Zęby przedtrzonowe znajdują się między przednimi zębami kłów a zębami trzonowymi. To są zęby przejściowe; zęby, które przechodzą między funkcją łzawienia kłów a funkcją zgrzytania zębów trzonowych. Innymi słowy, podstawowe funkcje tych zębów podczas żucia pokrywają się z funkcjami zarówno zębów trzonowych, jak i kłów.
Zęby przedtrzonowe nazywane są pierwszym przedtrzonowym i drugim przedtrzonowym i są po dwa na ćwiartkę lub osiem na usta dorosłego. Te ćwiartki dzielą górną i dolną część jamy ustnej na pół i są określane jako lewy dolny, prawy dolny, lewy górny i prawy górny.
Zęby te będą miały co najmniej dwa guzki lub uniesienia w koronie (górnej powierzchni) części zęba. Pierwszy przedtrzonowiec będzie miał dwa guzki. Drugi przedtrzonowiec może mieć dwa guzki językowe lub mniejsze guzki o nierównej wielkości. Zęby przedtrzonowe to zęby stałe i można je nazwać przedtrzonowcami.
Człowiek prymitywny miał cztery przedtrzonowce na kwadrant, czyli 16 na osobę. Z biegiem czasu mezjalne przedtrzonowce - te najbliżej przedniej części jamy ustnej - zostały utracone. Paleontolodzy określają te mezjalne zęby przedtrzonowe jako przedtrzonowe 3 i przedtrzonowe 4.
