Migotanie przedsionków, znane również jako AFib lub AF, to nieregularne bicie serca (arytmia), które może prowadzić do różnych powikłań związanych z sercem, takich jak zakrzepy krwi, udar i niewydolność serca.
AFib jest poważnym stanem, który może wystąpić bez żadnych oznak lub objawów, ale może powodować komplikacje zagrażające życiu, jeśli nie jest leczony.
Normalny skurcz włókien mięśniowych górnych komór serca (przedsionków) zazwyczaj pozwala na skoordynowane i całkowite opróżnienie krwi z górnych komór serca do jego dolnych (komór).
Jednak w AFib nieuporządkowane lub szybkie sygnały elektryczne powodują, że przedsionki kurczą się zbyt szybko i chaotycznie (migotanie).
Krew, która nie została całkowicie wypompowana z przedsionków, może pozostać i może się tam gromadzić. Aby zmaksymalizować wydolność serca i uniknąć różnych chorób, górne i dolne komory serca powinny pracować zespołowo. Tak się nie dzieje podczas AFib.
AFib może występować w krótkich epizodach lub może być stanem stałym. Czasami konieczna jest pomoc medyczna w nagłych wypadkach. Oto, co musisz wiedzieć:
Rozpowszechnienie
AFib jest najczęstszą arytmią rozpoznawaną w praktyce klinicznej.
Szacunki częstości występowania AFib w Stanach Zjednoczonych wahają się od około 2,7 miliona do 6,1 miliona. Szacuje się, że w 2030 roku liczba ta wzrośnie do 12,1 miliona.
Na całym świecie szacunkowa liczba osób z AFib w 2010 roku wyniosła 33,5 miliona, zgodnie z badaniem z 2013 roku. To około 0,5 procent światowej populacji.
Według Centers for Disease Control and Prevention (CDC), około 2 procent osób w wieku poniżej 65 lat ma AFib, podczas gdy około 9 procent osób w wieku 65 lat i starszych ma to.
Według przeglądu z 2013 roku ludzie, którzy nie identyfikują się jako biali, mają mniejszą częstość występowania i częstość występowania AFib.
Przyczyny i czynniki ryzyka
Istnieją cztery główne typy AFib.
Napadowe migotanie przedsionków występuje wtedy, gdy migotanie przedsionków zaczyna się bez ostrzeżenia i ustaje równie nagle. W większości przypadków ten typ AFib ustępuje samoistnie w ciągu 24 godzin, ale może to zająć nawet tydzień.
Kiedy AFib trwa dłużej niż tydzień, nazywa się to utrwalonym migotaniem przedsionków.
Migotanie przedsionków utrzymujące się przez ponad rok bez odejścia to długotrwałe uporczywe migotanie przedsionków.
Migotanie przedsionków utrzymujące się pomimo leczenia nazywa się utrwalonym migotaniem przedsionków.
Nieprawidłowości lub uszkodzenie struktury serca są najczęstszą przyczyną migotania przedsionków. Bardziej prawdopodobne jest, że rozwiniesz AFib, jeśli masz:
- wysokie ciśnienie krwi
- choroba wieńcowa, wady serca lub serce
niepowodzenie - reumatyczna choroba serca lub zapalenie osierdzia
- nadczynność tarczycy
- otyłość
- cukrzyca lub zespół metaboliczny
- choroba płuc lub choroba nerek
- bezdech senny
- rodzinna historia AFib
AFib wiąże się również ze zwiększoną śmiertelnością u osób z innymi schorzeniami i procedurami sercowo-naczyniowymi, w tym niewydolnością serca i udarem.
Zachowania mogą również zwiększać ryzyko AFib. Należą do nich spożycie kofeiny i nadużywanie alkoholu. Wysoki poziom stresu lub stan zdrowia psychicznego mogą również być czynnikiem wpływającym na AFib.
Szanse na rozwój AFib rosną wraz z wiekiem. Około 70 procent osób z AFib jest w wieku od 65 do 85 lat. Częstość występowania AFib jest wyższa u mężczyzn. Jednak ponieważ kobiety żyją dłużej niż mężczyźni, ogólna liczba mężczyzn i kobiet z AFib jest prawie równa.
