Wnętrzności są prawdziwe, ale czy naprawdę należy „ufać swojemu wnętrzu”?

Szósty zmysł, przeczucie lub przeczucie: jakkolwiek to nazwiesz, nagły przebłysk wglądu z głębi wnętrza może wzbudzić mnóstwo wiary.

Stare powiedzenie „ufaj intuicji” odnosi się do ufania tym uczuciom intuicji, często jako sposób na pozostanie wiernym sobie.

Podążanie za swoim instynktem z pewnością może skierować cię na najlepszą dla ciebie ścieżkę. A jednak możesz się zastanawiać, czy powinieneś tak bardzo ufać uczuciu, instynktowi, którego nie możesz wyjaśnić.

Czy trzymanie się logiki i rozsądku nie pomogłoby w podejmowaniu lepszych decyzji?

Nie zawsze. Nauka sugeruje, że w pewnych okolicznościach intuicja może być cennym narzędziem.

Wydaje się, że te przeczucia zrobić coś znaczą i często mogą pomóc w dokonywaniu dobrych wyborów.

Jakie są w rzeczywistości odczucia „intuicji”?

Czy kiedykolwiek doświadczyłeś dokuczliwego niepokoju związanego z jakąś sytuacją? Nagle poczułeś podejrzliwość w stosunku do kogoś, kogo właśnie poznałeś? Nie możesz logicznie wytłumaczyć swoich uczuć, ale wiesz, że coś jest nie tak.

A może przypływ afirmacji lub spokoju zalewa cię po trudnej decyzji, przekonując cię, że postępujesz właściwie.

Uczucia jelitowe mogą wywoływać szereg doznań, z których niektóre przypominają fizyczne odczucia związane z lękiem. Inne, bardziej pozytywne wrażenia mogą wydawać się potwierdzać Twój wybór.

Niektórzy ludzie opisują przeczucia jako cichy wewnętrzny głos, ale często będziesz „słyszeć”, jak wnętrzności mówią do ciebie w inny sposób.

Oznaki przeczucia

• błysk jasności
• napięcie lub napięcie w twoim ciele
• gęsia skórka lub kłucie
• „motyle” żołądka lub nudności
• uczucie zatonięcia w żołądku
• spocone dłonie lub stopy
• myśli, które powracają do określonej osoby lub sytuacji
• poczucie spokoju, bezpieczeństwa lub szczęścia (po podjęciu decyzji)

Te uczucia pojawiają się nagle, chociaż nie zawsze są silne lub przytłaczające.

Możesz odbierać je jako słaby szept lub najdrobniejsze poczucie niepokoju, ale mogą też czuć się tak silne, że nie możesz sobie wyobrazić ich ignorowania.

Jeśli wydaje się, że twój mózg zachęca cię do zwrócenia uwagi na te uczucia, cóż, nie jesteś daleko od celu.

Skąd oni pochodzą?

Chociaż często wydaje się, że przeczucia pojawiają się znikąd, nie są one przypadkowe. W rzeczywistości też nie pochodzą z twoich jelit.

Połączenie jelitowo-mózgowe umożliwia rejestrowanie doświadczeń emocjonalnych jako dolegliwości żołądkowo-jelitowych. Kiedy czujesz niepokój, strach lub pewność, że coś jest nie tak, możesz odczuwać skurcze żołądka, ból lub nudności. Stąd nazwa „przeczucie”.

Eksperci przedstawili kilka potencjalnych wyjaśnień tych uczuć.

Normalne procesy mózgowe

Badania łączą te przebłyski intuicji z pewnymi procesami mózgowymi, takimi jak ocena i dekodowanie emocjonalnych i innych niewerbalnych sygnałów.

W trakcie dnia mózg zbiera i przetwarza dane sensoryczne z otoczenia. Doskonale zdajesz sobie sprawę z niektórych z tych informacji.

Na przykład, jeśli zauważysz dwie osoby krzyczące i przepychające się przed sklepem, prawdopodobnie przejdziesz przez ulicę. Ale nie powiedziałbyś, że twoje jelito kazało ci się przeprowadzić, ponieważ podjąłeś uzasadnioną decyzję na podstawie dostępnych informacji.

