Zanim Twoje dziecko skończy 3 lata, możesz być już profesjonalistą w tej sprawie z napadami złości. W końcu napady złości mogą pojawić się niezależnie od tego, czy jesteś w domu, czy poza domem, a czasem nawet wtedy, gdy najmniej się ich spodziewasz. We wczesnych latach należy mieć się na baczności.
Jednak wraz z wiekiem możesz się zastanawiać, jak długo trwają napady złości i - co ważniejsze - czy zachowanie Twojego dziecka jest nadal uważane za normalne.
Wiek 3 to wciąż najlepszy czas na napady złości, ale na końcu tunelu możesz zacząć widzieć światło. Oto więcej informacji na temat napadów złości w tym wieku - jak one wyglądają, jak sobie z nimi radzić i kiedy warto umówić się na wizytę u pediatry.
Dlaczego to się dzieje
Twój przedszkolak ma wiele uczuć i opinii, a także rosnące pragnienie niezależności.
Napady złości zdarzają się, gdy nie wiedzą, jak w pełni wyrazić siebie lub nie wiedzą, jak zrobić coś, co desperacko chcą zrobić. Możesz również zauważyć wybuchy, gdy Twoje dziecko jest szczególnie zmęczone, głodne lub chore.
Dzieci mogą mieć napady złości w okolicach pierwszych urodzin, a napady złości często trwają do 2 lub 3 lat, a czasem dłużej. Mimo to możesz się martwić, że Twoje maleństwo wymknęło się spod kontroli lub że napady złości mogą spowodować krzywdę. Możesz nawet obawiać się, że napady złości Twojego 3-latka są oznaką, że dzieje się coś innego.
W większości przypadków napady złości są całkowicie normalną częścią życia małych dzieci. Powinny zniknąć, gdy dziecko będzie w stanie lepiej komunikować swoje uczucia i potrzeby.
Powiązane: Jak nauczyłem moją córkę w wieku przedszkolnym przeciwstawiać się łobuzom
Rodzaje napadów złości
Zrozumienie różnych rodzajów napadów złości jest pomocne, abyś mógł rozszyfrować, co Twoje dziecko próbuje Ci powiedzieć.
Barton Schmitt, autor książki „My Child is Sick!”, Klasyfikuje je w następujący sposób:
- Napady złości mogą się zdarzyć w ciągu dnia, kiedy dziecko jest sfrustrowane, że nie może czegoś zrobić. Pomyśl o tym w ten sposób - 3-latki to malutcy ludzie z wielkimi pomysłami. Kiedy nie potrafią odpowiednio wyrazić siebie w mowie lub piśmie - lub nie mogą ukończyć zadania, które chcą wykonać - może to być bardzo denerwujące. Wynik: napad złości!
- Napady złości zmęczenia, jak sama nazwa wskazuje, mają wiele wspólnego z poziomem odpoczynku Twojego dziecka. Twój maluch może być szczególnie podatny na napady złości, jeśli jest zmęczony i zepsuty. Zmęczenie - lub głód, chory itd. - może prowadzić do innego rodzaju napadu złości.
- Napady złości polegające na szukaniu uwagi zdarzają się, gdy dziecko chce znaleźć swoją drogę w danej sytuacji. Można je również opisać jako napady złości na żądanie, ponieważ Twoje dziecko może jęczeć, płakać lub trzaskać drzwiami, kiedy chce tego, czego chce. Przykłady: chęć zabawy na świeżym powietrzu pomimo burzy lub chęć pójścia z tobą do pracy a pozostawanie w domu z opiekunem do dziecka.
- Ataki złości związane z unikaniem rodzą się z odmowy zrobienia czegoś przez dziecko - niezależnie od tego, czy jest to ważne, jak mycie zębów, czy nie, jak jedzenie przekąski.
- Uciążliwe napady złości mają na celu zwrócenie Twojej uwagi za wszelką cenę. Mogą obejmować przylgnięcie do siebie lub uderzanie siebie lub innych, niszczenie otoczenia w jakiś sposób lub rzucanie przedmiotami. Twoje dziecko może krzyczeć lub krzyczeć przez długi czas. I oczywiście wszystko to może się zdarzyć w przestrzeni publicznej, takiej jak restauracja lub sklep.
- Napady złości mogą być najbardziej denerwujące zarówno dla Ciebie, jak i dla Twojego dziecka. Funkcje obejmują utratę kontroli, krzyki i możliwe samookaleczenia (na przykład, jeśli maluch nagle rzuci się do tyłu i uderzy głową w ziemię).
