Przegląd chorób serca
Choroby serca są dziś w Stanach Zjednoczonych głównym zabójcą mężczyzn i kobiet.
Centers for Disease Control and Prevention (CDC) szacuje, że choroby serca powodują około 1 na 4 zgonów w Stanach Zjednoczonych każdego roku. To 610 000 osób rocznie. Około 735 000 osób w Stanach Zjednoczonych każdego roku ma zawał serca.
Choroby serca są uważane za jedną z głównych przyczyn zgonów, którym można zapobiec w Stanach Zjednoczonych. Przyczyną mogą być pewne czynniki genetyczne, ale chorobę w dużej mierze przypisuje się złym nawykom stylu życia.
Należą do nich zła dieta, brak regularnych ćwiczeń, palenie tytoniu, nadużywanie alkoholu lub narkotyków oraz wysoki stres. Są to kwestie, które nadal są powszechne w kulturze amerykańskiej, więc nic dziwnego, że choroby serca są wielkim problemem.
Czy ta choroba zawsze nękała ludzkość, czy też jest to winne naszemu nowoczesnemu stylowi życia? Spojrzenie wstecz na historię chorób serca może Cię zaskoczyć.
Nawet faraonowie egipscy mieli miażdżycę
Na spotkaniu American Heart Association w 2009 roku na Florydzie naukowcy przedstawili wyniki badań pokazujące, że egipskie mumie, liczące około 3500 lat, miały objawy chorób układu krążenia - w szczególności miażdżycy (zwężającej tętnice) w różnych tętnicach ciała.
Faraon Merenptah, który zmarł w 1203 roku p.n.e., cierpiał na miażdżycę. Spośród innych przebadanych mumii, 9 z 16 miało również prawdopodobne do definitywnego oznaki choroby.
Jak to możliwe? Badacze wysunęli teorię, że może mieć to związek z dietą. Egipcjanie o wysokim statusie mogli jeść dużo tłustego mięsa z bydła, kaczek i gęsi.
Poza tym badanie przyniosło kilka interesujących pytań i skłoniło naukowców do kontynuowania prac, aby w pełni zrozumieć tę chorobę.
„Odkrycia sugerują, że być może będziemy musieli wyjść poza współczesne czynniki ryzyka, aby w pełni zrozumieć chorobę” - powiedział współkierownik badania, profesor kardiologii dr Gregory Thomas.
Wczesne odkrycia choroby wieńcowej
Dokładne określenie, kiedy cywilizacja po raz pierwszy zdała sobie sprawę z choroby wieńcowej (zwężenia tętnic), jest trudne. Wiadomo jednak, że Leonardo da Vinci (1452–1519) badał tętnice wieńcowe.
Williamowi Harveyowi (1578–1657), lekarzowi króla Karola I, przypisuje się odkrycie, że krew krąży po ciele z serca.
Friedrich Hoffmann (1660–1742), główny profesor medycyny na Uniwersytecie w Halle, zauważył później, że choroba wieńcowa zaczęła się od „zmniejszonego przepływu krwi w tętnicach wieńcowych”, zgodnie z książką „Odkrywanie leków: praktyki, procesy i perspektywy.”
Rozwiązanie problemu dusznicy bolesnej
Angina - ucisk w klatce piersiowej, który często jest wskaźnikiem choroby niedokrwiennej serca - był zagadką dla wielu lekarzy w XVIII i XIX wieku.
Po raz pierwszy opisany w 1768 roku przez Williama Heberdena, wielu uważało, że ma coś wspólnego z krwią krążącą w tętnicach wieńcowych, chociaż inni uważali, że jest to nieszkodliwy stan, zgodnie z Canadian Journal of Cardiology.
William Osler (1849–1919), naczelny lekarz i profesor medycyny klinicznej w Johns Hopkins Hospital, intensywnie pracował nad dusznicą bolesną i jako jeden z pierwszych wskazał, że jest to raczej zespół niż choroba sama w sobie.
Później, w 1912 roku, amerykański kardiolog James B. Herrick (1861–1954) doszedł do wniosku, że powolne, stopniowe zwężanie tętnic wieńcowych może być przyczyną dusznicy bolesnej, według University of Minnesota.
Nauka wykrywania chorób serca
XX wieku to okres wzmożonego zainteresowania, badań i zrozumienia chorób serca. W 1915 roku grupa lekarzy i pracowników socjalnych utworzyła w Nowym Jorku organizację o nazwie Stowarzyszenie na rzecz zapobiegania chorobom serca i łagodzenia ich chorób.
W 1924 roku wiele grup stowarzyszeń sercowych stało się American Heart Association. Ci lekarze niepokoili się chorobą, ponieważ niewiele o niej wiedzieli. Pacjenci, których zazwyczaj widywali, mieli niewielką nadzieję na leczenie lub satysfakcjonujące życie.
