Znaczenie zoofobii
Zoofobia odnosi się do strachu przed zwierzętami.W większości przypadków ten strach jest skierowany na określony typ zwierzęcia. Jednak osoba cierpiąca na zoofobię może również bać się wszystkich lub wielu rodzajów zwierząt.
Zoofobia to jeden z wielu rodzajów fobii specyficznych. Specyficzna fobia to zaburzenie lękowe, w którym odczuwasz intensywny, przesadny strach przed czymś w rodzaju zwierzęcia, przedmiotu lub sytuacji.
Jak powszechna jest fobia zwierząt?
Ogólnie rzecz biorąc, specyficzne fobie są powszechne. Według National Institute of Mental Health (NIMH) około 12,5 procent dorosłych w Stanach Zjednoczonych doświadczy specyficznej fobii w ciągu swojego życia.
Fobie zwierzęce to jedne z najczęstszych rodzajów fobii specyficznej. W niewielkim przeglądzie z 2018 roku oceniono fobie w trzech dużych ankietach. Okazało się, że zoofobia była konsekwentnie jednym z najczęściej zgłaszanych rodzajów fobii.
Co wywołuje strach przed zwierzętami?
Dokładna przyczyna zoofobii nie jest znana. Możliwe, że do rozwoju choroby może przyczynić się kilka czynników, w tym:
- Negatywne doświadczenia. Negatywne doświadczenia ze zwierzęciem mogą spowodować, że będziesz się go bać. Na przykład ktoś, kto został zaatakowany przez psa, może się ich bać.
- Wyuczone zachowania. Możemy również nauczyć się bać zwierząt przed kimś bliskim, na przykład rodzicem lub rodzeństwem. Na przykład, jeśli twój rodzic boi się pająków, możesz się również nauczyć ich bać.
- Genetyka. Istnieje możliwość, że genetyka może również odgrywać rolę w specyficznych fobiach.
- Przetwarzanie strachu. Przetwarzamy strach i niepokój na różne sposoby. Niektórzy ludzie mogą być po prostu bardziej niespokojni niż inni, co zwiększa prawdopodobieństwo wystąpienia określonej fobii.
Objawy zofobii
Jednym z głównych objawów określonej fobii jest przytłaczający strach przed czymś. Ten strach jest zwykle wyolbrzymiony w porównaniu z zagrożeniem, jakie faktycznie przedstawia obiekt strachu.
W przypadku zoofobii ktoś odczuwa intensywny strach, gdy jest narażony na kontakt ze zwierzęciem. Należy pamiętać, że narażenie nie musi oznaczać, że zwierzę jest rzeczywiście obecne. Osoba z zoofobią może również odczuwać strach, gdy:
- myślenie o zwierzęciu
- mówić o zwierzęciu
- słuchanie o zwierzęciu
- oglądanie zdjęć lub filmów przedstawiających zwierzę
Ktoś z zoofobią może również unikać czynności, które narażają ją na kontakt ze zwierzęciem. Niektóre przykłady obejmują unikanie oglądania filmów dokumentalnych o naturze, chodzenie do zoo, a nawet chodzenie do domu przyjaciela, gdy ma on zwierzęta.
Istnieją również objawy fizyczne, które są związane z określonymi fobiami. Na przykład osoba z zofobią może również doświadczyć następujących objawów po kontakcie ze zwierzęciem:
- zwiększone tętno
- zwiększona potliwość
- drżenie
- duszność
- uczucie oszołomienia lub omdlenia
- ucisk w klatce piersiowej
- nudności
Oznaki zoofobii u dzieci
Dzieci z zoofobią mogą wykazywać dodatkowe objawy, w tym:
- zamarznięcie
- płacz
- przylgnąć
- wpadając w furię
Powszechne fobie zwierzęce
Jest możliwe, że ktoś może rozwinąć zoofobię u dowolnego rodzaju zwierzęcia. Jest też możliwe, że ktoś może bać się wszystkich zwierząt. Jednak niektóre fobie związane ze zwierzętami są bardziej powszechne niż inne. Obejmują one:
- ailurofobia (strach przed kotami)
- arachnofobia (strach przed pająkami)
- chiroptophobia (strach przed nietoperzami)
- cynophobia (strach przed psami)
- entomofobia (strach przed owadami)
- equinophobia (strach przed końmi)
- helminthophobia (strach przed robakami)
- herpetofobia (strach przed gadami)
- ichtiofobia (strach przed rybami)
- mellisophobia (strach przed pszczołami)
- musofobia (strach przed myszami i szczurami)
- ophidiophobia (strach przed wężami)
- ornitofobia (strach przed ptakami)
- ranidafobia (strach przed żabami i ropuchami)
Z powyższej listy wyróżniają się dwa rodzaje zwierząt - węże i pająki. Badanie przeprowadzone w 2020 roku wykazało, że te zwierzęta stanowią większość zoofobii. Możliwe, że czynniki takie jak uczucie wstrętu i dostrzegane niebezpieczeństwo odgrywają rolę w tym, jak powszechne są te dwie zoofobie.
