Na pierwszy rzut oka najnowsze światowe statystyki dotyczące HIV są zachęcające. Według UNAIDS ponad 21 milionów ludzi otrzymuje obecnie terapię przeciwretrowirusową z powodu HIV, najskuteczniejszą dostępną terapię. A liczba zgonów związanych z AIDS wynosi obecnie mniej niż milion rocznie - najniższy od początku XXI wieku.
Co więcej, wiele krajów na całym świecie zobowiązało się do osiągnięcia celów „90-90-90” do 2020 r. Oznacza to wyznaczenie celu, aby 90 procent osób zakażonych wirusem HIV znało ich status, a 90 procent osób, które znają swój status, aby otrzymać a 90 procent osób poddawanych leczeniu ma niewykrywalne miano wirusa.
Jednak pomimo tych obiecujących zmian, odsetek nowych diagnoz HIV wśród niektórych populacji wciąż rośnie. Jest to szczególnie ważne w przypadku mężczyzn uprawiających seks z mężczyznami (MSM), u których ryzyko zarażenia się wirusem HIV jest oszałamiająco 27 razy wyższe niż w przypadku innych grup demograficznych.
Ważne jest, aby zapytać, dlaczego MSM nadal jest narażony na znacznie wyższe ryzyko rozpoznania HIV w porównaniu z innymi grupami. Dlaczego, po tak długim czasie i postępach, nadal tak jest? A co ważniejsze, co można zrobić, aby chronić najbardziej zagrożonych mężczyzn?
Statystyki regionalne
Chociaż ryzyko zakażenia wirusem HIV jest wyższe w przypadku MSM na całym świecie, liczba nowych przypadków różni się w zależności od regionu. UNAIDS zebrał dane i opublikował przybliżone globalne zestawienie nowych diagnoz HIV w 2017 r. Według tych badań nowe przypadki HIV wśród MSM stanowią około:
- 57 procent wszystkich nowych przypadków w Ameryce Północnej, Europie Środkowej i Europie Zachodniej
- 41 procent wszystkich nowych przypadków w Ameryce Łacińskiej
- 25 procent wszystkich nowych przypadków w Azji, na Pacyfiku i na Karaibach
- 20 procent wszystkich nowych przypadków w Europie Wschodniej, Azji Środkowej, na Bliskim Wschodzie i w Afryce Północnej
- 12 procent wszystkich nowych przypadków w zachodniej i środkowej Afryce
Chociaż istnieją pewne różnice regionalne, nie jest to odosobniony trend. W większości części świata MSM są narażone na większe ryzyko rozpoznania HIV w porównaniu z innymi grupami.
Wyzwania regionalne i uniwersalne
Niektóre regiony świata mają swoje własne unikalne przeszkody, jeśli chodzi o zapobieganie nowym transmisjom wirusa HIV.
Na przykład w wielu krajach - a zwłaszcza w Afryce i na Bliskim Wschodzie - seks między mężczyznami jest karalny. To zmusza MSM do ukrywania swoich praktyk seksualnych i unikania zasięgania porady lekarskiej na temat HIV i innych chorób przenoszonych drogą płciową. Może to również utrudnić świadczeniodawcom i grupom wspierającym udzielanie informacji na temat zdrowia seksualnego MSM na temat tego, w jaki sposób mogą zmniejszyć ryzyko przeniesienia wirusa HIV.
Na całym świecie - nawet w krajach, w których praktyki, związki i małżeństwa osób tej samej płci są legalne - dyskryminacja i homofobia nadal istnieją. W różnym stopniu może to wpłynąć na zdolność i chęć MSM do dostępu do wysokiej jakości usług i informacji zdrowotnych. Piętno, które może towarzyszyć diagnozie HIV, ma również wpływ.
Dostępność testów na obecność wirusa HIV jest różna na całym świecie. Co więcej, jeśli MSM obawia się potencjalnego osądu świadczeniodawców, może być mniej prawdopodobne, że zostaną poddani testom.
Kiedy ludzie nie są testowani na obecność wirusa HIV, nie mogą dowiedzieć się, czy mają wirusa. Z kolei nie uzyskają dostępu do leczenia i terapii przeciwretrowirusowej. Jest też bardziej prawdopodobne, że przenoszą wirusa na innych.
Na podstawie danych z Centers for Disease Control and Prevention (CDC), około 1 na 6 MSM w Stanach Zjednoczonych, którzy są nosicielami wirusa HIV, nie wie, że żyje z wirusem. W niektórych krajach sytuacja jest gorsza. Na przykład w Kenii, Malawi i RPA mniej więcej co trzeci MSM z HIV nie wie, że go ma.
Niektóre czynniki biologiczne mogą również narażać MSM na większe ryzyko zakażenia HIV. Większość MSM zaraża się wirusem podczas seksu analnego bez prezerwatywy. Seks analny bez prezerwatywy wiąże się z wyższym ryzykiem przeniesienia wirusa HIV niż niektóre inne praktyki seksualne, takie jak seks oralny.
