Trauma odnosi się do emocjonalnej reakcji na wstrząsające wydarzenie, takie jak klęska żywiołowa lub brutalne przestępstwo.
Trauma na tle rasowym jest reakcją na doświadczenia rasizmu, w tym przemoc lub upokorzenie. Możesz również usłyszeć, że jest to uraz związany z rasą lub stres pourazowy związany z rasą.
Wszystkie rodzaje urazów, w tym urazy rasowe, mogą przyczyniać się do rozwoju zespołu stresu pourazowego (PTSD), stanu zdrowia psychicznego charakteryzującego się szeregiem skutków psychicznych i fizycznych.
Biorąc pod uwagę, jak szerzący się jest rasizm, dla Czarnych, rdzennych i kolorowych (BIPOC) prawie niemożliwe jest uniknięcie pewnego poziomu traumy na tle rasowym.
Przyjrzyjmy się bliżej, z czym wiąże się trauma rasowa i jak znaleźć odpowiednie kulturowo wsparcie.
Kogo to dotyczy
Trauma na tle rasowym dotyka każdego, kto doświadcza rasizmu. Te doświadczenia nie muszą być bezpośrednie.
Jeśli na przykład jesteś Murzynem, powtarzające się pokazywanie nagrań lub pisemnych relacji o brutalności policji wobec innych Czarnych ludzi jest traumatyczne.
Jeśli jesteś Azjatą, czytanie relacji o przestępstwach z nienawiści wobec Azjatów podczas pandemii COVID-19 może być traumatyczne.
Być może sam tego nie doświadczyłeś, ale wpływ informacji może spowodować znaczny niepokój, zwłaszcza jeśli przypomina ci o wcześniejszych doświadczeniach rasizmu.
Uraz rasowy może mieć również charakter międzypokoleniowy, co oznacza, że może dotyczyć wielu pokoleń. Możesz doświadczyć traumy na tle rasowym, jeśli przodek doświadczył ciągłego rasizmu, szczególnie w wyniku ludobójstwa, niewolnictwa lub obozów internowania.
Przeczytaj więcej o tym, jak trauma może być przekazywana z pokolenia na pokolenie.
Jak to się ukazuje
Traumatyczne przeżycia aktywują reakcję organizmu na walkę, ucieczkę lub zamrożenie. Wywołuje uwalnianie hormonów stresu (kortyzolu i adrenaliny). To uwolnienie powoduje szereg zmian fizjologicznych, w tym przyspieszenie akcji serca i podwyższoną czujność umysłową.
Ta reakcja na stres ma na celu pomóc ci przetrwać zagrożenie przez ucieczkę, walkę lub pauzę. Po zakończeniu doświadczenia ciało stopniowo powraca do swojego zwykłego stanu.
Biorąc jednak pod uwagę szerzący się rasizm, BIPOC często wielokrotnie doświadcza traumy rasowej, która może prowadzić do rozwoju szeregu objawów.
Niektóre z tych objawów obejmują:
- Nadpobudliwość lub większe obawy. Po doświadczeniach rasizmu możesz odczuwać zwiększone obawy związane z kontaktowaniem się z ludźmi w określonych środowiskach. Jeśli po spotkaniu z organami ścigania doświadczysz przemocy na tle rasowym, możesz poczuć napięcie, gdy mijasz radiowóz na ulicy.
- Niepokój i depresja. Z biegiem czasu możesz zacząć odczuwać objawy zdrowia psychicznego, zwykle związane z lękiem lub depresją.
- Koszmary lub retrospekcje. Kiedy coś przypomina ci o traumatycznym wydarzeniu rasistowskim (powiedzmy, podcast szczegółowo opisujący przestępstwo z nienawiści na tle rasowym), możesz mieć koszmary z retrospekcjami tego wydarzenia.
- Zwiększone zużycie substancji. Dla niektórych coraz częstsze używanie substancji, w tym alkoholu, może być sposobem radzenia sobie z cierpieniem wynikającym z traumy na tle rasowym.
- Bardziej agresywne zachowanie. Stałe narażenie się na rasizm może sprawić, że poczujesz się zaniepokojony swoim bezpieczeństwem, co może skutkować zwiększoną agresją, próbując lepiej chronić siebie i swoich bliskich.
- Zmniejszona nadzieja na przyszłość. Chroniczne obawy przed krzywdzeniem przez rasistowskich ludzi i czyny mogą sprawić, że nie będziesz mieć nadziei na przyszłość zarówno dla siebie, jak i dla bliskich Ci osób.
Długoterminowe skutki
Wszystkie omówione powyżej objawy mogą mieć trwały wpływ na zdrowie psychiczne. Ciągły stres związany z doświadczaniem rasizmu może zwiększyć ryzyko przewlekłych problemów zdrowotnych.
Badanie z 2019 roku sugeruje związek między wyższym narażeniem na dyskryminację rasową a zwiększonym stanem zapalnym, co może zwiększać ryzyko chorób przewlekłych.
Badanie z 2006 roku w podobny sposób łączy doświadczanie dyskryminacji rasowej z wyższym obciążeniem allostatycznym, które odnosi się do ogólnego „zużycia” ciała.
Kobiety pochodzenia afroamerykańskiego przenosiły najwyższy ładunek allostatyczny, co według autorów badania może wynikać z „podwójnego zagrożenia” znoszenia dyskryminacji zarówno rasowej, jak i płciowej.