Twój mózg wykonuje te procesy automatycznie, aby pomóc Ci przygotować się na każdą sytuację, która może się pojawić.

Ponieważ te procesy działają w „tle”, możesz nie zawsze zdawać sobie sprawę z tego, co obserwujesz lub co to oznacza.

A jeśli nagle poczujesz silną potrzebę przejścia na drugą stronę ulicy? Nie ma żadnego oczywistego powodu, dla którego impuls jest taki, ale nie możesz go zignorować ani mrowienia na karku.

Kilka sekund po przejściu znak na budynku przed tobą rozbija się, dokładnie tam, gdzie byś szedł. Patrzysz z niedowierzaniem, serce wali. Skąd wiedziałeś, że to się stanie?

Ten przebłysk intuicji prawdopodobnie nie ma związku z żadnym mistycznym szóstym zmysłem. Bardziej prawdopodobne jest, że spacerując, dokonałeś nieświadomych obserwacji.

Może jeden róg znaku wisiał luźno, falując na wietrze i uderzając o budynek. Być może inni piesi to zauważyli i zeszli z drogi, a ty podążyłeś za nim, nie zdając sobie z tego sprawy.

Prognozy oparte na doświadczeniu

Możesz także myśleć o przeczuciach jako o rodzaju przewidywania opartego na doświadczeniach. Nawet wspomnienia, których w pełni nie pamiętasz, lub informacje, których nie jesteś świadom, mogą Cię poprowadzić.

Badanie z 2016 roku, w którym próbowano zmierzyć intuicję, przetestowało ten pomysł:

• Badacze poprosili uczestników uczniów, aby spojrzeli na ekran z małymi ruchomymi kropkami i określili, czy kropki przesunęły się w prawą czy lewą stronę ekranu.
• W tym samym czasie badacze pokazali uczestnikom obrazy mające na celu wzbudzenie pozytywnych lub negatywnych emocji: szczeniaka, niemowlęcia, pistoletu, węża. Te obrazy powiedziały im, w jaki sposób kropki poruszają się na ekranie.
• Uczestnicy widzieli te obrazy tylko jednym okiem, ale nie wiedzieli, że je widzą. Oglądali kropki przez stereoskop lustrzany, urządzenie, które pozwoliło naukowcom zablokować te obrazy przed ich świadomą świadomością.

Kiedy uczestnicy „zobaczyli” te obrazy, ich decyzje stały się szybsze i dokładniejsze. Reakcje przewodnictwa skóry, które mierzą pobudzenie fizjologiczne, sugerują, że uczestnicy reagowali również fizycznie na obrazy - nawet jeśli nigdy nie zdawali sobie sprawy, na co patrzą.

Rozważ te przykłady, jak istniejąca wiedza - nawet jeśli nie jesteś jej świadomy - może wywołać przeczucia.

Grupa przyjaciół zaprasza Cię na obiad do popularnej restauracji. Coś ci mówi, żebyś nie jechał i przekazujesz zaproszenie.

Kilka dni później można usłyszeć, że prawie każdy, kto poszedł, zachorował na zatrucie pokarmowe. To wtedy pamiętasz krytykę restauracji, w której wskazano kilka niehigienicznych praktyk przygotowywania posiłków.

Lub dopasowujesz się do kogoś w aplikacji randkowej online i spotykasz osobiście po kilku tygodniach wysyłania SMS-ów. Wszystko zaczyna się dobrze, ale nagle czujesz się nieswojo, chociaż nie możesz powiedzieć dlaczego.

W końcu mówisz, że nie czujesz się dobrze i odchodzisz. Po powrocie do domu, próbując odgadnąć, co się stało, spoglądasz wstecz na ich profil i wczesne wiadomości.

Niektóre informacje - ich ostatnia praca, gdzie chodzili do szkoły, jak zakończył się ich ostatni związek - są całkowicie sprzeczne z tym, co powiedzieli na randce. W tej chwili nie złapałeś kłamstw, ale nadal służyły jako czerwone flagi, które cię odstraszały.

