Co chcesz wiedzieć o schizofrenii?

Przegląd

Schizofrenia to przewlekłe zaburzenie psychiatryczne. Osoby z tym zaburzeniem doświadczają zniekształceń rzeczywistości, często doświadczając urojeń lub halucynacji.

Chociaż dokładne szacunki są trudne do uzyskania, szacuje się, że dotyczą one około 1% populacji.

Błędne przekonania na temat tego zaburzenia są powszechne. Na przykład niektórzy uważają, że tworzy to „rozdwojenie jaźni”. W rzeczywistości schizofrenia i rozdwojenie jaźni - właściwie określane jako zaburzenie dysocjacyjne tożsamości - to dwa różne zaburzenia.

Schizofrenia może wystąpić u mężczyzn i kobiet w każdym wieku. Mężczyźni często mają objawy w późnym wieku kilkunastu lat. Kobiety mają tendencję do okazywania objawów w późnych latach dwudziestych i wczesnych trzydziestych. Oto, co musisz wiedzieć.

Objawy schizofrenii

Objawy schizofrenii mogą obejmować:

Wczesne objawy

Objawy tego zaburzenia często pojawiają się w wieku nastoletnim i we wczesnych latach dwudziestych. W tym wieku najwcześniejsze oznaki mogą zostać przeoczone z powodu typowych zachowań nastolatków.

Wczesne objawy obejmują:

• izolowanie się od przyjaciół i rodziny
• zmiana przyjaciół lub grup społecznych
• zmiana skupienia i koncentracji
• problemy ze snem
• drażliwość i pobudzenie
• trudności w nauce lub słabe wyniki w nauce

Pozytywne objawy

„Pozytywne” objawy schizofrenii to zachowania, które nie są typowe u innych zdrowych osób. Te zachowania obejmują:

• Halucynacje. Halucynacje to doświadczenia, które wydają się prawdziwe, ale są tworzone przez twój umysł. Obejmują one widzenie rzeczy, słyszenie głosów lub wąchanie rzeczy, których inni wokół ciebie nie doświadczają.
• Urojenia. Złudzenie pojawia się, gdy w coś wierzysz pomimo przeciwnych dowodów lub faktów.
• Zaburzenia myśli. To są niezwykłe sposoby myślenia lub przetwarzania informacji.
• Zaburzenia ruchowe. Należą do nich niespokojne ruchy ciała lub dziwne postawy.

Objawy negatywne

Negatywne objawy schizofrenii zakłócają typowe emocje, zachowania i zdolności danej osoby. Objawy te obejmują:

• zdezorganizowane myślenie lub mowa, gdzie osoba szybko zmienia tematy podczas mówienia lub używa zmyślonych słów lub fraz
• kłopoty z kontrolowaniem impulsów
• dziwne reakcje emocjonalne na sytuacje
• brak emocji lub ekspresji
• utrata zainteresowania lub ekscytacji na całe życie
• izolacja społeczna
• kłopoty z doświadczaniem przyjemności
• trudności w rozpoczęciu lub realizacji planów
• trudności w wykonywaniu zwykłych codziennych czynności

Objawy poznawcze

Poznawcze objawy schizofrenii są czasami subtelne i mogą być trudne do wykrycia. Jednak zaburzenie może wpływać na pamięć i myślenie.

Objawy te obejmują:

• zdezorganizowane myślenie, takie jak problemy z koncentracją lub zwracaniem uwagi
• słabe „funkcjonowanie wykonawcze” lub rozumienie informacji i wykorzystywanie ich do podejmowania decyzji
• problemy z przyswajaniem informacji i ich wykorzystaniem
• brak wglądu lub nieświadomość objawów

Objawy schizofrenii mogą być trudne do wykrycia. Dowiedz się więcej o wszystkich możliwych oznakach zaburzenia, które mogą ułatwić ich rozpoznanie.

Przyczyny schizofrenii

Dokładna przyczyna schizofrenii nie jest znana. Badacze medyczni uważają, że może mieć na to wpływ kilka czynników, w tym:

• biologiczny
• genetyczny
• środowiskowy

Niedawne badania sugerują, że testy obrazowe przeprowadzone na osobach ze schizofrenią mogą wykazywać nieprawidłowości w niektórych strukturach mózgu. Trwają ciągłe badania w tej dziedzinie. Uważa się, że za wiele objawów obserwowanych w schizofrenii odpowiadają anomalie chemiczne w mózgu.

Naukowcy są również przekonani, że niski poziom pewnych substancji chemicznych w mózgu, które wpływają na emocje i zachowanie, może przyczyniać się do tego zaburzenia psychiatrycznego.

Pewną rolę może również odgrywać genetyka. Osoby z rodzinną historią schizofrenii są bardziej narażone na rozwój tego zaburzenia.

