Prawdziwe wyznanie: mam ubytek słuchu. Wystarczająco znamienne, że mój audiolog przepisał mi aparaty słuchowe, receptę, której nigdy nie zrealizowałem. Jak większość ludzi, aparaty słuchowe nie są objęte moim ubezpieczeniem zdrowotnym i podobnie jak większość ludzi, nie stać mnie na nie z własnej kieszeni. Ale to historia na inny dzień.
Jeśli chodzi o sam ubytek słuchu, zawsze myślałem, że jest on wynikiem niedyskrecji mojej młodości: spędziłem dużo czasu, latając hałaśliwymi małymi samolotami w czasach, gdy „prawdziwi mężczyźni” powstrzymywali się od noszenia słuchawek lub innych ochronników słuchu. Ale jak się okazuje, mam możliwy drugi czynnik ryzyka. Takiego, o którym, jak na ironię, nie słyszałem.
Tak, utrata słuchu jest udokumentowanym, ale mniej znanym powikłaniem cukrzycy. Przynajmniej dla niektórych osób z cukrzycą (PWD).
Jak często występuje utrata słuchu u osób z cukrzycą?
Według American Diabetes Association (ADA) cukrzyca i utrata słuchu to dwa z „najbardziej rozpowszechnionych problemów zdrowotnych” Amerykanów. Organizacja szacuje występowanie cukrzycy na północ od 34 milionów ludzi, a utrata słuchu na 34,5 miliona. Jak duże jest nakładanie się?
W porównaniu z badaniami z innych dziedzin cukrzycy, naprawdę niewiele jest danych na temat kombinacji utraty słuchu i cukrzycy. W rzeczywistości dopiero niedawno powszechnie uznano, że w ogóle istnieje między nimi związek.
Częściowo problem polega na tym, że większość przypadków cukrzycy to typ 2, który często dotyka osoby starsze, a większość ubytków słuchu dotyka również osoby starsze, więc nakładanie się jest trudne do przeanalizowania.
To powiedziawszy, przełomowe badanie przeprowadzone przez dr Catherine Cowie i jej zespół z National Institute of Diabetes and Digestive and Kidney Disease (NIDDK), opublikowane w 2008 roku, wykazało, że utrata słuchu występuje dwa razy częściej u dorosłych chorych na cukrzycę, co doprowadziło zespół do stwierdzają, że „cukrzyca wydaje się być niezależnym czynnikiem ryzyka choroby”.
Krótko mówiąc, jest to kolejna komplikacja cukrzycy.
Popierając tę możliwość, ADA wskazuje również, że u 88 milionów obywateli ze stanem przedcukrzycowym wskaźnik utraty słuchu jest o 30 procent wyższy niż u osób bez cukrzycy.
Ale co z osobami z cukrzycą typu 1 (T1D)? Czy my też jesteśmy dotknięci? Cóż, to skomplikowane…
Połączenie cukrzycy typu 1
Badanie z 2018 roku, którym kierował dr David S. Schade z University of New Mexico, dotyczyło szczególnie T1D i ubytku słuchu. To największe badanie, które kiedykolwiek faktycznie mierzyło upośledzenie słuchu u osób z T1D i nie wykazało nic.
Schade porównał osoby typu 1, które brały udział w badaniu Diabetes Control and Complications Trial (DCCT), z ich małżonkami, którzy byli wykorzystywani jako grupa kontrolna i odkrył, że T1D nie wydaje się powodować pogorszenia słuchu. Nie było też żadnych różnic w słyszeniu między pacjentami, którzy byli częścią ramienia intensywnego DCCT, a osobami z ramienia leczenia konwencjonalnego.
Jednak, nieco sprzecznie z intuicją, dane Schade'a wykazały, że „wyższa średnia HbA1c w czasie była związana z upośledzeniem słuchu”. Innymi słowy, chociaż T1D nie wydaje się zwiększać ryzyka utraty słuchu, po prostu posiadanie wyższego poziomu glukozy we krwi przez dłuższy czas tak.