Przeczytaj więcej o tym, dlaczego rasizm jest kryzysem zdrowia publicznego.
Strategie radzenia sobie
Trauma na tle rasowym może mieć wpływ na jakość życia, więc znalezienie profesjonalnego wsparcia jest mądrym posunięciem (więcej na ten temat w następnej sekcji).
W międzyczasie są sposoby, abyś mógł się teraz wesprzeć.
Praktykuj samoopiekę
Przede wszystkim praktykowanie samoopieki jest kluczowe. Uraz rasowy może wpływać zarówno na zdrowie psychiczne, jak i fizyczne, dlatego ważne jest, aby nadać priorytet takim rzeczom, jak regularne jedzenie i wystarczająca ilość odpoczynku.
To samo dotyczy hobby lub zajęć, które pomagają poczuć się odświeżonym, niezależnie od tego, czy jest to czytanie książki, robienie projektu artystycznego czy chodzenie na wycieczkę.
Warto również zbadać nowe granice dotyczące korzystania z mediów społecznościowych i wiadomości, ponieważ oba mogą być źródłem niepokojących informacji.
Odkryj możliwości aktywizmu
Dla niektórych łączenie się z innymi członkami społeczności i angażowanie się w różne formy aktywizmu może być uzdrawiającym doświadczeniem.
W artykule z 2019 roku w czasopiśmie American Psychologist zauważono, że po traumie obozów internowania używanych podczas II wojny światowej niektórzy Amerykanie z Japonii uznali, że upoważnia to do domagania się uznania wykroczenia przez rząd USA.
Oprócz zapewnienia poczucia sprawiedliwości i zamknięcia, pozwolił im również połączyć się ze swoją społecznością i znaleźć przynależność poprzez celebrowanie japońskich praktyk przodków.
Udział w lokalnych protestach lub spotkaniach społeczności może być dobrym sposobem na rozpoczęcie zaangażowania. Po prostu uważaj na swoją energię. Ten rodzaj pracy może być męczący, dlatego ważne jest, aby nadal znaleźć czas na samoopiekę.
Nie wiesz, od czego zacząć? W.K. Fundacja Kellogg prowadzi przeszukiwalną bazę danych organizacji zajmujących się równością rasową.
Połącz się z innymi
Jeśli inni lekceważą Twoje doświadczenia rasizmu i wynikającą z tego traumę, łączenie się z osobami w Twojej społeczności, które przeszły przez podobne rzeczy, może być źródłem uzdrowienia.
Ludzie, których spotykasz, mogą zaoferować nie tylko potwierdzenie twojego doświadczenia, ale także strategie radzenia sobie, które dla nich zadziałały.
Jak znaleźć profesjonalne wsparcie
Profesjonalne wsparcie jest zwykle zalecane, gdy przeżywasz traumę, ale znalezienie odpowiedniego dostawcy lub metody może być trudne.
Może wolisz szukać leczenia u kogoś, kto ma wspólne przeżywane doświadczenie rasizmu lub skrzyżowań z innymi elementami twojej tożsamości.
Na przykład, jeśli jesteś muzułmańskim uchodźcą z Syrii, łatwiej będzie Ci pracować z terapeutą, który ma do czynienia z islamofobią lub ksenofobią.
Znalezienie kogoś, komu uważasz, że możesz zaufać i zrozumie Twoje doświadczenie, może zająć trochę więcej czasu, ale te katalogi terapeutów mogą poprowadzić Cię na właściwą ścieżkę:
- National Queer and Trans Therapists of Color Network
- Terapia dla czarnych dziewczyn
- Terapia dla czarnych mężczyzn
- Terapia dla muzułmanów
- Katalog terapeutów z Azji, wysp Pacyfiku i Ameryki Południowej (APISAA)
- Terapia dla Latinx
- Terapeuci włączający (obejmujący terapeutów reagujących na kulturę, zorientowanych na sprawiedliwość społeczną)
Jeśli twoja pierwsza próba terapii okaże się mniej niż idealna, pomocne może być krytyczne przemyślenie tego, czego potrzebujesz do następnej relacji terapeutycznej.
Czy był jakiś szczególny element ich podejścia, którego chciałbyś uniknąć w przyszłości? Czy są jakieś cechy u innych osób (niekoniecznie terapeutów), które pomogły Ci w poczuciu bezpieczeństwa lub przynależności do przeszłości?
Rozpoznanie tych elementów i cech może pomóc Ci w znalezieniu odpowiedniego terapeuty.
Podsumowując
Pomimo głębokich skutków traumy rasowej, może to być proces zrozumienia, a nawet rozpoznania.
Ale rozpoczęcie tego procesu stawia Cię w lepszej pozycji do rozpoczęcia odkrywania sposobów skutecznego radzenia sobie.
Krystal Kavita Jagoo, MSW, RSW, jest specjalistą ds. zdrowia psychicznego z tytułem licencjata z socjologii i magistrem pracy socjalnej. Jej prace były prezentowane w The Huffington Post, MedTruth i Verywell. Jej esej „Inclusive Reproductive Justice” został opublikowany w drugim tomie „Reproductive Justice Briefing Book: A Primer on Reproductive Justice and Social Change”.