Odczucia jelit a lęk i paranoja

Odczucia jelitowe wywołują te same fizyczne odczucia, co lęk, więc ich rozróżnienie może być trudne. Możesz również martwić się, że twoja nieufność do kogoś sugeruje paranoję.

Załóżmy, że zamiast zagłębiać się w te wiadomości, powiedziałeś znajomemu o tym, co wydarzyło się na Twojej randce. „Twoje nerwy pokonały cię” - powiedzieli świadomie. „To zupełnie normalne, że się denerwujesz, kiedy w końcu spotykasz kogoś wspaniałego”.

Czułeś, że coś jest z nimi nie tak, ale zdecydowałeś, że Twoje podejrzenia musiały jednak pochodzić z nerwów.

Oto kilka wskazówek, jak odróżnić przeczucia, niepokój i paranoję.

Wnętrzności prowadzą cię w wyraźnym kierunku

To poczucie świadomości, że rozpoznajesz przeczucie, pojawia się w określonych sytuacjach lub gdy myślisz o określonej osobie. Ta intuicja zwykle prowadzi cię do konkretnej decyzji lub działania.

Z drugiej strony lęk zwykle koncentruje się na przyszłości i często ma mniej definicji.

W przypadku niepokoju możesz zacząć martwić się wszelkimi problemami, szczególnie tymi, których nie możesz zmienić lub kontrolować. Możesz wymyślić kilka rozwiązań radzenia sobie z potencjalnymi negatywnymi scenariuszami, ale nie masz pewności co do żadnego z nich.

Paranoja nie jest oparta na faktach

Paranoja to irracjonalne podejrzenie innych i ich działań. Możesz czuć się przekonany, że ktoś chce cię skrzywdzić, chociaż nie masz powodu, by mu nie ufać, ani dowodów na poparcie swoich wątpliwości.

Te uczucia często pojawiają się w różnych sytuacjach w Twoim życiu. Innymi słowy, prawdopodobnie nie będziesz podejrzewać tylko jednej osoby.

Możesz nie od razu rozpoznać, co podsyciło twe przeczucia, ale czas i przemyślenie mogą prowadzić do głębszego wglądu, a nawet dowodu - tak jak dowód, który znalazłeś w wiadomościach swojej randki.

Aby zbadać to uczucie, spróbuj zadać sobie takie pytania, jak „Co mnie niepokoi w tej osobie lub sytuacji?” lub „Czy coś takiego wydarzyło się wcześniej?”

Niepokój utrzymuje się

Po podjęciu decyzji zwykle mijają się przeczucia. Możesz nawet zauważyć, że zastąpiło je uczucie ulgi lub spokoju.

Jednak niepokój to coś więcej niż przemijające uczucie. Zwykle pozostawia Cię w stanie ciągłej gotowości na potencjalne zagrożenia. Kiedy rozwiążesz jeden problem, możesz zacząć martwić się o coś innego lub zacząć wątpić w swoją decyzję.

Bez względu na to, co robisz i dokąd się wybierasz, pojawia się ten uporczywy dudnienie strachu i niepokoju.

Kiedy powinieneś zaufać swojemu przeczuciu?

Odczucia jelitowe mogą być bardzo realne, oparte na obserwacji i doświadczeniu. Mimo to możesz nie chcieć używać ich do podejmowania każdej decyzji.

Oto kilka scenariuszy, w których zaufanie do swoich przeczuć jest prawdopodobnie bezpiecznym zakładem.

Kiedy możesz oddzielić je od myślenia życzeniowego

Myślenie życzeniowe ma miejsce, gdy chcesz, aby coś się wydarzyło tak bardzo, że zaczynasz wierzyć, że to się stanie.

Powiedzmy, że zawsze chciałeś opublikować powieść, ale napisałeś tylko kilka rozdziałów. Ale po prostu wiesz - w głębi duszy - twoje pisanie jest na tyle dobre, że przyciąga uwagę redaktora.

Odpowiedzą natychmiast, pragnąc więcej, mówisz sobie. Kiedy wyjaśnisz, że z trudem dostosowujesz się do wymagań codziennego życia, zaproponują Ci postęp, który pozwoli Ci wziąć czas wolny i skupić się na książce. Na koniec wysyłasz rozdziały i zaczynasz przygotowywać rezygnację z pracy.

