Osoba rozwija się w 3. stadium HIV, gdy jej układ odpornościowy jest zbyt słaby, aby bronić swojego organizmu przed infekcjami. Pracownik służby zdrowia prawdopodobnie zdiagnozuje HIV w stadium 3, jeśli liczba pewnych białych krwinek (komórek CD4) w układzie odpornościowym osoby zakażonej wirusem HIV spadnie poniżej 200 komórek na ml krwi.
Oczekiwana długość życia jest inna dla każdej osoby żyjącej z HIV w stadium 3. Niektóre osoby mogą umrzeć w ciągu kilku miesięcy od tej diagnozy, ale większość może prowadzić dość zdrowe życie dzięki regularnej terapii przeciwretrowirusowej.
Czy występują długoterminowe komplikacje?
Z biegiem czasu wirus HIV może zabijać komórki układu odpornościowego. Może to utrudniać organizmowi zwalczanie poważnych infekcji. Te oportunistyczne infekcje mogą zagrażać życiu, ponieważ mogą uszkodzić układ odpornościowy, gdy jest już słaby.
Jeśli osoba żyjąca z HIV rozwinie infekcję oportunistyczną, zostanie zdiagnozowany HIV w stadium 3 lub AIDS.
Niektóre infekcje oportunistyczne obejmują:
- gruźlica
- nawracające zapalenie płuc
- salmonella
- choroba mózgu i rdzenia kręgowego
- różne rodzaje infekcji płuc
- przewlekła infekcja jelitowa
- wirus opryszczki pospolitej
- infekcje grzybowe
- zakażenie wirusem cytomegalii
Infekcje oportunistyczne, zwłaszcza gruźlica, pozostają główną przyczyną śmierci osób żyjących z HIV w stadium 3. Najlepszym sposobem zapobiegania oportunistycznej infekcji jest przestrzeganie leczenia i rutynowe kontrole. Ważne jest również, aby używać prezerwatyw podczas seksu, zaszczepić się i jeść odpowiednio przygotowaną żywność.
Poprawa długoterminowych perspektyw
HIV może szybko spowodować uszkodzenie układu odpornościowego i doprowadzić do zakażenia HIV w stadium 3, więc terminowe leczenie może poprawić oczekiwaną długość życia. Osoby żyjące z HIV powinny regularnie odwiedzać lekarza i leczyć inne schorzenia, gdy się pojawią.
Rozpoczęcie i kontynuowanie leczenia przeciwretrowirusowego zaraz po postawieniu diagnozy ma kluczowe znaczenie dla zachowania zdrowia oraz zapobiegania powikłaniom i progresji HIV w 3. stadium.
Podsumowując
Nowe testy, terapie i postęp technologiczny w kierunku HIV znacznie poprawiły niegdyś ponurą perspektywę. Trzydzieści lat temu zdiagnozowanie wirusa HIV było uważane za wyrok śmierci. Dzisiaj ludzie zarażeni wirusem HIV mogą żyć długo i zdrowo.
Dlatego rutynowe badania przesiewowe w kierunku HIV są niezbędne. Wczesne wykrywanie i terminowe leczenie są kluczem do zarządzania wirusem, wydłużania oczekiwanej długości życia i zmniejszania ryzyka przeniesienia. Osoby nieleczone są bardziej narażone na komplikacje związane z HIV, które mogą prowadzić do choroby i śmierci.
