Pokonywanie uzależnienia od alkoholu z cukrzycą typu 1

„Niestety, dość często obserwuję nadużywanie alkoholu i substancji psychoaktywnych w populacji (cukrzyca typu 1)” - mówi Kristine Batty, specjalista ds. Opieki i edukacji diabetologicznej (DCES) z Maryland.

„Cukrzyca i depresja są tak powszechne, że często dochodzi do samoleczenia, głównie za pomocą alkoholu” - wyjaśnia Batty, doświadczony pracownik służby zdrowia, który od 15 lat zajmuje się cukrzycą, obecnie w Howard County General Hospital, cz. systemu opieki zdrowotnej Johnsa Hopkinsa.

Batty zainteresował się tą pracą po dorastaniu z siostrą chorą na cukrzycę typu 1 i dziadkiem chorym na cukrzycę typu 2.

Zauważa, że ​​spożywanie alkoholu z cukrzycą typu 1 (T1D) wiąże się z dodatkową dawką niebezpieczeństwa, zwłaszcza gdy jest spożywany w dużych ilościach.

Wpływ alkoholu na poziom cukru we krwi

Dlaczego i jak alkohol wpływa na poziom cukru we krwi? Podczas gdy alkohol często zawiera trochę cukru, ryzyko niskiego poziomu cukru we krwi pojawia się kilka godzin później, gdy wątroba jest zajęta przetwarzaniem tej toksycznej cieczy z organizmu. Podczas gdy wątroba jest zajęta przetwarzaniem alkoholu, nie spełnia swojej normalnej roli przechowywania i uwalniania glukozy.

Rezultatem może być umiarkowana do ciężkiej hipoglikemia (niski poziom cukru we krwi), prawdopodobnie w okresie nietrzeźwości i prawdopodobnie nieprzytomności lub nieświadomości poziomu cukru we krwi, co stwarza ryzyko ataków i śmierci.

Osoby z T1D, które nadużywają alkoholu, są narażone na ryzyko wystąpienia bardzo wysokiego lub niskiego poziomu cukru we krwi, co może być dość niebezpieczne.

Dla osób regularnie spożywających alkohol - zwłaszcza dla osób, które mogą funkcjonować przez cały dzień pomimo stałego spożywania alkoholu - wpływ wydzielania glukozy przez wątrobę oznacza ciągłą walkę z łagodną do umiarkowanej hipoglikemią.

Problematyczna hipoglikemia jest często wymownym objawem u osoby podejrzanej o życie z zaburzeniami związanymi z nadużywaniem alkoholu - wyjaśnia Batty. „Czasami jest to jeden z objawów, które mogą spowodować, że trafią na ostry dyżur”.

„Problematyczna hipoglikemia” jest definiowana jako częsty i nieprzewidywalny niski poziom cukru we krwi i jest częstą cechą zaburzeń związanych z używaniem alkoholu w T1D.

Batty wspomina, że ​​wiele lat temu pracował z jednym pacjentem, który jako malarz pokojowy mógł przez cały dzień spożywać alkohol.

„Wiele osób może pić alkohol przez cały dzień i nadal funkcjonować, ale jego poziom cukru we krwi stale wynosił 50 mg / dl. Jego wątroba nie była w stanie magazynować glukozy tak, jak powinna, ponieważ nieustannie przetwarzała alkohol, który spożywał ”- wyjaśnia.

Innym wpływem nadmiernego spożycia alkoholu na poziom cukru we krwi jest sposób, w jaki odwraca uwagę od podstawowej opieki zdrowotnej.

„Ci ludzie są bardziej rozproszeni lub też zmagają się z depresją, więc nie zażywają konsekwentnie leków. Ale może to również prowadzić do poważnych wzlotów, ponieważ myślą: „Cóż, jestem niski, więc może nie powinienem brać kolejnej dawki insuliny”, a wtedy znajdują się w tym błędnym kole wzlotów i upadków.

