Sięgnięcie po pomoc jest zawsze trudne, ale pandemia przenosi sprawy na nowy poziom.
Simone Wave / Stocksy UnitedProszenie o pomoc jest niezwykle ważne, gdy masz trudności z wyzdrowieniem, ale to nie znaczy, że jest to łatwe. Ponadto pandemia sprawia, że prawie wszyscy walczą w jakiś sposób, co sprawia, że zadanie prośby o pomoc jest jeszcze bardziej zniechęcające.
Jeśli wahasz się przed skontaktowaniem się, ponieważ zastanawiasz się, jak poprosić kogoś o wsparcie, kiedy on również prawdopodobnie ma problemy, nie jesteś sam. Prosić o pomoc jest trudniejsze w tej chwili, ale są sposoby, aby to ułatwić.
Jeśli potrzebujesz pomocy terazJeśli rozważasz samobójstwo lub myślisz o samookaleczeniu, możesz zadzwonić do Administracji ds. Nadużywania Substancji i Zdrowia Psychicznego pod numer 800-662-HELP.
Całodobowa infolinia połączy Cię z osobami zajmującymi się zdrowiem psychicznym w Twojej okolicy. Przeszkoleni specjaliści mogą również pomóc Ci znaleźć środki na leczenie w Twoim stanie, jeśli nie masz ubezpieczenia zdrowotnego.
Dlaczego tak trudno jest prosić o pomoc, zwłaszcza teraz?
Strach, wstyd i poczucie winy często utrudniają dotarcie do innych. A jeśli zostaniesz odrzucony? Co pomyślą o twojej potrzebie oparcia się na nich jeszcze raz? Czy nie powinieneś już sobie z tym poradzić samodzielnie?
„Niestety, wiele osób, które doświadczyły długotrwałego wyzdrowienia, boryka się teraz z problemami” - mówi Adam D. Scioli, DO, FASAM, FAPA, zastępca dyrektora medycznego i psychiatra w Caron Treatment Centers.
„Ale pozwolenie sobie na proszenie o pomoc jest ważne” - kontynuuje Scioli.
„To nie jest moralna porażka. To nie jest słabość ani coś, co możesz przezwyciężać i przezwyciężać. Uzależnienie to przewlekły, postępujący, nawracający, ustępujący, potencjalnie śmiertelny proces chorobowy, który wymaga pomocy i wsparcia ”.
Dodaj do tego pandemię, a teraz jest kolejna warstwa strachu, wstydu i poczucia winy do pokonania. A co, jeśli twoja prośba o pomoc jest teraz dla nich zbyt przytłaczająca? A jeśli pomyślą, że jesteś samolubny lub ignorujesz wyzwania oni są przeżywa?
Ponadto powrót do zdrowia jest zazwyczaj programem „my”, a nie programem „ja”. Przed pandemią można było spotkać się ze znajomym na kawę, wziąć udział w spotkaniu lub zaprosić kogoś do siebie.
Ale teraz te opcje są ograniczone lub nie istnieją, i wydaje się, że brakuje tego podstawowego komponentu „my”. Poczucie winy i izolacja nie są dobrym połączeniem, gdy przeżywasz kryzys.
Utrzymywanie relacji może ułatwić proszenie o pomoc
„Izolacja społeczna może sprawić, że ludzie poczują się bardziej samotni ze wszystkimi swoimi zmartwieniami, lękami i smutkiem” - mówi Christine Crawford, MD, zastępca dyrektora medycznego National Alliance on Mental Illness.
„Jednak ważne jest, aby ludzie znajdowali kreatywne sposoby pozostawania w kontakcie z innymi w celu ochrony swojego zdrowia psychicznego”.
Posiadanie i utrzymywanie rozległej sieci wsparcia wypełnionej zaufanymi, niezawodnymi przyjaciółmi i rodziną jest nie tylko ważne - jest niezbędne. Ale jeśli nie czujesz się szczególnie dobrze, podniesienie słuchawki może być ostatnią rzeczą, na jaką masz ochotę.
Spróbuj jednak pomyśleć o tym w ten sposób: proszenie o pomoc jest znacznie mniej niewygodne, gdy regularnie się komunikujesz. Jeśli będziesz nadal podnosić słuchawkę i rozmawiać, dużo łatwiej będzie poprosić o pomoc, gdy naprawdę masz problemy, a może to być nawet integralną częścią czatu.
„Zanim ktokolwiek opuści nasz ośrodek terapeutyczny, zachęcam go do dalszej rozmowy z ludźmi” - mówi Victoria Metz, certyfikowana trenerka rehabilitacji w Arms Acres i założycielka Run4Recovery.
