Co to jest pęcherz nadreaktywny i nietrzymanie moczu?
Pęcherz nadreaktywny (OAB) to stan, w którym pęcherz nie może już normalnie utrzymywać moczu. Jeśli masz nadreaktywny pęcherz, często możesz poczuć nagłą potrzebę oddania moczu lub doświadczyć wypadku.
Nietrzymanie moczu występuje wtedy, gdy tracisz kontrolę nad pęcherzem. To nie jest warunek; to jest objaw. Nietrzymanie moczu może być oznaką czegoś prostego, na przykład nadmiernego spożycia płynów. Może również sygnalizować poważniejszy problem, taki jak infekcja dróg moczowych (ZUM).
Przyczyny OAB i ZUM
OAB: Przyczyny stylu życia
OAB ma miejsce, gdy mięśnie kontrolujące funkcję pęcherza zaczynają działać mimowolnie. Istnieje wiele możliwych przyczyn OAB, w tym styl życia. Na przykład możesz doświadczyć OAB, jeśli pijesz alkohol i kofeinę w dużych ilościach.
Alkohol i kofeina działają jak diuretyki, które powodują, że organizm produkuje więcej moczu. Zwykłe picie dużej ilości płynów w ogóle - zawierających kofeinę, alkohol lub bez - może przyczynić się do wystąpienia objawów OAB.
OAB: przyczyny medyczne
Poważne schorzenia mogą również prowadzić do OAB. Udar lub problemy z układem nerwowym, takie jak stwardnienie rozsiane (SM) lub choroba Parkinsona, mogą powodować OAB. Cukrzyca i choroba nerek też mogą.
U mężczyzn przerost prostaty często prowadzi do OAB. Ostre ZUM mogą prowadzić do objawów podobnych do objawów OAB zarówno u mężczyzn, jak iu kobiet.
ZUM
Najczęstsze ZUM występują, gdy bakterie przemieszczają się przez cewkę moczową, rurkę łączącą się z pęcherzem i odprowadzającą mocz z organizmu. Kobiety mają krótszą cewkę moczową, dzięki czemu bakterie łatwiej docierają do pęcherza i rosną w porównaniu z mężczyznami. Około 50–60 procent kobiet zachoruje na ZUM w ciągu swojego życia.
Zapalenie pęcherza moczowego jest najczęstszym typem ZUM u dorosłych kobiet przed menopauzą. Infekcja obejmuje tylko pęcherz i cewkę moczową. Infekcje te zwykle występują, gdy bakterie przenoszą się z odbytu do cewki moczowej.
Niektóre kobiety są bardziej podatne na te infekcje w wyniku aktywności seksualnej. Utrata estrogenu po menopauzie sprawia, że drogi moczowe są bardziej podatne na infekcje.
Leczenie OAB i ZUM
OAB
Możliwości leczenia OAB są różne. Ćwiczenia dna miednicy mogą pomóc, wzmacniając mięśnie wokół szyi pęcherza i cewki moczowej. Pomocne może być również zmniejszenie masy ciała i czas przyjmowania płynów.
Twój lekarz może przepisać leki doustne w celu złagodzenia objawów. Bardziej inwazyjne zabiegi obejmują zastrzyki botoksu do pęcherza, aby lepiej kontrolować ruchy mięśni.
UTI
Ponieważ różne bakterie powodują infekcje dróg moczowych, pierwszą linią leczenia są antybiotyki. Rodzaj antybiotyku przepisanego przez lekarza będzie zależał od aktualnego stanu zdrowia, ciężkości ZUM i rodzaju bakterii. Antybiotyki powszechnie zalecane w przypadku ZUM obejmują:
- Trimetoprim / sulfametoksazol (Bactrim, Septra)
- Fosfomycyna (Monurol)
- Nitrofurantoina (Macrodantin, Macrobid)
- Ciprofloxacin (Cipro)
- Lewofloksacyna (Levaquin)
- Cephalexin (Keflex)
- Ceftriakson (Rocephin)
- Azytromycyna (Zithromax, Zmax)
- Doksycyklina (Monodox, Vibramycin)
Twój lekarz może zalecić małe dawki antybiotyków przez pewien czas, jeśli masz skłonność do częstych ZUM. Oporność na antybiotyki to narastający problem, dlatego zaleca się możliwie najkrótszą kurację antybiotykową.
W przypadku kobiet ze skłonnością do ZUM można zastosować estrogen dopochwowy i sok lub tabletki z żurawiny, aby zmniejszyć ryzyko rozwoju ZUM w przyszłości.
Hospitalizację można zalecić, jeśli ZUM jest na tyle ciężki, że obejmuje nerki lub wymaga dożylnego podania antybiotyków.
Ryzyko ZUM
ZUM może ograniczać się do cewki moczowej i pęcherza lub może rozciągać się przez moczowody do nerek. Jeśli nerki ulegną zakażeniu, narządy mogą doznać poważniejszych obrażeń.
Jeśli jednak ZUM jest ograniczony do cewki moczowej i pęcherza, rezultat zwykle ogranicza się do dyskomfortu do czasu ustąpienia infekcji. Jeśli ZUM nie zostanie szybko leczony, może rozprzestrzenić się w układzie moczowym, a także do krwiobiegu. Może to prowadzić do zagrażającej życiu infekcji zwanej posocznicą.
ZUM i inne objawy
Nietrzymanie moczu jest częstym objawem ZUM. Inne objawy zwykle pojawiają się wraz z częstym parciem na mocz. Ktoś z ZUM może również odczuwać pieczenie podczas oddawania moczu lub zauważyć krew w moczu. Mocz może mieć również silny zapach lub ciemny kolor.
Mężczyźni z ZUM mogą odczuwać ból odbytu, podczas gdy kobiety z ZUM mogą odczuwać ból pleców lub miednicy.
Jeśli wystąpi którykolwiek z tych objawów, powinieneś zostać zbadany przez lekarza. Jeśli zdiagnozowano u Ciebie ZUM, lekarz przepisze cykl antybiotyków.
Na wynos
Nagła i częsta potrzeba oddania moczu jest powszechna zarówno w przypadku OAB, jak i ZUM. Jeśli nie masz żadnych innych objawów, takich jak dyskomfort podczas oddawania moczu, możesz doświadczać OAB, a nie ZUM.
Objawy OAB będą trwały, podczas gdy objawy ZUM są nagłe i mogą być również związane z gorączką.
Chociaż oba problemy mogą być irytujące, można je leczyć i wymagają pomocy medycznej w celu prawidłowej diagnozy i leczenia. Porozmawiaj z lekarzem, jeśli wystąpią jakiekolwiek zmiany w sposobie oddawania moczu, w tym częstotliwości i pilności.