Mimo że migotanie przedsionków występuje częściej u osób pochodzenia europejskiego, badania wykazały, że wiele z jego powikłań - w tym udar, choroby serca i niewydolność serca - występuje częściej wśród Afroamerykanów.
Objawy
Nie zawsze odczuwasz objawy AFib, ale niektóre typowe objawy obejmują kołatanie serca i duszność.
Inne objawy mogą obejmować:
- nieregularne tętno
- zawroty głowy lub zawroty głowy
- omdlenie lub dezorientacja
- ekstremalne zmęczenie
- dyskomfort lub ból w klatce piersiowej
Gdyby
masz ból w klatce piersiowej, ucisk w klatce piersiowej lub trudności w oddychaniu, poszukaj
natychmiastowej pomocy medycznej.
Komplikacje
Rośnie świadomość, że migotanie przedsionków jest często nierozpoznane, ale jest to poważny stan.
Niezależnie od tego, czy masz objawy, czy nie, AFib zwiększa ryzyko udaru. Według American Heart Association, jeśli masz migotanie przedsionków, prawdopodobieństwo wystąpienia udaru jest 5 razy większe niż u osoby, która go nie ma.
Jeśli twoje serce bije zbyt szybko, może to nawet prowadzić do niewydolności serca. AFib może powodować krzepnięcie krwi w sercu. Te skrzepy mogą przemieszczać się w krwiobiegu, ostatecznie powodując zablokowanie.
Badania wykazały, że kobiety z AFib są bardziej narażone na udar i śmierć niż mężczyźni z AFib.
Testy i diagnostyka
Badania przesiewowe mogą być częścią Twojej regularnej opieki, jeśli masz 65 lat lub więcej lub masz inne czynniki ryzyka. Jeśli masz objawy AFib, skontaktuj się z lekarzem.
Testy diagnostyczne mogą obejmować elektrokardiogram (EKG lub EKG), aby sprawdzić aktywność elektryczną serca. Innym testem, który może pomóc, jest monitor Holtera, przenośny EKG, który może monitorować rytm serca przez kilka dni.
Echokardiogram to kolejny nieinwazyjny test, który może dawać obrazy serca, więc lekarz może szukać nieprawidłowości.
Twój lekarz może również zlecić badania krwi w celu wyszukania podstawowych schorzeń, które mogą powodować objawy, takich jak problemy z tarczycą. Rentgen klatki piersiowej może dać lekarzowi dokładniejszy obraz serca i płuc, aby sprawdzić, czy istnieje jakaś oczywista przyczyna objawów.
Leczenie
AFib jest leczony poprzez zmianę stylu życia, leki, zabiegi i zabiegi chirurgiczne, aby zapobiec zakrzepom krwi, spowolnić bicie serca lub przywrócić mu normalny rytm.
Jeśli masz migotanie przedsionków, Twój lekarz będzie również szukał jakiejkolwiek choroby, która może je powodować, i oceni ryzyko wystąpienia niebezpiecznych zakrzepów krwi.
Leczenie AFib może obejmować:
- leki kontrolujące rytm serca i
oceniać - leki rozrzedzające krew zapobiegające tworzeniu się zakrzepów
od formowania się i zmniejszyć ryzyko udaru - operacja
- zmiany zdrowego stylu życia w celu zarządzania czynnikami ryzyka
Inne leki również mogą pomóc w normalizacji tętna. Należą do nich beta-blokery (metoprolol, atenolol), blokery kanału wapniowego (diltiazem, werapamil) i naparstnica (digoksyna).
