Pokonywanie przeszkód w przeszłości pomaga lepiej radzić sobie w teraźniejszości.
W czerwcu zeszłego roku straciłem pracę w pełnym wymiarze godzin w wyniku zwolnienia w wyniku pandemii na dużą skalę. Byłem zaskoczony, że nie płakałem, otrzymując wiadomości podczas rozmowy wideo. Zamiast tego pragnąłem „coś zrobić”.
Kiedy skończyłem rozmowę telefoniczną i powiedziałem o tym rodzinie, zniknąłem na górze, aby zacząć wymyślać następny krok. W ciągu następnych kilku miesięcy pocieszałem się aplikowaniem o pracę, pisaniem listów motywacyjnych i wykonywaniem pracy jako wolny strzelec - poczułem, że pracuję nad czymś.
Trzy miesiące później mój mąż otrzymał taki sam telefon. Jego reakcja była inna.
Jego złość, rozczarowanie i żal po stracie nadeszły natychmiast. Trudno mu było zacząć planować, co robić dalej. Przez kilka następnych miesięcy uważał, że stresujące jest układanie podań o pracę lub planowanie przyszłości, kiedy teraźniejszość była już tak niepewna.
Zamiast tego znalazł komfort w sprzątaniu i organizowaniu naszego domu.
Podczas kryzysów lub stresujących wydarzeń życiowych ludzie często reagują na bardzo różne sposoby. Dzieje się tak, nawet jeśli przeżywają coś podobnego, na przykład pandemię.
„Przeżywamy globalną traumę” - mówi Joyce Marter, licencjonowana psychoterapeutka.
Codziennie słyszymy o liczbie przypadków i śmiertelności w wiadomościach. Jednak to, jak doświadczamy pandemii i jak na nie reagujemy, zależy w dużej mierze od tego, jak radzimy sobie z codziennym stresem.
Co się dzieje, gdy doświadczamy stresujących wydarzeń?
„Przy każdym stresującym wydarzeniu uwalniane są różne hormony” - wyjaśnia dr Diana Samuel, psychiatra z Columbia Doctors i adiunkt psychiatrii w Columbia University Irving Medical Center.
Te hormony stresu obejmują adrenalinę i kortyzol. Mogą zwiększyć tętno, ciśnienie krwi i poziom glukozy we krwi. Dzieje się tak, aby Twoje mięśnie, serce i inne ważne narządy miały wszystko, czego potrzebują, aby podjąć działanie w nagłym wypadku.
„Jest to część fizjologicznej reakcji walki lub ucieczki na stres” - wyjaśnia Marter.
Zwykle nie możesz przewidzieć, jaka odpowiedź wyjdzie. W tym samym kryzysie niektórzy ludzie mogą zamarznąć, inni mogą wydawać się spokojni i opanowani, a inni mogą nawet stać się waleczni.
„Niektórzy ludzie reagują na stres fizycznie, bólami głowy, objawami żołądkowo-jelitowymi, bezsennością itp.” - mówi Marter. „Niektórzy reagują emocjonalnie, drażliwością, zmiennością, zamknięciami itp. A niektórzy reagują poznawczo, z trudnościami w podejmowaniu decyzji, rozpraszaniem uwagi lub zapominaniem”.
Dlatego długotrwały stres może wpływać na ogólne funkcjonowanie, w tym produktywność w pracy lub zdolność do zarządzania relacjami.
Dlaczego więc ludzie inaczej reagują na stres?
Istnieje kilka powodów, dla których niektórzy ludzie reagują na stres w jeden sposób, podczas gdy inni reagują zupełnie inaczej.
Największym czynnikiem jest Twoja ogólna odporność
Odporność na stres nie jest czymś, z czym się rodzimy. Z czasem narasta, mówi dr Caroline Vaile Wright, starszy dyrektor ds. Innowacji w opiece zdrowotnej w Amerykańskim Towarzystwie Psychologicznym.
„Wiemy na przykład, że osoby starsze zgłaszają słabsze reakcje na stres w porównaniu z młodszymi dorosłymi” - mówi Wright. „Nie dzieje się tak dlatego, że młodsi dorośli są słabi lub niezdolni, po prostu starsi dorośli mieli więcej czasu na rozwijanie umiejętności radzenia sobie z problemami i odporności po własnych niekorzystnych doświadczeniach do tego momentu”.