Batty mówi, że widziała również pacjentów, którzy potrafią zachować trzeźwość w ciągu dnia, ale na przykład piją dużo piwa, gdy tylko wracają do domu.

„Zasypiasz na kanapie, nie zjadłeś pełnej kolacji i zapominasz o przyjęciu długo działającej insuliny”, co zwiększa ryzyko wysokiego poziomu cukru we krwi i cukrzycowej kwasicy ketonowej do rana - mówi.

Alkohol zabija apetyt, pogarsza uszkodzenia nerwów

Innym częstym problemem związanym z nadużywaniem alkoholu jest jego wpływ na apetyt na zdrową żywność.

„Kiedy spożywasz tyle kalorii z alkoholu, nie chcesz jeść tyle prawdziwego pożywienia”, co przyczynia się do częstego niskiego poziomu cukru we krwi, wyjaśnia Batty.

Z biegiem czasu u wielu osób intensywnie pijących z cukrzycą rozwija się insulinooporność poprzez przyrost masy ciała, ale Batty podkreśla, że ​​wpływ na ich zdrowie jest znacznie bardziej „globalny” niż specyficzny.

„Tak, wpłynie to na czynność wątroby i widziałem wiele przypadków niewydolności wątroby u pacjentów borykających się z nadużywaniem alkoholu - ale co więcej, ogólny stan zdrowia jest zły w całym ciele”.

Neuropatia jest mniej znanym, ale bardzo częstym powikłaniem nadużywania alkoholu w cukrzycy ze względu na wpływ alkoholu na nerwy. W populacji, która jest już narażona na wysokie ryzyko uszkodzenia nerwów i neuropatii, alkohol może przyspieszyć i znacznie pogorszyć uszkodzenie.

Co gorsza, niedobór witaminy B jest bardzo częstym skutkiem ubocznym dużego spożycia alkoholu i może przyczynić się do dalszego uszkodzenia nerwów.

Kiedy zdecydujesz się wytrzeźwieć

Batty mówi, że rozmowa z zespołem opieki zdrowotnej jest koniecznością, gdy myślisz o wytrzeźwieniu.

To dlatego, że „cukrzyca ma swój własny umysł” - mówi.

„Jeśli nie przyjmowałeś insuliny tak, jak powinien, pomijałeś dawki lub zapominasz o dawkach, a potem nagle zaczynasz znowu ją regularnie przyjmować, być może otrzymujesz więcej lub mniej insuliny niż obecnie potrzebujesz”.

„Nie bój się zadzwonić do lekarza” - mówi Batty. „Ludzie nie dzwonią wystarczająco często do swoich diabetyków i możesz wpaść w kłopoty. Nie bój się przyznać, że piłeś - jesteśmy tutaj, aby Ci pomóc. Osiągnąć!"

Ważne jest również, aby często sprawdzać poziom cukru we krwi w tych wczesnych tygodniach trzeźwości, aby upewnić się, że dawki insuliny są dokładne i bezpieczne.

„Nie chcesz zrobić sobie krzywdy, próbując sobie pomóc” - mówi Batty.

Osobiste historie walki i sukcesu

Poniżej znajdują się trzy osobiste historie walki i sukcesu trzech osób, które żyją z T1D. Chociaż nie ma jednego uniwersalnego podejścia do rozwoju cukrzycy, nie ma też jednego uniwersalnego podejścia do trzeźwości. Ale jedno, co łączy wszystkie te historie, to wzmacniające przypomnienie, że każdy zmagający się z nałogiem może osiągnąć trzeźwość.

Alix Braun: „Nadal mógłbym się bawić w trzeźwości”

„Zaczęło się mniej więcej w czasie, gdy zdiagnozowano u mnie typ 1” - mówi Alix Braun, u której rozwinęło się T1D w wieku 14 lat.

„Poznałem alkohol i zioła i chciałem zawsze czuć się na haju, kiedy tylko mogłem. Nie chciałem myśleć o igłach i liczeniu węglowodanów. Czułem się zupełnie inny niż moi rówieśnicy i wtedy poczułem wielki wstyd ”.