Oczywiście jest to prawdą w przypadku wielu bardziej powszechnych „kompilacji” cukrzycy, które można lepiej nazwać powikłaniami związanymi z podwyższonym poziomem glukozy. Na przykład uszkodzenia nerek, oczu i nerwów prawie nie występują w dobrze kontrolowanej cukrzycy. Ale co ciekawe, wyniki Shade'a znacznie różnią się od niektórych badań osób z cukrzycą typu 2, które wskazują, że sama cukrzyca wydaje się mieć negatywny wpływ na słuch.
Objawy utraty słuchu związanej z cukrzycą
Może cię zaskoczyć, gdy „usłyszysz”, że możesz nie zdawać sobie sprawy, że tracisz słuch. Utrata słuchu wkrada się powoli z czasem, zmiany są stopniowe. Poniżej znajduje się lista znaków ostrzegawczych, które powinny ostrzegać o możliwości utraty słuchu:
- Często prosząc innych, aby się powtórzyli
- Masz problemy z śledzeniem rozmów, w których biorą udział więcej niż dwie osoby
- Masz kłopoty ze słyszeniem głosów kobiet lub małych dzieci
- Myślenie, że inni ludzie mamroczą
- Brak możliwości słyszenia lub prowadzenia rozmów w ruchliwych / zatłoczonych / głośnych miejscach, takich jak restauracje lub bary
- Zwiększam głośność telewizora na tyle głośno, że inni narzekają
- Cierpienie na szum w uszach, dzwonienie / brzęczenie / buczenie w uszach
- Uczucie niezwykłego wyczerpania po spotkaniach towarzyskich lub przyjęciach
ADA zaleca, aby PWD były badane przez audiologa co 2 do 3 lat, jeśli masz mniej niż 50 lat, i co roku dla tych z nas, którzy nie pamiętają 50 lat - lub jeśli masz już udokumentowany poziom ubytku słuchu.
Jak dokładnie cukrzyca uszkadza słuch?
W raporcie opublikowanym w czasopiśmie naukowym Elsevier Choroba na miesiąc w 2013 roku dr Oi Saeng Hong z Uniwersytetu Kalifornijskiego w San Francisco stwierdził, że związek między utratą słuchu a cukrzycą (przynajmniej typu 2) jest „obecnie akceptowany”. Przedstawiła trzy „fizjologicznie wiarygodne teorie” na temat tego, jak może dojść do uszkodzenia: mikroangiopatia, zaawansowana glikacja i reaktywne procesy tlenowe.
- Mikroangiopatia to termin medyczny obejmujący wszystkie choroby naczyń włosowatych. Ta popularna wśród ekspertów teoria zakłada, że poziom cukru we krwi może uszkodzić słuch w taki sam sposób, w jaki cukier uszkadza małe naczynia krwionośne w nerkach. Hong zwraca uwagę, że ślimak - część ucha wewnętrznego w kształcie ślimaka, która odbiera wibracje dźwiękowe - jest „silnie mikronaczyniowa i uważana za podatną” na wysoki poziom cukru we krwi. Wskazuje również na badania, które pokazują związek między PWD a współistniejącymi makroangiopatycznymi problemami z nerkami i problemami ze słuchem jako „wsparcie dla mikroangiopatii jako możliwej drogi prowadzącej do utraty słuchu w cukrzycy”.
- Hipoteza glikacji zapoczątkowuje badanie, które pokazuje, że glukoza w płynie w uchu może prowadzić do niedoborów napięcia. „Rozszerzając logikę”, pisze Hong, „powtarzająca się hiperglikemia może prowadzić do chronicznego uszkodzenia ślimaka”.
- Tlen reaktywny, czyli teoria stresu oksydacyjnego, sugeruje, że podwyższony poziom cukru we krwi, poprzez stres oksydacyjny, obniża ochronę antyoksydacyjną w organizmie, taką jak ta otrzymywana z tlenku azotu. Najwyraźniej ma to do odegrania rolę w ochronie czuciowych komórek rzęsatych w uchu, które są kluczowe dla słuchu i równowagi.
Więc co to jest? Może wszystkie te przyczyny. Hong podsumowuje stwierdzeniem, że „utrata słuchu w cukrzycy jest najprawdopodobniej procesem wieloczynnikowym, który może obejmować więcej niż jeden z omawianych tu czynników sprawczych”.