„Kiedy ciągle rozmawiasz z ludźmi, zwiększa się prawdopodobieństwo, że będziesz z nimi rozmawiać, gdy będziesz potrzebować pomocy. Rutyna ma kluczowe znaczenie dla osób z zaburzeniami związanymi z używaniem substancji lub alkoholu ”.
Jak teraz wygląda pomoc?
Naprawdę trudno sobie wyobrazić, jak wygląda pomoc, gdy możliwości osobiste są tak ograniczone. Ale przy odrobinie kreatywności istnieją sposoby na otrzymanie znaczącej pomocy.
„Pomoc zdecydowanie wygląda teraz inaczej” - mówi Erica Spiegelman, certyfikowana doradczyni ds. Alkoholu i narkotyków oraz autorka.
Rozmowy wideo to świetny sposób na nawiązanie głębszego połączenia niż przez telefon, ale to nie jedyna opcja - dodaje.
„Możesz wybrać się na spacer z dystansem społecznym w maskach, a nawet spotkać się na czyimś podwórku, o ile siedzisz wystarczająco daleko od siebie”.
Tak, każde osobiste spotkanie będzie wiązało się z pewnym ryzykiem, ale wyważenie ryzyka i korzyści jest kluczowe.
Bezpieczne (r) spotkania
Jeśli uważasz, że osobiste spotkanie z bliskim przyjacielem lub członkiem rodziny może zmienić zasady Twojego powrotu do zdrowia, możesz podjąć kilka środków ostrożności:
- Maskować. W tym momencie jest to oczywiste, ale upewnij się, że ty i druga osoba nosicie maskę, która przez cały czas całkowicie zakrywa nos i usta.
- Zabierz to na zewnątrz. Idź na spacer, spotkaj się w parku, usiądź na werandzie - cokolwiek zdecydujesz, trzymaj spotkanie na zewnątrz.
- Uważaj na odległość. Nawet na zewnątrz iw maskach ważne jest, aby je zachować przynajmniej 6 stóp odległości między wami.
- Pisz krótko i słodko. Postaraj się, aby spotkanie było jak najkrótsze. Jeśli bardzo chcesz zejść z klatki piersiowej, rozważ osobiste przełamanie lodów i odebranie rozmowy przez telefon od miejsca, w którym zostało przerwane.
Pomoc może również wyglądać następująco:
- łączenie się z grupą wsparcia online lub za pośrednictwem mediów społecznościowych
- wirtualne spotkanie z terapeutą lub doradcą ds. uzależnień
- dzwoniąc na infolinię
- otrzymywanie domowego posiłku od znajomego
- wezwanie ośrodka leczenia szpitalnego - większość z nich pozostała otwarta podczas pandemii.
Scioli dodaje, że w razie potrzeby możesz też odwiedzić centrum reagowania kryzysowego lub lokalny oddział ratunkowy. Tam porozmawiasz z kimś osobiście, a on pomoże Ci wymyślić kolejne kroki.
Proszenie o pomoc jest teraz inne
Ponieważ pomoc wygląda teraz inaczej, sposób, w jaki o nią prosisz, jest również inny.
Zamiast czekać, aż ktoś zdecyduje, co może zrobić i jak często może to zrobić, spróbuj określić, czego potrzebujesz, i sprecyzuj swoją prośbę.
Na przykład zapytaj, czy możesz zadzwonić do nich raz w tygodniu lub spotkać się w pobliskim parku na spacer w każdą sobotę rano.
„Kiedy prosisz o pomoc, musisz być przygotowany na to, że usłyszysz:„ Przykro mi, bardzo mi zależy i chciałbym być w stanie pomóc, ale jestem trochę oszukany ”- ostrzega Scioli .
„Chociaż może być naprawdę trudno usłyszeć, że po tym, jak w końcu zebrałeś się na odwagę, by zapytać, dają ci szczerą odpowiedź i to dobrze. Lepiej, żeby nie obiecali czegoś, czego nie są w stanie dostarczyć ”.
Jeśli otrzymasz odpowiedź „nie”, pamiętaj, że nie chodzi o ciebie i nie wykreślaj ich z listy znajomych. Zamiast tego pozostań w kontakcie i poproś kogoś innego.
Jak ułatwić proszenie o pomoc (i jej otrzymywanie)
Nie ma w tym żadnej słodyczy: proszenie o pomoc jest trudne, szczególnie teraz. Oto kilka sposobów, aby to nieco ułatwić.