Braun, obecnie 31-letnia obecnie, mówi, że jako nastolatka, kiedy tylko mogła, szukała „odrętwiającego” działania alkoholu i marihuany; regularnie paliła poza szkołą iz dala od rodziców. Przyjaźń z innymi dziećmi, które regularnie brały narkotyki i piła alkohol, zachęcała do dokonywania wyborów.

Ale wpływ na jej poziom cukru we krwi był nieunikniony.

„Zapominałabym wziąć mojego Lantusa lub [przypadkowo] wziąć dwie dawki” - mówi Braun i „zwykle traciła przytomność”, kiedy piła. Biorąc pod uwagę, że jej dawka Lantusa miała być przyjmowana w nocy, ryzyko, że zapomni ją przyjąć, było wysokie.

„Kiedy byłem w liceum, nie przejmowałem się podawaniem insuliny ani sprawdzaniem poziomu cukru we krwi, więc w pewnym momencie moje HbA1c wynosiło 11%” - dodaje Braun, która mówi, że starała się pić niskowęglowodanowe źródła alkoholu.

„Poza tym, kiedy piłem i paliłem trawkę, byłem bardzo głodny i objadałem się przez większość nocy”.

To twarda miłość ojca zmusiła Brauna do wytrzeźwienia.

„Mój tata był trzeźwy od lat, a kiedy wyjechałam do drogiej uczelni i nie radziło sobie dobrze” - wyjaśnia. Będąc kiedyś w najlepszych 10 procentach swojej klasy w liceum, Braun miała problemy z uzyskaniem klasy B i C na studiach - a jej ojciec tego nie akceptował.

„Postawił mi ultimatum, że mogę albo pójść do college'u w Miami, skąd pochodzę, albo pójść na odwyk do Arizony” - mówi Braun. „Rozmawiałem z wieloma ludźmi o tej decyzji i ostatecznie zdecydowałem się na odwyk”.

Braun nie czuła się gotowa, ale współpracowała i rozpoczęła swoją drogę do trzeźwości poprzez program rehabilitacji w wieku 19 lat.

„Ale kiedy dowiedziałem się, że nadal mogę się bawić w trzeźwości z ludźmi wokół mnie i dziećmi w moim wieku, zdałem sobie sprawę, że mogę to zrobić”.

Pozostanie trzeźwym sprowadzało się do jednej szczególnie krytycznej decyzji dla Brauna: nigdy nie chciała wracać do miejsca, w którym dorastała - gdzie zaczęło się jej uzależnienie. Wiedziała, że ​​emocjonalne zmagania, które czuła jako młoda nastolatka, wciąż były obecne i że będzie potrzebowała pomocy, gdziekolwiek mieszka.

Najcenniejszą formą wsparcia było uczęszczanie na regularne spotkania Anonimowych Alkoholików (AA) przez 12 lat, początkowo co wieczór - mówi.

„Opracowałem system wsparcia, który przeprowadził mnie przez wczesną trzeźwość” - wyjaśnia Braun, który obecnie pracuje jako licencjonowany terapeuta w Kalifornii, koncentrując się na zaburzeniach odżywiania.

„To, co dzisiaj pomaga, to życie z moim niesamowitym narzeczonym, który rzadko pije. Przeszedłem przez wszystkie swoje emocjonalne zawirowania, odkąd wytrzeźwieję i sam zostałem terapeutą. Nauczenie się regulowania emocji było prawdopodobnie najlepszym sposobem na zachowanie trzeźwości ”.

Dziś Braun jest dumna z tego, że po utrzymaniu HbA1c na poziomie 7,0% przez ostatnie 12 lat trzeźwości, ostatnio osiągnęła 6% dzięki „pętli” - systemowi domowej roboty, który umożliwia pompie insulinowej komunikację z ciągłym podawaniem glukozy monitor (CGM).

„Nigdy nie sądziłem, że mogę to osiągnąć” - mówi Braun. „Jestem z siebie bardzo dumny”.