Triki na życie dla utraty słuchu
Podobnie jak w przypadku wszystkich powikłań cukrzycy, zgodnie z oficjalną radą ekspertów należy ściśle kontrolować poziom cukru we krwi, bla, bla, bla. I oczywiście, jeśli zrobi się wystarczająco źle - i jeśli jesteś objęty ubezpieczeniem lub możesz sobie na to pozwolić - rozważ aparaty słuchowe, które mogą pomóc w zapobieganiu dalszej utracie słuchu.
Obecnie nie ma żadnych zatwierdzonych leków na ubytek słuchu, ale może się to zmienić, gdy duża farma będzie dążyć do tej cichej kopalni złota: utrata słuchu dotyka łącznie 30 milionów ludzi w samych Stanach Zjednoczonych.
W międzyczasie mamy listę przydatnych wskazówek, które pomogą Ci radzić sobie z utratą słuchu:
- Unikaj narażenia na głośny hałas. Może to pogorszyć utratę słuchu. Noś ochronę słuchu podczas koszenia trawnika lub używania dmuchaw do liści (lub latania głośnymi małymi samolotami!).
- Rozważ kilka zmian w swojej diecie. Badania przeprowadzone przez dr Christophera Spankovicha, opublikowane w International Journal of Audiologysugeruje, że zróżnicowana dieta, ograniczona w tłuszczu i soli, może uchronić przed utratą słuchu - nawet u osób często narażonych na głośny hałas.
- Unikaj niektórych leków. Leki ototoksyczne to leki, które mogą wpływać na słuch, niektóre trwale. Istnieją setki tych leków, w tym aspiryna w dużych dawkach, NLPZ, takie jak ibuprofen, wiele leków moczopędnych, niektóre leki na ciśnienie krwi, trójpierścieniowe leki przeciwdepresyjne, a nawet niektóre antybiotyki. Zapytaj swojego lekarza lub farmaceutę o przyjmowanych lekach.
- Oczyść uszy. Podczas gdy eksperci ostrzegają przed czyszczeniem własnych uszu, zwłaszcza patyczkami z bawełnianą nasadką, co może prowadzić do poważniejszych problemów, dobrym pomysłem jest usunięcie woskowiny z uszu przez pielęgniarkę w gabinecie lekarskim.
- Zrób sobie przerwę od mediów. Ten zaskakujący pomysł przyszedł do nas od producenta aparatów słuchowych Signia, który zwraca uwagę na to, że „ludzie nie są stworzeni do życia w miejscach, gdzie dźwięk jest stały. Od czasu do czasu wyłączaj muzykę i telewizję i ciesz się ciszą. To daje uszom szansę na odpoczynek i regenerację. Jeśli mieszkasz w mieście, spędzaj kilka godzin każdego dnia ze słuchawkami z funkcją redukcji dźwięku lub zatyczkami do uszu ”.
- Użyj feng shui… sorta. Możesz pomóc zmaksymalizować swój słuch, myśląc o tym, jak ustawiasz się w pomieszczeniu, zgodnie z zasadami feng shui. Na przykład budki w restauracjach są zwykle lepiej chronione przed hałasem w tle niż otwarte stoły. Pamiętaj też, aby zwracać się bezpośrednio do tych, z którymi chcesz porozmawiać, ponieważ pracując razem, twoje uszy kierują dźwięki bezpośrednio przed twarzą skuteczniej niż z boku.
- Zastosuj język ciała. Wsłuchaj się w niewypowiedziany „język ciała” ludzi, aby lepiej interpretować ich wypowiedzi. Możesz także do pewnego stopnia nauczyć się „czytać z ust”, aby pomóc Ci wypełnić luki w słyszeniu.
- Nie bądź nieśmiała. Jeśli masz ubytek słuchu, upewnij się, że Twoja rodzina, bliscy przyjaciele i współpracownicy wiedzą. W ten sposób nie dostaniesz cichego traktowania. Regularne pomijanie rozmów i codziennych czynności może mieć wiele innych negatywnych skutków, w szczególności na zdrowie psychiczne.
