Przegląd
Afekt pseudobulbarowy (PBA) powoduje epizody niekontrolowanego śmiechu, płaczu lub innych przejawów emocji. Te emocje są wyolbrzymione w tej sytuacji - jak szloch podczas lekko smutnego filmu. Mogą się też zdarzyć w nieodpowiednich momentach, na przykład podczas śmiechu na pogrzebie. Wybuchy mogą być na tyle krępujące, że mogą zakłócić pracę i życie towarzyskie.
PBA może wpływać na osoby z urazami mózgu, a także osoby żyjące z zaburzeniami neurologicznymi, takimi jak choroba Alzheimera lub stwardnienie rozsiane. Jej objawy mogą również pokrywać się z depresją. Czasami PBA i depresja są trudne do odróżnienia.
Objawy
Głównym objawem PBA są epizody intensywnego śmiechu lub płaczu. Te wybuchy mogą nie mieć nic wspólnego z twoim nastrojem lub sytuacją, w której się znajdujesz.
Każdy odcinek trwa kilka minut. Trudno powstrzymać śmiech lub łzy, bez względu na to, jak bardzo się starasz.
Pseudobulbar a depresja
Płacz z powodu PBA może wyglądać jak depresja i często jest błędnie diagnozowany jako zaburzenie nastroju. Ponadto osoby z PBA są bardziej narażone na depresję niż osoby bez niego. Oba warunki mogą powodować ekstremalne ataki płaczu. Ale chociaż możesz mieć jednocześnie PBA i depresję, to nie jest to samo.
Jednym ze sposobów stwierdzenia, czy masz PBA, czy depresję, jest rozważenie, jak długo utrzymują się objawy. Odcinki PBA trwają zaledwie kilka minut. Depresja może trwać tygodniami lub miesiącami. W przypadku depresji będziesz mieć również inne objawy, takie jak problemy ze snem lub utrata apetytu.
Twój neurolog lub psycholog może pomóc Ci zdiagnozować i ustalić, jaki masz stan.
Przyczyny
Uszkodzenie mózgu spowodowane urazem lub chorobą, taką jak choroba Alzheimera lub Parkinsona, powoduje PBA.
Część mózgu zwana móżdżkiem zwykle działa jako emocjonalny strażnik. Pomaga kontrolować emocje na podstawie danych wejściowych z innych części mózgu.
Uszkodzenie mózgu uniemożliwia móżdżkowi otrzymywanie potrzebnych sygnałów. W rezultacie twoje reakcje emocjonalne stają się przesadzone lub nieodpowiednie.
Ryzyka
Uraz mózgu lub choroba neurologiczna mogą zwiększyć prawdopodobieństwo wystąpienia PBA. Ryzyka obejmują:
- Poważny uraz mózgu
- uderzenie
- nowotwór mózgu
- Choroba Alzheimera
- Choroba Parkinsona
- stwardnienie zanikowe boczne (ALS)
- stwardnienie rozsiane (SM)
Zapobieganie epizodom
Nie ma lekarstwa na PBA, ale to nie znaczy, że przez resztę życia musisz żyć z niekontrolowanym płaczem lub śmiechem. Czasami objawy ulegną poprawie lub ustąpią po wyleczeniu stanu, który spowodował PBA.
Leki mogą zmniejszyć liczbę epizodów PBA lub zmniejszyć ich intensywność.
Dzisiaj masz możliwość przyjmowania bromowodorku dekstrometorfanu i siarczanu chinidyny (Nuedexta). W przeszłości najlepszą opcją było przyjęcie jednego z tych leków przeciwdepresyjnych:
- trójcykliczne
- selektywne inhibitory wychwytu zwrotnego serotoniny (SSRI), takie jak fluoksetyna (Prozac) lub paroksetyna (Paxil)
Nuedexta może działać szybciej niż leki przeciwdepresyjne i mieć mniej skutków ubocznych.
Nuedexta jest jedynym lekiem zatwierdzonym przez Food and Drug Administration (FDA) do leczenia PBA. Leki przeciwdepresyjne nie są zatwierdzone przez FDA do leczenia PBA. Stosowanie leków przeciwdepresyjnych w tej chorobie jest uważane za niezgodne z zaleceniami.
Samoopieka w trakcie i po epizodach
Epizody PBA mogą być bardzo denerwujące i krępujące. Jest jednak kilka rzeczy, które możesz zrobić, aby poczuć się lepiej, gdy je masz:
Spróbuj odwrócić uwagę. Policz książki na półce lub liczbę aplikacji na telefonie. Pomyśl o uspokajającej scenie na plaży. Zapisz listę zakupów. Wszystko, co możesz zrobić, aby oderwać myśli od śmiechu lub łez, może pomóc im szybciej przestać.
Oddychać. Ćwiczenia głębokiego oddychania - powolne wdechy i wydechy, licząc do pięciu - to kolejny skuteczny sposób na uspokojenie się.
Odwróć swoje emocje. Jeśli płaczesz, obejrzyj zabawny film. Jeśli się śmiejesz, pomyśl o czymś smutnym. Czasami przyjęcie nastroju przeciwnego do tego, co czujesz, może powstrzymać odcinek PBA.
Zrób coś fajnego. Zarówno PBA, jak i stan, który go spowodował, mogą poważnie wpływać na twój umysł. Podaruj sobie coś, co lubisz. Idź na spacer do lasu, idź na masaż lub zjedz kolację z przyjaciółmi, którzy rozumieją Twój stan.
Kiedy szukać pomocy
Jeśli epizody się nie kończą i czujesz się przytłoczony, skorzystaj z profesjonalnej pomocy. Poradź się psychologa, psychiatry lub doradcy. Możesz również zwrócić się do neurologa lub innego lekarza, który leczy Twój PBA, po wskazówki, jak sobie z tym poradzić.
Perspektywy
PBA nie jest uleczalne, ale możesz leczyć ten stan za pomocą leków i terapii. Leczenie może zmniejszyć liczbę epizodów i sprawić, że te, które masz, będą mniej intensywne.