Liz Donehue: „Nie piłem dzisiaj”

„Mój związek z narkotykami i alkoholem zaczął się w liceum” - wspomina Liz Donehue, która mieszka z T1D odkąd skończyła 22 lata. „Ale krótko po tym, jak zacząłem, piłem w nadmiarze, kiedy tylko mogłem. Uznałem, że jestem licealistą i że to była tylko faza, ale dla wszystkich wokół mnie stało się jasne, że mam poważne problemy z uzależnieniem ”.

Pomimo jej diagnozy, walka Donehue z alkoholem trwała razem z T1D.

„Doszedłem do wniosku, że skoro„ opiekuję się ”cukrzycą, wszystko jest w porządku” - mówi Donehue. „Upewniam się, że będę pił alkohol z cukrem lub jadł razem z moim piciem. Podczas kaca ciągle się nudziłem i musiałem dostosowywać poziom insuliny w ciągu dnia, a ponieważ tak dużo piłem, spędzałem na tym mniej więcej połowę czasu ”.

- Jej zdrowie psychiczne i fizyczne się rozpadło - dodał Donehue.

„Albo byłem pijany, albo miałem kaca i cierpiałem - bez przerwy”.

Donehue wspomina, że ​​dostosowywała wszystko w swoim życiu, aby wspierać jej uzależnienie od alkoholu. I nieuchronnie wpłynęło to również na prawie każdą część jej życia.

„Podejmowałem się pracy, w której mógłbym pracować z domu, aby nikt nie widział, jak jestem pijany lub na kacu” - mówi Donehue DiabetesMine. „Okłamywałam lekarzy, żeby dostać leki na receptę. Poszukiwałbym informacji o nadchodzących wydarzeniach, aby sprawdzić, czy powinienem wcześniej wypić, czy też jest dostępny alkohol. W tym czasie często przyznawałem się przed sobą, że mam problem z piciem, ale tak naprawdę nigdy tego nie zaakceptowałem ”.

Chociaż Donehue wiele razy próbowała samodzielnie wytrzeźwiać, niechętnie prosiła o pomoc.

„Byłam przekonana, że ​​będę musiała zrobić to sama” - wspomina. „Czułem, że przyznanie się, że potrzebuję pomocy, było przyznaniem się do porażki lub wstydu, a to powstrzymywało mnie od proszenia o pomoc znacznie wcześniej niż w rzeczywistości”.

Dopiero gdy pewnego ranka obudziła się posiniaczona i zakrwawiona, była gotowa odzyskać swoje życie.

„Zostałem napadnięty, kiedy straciłem przytomność” - mówi Donehue o ostatnim spożyciu alkoholu.

„Obudziłem się zakrwawiony i przechodziłem przez odstawienie, co początkowo myślałem, że jest to niski poziom glukozy we krwi. Skończyło się na tym, że poszedłem na ostry dyżur, aby ocenić moje obrażenia. Miałem dwoje czarnych oczu, siniaki na plecach i klatce piersiowej, krew we włosach i ugryzienie w dłoń. Zdaję sobie sprawę, że bycie pijanym nie było wymówką dla kogoś, kto mi to zrobił, ale gdybym był trzeźwy, mógłbym uniknąć takiej sytuacji ”.

Podczas rekonwalescencji na ostrym dyżurze Donehue zadzwoniła do matki, gotowa prosić o pomoc. Następnego dnia Donehue i jej matka zaczęły szukać ośrodków terapeutycznych.

Donehue obchodzi obecnie prawie 6 lat trzeźwości w wieku 32 lat i pracuje dla IBM z Czech. Utrzymywanie trzeźwości jest powodem do dumy i czymś, czemu poświęca się wyraźnie na co dzień.

„Dziś niekoniecznie mam ścisły schemat, którego przestrzegam, ale unikam pewnych miejsc i ludzi, jeśli mogę na to pomóc” - wyjaśnia Donehue, wyjaśniając, co pomaga jej zachować trzeźwość. Teraz otrzymuje również wsparcie od społeczności online w Reddit, składającej się z innych, którzy wybrali trzeźwość.