Trudno jest polegać na intuicji, gdy nie masz doświadczenia, aby to poprzeć. Twoje pragnienie bycia opublikowanym koliduje z rzeczywistością, w której bardzo niewielu autorów po raz pierwszy zarabia na napisaniu książki.

Kiedy musisz szybko podjąć decyzję

Badania sugerują, że bogactwo doświadczeń już skatalogowanych w twoim mózgu może ci dobrze służyć, gdy musisz szybko podjąć decyzję.

Czasami będziesz chciał rozważyć opcje, porównać recenzje lub uzyskać jak najwięcej faktów. Jednak w niektórych sytuacjach możesz nie mieć dużo czasu na przemyślenia.

Powiedzmy, że patrzysz na mieszkanie. Okolica wydaje się w porządku, budynek cichy, a samo mieszkanie przepiękne. Uwielbiasz to, ale wolisz poświęcić więcej czasu na badanie potencjalnych wad lub wad, zanim podejmiesz decyzję.

Gdy kończysz wycieczkę, właściciel mówi: „Jeśli chcesz, to jest twoje, ale czekają na mnie cztery inne osoby, więc mogę dać Ci tylko około 10 minut na podjęcie decyzji”.

Jeśli Twoje przeczucie mówi: „Tak! Wynajmij to. To jest miejsce!" prawdopodobnie możesz bezpiecznie słuchać. Ale jeśli po raz pierwszy sam wybierasz miejsce, najlepiej najpierw zdobyć trochę więcej doświadczenia.

Kiedy próbujesz odpowiedzieć na swoje potrzeby

Logika i rozum nie zawsze mogą się równać z intuicyjną wiedzą o tym, czego potrzebujesz. W końcu najlepiej znasz siebie.

Dzisiaj jest przyjęcie urodzinowe twojego przyjaciela, ale nie chcesz tam iść. Czujesz się zmęczony i wyczerpany, a głośny, zatłoczony pokój wydaje się najgorszym możliwym miejscem na spędzenie wieczoru.

Nawet jeśli wiesz, że możesz poczuć się trochę lepiej, gdy już tam będziesz, wewnętrzny głos nalega: „Nie ma mowy”.

Śmiało i pomiń to (naprawdę). Słuchanie swojego ciała może pomóc Ci w podejmowaniu decyzji, które w danej chwili wspierają Twoje potrzeby.

Gdy brakuje Ci danych

Wnętrzności nie zastąpią zimnych, twardych dowodów, ale nie zawsze możesz mieć do rozważenia fakty. Lub możesz mieć jakieś dane, ale nie wystarczające, aby poprowadzić Cię do odpowiedzi.

Być może próbujesz wybrać między dwiema ofertami pracy, które na papierze wydają się całkiem równe, lub zastanawiasz się, czy pójść na drugą randkę z kimś, do kogo nie masz entuzjazmu.

Twoje emocje mogą odgrywać ważną rolę w podejmowaniu decyzji, więc zaufaj im. Wybór, którego dokonasz, może bardziej współgrać z twoim poczuciem własnej wartości.

Podsumowując

Czas i praktyka mogą udoskonalić twoją intuicję, więc daj swoim przeczuciom uwagę, na jaką zasługują. Dostrojenie się do emocji i sygnałów cielesnych może pomóc ci ćwiczyć słuchanie swoich jelit i uczenie się, kiedy im ufać.

Kiedy zmagasz się z rozpoznaniem przeczuć lub masz trudności z oddzieleniem ich od niespokojnych myśli, terapeuta może pomóc ci rozwinąć umiejętność ich odróżniania.

Crystal Raypole wcześniej pracowała jako pisarz i redaktor w GoodTherapy. Jej pola zainteresowań obejmują języki i literaturę azjatycką, tłumaczenie japońskie, gotowanie, nauki przyrodnicze, pozytywność seksualną i zdrowie psychiczne. W szczególności stara się pomóc zmniejszyć piętno związane ze zdrowiem psychicznym.