Zespół Sjogrena

Zrozumienie zespołu Sjögrena i układu odpornościowego

W zdrowym ciele układ odpornościowy atakuje obcych najeźdźców.

Jednak czasami układ odpornościowy zaczyna atakować organizm, ponieważ (błędnie) myśli, że obecny jest obcy materiał. Jeśli tak się stanie, spowoduje to zniszczenie zdrowej tkanki. Ten stan nazywa się zaburzeniem autoimmunologicznym.

Zespół Sjögrena to choroba autoimmunologiczna, która dotyka głównie ślinianek i gruczołów łzowych. Te gruczoły pomagają organizmowi wytwarzać wilgoć w oczach i ustach w postaci śliny i łez.

U osoby z zespołem Sjögrena organizm nie wytwarza wystarczającej ilości wilgoci.

Według National Institute of Neurological Disorders and Stroke jest to przewlekła, ogólnoustrojowa choroba, która dotyka od 1 do 4 milionów ludzi w Stanach Zjednoczonych.

Stan ten jest zwykle diagnozowany jako pierwotny lub wtórny. W pierwotnym zespole Sjögrena nie występuje żadna inna choroba autoimmunologiczna. Wtórny zespół Sjögrena rozpoznaje się, gdy osoba ma inną chorobę autoimmunologiczną.

Pierwotny zespół Sjögrena jest bardziej agresywny i może powodować większą suchość niż typ wtórny.

Jakie są objawy zespołu Sjögrena?

Suchość w ustach jest częstym objawem, który może zwiększać ryzyko próchnicy. Może też utrudniać mówienie lub połykanie. Z tym objawem może pomóc żucie gumy lub ssanie cukierków.

Często występuje również suchość oczu. Może to być uczucie pieczenia lub coś w oku.

Zespół Sjögrena może wpływać na cały organizm. Niektóre osoby mają suchość pochwy, suchą skórę, zmęczenie, wysypkę lub ból stawów. Zespół Sjögrena może powodować zapalenie narządów, takich jak nerki lub płuca.

Jeśli masz ciągły stan zapalny, lekarz może przepisać leki, które pomogą zapobiec uszkodzeniu narządów. Leki te nazywane są lekami przeciwreumatycznymi modyfikującymi przebieg choroby. Pomagają osłabić układ odpornościowy nawet bardziej niż leki osłabiające odporność.

Czynniki ryzyka zespołu Sjögrena

Nie ma jednej konkretnej przyczyny ani czynnika ryzyka zespołu Sjögrena. Dziewięć na 10 osób cierpiących na tę chorobę to kobiety, a kobiety po menopauzie są szczególnie narażone na rozwój tego problemu.

Obecnie prowadzone są badania, aby sprawdzić, czy estrogen jest powiązany z chorobą.

Często występują inne zaburzenia autoimmunologiczne, a historia choroby w rodzinie wydaje się zwiększać ryzyko wystąpienia zespołu.

Jak diagnozuje się zespół Sjögrena?

Nie ma jednego testu diagnostycznego dla tego stanu. Ponieważ objawy zespołu Sjögrena są objawami uogólnionymi, lekarz przeprowadzi szereg testów w celu zdiagnozowania problemu.

Oprócz badania fizykalnego i wywiadu medycznego, lekarz może wykonać badania krwi, aby sprawdzić, czy nie ma przeciwciał powiązanych z zespołem Sjögrena.

Badania oczu i biopsja warg mogą pomóc w sprawdzeniu nawilżenia oczu i produkcji gruczołów ślinowych. Można również zamówić specjalne prześwietlenie gruczołów ślinowych, zwane sialogramem.

Poinformuj lekarza o przyjmowanych lekach lub suplementach. Skutki uboczne niektórych leków są podobne do objawów zespołu Sjögrena.

Jak leczy się zespół Sjögrena?

Nie ma lekarstwa na zespół Sjögrena, ale można go leczyć. Leczenie ma na celu złagodzenie objawów. Zazwyczaj przepisywane są zabiegi zastępujące nawilżenie, takie jak krople do oczu lub płyny.

Jeśli dana osoba ma problemy ze stawami, zaleca się stosowanie niesteroidowych leków przeciwzapalnych. Ciężkie objawy mogą wymagać leków immunosupresyjnych lub kortykosteroidów. Dużo odpoczynku i zdrowa dieta mogą pomóc w walce ze zmęczeniem.

Czy są jakieś powikłania zespołu Sjögrena?

Możliwym powikłaniem zespołu Sjögrena jest zwiększone ryzyko rozwoju chłoniaka, raka układu limfatycznego, związanego z układem odpornościowym.

Należy poinformować lekarza, jeśli główny gruczoł ślinowy zmienia rozmiar lub wydaje się obrzęknięty. Następujące objawy mogą być objawami chłoniaka:

• nocne poty
• gorączka
• zmęczenie
• niewyjaśniona utrata masy ciała

Skontaktuj się z lekarzem, jeśli wystąpi którykolwiek z tych objawów.