„Republika Czeska słynie z taniego piwa, a kiedy przeniosłem się tutaj trzy lata temu, upewniłem się, że jestem na solidnym miejscu w mojej trzeźwości. Mam grono trzeźwych ludzi, z którymi jestem w stałym kontakcie. I nie mogę się doczekać, aby na koniec dnia powiedzieć: „Nie piłem dzisiaj”. ”

Victoria Burns: „Wreszcie odpuszczam sobie wstyd”

„Alkoholizm jest głęboko zakorzeniony po obu stronach mojej rodziny”, mówi Victoria Burns w rozmowie z DiabetesMine. „Od pierwszego drinka w gimnazjum wiedziałem, że piłem inaczej niż moi rówieśnicy. Miałem kilka bliskich śmierci, wszystkie związane z piciem. Ta wiedza mnie nie powstrzymała. Uwielbiałem działanie alkoholu. Poświęciłem 15 lat mojego życia, próbując dowiedzieć się, jak bezpiecznie kontrolować i cieszyć się moim wybranym lekiem ”.

Burns, u której zdiagnozowano T1D w wieku 30 lat, wyjaśnia, że ​​jej związek z alkoholem naprawdę stał się problemem w wieku około 18 lat, nasilając się, gdy zaczęła studiować.

„Upijanie się jest nie tylko znormalizowane, ale i gloryfikowane na kampusach uniwersyteckich” - mówi Burns. Zdobyłem stypendium na studia za granicą we Francji. Tamtego roku we Francji moje picie i romantyzowanie butelki naprawdę nabrały tempa ”.

Burns mówi, że pomimo intensywnego picia regularnie, potrafiła dobrze to ukryć, nigdy nie opuszczając pracy ani innych obowiązków w bardziej trzeźwych lub skacowanych godzinach dnia.

„Ale gdy tylko sięgnąłem po drinka, nie wiedziałem, jak skończy się noc” - mówi Burns. „Kiedy miałem 19 lat, dostałem swoje pierwsze ultimatum, żeby przestać pić od chłopaka. Zignorowałem to. Upuściłem chłopaka i dalej pił ”.

Po rozpoznaniu T1D w 2011 roku Burns powiedziała, że ​​miała nadzieję, że będzie to „antidotum” na jej alkoholizm, motywujące ją do zaprzestania picia.

„W końcu mój endokrynolog powiedział mi, że mój organizm nie może już dłużej tolerować moich zwykłych ilości alkoholu, że to mnie zabije” - wspomina z tych wczesnych wizyt. „Niestety, uzależnienie nie działa w ten sposób. Zaprzecza wszelkiej logice. Próbowałem wszystkiego, aby kontrolować swoje picie i nic nie działało ”.

Jeszcze bardziej komplikując jej związek z alkoholem, Burns została wykorzystana seksualnie przez nieznajomego zaledwie 3 miesiące przed diagnozą cukrzycy. Trauma spowodowana napaścią nieuchronnie napędzała ją do dalszego picia, używając alkoholu w celu leczenia jej emocjonalnego bólu.

Wpływ zarówno alkoholu, jak i uzależnienia od papierosów sprawił, że jej poziom cukru we krwi był trudny do opanowania. Obserwując, jak jej ciało szybko się zmienia po urazie i uruchomieniu insuliny, Burns zaczął pomijać jej insulinę w zagrażającej życiu i nieskutecznej próbie schudnięcia.

Diabulimia, oficjalnie nazywana ED-DMT1, jest zaburzeniem odżywiania się u osób z T1D, które charakteryzuje się celowym wstrzymywaniem insuliny, co skutkuje bardzo wysokim poziomem cukru we krwi i ogromnym ryzykiem śpiączki i śmierci.

Burns mówi, że na swoją korzyść wykorzystała również działanie obniżające poziom cukru we krwi alkoholu.

„Zacząłem używać wina jako insuliny. Przerwy w dostawie i czas powrotu do zdrowia między napadami pogorszyły się.