Jeśli te leki nie są skuteczne, inne leki mogą pomóc w utrzymaniu prawidłowego rytmu serca. Leki te wymagają starannego dawkowania i monitorowania:
- amiodaron (Cordarone, Pacerone)
- dofetylid (Tikosyn)
- flekainid (Tambocor)
- ibutylid (Corvert)
- propafenon (Rythmol)
- sotalol (Betapace, Sorine)
- dyzopiramid (Norpace)
- prokainamid (Procan, Procapan, Pronestyl)
Normalny rytm serca można również przywrócić za pomocą wyładowań o niskiej energii w procedurze zwanej kardiowersją elektryczną. Jeśli to nie zadziała, lekarz może spróbować czegoś, co nazywa się ablacją, która działa poprzez bliznowacenie lub niszczenie tkanki w sercu w celu zakłócenia wadliwych sygnałów elektrycznych powodujących arytmię.
Ablacja węzła przedsionkowo-komorowego to kolejny wybór. W tej procedurze częstotliwości fal radiowych są wykorzystywane do niszczenia części tkanki. W ten sposób przedsionki nie mogą już wysyłać impulsów elektrycznych.
Rozrusznik serca utrzymuje normalne bicie komór. Chirurgia labiryntowa to opcja zarezerwowana dla osób, które już potrzebują operacji serca. W przedsionkach wykonuje się małe nacięcia, aby chaotyczne sygnały elektryczne nie mogły się przedostać.
W ramach leczenia zalecana jest dieta zdrowa dla serca. Regularne ćwiczenia są ważną częścią zdrowia serca, więc zapytaj lekarza, ile ćwiczeń jest dla Ciebie dobre.
Regularnie odwiedzaj lekarza w celu dalszej opieki. Należy również unikać palenia.
Zapobieganie
Nie możesz całkowicie zapobiec AFib, ale są rzeczy, które możesz zrobić, aby zachować zdrowe serce.
Staraj się utrzymywać ciśnienie krwi, poziom cholesterolu, poziom trójglicerydów i wagę w normalnym zakresie.
Dane sugerują, że osoby z nadwagą i otyłością z objawowym AFib, które zdecydowały się na utratę wagi i agresywne zarządzanie czynnikami ryzyka, miały mniej hospitalizacji, kardiowersji i procedur ablacji niż ich odpowiednicy, którzy odmówili włączenia do badania.
Inne zmiany stylu życia, które możesz wprowadzić, obejmują:
- utrzymanie diety ubogiej w cholesterol, nasyconej
tłuszcze i tłuszcze trans - jedz dużo warzyw, owoców i całych
ziarna - wykonywanie codziennych ćwiczeń
- rzucanie palenia
- picie alkoholu z umiarem
- unikanie kofeiny, jeśli wyzwala AFib
- przyjmowanie wszystkich leków zgodnie z
etykietę lub instrukcje lekarza - zapytaj lekarza przed dodaniem jakiegokolwiek
leki dostępne bez recepty lub suplementy diety - planowanie regularnych wizyt u lekarza
- zgłaszanie bólu w klatce piersiowej, trudności w oddychaniu lub
inne objawy należy niezwłocznie zgłosić lekarzowi - monitorowanie i leczenie innych schorzeń
Koszty
AFib to kosztowny stan. Całkowity koszt AFib w Stanach Zjednoczonych wyniósł około 26 miliardów dolarów rocznie.
Po rozbiciu, było to 6 miliardów dolarów na opiekę ukierunkowaną specjalnie na leczenie AFib, 9,9 miliarda dolarów na leczenie innych chorób układu krążenia i czynników ryzyka oraz 10,1 miliarda dolarów na leczenie powiązanych problemów zdrowotnych niezwiązanych z układem krążenia.
Według CDC każdego roku z powodu migotania przedsionków dochodzi do ponad 750 000 hospitalizacji. Stan ten przyczynia się również do prawie 130 000 zgonów każdego roku.
CDC donosi, że śmiertelność spowodowana migotaniem przedsionków jako pierwotną lub przyczyniającą się przyczyną zgonów rośnie od ponad dwóch dekad.
Niedawne badanie pacjentów Medicare między 1998 a 2014 rokiem wykazało, że osoby z migotaniem przedsionków były znacznie bardziej narażone na hospitalizację (37,5% w porównaniu z 17,5%) i znacznie bardziej narażone na śmierć podczas hospitalizacji (2,1% w porównaniu z 0,1%) niż były podobne ludzie bez AFib.
.jpg)
