Przegląd
Kiedy układ odpornościowy organizmu jest osłabiony przez HIV, może to prowadzić do chorób skóry, które powodują wysypki, owrzodzenia i uszkodzenia.
Choroby skóry mogą być jednymi z najwcześniejszych objawów HIV i mogą występować w jego pierwotnym stadium. Mogą również wskazywać na progresję choroby, ponieważ nowotwory i infekcje wykorzystują dysfunkcję immunologiczną w późniejszych stadiach choroby.
Około 90 procent osób zarażonych wirusem HIV rozwinie chorobę skóry w trakcie choroby. Te choroby skóry zwykle należą do jednej z trzech kategorii:
- zapalne zapalenie skóry lub wysypki skórne
- infekcje i inwazje, w tym bakteryjne, grzybicze, wirusowe i pasożytnicze
- nowotwory skóry
Z reguły choroby skóry wywołane wirusem HIV łagodzą terapia przeciwretrowirusowa.
Etapy zakażenia wirusem HIV, w których najbardziej prawdopodobne jest wystąpienie choroby skóry
HIV zwykle przechodzi przez trzy etapy:
Najbardziej prawdopodobne jest wystąpienie chorób skóry podczas 1. i 3. etapu HIV.
Infekcje grzybicze są szczególnie częste, gdy układ odpornościowy jest najsłabszy, w trzecim etapie. Infekcje, które pojawiają się na tym etapie, są często nazywane infekcjami oportunistycznymi.
Zdjęcia wysypek i chorób skóry związanych z HIV i AIDS
Zapalne zapalenie skóry
Zapalenie skóry jest najczęstszym objawem wirusa HIV. Zabiegi zwykle obejmują jedną lub więcej z poniższych czynności:
- leki przeciwhistaminowe
- leki przeciwretrowirusowe
- steroidy
- miejscowe środki nawilżające
Niektóre rodzaje zapalenia skóry obejmują:
Rogowacenie naskórka
Xeroza to suchość skóry, która często objawia się swędzącymi, łuszczącymi się plamami na rękach i nogach. Ten stan jest niezwykle powszechny, nawet u osób bez wirusa HIV. Może to być spowodowane suchą lub gorącą pogodą, nadmierną ekspozycją na słońce, a nawet gorącymi prysznicami.
Xerosis można leczyć za pomocą środków nawilżających i zmian stylu życia, takich jak unikanie długich, gorących pryszniców lub kąpieli. Poważniejsze przypadki mogą wymagać maści lub kremów na receptę.
Atopowe zapalenie skóry
Atopowe zapalenie skóry jest przewlekłym stanem zapalnym, który często powoduje czerwone, łuszczące się i swędzące wysypki. Może pojawić się na wielu częściach ciała, w tym na:
- stopy
- kostki
- ręce
- nadgarstki
- szyja
- powieki
- wewnętrzna strona kolan i łokci
Dotyka około 30 procent ludzi w Stanach Zjednoczonych i wydaje się, że występuje częściej w środowisku suchym lub miejskim.
Atopowe zapalenie skóry można leczyć za pomocą kremów kortykosteroidowych, kremów regenerujących skórę znanych jako inhibitory kalcyneuryny lub leków przeciw świądowi. W przypadku infekcji można przepisać antybiotyki. Jednak nawroty są częste u osób z HIV.
Łojotokowe zapalenie skóry
Łojotokowe zapalenie skóry dotyczy głównie twarzy i skóry głowy, powodując zaczerwienienia, łuski i łupież. Stan ten jest również znany jako wyprysk łojotokowy.
Chociaż występuje u około 5 procent ogólnej populacji, stan ten obserwuje się u 85 do 90 procent osób z HIV.
Leczenie pomaga złagodzić objawy i zazwyczaj obejmuje metody miejscowe, takie jak szampony przeciwłupieżowe i kremy naprawcze.
Fotodermit
Fotodermatitis występuje, gdy promienie UV ze światła słonecznego powodują wysypki, pęcherze lub suche plamy na skórze. Oprócz ognisk skórnych osoba z fotodermitem może również odczuwać ból, bóle głowy, nudności lub gorączkę.
Ten stan jest powszechny podczas terapii przeciwretrowirusowej, gdy układ odpornościowy staje się nadpobudliwy, a także podczas ciężkiego niedoboru odporności.