Odszyfrowanie napadu złości może być trudne, patrząc na niego. Z biegiem czasu możesz jednak zauważyć wzorce w czasie (przed snem lub między posiłkami) lub sytuacje (chodzenie do przedszkola lub sklepu z zabawkami), które pomogą Ci wskazać.
Co robić, gdy się dzieje
Przede wszystkim musisz upewnić się, że Twoje dziecko jest bezpieczne. Szczególnie jeśli chodzi o napady złości, może to oznaczać fizyczne usunięcie dziecka z obszaru, w którym wpadają w złość.
A jeśli problemem jest kontuzja, możesz trzymać dziecko w ramionach.
Odwracać wzrok
Jednym z najlepszych sposobów radzenia sobie z napadem złości jest zachowanie spokoju i ignorowanie zachowania. Jeśli Twoje dziecko wpada w furię, aby zwrócić Twoją uwagę, ignorowanie tego zabiera publiczność. Jednocześnie będziesz chciał „ignorować”, jednocześnie zwracając uwagę, aby upewnić się, że Twoje dziecko jest bezpieczne.
Przeadresować
Jeśli dostatecznie wcześnie wpadniesz w furię, możesz przekierować uwagę dziecka na inne zadanie lub czynność. Działa to dobrze w przypadku napadów złości i frustracji.
Jeśli zauważysz, że Twoje dziecko ma problem z zabawką, rozważ skierowanie jego uwagi na inną zabawkę, układankę lub grę odpowiednią dla wieku. Jeśli jesteś publicznie, możesz też spróbować zmienić swoją lokalizację, aby uciec od otoczenia, na przykład huśtawka, która wywołuje napady złości.
Modelowe werbalne wyrażanie uczuć
Trzylatki mają przewagę nad młodszymi maluchami, ponieważ można zacząć uczyć je, jak radzić sobie z bardzo dużymi emocjami. Gdy dziecko trochę się uspokoi, spróbuj powiedzieć coś w stylu: „Napady złości nie są sposobem na zwrócenie uwagi mamusi. Spróbujmy użyć naszych słów, aby podzielić się tym, jak się czujemy ”.
Chociaż nie spowoduje to od razu, że Twoje dziecko ujawni swoje najgłębsze emocje w zrozumiały sposób, rozpoczniesz ważną pracę, której potrzebuje, aby werbalnie wyrazić swoje uczucia.
Zrób sobie przerwę
Jeśli napad złości jest szczególnie gwałtowny lub uciążliwy, możesz spróbować dać dziecku trochę czasu na przerwę.
Odpowiedni zakres czasu na przerwy w tym wieku wynosi od 2 do 5 minut lub około minuty w ciągu roku. Możesz mieć wyznaczone miejsce lub wysłać dziecko do jego pokoju, pod warunkiem, że czujesz, że jest to bezpieczne otoczenie.
Modeluj dobre umiejętności radzenia sobie
Możesz również przyjrzeć się, jak radzisz sobie z własnymi problemami w ciągu dnia. Twoje dziecko cię obserwuje. Tak więc, jeśli masz częste wybuchy, spróbuj zrobić krok do tyłu i zareagować spokojniej.
Kiedy już to zrobisz, kiedy Twoje dziecko uspokoi się z napadu złości, chwal je za postępy (nie poddając się w pierwszej kolejności temu, co spowodowało napad złości).
Bądź konsekwentny
Bez względu na to, co robisz, kluczem jest konsekwencja. Może to być męczące, gdy czujesz, że Twoje dziecko ciągle ma napady złości, ale reagowanie w ten sam sposób opłaci się z czasem.
Twoje dziecko w końcu nauczy się, czego się po tobie spodziewać, gdy straci opanowanie. A jeśli zastosujesz nowe techniki, takie jak słowa zachęty, zdobędą one praktykę i będą nadal wzmacniać te kluczowe umiejętności rozwiązywania problemów.
Powiązane: Lekarze twierdzą, że istnieją lepsze metody dyscyplinarne niż klapsy
Wskazówki dotyczące unikania lub zapobiegania przyszłym napadom złości
Chociaż nie możesz zapobiec wszystkim napadom złości, istnieje kilka sposobów na dostosowanie swojej rutyny, aby znacznie rzadziej występowały regularnie. Dzieci mają więcej napadów złości, gdy są zmęczone, głodne lub chore, więc postaraj się okazywać dziecku trochę łaski, jeśli podejrzewasz, że przyczyną może być którykolwiek z tych problemów.
