Choroba dekompresyjna to rodzaj urazu, który pojawia się, gdy następuje gwałtowny spadek ciśnienia otaczającego ciało.
Zwykle występuje u nurków głębinowych, którzy zbyt szybko wynurzają się na powierzchnię. Ale może również wystąpić u piechurów schodzących z dużej wysokości, astronautów powracających na Ziemię lub u robotników tunelu, którzy znajdują się w środowisku sprężonego powietrza.
W przypadku choroby dekompresyjnej (DCS) we krwi i tkankach mogą tworzyć się pęcherzyki gazu. Jeśli uważasz, że cierpisz na chorobę dekompresyjną, ważne jest, aby natychmiast zgłosić się do lekarza. Ten stan może być śmiertelny, jeśli nie zostanie szybko leczony.
Kto często tego doświadcza?
Chociaż DCS może wpływać na każdego przemieszczającego się z dużych na niskie wysokości, na przykład na wędrowców i osoby pracujące w lotnictwie i lotnictwie, najczęściej występuje u płetwonurków.
Ryzyko choroby dekompresyjnej wzrasta, jeśli:
- mieć wadę serca
- są odwodnione
- wziąć lot po nurkowaniu
- przemęczałeś się
- są zmęczeni
- mają otyłość
- są w podeszłym wieku
- nurkować w zimnej wodzie
Ogólnie rzecz biorąc, choroba dekompresyjna staje się tym większym ryzykiem, im głębiej nurkujesz. Ale może się to zdarzyć po nurkowaniu na dowolnej głębokości. Dlatego ważne jest, aby wynurzyć się na powierzchnię powoli i stopniowo.
Jeśli jesteś nowy w nurkowaniu, zawsze wybieraj się z doświadczonym mistrzem nurkowania, który może kontrolować wynurzanie. Mogą się upewnić, że jest to zrobione bezpiecznie.
Objawy choroby dekompresyjnej
Typowe objawy DCS mogą obejmować:
- zmęczenie
- słabość
- ból mięśni i stawów
- bół głowy
- zawroty głowy lub zawroty głowy
- dezorientacja
- problemy ze wzrokiem, takie jak podwójne widzenie
- ból brzucha
- ból w klatce piersiowej lub kaszel
- zaszokować
- zawrót głowy
Rzadziej możesz również doświadczyć:
- zapalenie mięśni
- swędzący
- wysypka
- obrzęk węzłów chłonnych
- ekstremalne zmęczenie
Eksperci klasyfikują chorobę dekompresyjną z objawami dotyczącymi skóry, układu mięśniowo-szkieletowego i limfatycznego jako typ 1. Typ 1 jest czasami nazywany zgięciami.
W typie 2 osoba doświadcza objawów wpływających na układ nerwowy. Czasami typ 2 nazywany jest dławikami.
Jak długo trwa DCS?
Objawy choroby dekompresyjnej mogą pojawić się szybko. W przypadku płetwonurków mogą rozpocząć się w ciągu godziny po nurkowaniu. Ty lub Twój towarzysz możecie wyglądać na widocznie chorych. Zwróć uwagę na:
- zawroty głowy
- zmiana chodu podczas chodzenia
- słabość
- utrata przytomności, w poważniejszych przypadkach
Te objawy wskazują na stan zagrożenia zdrowia. Jeśli wystąpi którykolwiek z tych objawów, natychmiast skontaktuj się z lokalnymi służbami ratownictwa medycznego.
Możesz także skontaktować się z Diver’s Alert Network (DAN), która obsługuje telefon alarmowy 24 godziny na dobę. Mogą pomóc w ewakuacji i zlokalizować pobliską komorę dekompresyjną.
W łagodniejszych przypadkach objawy mogą wystąpić dopiero kilka godzin lub nawet dni po nurkowaniu. W takich przypadkach nadal powinieneś szukać pomocy medycznej.
Skontaktuj się ze służbami ratunkowymiZadzwoń do lokalnych służb ratunkowych lub całodobowej linii ratunkowej DAN pod numer + 1-919-684-9111.
Jak dochodzi do choroby dekompresyjnej?
Jeśli przejdziesz z obszaru wysokiego ciśnienia do niskiego ciśnienia, we krwi lub tkankach mogą tworzyć się pęcherzyki azotu. Gaz jest następnie uwalniany do ciała, jeśli ciśnienie zewnętrzne zostanie zbyt szybko uwolnione. Może to prowadzić do zablokowania przepływu krwi i wywołać inne skutki ciśnienia.