Jak sobie radzić
Jeśli masz zoofobię, jest kilka rzeczy, które możesz zrobić, aby sobie z nią poradzić:
- Spróbuj ograniczyć unikanie pewnych czynności. Unikanie czynności, w których mogą być obecne zwierzęta, może wzmocnić twoją fobię.
- Dbaj o zdrowie. Dbanie o siebie poprzez zdrową dietę, regularne ćwiczenia i zapewnienie wystarczającej ilości snu mogą pomóc złagodzić objawy.
- Wypróbuj techniki redukujące stres. Spróbuj znaleźć sposób na zmniejszenie stresu, który Ci odpowiada. Niektóre przykłady obejmują jogę, medytację i techniki oddechowe.
- Połącz się z innymi. Porozmawiaj z innymi ludźmi, takimi jak rodzina i przyjaciele, o tym, co czujesz. Pomocne może być również dołączenie do grupy wsparcia.
Kiedy skontaktować się z lekarzem
Jeśli zauważysz, że fizyczne objawy twojej fobii zakłócają twoje codzienne życie, dobrym pomysłem może być skontaktowanie się z lekarzem psychiatrą, takim jak psychiatra lub psycholog.
Niektóre obszary twojego życia, w które może przeszkadzać określona fobia, obejmują:
- relacje z przyjaciółmi i bliskimi
- praca lub szkoła
- interakcje społeczne
- codzienne zajęcia
Specjalista zdrowia psychicznego może porozmawiać z Tobą na temat Twoich uczuć i objawów. Korzystając z tych informacji, mogą opracować plan leczenia odpowiedni dla Twojego doświadczenia.
Leczenie fobii zwierząt
Teraz przyjrzyjmy się różnym opcjom leczenia, które są dostępne dla zoofobii.
Terapia ekspozycyjna
Podczas terapii ekspozycji będziesz stopniowo narażony na obiekt swojego strachu. Pierwsze sesje obejmują ekspozycje, które prowadzą do najmniejszego niepokoju. Współpracując z terapeutą, stopniowo dojdziesz do sytuacji powodujących lęk.
Posłużmy się konkretnym rodzajem zoofobii, ornitofobią (lękiem przed ptakami), jako przykładem tego, jak ten rodzaj terapii może się rozwijać w czasie. Zaczniemy od scenariusza początkowego, a następnie przejdziemy do sytuacji, która najbardziej niepokoi.
- myślenie o ptakach
- rozmowa o ptakach
- patrząc na zdjęcie ptaka
- słuchając śpiewu ptaków
- oglądanie szpuli wideo z różnymi gatunkami ptaków
- idę do zoo, żeby popatrzeć na ptaki
- dotykanie lub głaskanie ptaka
- pozwolenie ptakowi usiąść na twoim ramieniu lub ramieniu
W ramach terapii ekspozycji terapeuta nauczy Cię również umiejętności, które pomogą Ci radzić sobie z uczuciem lęku, które pojawia się z powodu fobii. Mogą to być techniki oddechowe, a także techniki relaksacyjne.
Terapia ekspozycyjna nie zawsze musi oznaczać, że zwierzę będzie obecne fizycznie. Niewielkie badanie z 2016 r. Wykazało, że jest również możliwe, że rzeczywistość wirtualną można wykorzystać jako część terapii ekspozycyjnej.
Terapia poznawczo-behawioralna (CBT)
CBT często łączy się z terapią ekspozycyjną. Wraz ze swoim terapeutą przepracujesz negatywne myśli i uczucia, które prowadzą do twojej fobii. Następnie zmienisz te przekonania i emocje, aby zmniejszyć swój strach.
Leki
Leki są zwykle stosowane tylko w przypadku fobii określonych przez krótki czas. W niektórych przypadkach mogą być przydatne, aby pomóc Ci radzić sobie z lękiem podczas leczenia.
Dwa przykłady leków, które możesz przepisać, to beta-blokery i benzodiazepiny.
Jednak benzodiazepiny nie są zwykle stosowane w leczeniu fobii. Według FDA, leki te muszą teraz nosić „czarną skrzynkę” ostrzegającą konsumentów, że mogą uzależniać się od nałogu i należy je przyjmować ostrożnie.
Pamiętaj, aby zawsze porozmawiać z lekarzem przed przyjęciem jakichkolwiek leków.
Na wynos
Zofobia to strach przed zwierzętami. Może odnosić się do strachu przed określonym zwierzęciem lub przed wszystkimi zwierzętami. Zoofobie to jedne z najczęstszych rodzajów fobii specyficznej. Najczęstsze zoofobie to te węże i pająki.
Ktoś z zoofobią odczuwa silny niepokój, gdy przebywa w pobliżu zwierzęcia lub zwierząt. To uczucie jest zwykle wyolbrzymione w porównaniu z zagrożeniem, jakie faktycznie stanowi zwierzę. Mogą również wystąpić objawy fizyczne.
Zoofobie można leczyć za pomocą terapii, a czasami leków. Jeśli odczuwasz strach związany ze zwierzętami, który znacząco zakłóca Twoje życie, możesz rozważyć skontaktowanie się z lekarzem psychiatrą, aby o tym porozmawiać.
-test.jpg)