W przeciwnym razie spróbuj:
- Ustal priorytet snu. Twoje dziecko może rzadziej wpadać w złość, jeśli jest wypoczęte. Obejmuje to drzemki, które mogą być trudne. Jeśli 3-latek już nie drzemie, rozważ spędzenie popołudnia „spokojnego czasu”, aby się naładować. Zajęcia w ciszy mogą obejmować czytanie książek lub zabawę skromnymi zabawkami (pomyśl: bez baterii).
- Ustal rytm. Na przykład budzić się, jeść śniadanie, spacerować na świeżym powietrzu, bawić się w domu, jeść obiad, zdrzemnąć się itp. Staraj się trzymać tej rutyny przez większość dni. Mniej niespodzianek w ciągu dnia może oznaczać mniej napadów złości.
- Zapewnij wiele możliwości wyboru. Napady złości mogą wystąpić, gdy dziecko poczuje się poza kontrolą. Kiedy w ciągu dnia mają wybór, mogą czuć się bardziej wzmocnieni i mniej sfrustrowani. Wybory nie muszą obejmować wielkich rzeczy. Spróbuj zapytać, jakie skarpetki lub buty będą nosić lub jaką przekąskę zje.
- Uspokój środowisko. Nadmierna stymulacja i frustracja to dwa znane czynniki wyzwalające napad złości. Zwróć uwagę na swoje dziecko i jego otoczenie. Jeśli sytuacja stanie się zbyt gorączkowa, pomóż im znaleźć miejsce, by się uspokoić.
- Popraw swoje działania. Dzieci denerwują się, gdy nie mogą robić rzeczy samodzielnie lub nie mogą uzyskać takiej niezależności, jakiej chcą. Znajdź czynności, które Twoje dziecko może wykonywać samodzielnie, które są odpowiednie dla wieku i bezpieczne. Spróbuj pozwolić im wybrać ubranie, ubierać się, a nawet wykonywać codzienne czynności, takie jak wlewanie mleka do płatków za pomocą małej szklanki.
- Daj przyjazne ostrzeżenia. Przed przejściem do zajęć w ciągu dnia spróbuj poinformować malucha o tym, co będzie dalej. Na przykład, gdy zbliża się pora snu, powiedz coś w stylu „Już prawie pora spać, więc wybierz jeszcze jedną rzecz do zrobienia!”
Powiązane: Dlaczego pozytywna dyscyplina jest lepsza dla Twojego dziecka - i dla Ciebie
Znaki, które musisz porozmawiać ze swoim pediatrą
Napady złości powinny zacząć ustępować, gdy dziecko osiągnie wiek od 3 1/2 do 4 lat.
Niezależnie od wieku możesz się zastanawiać, czy napady złości Twojego dziecka są szczególnie dotkliwe czy niepokojące.
Z pewnością istnieją przypadki, w których czynniki fizyczne lub psychologiczne mogą być czynnikiem. Na przykład napady złości spowodowane problemami z komunikacją lub mówieniem mogą dobrze reagować na pomoc w zakresie wczesnej interwencji. Innym razem Twoje dziecko może dobrze zareagować na wizytę u psychologa.
Zadzwoń do lekarza, jeśli napady złości:
- zdarzają się kilka razy dziennie lub trwają przez długi czas
- pociągają za sobą samookaleczenia, takie jak uderzanie głową o ścianę lub skakanie z mebli
- skutkować wstrzymaniem oddechu przez dziecko
- pociągają za sobą zniszczenie mienia lub krzywdzenie innych
- powodować bóle głowy, problemy żołądkowe lub niepokój
- trwają dłużej niż 15 minut, stają się częstsze lub z czasem stają się bardziej agresywne
- kontynuuj regularnie po 4-5 roku życia.
I naprawdę nie ma sztywnej zasady dotyczącej skontaktowania się z lekarzem. Jeśli czujesz, że Twój własny poziom stresu lub frustracji jest wysoki lub po prostu nie wiesz, jak sobie radzić z napadami złości, nie wahaj się sięgnąć po pomoc.
Podsumowując
Wychowywanie przedszkolaków to trudny biznes. Chociaż napady złości mogą wydawać się trwać wieczność, Twoje dziecko powinno zacząć z nich wyrastać, gdy poprawią się jego umiejętności komunikacyjne i będzie w stanie bardziej uczestniczyć w codziennej rutynie.
Kiedy tylko możesz, odpowiedz uspokajającą, pocieszającą energią. Postaraj się jak najlepiej pamiętać, że napady złości to jeden ze sposobów, w jaki maluch próbuje się z tobą komunikować. A jeśli masz obawy, nie wahaj się umówić na wizytę u lekarza dziecka w celu uzyskania wsparcia i skierowania do dodatkowych zasobów.