Eozynofilowe zapalenie mieszków włosowych
Eozynofilowe zapalenie mieszków włosowych charakteryzuje się swędzącymi, czerwonymi guzkami skupionymi na mieszkach włosowych na skórze głowy i górnej części ciała. Ta forma zapalenia skóry występuje najczęściej u osób w późniejszych stadiach HIV.
W celu złagodzenia objawów można stosować leki doustne, kremy i szampony lecznicze, ale stan ten jest zwykle trudny do wyleczenia.
Prurigo nodularis
Prurigo nodularis to stan, w którym grudki na skórze powodują swędzenie i wygląd podobny do strupa. Występuje głównie na nogach i ramionach.
Ten typ zapalenia skóry dotyka osoby z wyjątkowo upośledzonym układem odpornościowym. Swędzenie może stać się tak poważne, że powtarzające się drapanie powoduje krwawienie, otwarte rany i dalsze infekcje.
Prurigo nodularis można leczyć za pomocą kremów steroidowych lub leków przeciwhistaminowych. W ciężkich przypadkach lekarz może zalecić krioterapię (zamrażanie guzków). Antybiotyki mogą być również przepisywane w przypadku infekcji spowodowanych intensywnym drapaniem.
CZY WIEDZIAŁEŚ?Fotodermatitis najczęściej występuje u osób kolorowych. Osoby kolorowe są również bardziej narażone na wystąpienie prurigo nodularis.
Infekcje
Wiele infekcji bakteryjnych, grzybiczych, wirusowych i pasożytniczych dotyka ludzi z HIV. Do najczęściej zgłaszanych infekcji należą:
Syfilis
Kiłę wywołuje bakteria Treponema pallidum. Prowadzi do bezbolesnych owrzodzeń lub wrzodów na genitaliach lub w jamie ustnej. Wtórne stadium kiły powoduje również ból gardła, obrzęk węzłów chłonnych i wysypkę. Wysypka nie swędzi i zwykle pojawia się na dłoniach lub podeszwach.
Kiłę można zarazić się tylko poprzez bezpośredni kontakt, taki jak kontakt seksualny, z wrzodami syfilitycznymi. Kiłę leczy się zwykle wstrzyknięciem penicyliny. W przypadku uczulenia na penicylinę zastosowany zostanie inny antybiotyk.
Ponieważ kiła i HIV mają te same czynniki ryzyka, osoby, u których zdiagnozowano kiłę, mogą również rozważyć wykonanie testu przesiewowego na obecność wirusa HIV.
Kandydoza
HIV może prowadzić do pleśniawki jamy ustnej, rodzaju zakażenia skóry wywoływanego przez grzyby Candida albicans (C. albicans). Ta nawracająca infekcja powoduje bolesne pęknięcia w kącikach ust (znane jako kątowe zapalenie warg) lub grubą białą warstwę na języku.
Występuje przy niższej liczbie komórek CD4. Preferowaną metodą leczenia jest terapia przeciwretrowirusowa i zwiększenie liczby CD4.
Inne infekcje grzybicze obserwowane u osób z HIV to:
- infekcje międzywyrostkowe, które występują w wilgotnych fałdach skórnych, takich jak pachwina lub pod pachą; prowadzą do bólu i zaczerwienienia
- infekcje paznokci, które mogą powodować ich zgrubienie
- infekcje stóp w okolicach paznokci, które mogą powodować ból i obrzęk
- zakażenia drożdżakowe pochwy
Do leczenia tych infekcji można stosować różne leki przeciwgrzybicze.
Inne metody leczenia pleśniawki obejmują płyny do płukania jamy ustnej i tabletki do ssania. Infekcje drożdżakowe pochwy można również leczyć alternatywnymi lekami, takimi jak kwas borowy i olejek z drzewa herbacianego. Olejek z drzewa herbacianego jest również popularnym lekarstwem na grzyby paznokci.
Wirus półpaśca (półpasiec)
Wirus półpaśca jest również znany jako półpasiec. Jest to spowodowane wirusem ospy wietrznej-półpaśca, tym samym wirusem, który wywołuje ospę wietrzną. Półpasiec może prowadzić do bolesnych wysypek skórnych i pojawienia się pęcherzy. Może pojawić się, gdy osoba jest we wczesnym lub późnym stadium HIV.
Osoba, u której zdiagnozowano półpasiec, może chcieć rozważyć badanie przesiewowe w kierunku HIV, jeśli jej status HIV jest nieznany. Półpasiec jest częstszy i cięższy u osób żyjących z HIV, zwłaszcza z bardziej zaawansowanymi formami wirusa HIV.