W wieku 32 lat Burns mówi, że prowadziła podwójne życie, starając się ukryć swój nałóg.

„Za dnia byłam żoną, doktorantką na jednym z najlepszych uniwersytetów, odpowiedzialną właścicielką domu, psią mamą, pisarką i instruktorką. W nocy byłem wściekłym, niekontrolowanym pijakiem ”.

Burns wspominała urodzinową wycieczkę, która miała być prostym wieczorem na kilka piw z mężem i przyjaciółmi. Zamiast tego zmieniło się to w 16-godzinną utratę przytomności i wyjazd na pogotowie.

„Nie mogłem zrozumieć, jak to się znowu stało” - mówi Burns. „Pełen wstydu, wyrzutów sumienia i nienawiści do samego siebie, wiedziałem, że nie mogę dłużej żyć w ten sposób. Byłem bankrutem emocjonalnym, fizycznym i duchowym. Pusta muszla. Wiedziałem, że w tym momencie jestem całkowicie bezsilny wobec alkoholu i że coś musi się zmienić, bo inaczej umrę ”.

Dziś, mając 38 lat, Burns zachowuje trzeźwość przez prawie 7 lat. Ukończyła doktorat i przeniosła się po całym kraju na pełnoetatową pracę jako profesor pracy socjalnej.

„Kiedy doszedłem do wniosku, że alkohol jest lekarstwem na mój ból, a nie problem, moja rekonwalescencja naprawdę się zaczęła. Dzięki uzdrawianiu mojej podstawowej traumy w końcu pozbywam się wstydu… co pozwala mi szczerze powiedzieć, że jestem wdzięczny za bycie trzeźwym ”.

Po prawie dziesięcioletniej walce z diabulimią, Burns szukała pomocy w 2019 roku, kontaktując się ze swoim endokrynologiem i biorąc cały rok wolnego od pracy, aby skupić się na rekonwalescencji.

Od tego czasu życie z wymaganiami T1D stało się mniej uciążliwe, mówi.

„Ogólnie biorąc, wzięcie alkoholu i palenia papierosów z równania sprawiło, że sprawy były dużo łatwiejsze do opanowania. Jestem po prostu bardzo wdzięczny za to, że przez 7 lat wytrzeźwieję od alkoholu, przez 6 lat nie palę papierosów i przez rok wyzdrowiałem z diabulimii. Rok temu moje HbA1c było dwucyfrowe, a moje ostatnie HbA1c wynosiło 7,3%. Cholerny cud ”.

Burns przypisuje również ogromną zasługę za to, że pomógł jej zachować trzeźwość mężowi - który, jak mówi, był stałym źródłem wsparcia.

„On jest moją skałą. Pracuję też w rygorystycznym programie Anonimowych Alkoholików, gdzie uczestniczę w zebraniach i mam sponsora ”. Burns mówi, że jest teraz sponsorem innych, którzy dążą do osiągnięcia i utrzymania własnej trzeźwości. „Wsparcie rówieśnicze jest kluczowe. Mam też terapeutę traumy, z którym regularnie się spotykam ”.

Dodała, że ​​codzienne ćwiczenia, intuicyjne odżywianie i medytacja odgrywają ważną rolę w jej codziennym zdrowiu i utrzymującej się trzeźwości.

„Wokół uzależnienia jest wiele piętna” - podsumowuje. „To musi się zmienić. Jeśli walczysz, wiedz, że nie jesteś sam ”.

Niektóre zasoby

Jeśli ty lub ktoś bliski jesteście zagrożeni nadużywaniem alkoholu z T1D, niektóre z podstawowych informacji obejmują:

• Krajowa linia pomocy The Substance Abuse and Mental Health Administration (SAMHSA): 800-662-HELP
• Ta broszura na temat alkoholu i cukrzycy do pobrania z Australian National Diabetes Services Scheme
• Vertava Health (dawniej Addiction Campuses) z siedzibą w Nashville w stanie Tennessee