Żyła szyjna wewnętrzna jest głównym naczyniem krwionośnym, które odprowadza krew z ważnych narządów i części ciała, takich jak mózg, twarz i szyja.
Anatomicznie, istnieją dwie takie żyły, które biegną wzdłuż obu stron szyi. Każde z nich spoczywa obok tarczycy na środku szyi, tuż nad obojczykiem iw pobliżu tchawicy lub tchawicy. Funkcją tych żył jest przenoszenie zubożonej w tlen krwi z mózgu, twarzy i szyi oraz transportowanie jej do serca przez żyłę główną górną.
Ogólnie lewa żyła jest nieco mniejsza i cieńsza niż prawa, ale obie zawierają zastawki, które pomagają w transporcie krwi. Żyła wydaje się rozszerzona (szersza) w dwóch punktach, a te odrębne części nazywane są główką górną i dolną.
Żyła odgrywa ważną rolę w ocenie ciśnienia w żyłach szyjnych, szczególnie u osób z chorobami serca. Pomiary ciśnienia w żyłach szyjnych służą do oceny centralnego ciśnienia żylnego, które wskazuje, ile krwi wraca do serca i jak dobrze serce pompuje krew z powrotem do tętnic. Ponieważ ta żyła jest również większa niż większość innych, jest powszechnie używana jako punkt wejścia do wprowadzenia przewodów żylnych, które są rurkami (cewnikami), które służą do przenoszenia leków lub składników odżywczych do organizmu.
Ze względu na powierzchowne położenie (blisko zewnętrznej strony ciała) żyła szyjna wewnętrzna jest dość podatna na urazy, urazy lub uszkodzenia. Brakuje również ochrony przed mocnymi strukturami, takimi jak kości czy chrząstki. Kiedy przepływ krwi do żyły jest utrudniony lub zaburzony, ostatecznie nastąpi wstrząs lub śmierć.