Pokonywanie przeszkód w przeszłości pomaga lepiej radzić sobie w teraźniejszości.
„Możemy urosnąć z wyzwań, przed którymi się spotkaliśmy” - mówi Wright. „Kiedy stajemy przed nowym, możemy spojrzeć wstecz i przypomnieć sobie, jak pokonaliśmy poprzednie przeszkody”.
Marter się z tym zgadza. „Im więcej wyzwań sobie poradziłeś, tym większe prawdopodobieństwo, że będziesz w stanie zachować spokój i być proaktywnym” - mówi.
Dzieje się tak, ponieważ przeszłe doświadczenia dają poczucie własnej skuteczności. Czujesz się przygotowany do radzenia sobie w nowych sytuacjach, gdy się pojawią, z powodu tego, z czym zajmowałeś się w przeszłości.
Twoja społeczność też się liczy
Ludzie, którzy mają większe wsparcie ze strony przyjaciół, rodziny, duchowieństwa lub społeczności, również zwykle radzą sobie lepiej, podobnie jak ludzie z większymi zasobami.
„Ktoś, kto ma dostęp do podstawowych potrzeb, takich jak opieka zdrowotna, żywność, bezpieczne mieszkanie czy pomoc społeczna, jest w lepszym miejscu na radzenie sobie ze stresorami niż ktoś, kto ich nie ma” - mówi Wright.
Nasze życie rodzinne może również wpływać na nasze mechanizmy radzenia sobie.
„Wielu z nas uczy się swoich domyślnych ról lub reakcji [od] naszych rodzin i mamy tendencję do odtwarzania ich w naszym dorosłym życiu” - wyjaśnia Marter. „Jeśli byłeś najstarszym rodzeństwem, któremu często pozostawiano władzę, możesz czuć się bardziej komfortowo, wkraczając do akcji, ponieważ jest to rola, która jest ci znana”.
Twoje „poczucie kontroli” może mieć wpływ
„Osoba z wewnętrznym umiejscowieniem kontroli wierzy, że dzięki właściwym działaniom może stworzyć pozytywne działanie w swoim życiu” - wyjaśnia Marter. Jest to typ osoby, która z większym prawdopodobieństwem spróbuje zaradzić stresującej sytuacji, podejmując proaktywne kroki.
Tymczasem „osoba z zewnętrznym umiejscowieniem kontroli uważa, że czynniki zewnętrzne determinują jej przebieg życia” - kontynuuje. „Ta osoba może czuć się ofiarą i mieć poczucie beznadziejności, że cokolwiek by zrobiła, nie pomoże lub nie będzie miało znaczenia”.
Ten typ osoby częściej czuje się przytłoczony stresującym wydarzeniem w życiu.
Twoje zdrowie psychiczne przed kryzysem
„Jeśli ktoś ma ogólnie pozytywne zdrowie psychiczne, będzie odporny i będzie miał wewnętrzne zasoby i umiejętności radzenia sobie, aby iść naprzód” - mówi Marter.
„Jeśli ktoś inny ma do czynienia z podstawowym problemem ze zdrowiem psychicznym, takim jak lęk lub depresja, może to być spowodowane jakimś zdarzeniem” - dodaje.
Ludzie, którzy w przeszłości cierpieli na powtarzające się traumy, mogą sobie nie radzić - zwłaszcza jeśli nie w pełni wyleczyli się z tych urazów. Dotyczy to również osób z niską samooceną.
„Kiedy dobrze się czujemy i ufamy naszej zdolności radzenia sobie w trudnych sytuacjach, możemy reagować z większą odpornością i siłą” - mówi Marter. „Jeśli [odczuwamy] poczucie nieadekwatności lub w jakiś sposób niewystarczające, możemy czuć się przytłoczeni i źle przygotowani do radzenia sobie z trudnościami”.
Twoja osobowość odgrywa rolę
Niektórzy ludzie są po prostu lepsi pod presją niż inni.
„To są ludzie, którzy udzielają pierwszej pomocy, są chirurgami i nie tylko” - mówi Marter. „Wszyscy mamy różne mocne strony i wyzwania”.
To powiedziawszy, nie wszyscy piloci i strażacy rodzą się spokojni w obliczu niebezpieczeństwa. Wiele ma to związek z ich treningiem i tym, jak o siebie dbają.
Jakie są więc rzeczy, które możesz zrobić, aby poprawić swoje umiejętności radzenia sobie?