Prezerwatywy pomagają zapobiegać przenoszeniu wirusa HIV, ale wskaźniki używania prezerwatyw wśród MSM są różne na całym świecie. Brak edukacji seksualnej, brak dostępu do prezerwatyw i normy kulturowe dotyczące prezerwatyw to kluczowe kwestie, które mają wpływ na wskaźniki ich używania. W krajach, w których używanie prezerwatyw jest niskie, MSM są bardziej narażone na kontakt z innymi chorobami przenoszonymi drogą płciową, w tym kiłą, rzeżączką i chlamydiami - oprócz HIV.
Leczenie antyretrowirusowe również znacząco zmniejsza ryzyko przeniesienia wirusa HIV. Należą do nich leki stosowane w profilaktyce przedekspozycyjnej (PrEP) i profilaktyce poekspozycyjnej (PEP). Nawet w przypadku ekspozycji na wirusa, na przykład podczas stosunku płciowego bez prezerwatyw, PrEP i PEP są bardzo skuteczne w zapobieganiu przenoszeniu. Jednak na całym świecie osoby najbardziej narażone na zakażenie wirusem HIV mogą mieć trudności z otrzymaniem tych leków, czy to z powodu braku dostępu, czy braku informacji.
Praktyczne rozwiązania
Pokonanie tych wyzwań może wydawać się trudne, ale jest możliwe. Na całym świecie rośnie liczba dowodów na to, że niektóre podejścia mogą mieć ogromne znaczenie, jeśli chodzi o zmniejszenie liczby nowych diagnoz HIV.
Jednym z najważniejszych kroków w kierunku zmniejszenia liczby nowych przypadków MSM jest zapewnienie przez kraje na dużą skalę terapii przeciwretrowirusowych, takich jak PrEP. W wielu krajach, w tym w Australii, Brazylii, Kenii, RPA, Stanach Zjednoczonych i Zimbabwe, trwają szeroko zakrojone programy PrEP.
Jak dotąd wyniki są obiecujące. Na przykład w jednym regionie Australii szybkie wprowadzenie PrEP wiązało się z 35-procentowym spadkiem liczby nowych diagnoz HIV. Gdy PReP jest szeroko dostępny, kampanie reklamowe i lokalne inicjatywy mają kluczowe znaczenie dla edukacji opinii publicznej na temat dostępności i skuteczności leku.
Przejście na opiekę środowiskową to kolejna ważna strategia zmniejszania liczby nowych przypadków HIV. Programy informacyjne, w których pracują pracownicy opieki zdrowotnej, mogą zwiększyć prawdopodobieństwo, że osoby zakażone wirusem HIV będą przestrzegać planu leczenia.
Technologia oferuje również nowe rozwiązania. W Chinach aplikacja randkowa na smartfony o nazwie Blued opracowała system, który łączy 40 milionów użytkowników z najbliższym punktem testowym na obecność wirusa HIV. Ułatwia to ludziom rezerwację terminu. Dane z 2016 roku sugerują, że kliniki promowane w aplikacji odnotowały 78-procentowy wzrost liczby badanych osób.
De-kryminalizacja praktyk i związków osób tej samej płci, przy jednoczesnym zwalczaniu stygmatyzacji i dyskryminacji, ma duże znaczenie. UNAIDS zauważa, że zachęca to osoby z HIV do zapisywania się do programów opieki zdrowotnej i trzymania się planu leczenia.
Wreszcie, UNAIDS informuje, że dla rządów kluczowe jest oferowanie niedrogiej opieki zdrowotnej i eliminowanie opłat za usługi zdrowotne. To nie tylko sprawia, że terapia antyretrowirusowa jest bardziej dostępna, ale także zmniejsza obciążenia finansowe związane z HIV.
Na wynos: spojrzenie na szerszą perspektywę
Wskaźnik nowych zakażeń wirusem HIV wśród mężczyzn uprawiających seks z mężczyznami wzrósł na całym świecie, ale cel osiągnięcia 90-90-90 celów do 2020 r. Nie został zapomniany. Aby się tam dostać - lub przynajmniej zbliżyć - niezbędna jest współpraca między poszczególnymi społecznościami i krajowymi systemami opieki zdrowotnej. Testy w kierunku HIV i terapia antyretrowirusowa muszą być dostępne dla osób najbardziej zagrożonych wirusem.
Liderzy polityczni, społeczni i biznesowi na całym świecie muszą zintensyfikować i pracować nad inwestycjami finansowymi i zmianami polityki niezbędnymi do zapewnienia postępu. Aby powstrzymać zagrożenie HIV i AIDS dla MSM i wszystkich ludzi, musimy zjednoczyć siły - nie tylko lokalnie, ale także na poziomie globalnym.
.jpg)