Leczenie często obejmuje schematy leków przeciwwirusowych. Jednak ból związany ze zmianami może utrzymywać się długo po wygojeniu się zmian.
Osoby z wysokim ryzykiem półpaśca mogą chcieć omówić szczepionkę ze swoim lekarzem. Ponieważ ryzyko półpaśca wzrasta wraz z wiekiem, szczepionka jest również zdecydowanie zalecana dla osób dorosłych powyżej 50 roku życia.
Wirus opryszczki pospolitej (HSV)
Przewlekły i uporczywy wirus opryszczki pospolitej (HSV) jest stanem definiującym AIDS. Jego obecność wskazuje, że dana osoba osiągnęła ten najbardziej zaawansowany etap HIV.
HSV powoduje opryszczkę jamy ustnej i twarzy, a także uszkodzenia narządów płciowych. Zmiany wywołane HSV są cięższe i bardziej trwałe u osób z zaawansowanym, nieleczonym wirusem HIV.
Leczenie można podawać epizodycznie - w miarę wybuchu epidemii - lub codziennie. Codzienne leczenie jest znane jako terapia supresyjna.
Molluscum contagiosum
Mięczak zakaźny charakteryzuje się różowymi lub cielistymi guzkami na skórze. Ten wysoce zaraźliwy wirus skóry często atakuje osoby z HIV. Konieczne mogą być powtarzane zabiegi, aby całkowicie pozbyć się tych niechcianych guzków.
Guzki wywołane przez mięczaka zakaźnego są zwykle bezbolesne i pojawiają się na:
- Twarz
- górna część ciała
- ramiona
- nogi
Stan ten może występować na każdym etapie HIV, ale szybki wzrost i rozprzestrzenianie się mięczaka zakaźnego jest markerem postępu choroby. Jest to często widoczne, gdy liczba CD4 spada poniżej 200 komórek na mm3 (jest to również punkt, w którym u danej osoby zostanie zdiagnozowany AIDS).
Mięczak zakaźny nie powoduje żadnych poważnych komplikacji zdrowotnych, dlatego leczenie ma przede wszystkim charakter kosmetyczny. Obecne opcje leczenia obejmują zamrażanie guzków ciekłym azotem, miejscowe maści i usuwanie laserem.
Leukoplakia włochata jamy ustnej
Leukoplakia włochata jamy ustnej to infekcja związana z wirusem Epsteina-Barra (EBV). Jeśli dana osoba zarazi się EBV, pozostanie w jej ciele do końca życia. Wirus jest zwykle uśpiony, ale można go reaktywować, gdy układ odpornościowy jest osłabiony (tak jak w przypadku HIV).
Charakteryzuje się grubymi, białymi zmianami na języku i jest prawdopodobnie spowodowany paleniem lub paleniem tytoniu.
Leukoplakia włochata jamy ustnej jest zazwyczaj bezbolesna i ustępuje bez leczenia.
Chociaż bezpośrednie leczenie zmian nie jest wymagane, osoby zakażone wirusem HIV mogą mimo wszystko rozważyć kontynuację terapii przeciwretrowirusowej. Poprawi układ odpornościowy organizmu, co może również pomóc w uśpieniu wirusa EBV.
Brodawki
Brodawki to narośla na górnej warstwie skóry lub błony śluzowej. Są wywoływane przez wirusa brodawczaka ludzkiego (HPV).
Zwykle przypominają guzki z czarnymi kropkami (znane jako nasiona). Nasiona te są powszechnie spotykane z tyłu dłoni, nosa lub na dole stóp.
Jednak brodawki narządów płciowych są zwykle ciemne lub cieliste, z wierzchołkami przypominającymi kalafior. Mogą pojawić się na udach, ustach i gardle, a także w okolicy narządów płciowych.
Osoby zakażone wirusem HIV są bardziej narażone na zakażenie wirusem HPV z odbytu i szyjki macicy, dlatego ważne jest, aby częściej poddawały się wymazom z odbytu i szyjki macicy.
Brodawki można leczyć kilkoma zabiegami, w tym zamrażaniem lub usuwaniem za pomocą drobnego zabiegu chirurgicznego. Jednak HIV znacznie utrudnia układowi odpornościowemu pozbycie się brodawek i zapobieganie im w przyszłości.