Zacznij od dbania o siebie
To może wydawać się proste, ale wystarczająca ilość snu, regularne jedzenie, nawodnienie i pamiętanie o przerwach to bardzo długa droga.
„Dbanie o swoje ciało fizyczne może naprawdę mieć ogromny wpływ na to, jak reagujesz emocjonalnie” - mówi Samuel.
Uważność może również pomóc ci uspokoić ciało i pomóc zachować spokój w kryzysie, według Marter.
Możesz spróbować praktyk takich jak:
- medytacja
- głębokie oddychanie
- progresywne rozluźnienie mięśni
- joga
Skoncentruj się na tym, co potrafisz mogą kontrola
Na przykład podczas pandemii możemy kontrolować, ile przyjmujemy stresujących wiadomości.
„Jeśli wiesz, że jesteś kimś, kto ma naprawdę silną reakcję na wiadomości telewizyjne i rozmawiających ekspertów, być może lepszym miejscem na zdobycie wiadomości jest internet lub ustawienie sobie bloku czasu na nadrobienie wiadomości” - mówi Marter .
Poproś o pomoc rodzinę lub specjalistę
„Jako terapeuta uważam, że wszyscy doświadczyliśmy pewnego poziomu traumy w naszym życiu” - mówi Marter. „Dlatego uważam, że wszyscy moglibyśmy skorzystać z terapii lub doradztwa, aby pomóc nam wyleczyć się z przeszłych wydarzeń i rozwinąć praktyki samoopieki oraz systemy wsparcia, których potrzebujemy, aby wytrwać w wyzwaniach”.
Jest to szczególnie ważne, aby pamiętać teraz, gdy pandemia szaleje, dodaje Samuel.
„To nie znaczy, że nie wolno ci być niespokojnym ani przygnębionym” - mówi Samuel. „Jeśli czegoś doświadczasz i wiesz, że jest to niezgodne z Twoim planem, warto porozmawiać z ekspertem, który może Ci pomóc”.
Pamiętaj, aby być tam także dla innych
Jaki jest najlepszy sposób na zrobienie tego? Posłuchaj.
„Jedną z pułapek, w które często wpadamy, jest próba rozwiązania czyjegoś problemu lub próba jego naprawienia” - mówi Wright. „O wiele bardziej pomocne jest po prostu słuchanie, dzięki czemu czują, że mają z kim porozmawiać”.
Nie oceniaj też tego, co mówią.
„Potwierdź je”, mówi, „nawet jeśli nie rozumiesz dokładnie, przez co przechodzą”.
Chociaż możemy mieć podobne odczucia, może to wyglądać zupełnie inaczej w zależności od osoby.
„Wszyscy mamy ten sam zestaw emocji, więc jeśli mówią ci, że się boją, a ty nie teraz, pomyśl o czasie, kiedy ty też się bałeś i pamiętaj, jakie to było uczucie” - kontynuuje.
Może to pomóc wywołać empatię i zrozumienie dla drugiej osoby.
Marter się z tym zgadza. „Ważne jest, aby mieć współczucie… Musimy mieć empatię dla innych i współczucie dla siebie dla naszych własnych problemów związanych ze zdrowiem psychicznym. Musimy odejść od krytycznego myślenia, jakby ktoś odpowiedział „lepiej” lub „gorzej”, i zdać sobie sprawę, że wszyscy jesteśmy ludźmi robiącymi wszystko, co w naszej mocy. Wszyscy czasami potrzebujemy pomocy ”.
Wszyscy jesteśmy różni, ale wszyscy jesteśmy tacy sami
Chociaż możemy sobie radzić inaczej niż nasi najbliżsi bliscy, wszyscy odczuwamy to samo szerokie spektrum ludzkich emocji. Wszyscy jesteśmy zdolni do empatii potrzebnej do wspierania kogoś w jego własnym, bardzo unikalnym procesie i zasługujemy na to samo dla siebie.
Niezależnie od sposobu, w jaki sobie radzisz, wiedz, że Twoje strategie są tak samo ważne jak czyjeś strategie. To samo dotyczy ich. Może to pomóc w zachowaniu harmonii, gdy bliscy radzą sobie inaczej niż Ty.
Simone M. Scully to nowa mama i dziennikarka, która pisze o zdrowiu, nauce i rodzicielstwie. Znajdź ją na jej stronę internetową lub na Facebook i Świergot.