Zaledwie kilka lat później lekarze zaczęli eksperymentować z badaniem tętnic wieńcowych za pomocą cewników. To później przekształciło się w cewnikowanie lewego serca (z angiogramem wieńcowym).
Obecnie procedury te są powszechnie stosowane w celu oceny lub potwierdzenia obecności choroby wieńcowej oraz określenia potrzeby dalszego leczenia.
Zarówno portugalski lekarz Egas Moniz (1874–1955), jak i niemiecki lekarz Werner Forssmann (1904–1979) są uznawani za pionierów w tej dziedzinie. American Journal of Cardiology.
W 1958 r. F. Mason Sones (1918–1985), kardiolog dziecięcy w Cleveland Clinic, opracował technikę tworzenia wysokiej jakości obrazów diagnostycznych tętnic wieńcowych. Nowy test po raz pierwszy umożliwił dokładną diagnozę choroby wieńcowej.
Początki obserwowania naszych diet
W 1948 r. Naukowcy pod kierunkiem National Heart Institute (obecnie zwanego National Heart, Lung and Blood Institute) zainicjowali Framingham Heart Study, pierwsze duże badanie, które pomoże nam zrozumieć choroby serca. Lancet dziennik.
W 1949 r. Do Międzynarodowej Klasyfikacji Chorób (narzędzia diagnostycznego) dodano termin „miażdżyca tętnic” (obecnie znana jako miażdżyca), co spowodowało gwałtowny wzrost liczby zgonów z powodu chorób serca.
We wczesnych latach pięćdziesiątych naukowiec z Uniwersytetu Kalifornijskiego John Gofman (1918–2007) i jego współpracownicy zidentyfikowali dwa obecnie znane typy cholesterolu: lipoproteiny o małej gęstości (LDL) i lipoproteiny o dużej gęstości (HDL), według University of Minnesota . Odkrył, że mężczyźni, u których rozwinęła się miażdżyca, często mieli podwyższony poziom LDL i niski poziom HDL.
Również w latach pięćdziesiątych XX wieku amerykański naukowiec Ancel Keys (1904–2004) odkrył podczas swoich podróży, że choroby serca występują rzadko w niektórych populacjach śródziemnomorskich, gdzie ludzie spożywali dietę o obniżonej zawartości tłuszczu. Zauważył również, że Japończycy mieli niskotłuszczową dietę i niski wskaźnik chorób serca, co doprowadziło go do teorii, że tłuszcze nasycone są przyczyną chorób serca.
Te i inne wydarzenia, w tym wyniki Framingham Heart Study, doprowadziły do pierwszych prób nakłonienia Amerykanów do zmiany diety w celu uzyskania lepszego zdrowia serca.
Przyszłość chorób serca
Według Society for Cardiovascular Angiography and Interventions po raz pierwszy zastosowano zabiegi, takie jak operacja bajpasów i przezskórna angioplastyka balonowa, w leczeniu chorób serca.
W latach osiemdziesiątych w grę wchodziło użycie stentów do podparcia zwężonej tętnicy. W wyniku postępów w leczeniu rozpoznanie choroby serca niekoniecznie jest dziś wyrokiem śmierci.
Ponadto w 2014 roku Scripps Research Institute poinformował o nowym badaniu krwi, które może być w stanie przewidzieć, kto jest w grupie wysokiego ryzyka wystąpienia zawału serca.
Lekarze również chcą zmienić pewne błędne przekonania na temat diet niskotłuszczowych. Związek między tłuszczami nasyconymi, tłuszczami trans i chorobami serca nadal budzi kontrowersje; Jednak teraz wiemy, że część tłuszczu jest rzeczywiście dobra dla twojego serca.
Tłuszcze nienasycone pomagają obniżyć niepożądany poziom cholesterolu, jednocześnie promując ogólny stan zdrowia serca. Poszukaj jednonienasyconych lub wielonienasyconych tłuszczów, a także źródeł kwasów tłuszczowych omega-3. Dobre źródła tłuszczów jednonienasyconych to oliwa z oliwek, olej sezamowy i olej arachidowy. Dobrym źródłem tłuszczów wielonienasyconych i kwasów tłuszczowych omega-3 są ryby, orzechy włoskie i orzechy brazylijskie.
Dziś wiemy więcej o tym, jak leczyć chorobę wieńcową (miażdżycę, zwężenie tętnic wieńcowych), aby wydłużyć i poprawić jakość życia. Wiemy też więcej o tym, jak przede wszystkim zmniejszyć ryzyko chorób serca.
Jeszcze nie wiemy wszystkiego. Nadal jesteśmy bardzo daleko od całkowitego wymazania chorób serca z historii ludzkości.