Co robić
Skontaktuj się ze służbami ratunkowymi
Uważaj na objawy choroby dekompresyjnej. Są to nagłe przypadki medyczne i należy natychmiast zgłosić się do pogotowia ratunkowego.
Skontaktuj się z DAN
Możesz również skontaktować się z DAN, który obsługuje całodobową linię telefoniczną w nagłych wypadkach. Mogą pomóc w ewakuacji i zlokalizować pobliską komorę hiperbaryczną. Skontaktuj się z nimi pod numerem + 1-919-684-9111.
Stężony tlen
W łagodniejszych przypadkach objawy mogą wystąpić dopiero kilka godzin lub nawet dni po nurkowaniu. Nadal powinieneś szukać pomocy medycznej. W łagodnych przypadkach leczenie może obejmować oddychanie 100% tlenem z maski.
Terapia dekompresyjna
Leczenie poważniejszych przypadków DCS obejmuje terapię rekompresyjną, zwaną również tlenoterapią hiperbaryczną.
Dzięki temu zabiegowi zostaniesz przeniesiony do szczelnej komory, w której ciśnienie powietrza jest trzy razy wyższe niż normalnie. To urządzenie może pomieścić jedną osobę. Niektóre komory hiperbaryczne są większe i mogą pomieścić kilka osób jednocześnie. Twój lekarz może również zamówić rezonans magnetyczny lub tomografię komputerową.
Jeśli terapia rekompresyjna zostanie rozpoczęta natychmiast po postawieniu diagnozy, możesz później nie zauważyć żadnych skutków DCS.
Jednak mogą wystąpić długoterminowe skutki fizyczne, takie jak ból lub bolesność wokół stawu.
W ciężkich przypadkach mogą również wystąpić długotrwałe skutki neurologiczne. W takim przypadku może być wymagana fizjoterapia. Pracuj z lekarzem i informuj go o wszelkich trwałych skutkach ubocznych. Wspólnie możecie ustalić odpowiedni dla siebie plan opieki.
Wskazówki dotyczące zapobiegania podczas nurkowania
Zróbcie swoje przystanki bezpieczeństwa
Aby zapobiec chorobie dekompresyjnej, większość nurków robi przystanek bezpieczeństwa na kilka minut przed wynurzeniem się na powierzchnię. Zwykle odbywa się to około 15 stóp (4,5 metra) pod powierzchnią.
Jeśli nurkujesz bardzo głęboko, możesz chcieć się wynurzyć i zatrzymać kilka razy, aby upewnić się, że twoje ciało ma czas na stopniowe dostosowanie się.
Porozmawiaj z mistrzem nurkowania
Jeśli nie jesteś doświadczonym nurkiem, będziesz chciał iść z mistrzem nurkowania, który jest zaznajomiony z bezpiecznymi wynurzaniami.Mogą postępować zgodnie z wytycznymi dotyczącymi sprężania powietrza określonymi przez Marynarkę Wojenną Stanów Zjednoczonych.
Przed nurkowaniem porozmawiaj z mistrzem nurkowania o planie przystosowania się i jak powoli musisz wynurzać się na powierzchnię.
Unikaj latania tego dnia
Należy unikać latania lub wchodzenia na duże wysokości przez 24 godziny po nurkowaniu. To da Twojemu organizmowi czas na przystosowanie się do zmiany wysokości.
Dodatkowe środki zapobiegawcze
- Unikaj alkoholu 24 godziny przed i po nurkowaniu.
- Unikaj nurkowania, jeśli masz otyłość, jesteś w ciąży lub masz schorzenia.
- Unikaj nurkowań z powrotem do tyłu w ciągu 12 godzin.
- Unikaj nurkowania przez 2 tygodnie do miesiąca, jeśli wystąpiły objawy choroby dekompresyjnej. Wróć dopiero po przejściu badania lekarskiego.
Na wynos
Choroba dekompresyjna może być niebezpiecznym stanem i należy ją natychmiast leczyć. Na szczęście w większości przypadków można temu zapobiec, przestrzegając środków bezpieczeństwa.
Dla płetwonurków obowiązuje protokół zapobiegania chorobie dekompresyjnej. Dlatego ważne jest, aby zawsze nurkować z grupą prowadzoną przez doświadczonego mistrza nurkowania.
.jpg)
