Co to jest test immunofiksacji-surowicy?
Immunoglobuliny (Ig) są również znane jako przeciwciała. Te białka chronią organizm przed chorobami. Istnieje wiele różnych typów Ig.
Niektóre choroby powodują wzrost nadmiernej liczby komórek wytwarzających przeciwciała. W niektórych chorobach komórki te mogą wytwarzać dużą liczbę przeciwciał, które są dokładnie takie same. Nazywa się to przeciwciałami monoklonalnymi. W teście immunofiksacji surowicy (IFX) pojawiają się jako kolec zwany kolcem M. Uważa się, że są to nieprawidłowe Ig.
Oprócz wykrywania Ig, test IFX może zidentyfikować rodzaj obecnego nieprawidłowego Ig. Informacje te mogą być pomocne w postawieniu diagnozy.
Inne popularne nazwy testu to:
- immunofix przez odjęcie
- immunosubtraction, surowica
- łańcuchy kappa, serum
- badanie białka monoklonalnego
Dlaczego zleca się test?
Test IFX jest często używany do diagnozowania szpiczaka mnogiego lub makroglobulinemii Waldenstroma, gdy występują objawy zaburzeń. Oba warunki powodują nieprawidłową Ig. Objawy kliniczne szpiczaka mnogiego obejmują:
- ból kości pleców lub żeber
- osłabienie i zmęczenie
- utrata masy ciała
- połamane kości
- nawracające infekcje
- osłabienie nóg
- nudności i wymioty
Kliniczne objawy makroglobulinemii Waldenstroma obejmują:
- słabość
- silne zmęczenie
- krwawienie z nosa lub dziąseł
- utrata masy ciała
- siniaki lub inne zmiany skórne
- rozmazany obraz
- obrzęk węzłów chłonnych, śledziony lub wątroby
Sam ten test nie może być użyty do postawienia diagnozy. Test wskazuje tylko, czy obecny jest nieprawidłowy Ig.
Do pomiaru ilości nieprawidłowego Ig we krwi należy zastosować inny test. Ten test nazywa się testem elektroforezy białek surowicy (SPEP). Twój lekarz może go użyć, aby potwierdzić określone diagnozy.
Test IFX można również wykorzystać do badania zmian w strukturze normalnych białek we krwi. Jednym z przykładów jest dehydrogenaza glukozo-6-fosforanu. Białko to umożliwia prawidłowe funkcjonowanie czerwonych krwinek. Zmiany mogą prowadzić do problemów z krwinkami czerwonymi. Te zmiany można wykryć za pomocą testu IFX.
Jak przebiega test?
Test IFX jest wykonywany na próbce krwi. Próbka krwi jest pobierana z ramienia przez pielęgniarkę lub technika laboratoryjnego. Krew zostanie pobrana do probówki i wysłana do laboratorium w celu analizy. Twój lekarz wyjaśni Twoje wyniki.
Przygotowanie do testu
Ten test zazwyczaj nie wymaga żadnych przygotowań. Jednak w pewnych okolicznościach możesz zostać poproszony o pości przez 10 do 12 godzin przed testem. Post wymaga, abyś nie spożywał żadnych pokarmów ani płynów, z wyjątkiem wody.
Jakie są zagrożenia związane z testem?
Osoby przechodzące test IFX mogą odczuwać pewien dyskomfort podczas pobierania próbki krwi. Zakłucie igłą może powodować ból lub pulsowanie w miejscu wstrzyknięcia w trakcie lub po wykonaniu testu. Mogą również wystąpić siniaki.
Ryzyko testu IFX jest minimalne. Są wspólne dla większości badań krwi. Potencjalne zagrożenia obejmują:
- trudności w uzyskaniu próbki, skutkujące wielokrotnymi zakłuciami igły
- nadmierne krwawienie w miejscu wkłucia
- omdlenie w wyniku utraty krwi
- nagromadzenie krwi pod skórą, znane jako krwiak
- rozwój infekcji w miejscu nakłucia
Zrozumienie wyników testu
Negatywny wynik wskazuje, że nie ma nieprawidłowego Ig. W przypadku wyniku negatywnego możesz nie potrzebować dodatkowych testów.
Pozytywne wyniki testu wskazują na obecność nieprawidłowego Ig. Może to sugerować istnienie podstawowego stanu zdrowia, takiego jak:
- zaburzenie układu odpornościowego
- Szpiczak mnogi
- Makroglobulinemia Waldenstroma
- inne rodzaje raka
U niektórych osób pozytywne wyniki mogą nie wskazywać na podstawowy problem. Niewielki procent ludzi ma niski poziom przeciwciał monoklonalnych bez znanego powodu. Osoby te nie mają żadnych problemów zdrowotnych. Ten stan jest znany jako „monoklonalna gammopatia o nieznanym znaczeniu” lub MGUS.