Zarówno osoby zakażone wirusem HIV, jak i osoby nie zakażone wirusem HIV mogą zmniejszyć ryzyko wystąpienia brodawek narządów płciowych dzięki szczepieniu przeciwko wirusowi HPV. Szczepionkę podaje się wyłącznie osobom w wieku 26 lat i młodszym.
Nowotwory skóry
HIV zwiększa ryzyko wystąpienia pewnych typów raka, w tym kilku atakujących skórę.
Rak
Osoby z HIV mogą być bardziej narażone na rozwój raka podstawnokomórkowego (BCC) i raka płaskonabłonkowego (SCC) niż ogólna populacja. BCC i SCC to najczęstsze rodzaje raka skóry w Stanach Zjednoczonych. Jednak rzadko zagrażają życiu.
Oba stany są związane z wcześniejszą ekspozycją na słońce i zwykle wpływają na głowę, szyję i ramiona.
Duńskie badanie osób żyjących z HIV wykazało zwiększone wskaźniki BCC u mężczyzn zakażonych wirusem HIV uprawiających seks z mężczyznami (MSM). Zwiększone wskaźniki SCC obserwowano również u osób z niską liczbą CD4.
Leczenie polega na zabiegu chirurgicznym w celu usunięcia narośli skórnych. Można również wykonać kriochirurgię.
Czerniak
Czerniak jest rzadką, ale potencjalnie śmiertelną postacią raka skóry. Zwykle powoduje to, że pieprzyki są asymetryczne, kolorowe lub stosunkowo duże. Wygląd tych znamion może się zmieniać w czasie. Czerniak może również powodować prążki pigmentacji pod paznokciami.
Czerniak może być bardziej agresywny u osób żyjących z wirusem HIV, szczególnie u osób o jasnej karnacji.
Podobnie jak w przypadku raka, czerniak jest również leczony operacyjnie w celu usunięcia narośli lub kriochirurgii.
Mięsak Kaposiego (KS)
Mięsak Kaposiego (KS) jest postacią raka, która atakuje wyściółkę naczyń krwionośnych. Pojawia się jako ciemnobrązowe, fioletowe lub czerwonawe zmiany skórne. Ta postać raka może wpływać na płuca, przewód pokarmowy i wątrobę.
Może powodować duszność, trudności w oddychaniu i obrzęk skóry.
Zmiany te często pojawiają się, gdy liczba białych krwinek (WBC) gwałtownie spada. Ich wygląd jest często oznaką, że HIV przekształcił się w AIDS i że układ odpornościowy jest poważnie upośledzony.
KS reaguje na chemioterapię, radioterapię i operację. Leki przeciwretrowirusowe znacznie zmniejszyły liczbę nowych przypadków KS u osób z HIV, a także nasilenie istniejących przypadków KS.
Porozmawiaj z lekarzem
Jeśli dana osoba jest zakażona wirusem HIV, prawdopodobnie wystąpi co najmniej jedna z tych chorób skóry i wysypka.
Jednak postawienie diagnozy we wczesnych stadiach HIV, rozpoczęcie leczenia wkrótce po i przestrzeganie schematu leczenia pomoże ludziom uniknąć poważniejszych objawów. Należy pamiętać, że wiele chorób skóry związanych z HIV ulegnie poprawie dzięki terapii przeciwretrowirusowej.
Skutki uboczne leków na HIV
Niektóre typowe leki na HIV mogą również powodować wysypki, w tym:
- nienukleozydowe inhibitory odwrotnej transkryptazy (NNRTI), takie jak efawirenz (Sustiva) lub rylpiwiryna (Edurant)
- nukleozydowe inhibitory odwrotnej transkryptazy (NRTI), takie jak abakawir (Ziagen)
- inhibitory proteazy, takie jak rytonawir (Norvir) i atazanawir (Reyataz)
W oparciu o środowisko i siłę układu odpornościowego, osoba może mieć więcej niż jeden z tych stanów w tym samym czasie. Leczenie może wymagać zajęcia się nimi indywidualnie lub wszystkimi na raz.
Jeśli na skórze pojawia się wysypka, rozważ omówienie objawów z lekarzem. Ocenią rodzaj wysypki, rozważą aktualne leki i zalecą plan leczenia, aby złagodzić objawy.
Przeczytaj ten artykuł w języku hiszpańskim.
-hemorrhoids.jpg)