Pozostań w kontakcie z wieloma osobami
Wyrób sobie nawyk utrzymywania kontaktu z co najmniej 10 osobami ”- radzi Metz. „W ten sposób, jeśli naprawdę potrzebujesz z kimś porozmawiać, jest prawdopodobne, że przynajmniej jedna osoba odpowie i będzie gotowa do rozmowy”.
Nie masz 10 bardzo bliskich przyjaciół? Większość ludzi tego nie robi, ale liczą się też członkowie rodziny, sąsiedzi, znajomi, których chciałbyś lepiej poznać. Nie musisz też koniecznie rozmawiać o swoim wyzdrowieniu z tymi wszystkimi osobami - po prostu utrzymywanie jakiejś linii komunikacji może być bardzo pomocne.
I nigdy nie wiadomo, może się po prostu okazać, że są na podobnej łodzi i też potrzebują wsparcia.
Zorganizuj obsługę dokładnie wtedy, gdy jej potrzebujesz
Czy jest dla Ciebie najtrudniejsza pora dnia lub tygodnia? Upewnij się, że masz wtedy wsparcie.
„Zachęcam Cię do powiedzenia:„ Zauważyłem, że zaczynam wchodzić do głowy i angażować się w wiele negatywnych rozmów o sobie o 2:00 każdego popołudnia ”- radzi Scioli. „Czy byłoby dobrze, gdybym jutro o tej porze skontaktował się z tobą, aby sprawdzić, czy to mi pomoże?”
Poświęć trochę czasu, aby sobie pomóc
Nie ma nic złego w zwracaniu się o pomoc do innych, ale Twoja własna firma może być zaskakującym źródłem wsparcia.
Jeśli nie czujesz się komfortowo będąc samemu, postaraj się stworzyć codzienny plan samotności (naprawdę nigdy nie było lepszego czasu, aby to zrobić). Możesz czytać książkę, oglądać film, ćwiczyć, brać kąpiel z bąbelkami, rozpocząć praktykę wdzięczności - cokolwiek to jest, uczyń z niej specjalną czynność, którą wykonujesz sam.
„Zdrowy tryb życia związany z samotnością i pielęgnowanie lepszych relacji z samym sobą to miłość do siebie i współczucie dla siebie” - mówi Spiegelman. „A kiedy lepiej poznasz siebie, poczujesz się szczęśliwszy i swobodniej”.
Opracuj rutynę (i trzymaj się jej)
„Ustalenie struktury i rutyny dnia jest niezwykle ważne w tych niepewnych czasach, kiedy wydaje się, że tak niewiele jest pod naszą kontrolą” - mówi Crawford.
„Określenie obszarów swojego życia, nad którymi masz kontrolę, może zmniejszyć niepokój, który towarzyszy niepewności. Skonfiguruj dzienny harmonogram obejmujący czas na samoopiekę, kontakty towarzyskie i obowiązki związane z pracą ”.
Zrobić listę
Nieuchronnie będą chwile, kiedy nikt nie będzie mógł swobodnie rozmawiać (lub po prostu naprawdę nie masz ochoty rozmawiać z kimś, kogo znasz).
Zrób listę wirtualnych spotkań lub infolinii, na których możesz polegać, gdy nadejdą takie chwile.
Te grupy oferują wirtualne spotkania:
- Inteligentne odzyskiwanie
- Anonimowi Alkoholicy
- Anonimowi Narkomani
- Pierścień życia
- W pokojach
Pomocne mogą być również następujące infolinie:
- National Alliance on Mental Illness: 800-950-NAMI
- National Suicide Prevention Lifeline: 800-273-TALK
- SAMHSA: 800-662-HELP
Podsumowując
Powrót do zdrowia jest trudny, ale pandemia nie oznacza, że musisz iść sam.
Pamiętaj: Ci, którzy Cię kochają i troszczą się o Ciebie, nie mają nic przeciwko pomaganiu, kiedy mogą. Są szanse, że są szczęśliwi, że zwracasz się o pomoc, kiedy jej potrzebujesz, ponieważ wolą, abyś był szczęśliwy i dobrze się czuje, niż walcząc samodzielnie.
Gia Miller jest niezależną dziennikarką, pisarką i gawędziarzem, zajmującą się głównie zdrowiem, zdrowiem psychicznym i rodzicielstwem. Ma nadzieję, że jej praca zainspiruje znaczące rozmowy i pomoże innym lepiej zrozumieć różne problemy zdrowotne i psychiczne. Tutaj możesz zobaczyć wybór jej prac.