Inne czynniki ryzyka schizofrenii mogą obejmować:

• narażenie na toksyny lub wirusa przed urodzeniem lub w okresie niemowlęcym
• z chorobą zapalną lub autoimmunologiczną
• używanie leków zmieniających umysł
• wysoki poziom stresu

Typy schizofrenii

Kiedyś schizofrenię podzielono na pięć podtypów. W 2013 roku wyeliminowano podtypy. Dziś schizofrenia to jedna diagnoza.

Nazwy poszczególnych typów pomagają lekarzom i świadczeniodawcom w planowaniu leczenia. Jednak nie są już używane jako diagnoza kliniczna.

Te typy obejmowały:

• Paranoidalny. W 2013 roku lekarze uznali, że paranoja jest „pozytywnym” objawem zaburzenia, a nie odrębnym typem.
• Hebrajski lub zdezorganizowany. Ten typ został zdiagnozowany u osób, które nie doświadczyły halucynacji ani urojeń, ale miały zdezorganizowaną mowę lub zachowania.
• Niezróżnicowany. Lekarze zdiagnozowali osoby z tym podtypem, które wykazywały więcej niż jeden typ dominującego objawu.
• Pozostały. Jeśli u kogoś zdiagnozowano schizofrenię we wczesnym okresie życia, ale później nie wykazywał objawów, ten podtyp mógł zostać użyty w jego przypadku.
• Katatoniczny. Jak sama nazwa wskazuje, ten podtyp został zdiagnozowany u osób, które wykazywały oznaki mutyzmu lub u których wystąpił afekt podobny do otępienia.

Chociaż podtypy nie są już używane do diagnozowania schizofrenii, możesz przeczytać więcej o każdym z nich i objawach, które je sklasyfikowały.

Diagnostyka i testy schizofrenii

Nie ma jednego testu, który pozwoliłby zdiagnozować schizofrenię. Pełne badanie psychiatryczne może pomóc lekarzowi w postawieniu diagnozy. Musisz zobaczyć się z psychiatrą lub lekarzem psychiatrą.

Podczas wizyty spodziewaj się odpowiedzi na pytania dotyczące:

• twoją historię medyczną
• twoje zdrowie psychiczne
• historię medyczną Twojej rodziny

Twój lekarz może wykonać następujące czynności:

• egzamin fizyczny
• morfologia krwi
• badania obrazowe, w tym rezonans magnetyczny (MRI) lub tomografia komputerowa (CT)

Czasami mogą istnieć inne przyczyny twoich objawów, nawet jeśli mogą być podobne do schizofrenii. Te przyczyny mogą obejmować:

• Stosowanie substancji
• niektóre leki
• inne choroby psychiczne

Twój lekarz może zdiagnozować schizofrenię, jeśli masz co najmniej dwa objawy w okresie jednego miesiąca. Objawy te muszą obejmować:

• halucynacje
• urojenia
• zdezorganizowana mowa

Leczenie schizofrenii

Nie ma lekarstwa na schizofrenię. Jeśli zdiagnozowano u Ciebie to zaburzenie, będziesz potrzebować leczenia przez całe życie. Leczenie może kontrolować lub zmniejszać nasilenie objawów.

Ważne jest, aby uzyskać pomoc psychiatry lub specjalisty ds. Zdrowia psychicznego, który ma doświadczenie w leczeniu osób z tym zaburzeniem. Możesz także pracować z pracownikiem socjalnym lub kierownikiem sprawy.

Możliwe zabiegi obejmują:

Leki

Leki przeciwpsychotyczne są najczęstszym sposobem leczenia schizofrenii. Leki mogą pomóc zatrzymać:

• halucynacje
• urojenia
• objawy psychozy

W przypadku wystąpienia psychozy możesz zostać hospitalizowany i poddać leczeniu pod ścisłym nadzorem lekarza.

Interwencja psychospołeczna

Inną opcją leczenia schizofrenii jest interwencja psychospołeczna. Obejmuje to terapię indywidualną, która pomoże Ci radzić sobie ze stresem i chorobą.

Szkolenie społeczne może poprawić Twoje umiejętności społeczne i komunikacyjne.

Rehabilitacja zawodowa

Rehabilitacja zawodowa może zapewnić Ci umiejętności potrzebne do powrotu do pracy. Może to ułatwić utrzymanie normalnej pracy.

Alternatywne metody leczenia schizofrenii

W leczeniu schizofrenii ważne są leki. Jednak niektóre osoby z tym zaburzeniem mogą chcieć rozważyć zastosowanie medycyny komplementarnej. Jeśli zdecydujesz się skorzystać z tych alternatywnych metod leczenia, skontaktuj się z lekarzem, aby upewnić się, że leczenie jest bezpieczne.

Rodzaje alternatywnych metod leczenia schizofrenii obejmują:

• kuracja witaminowa
• suplementy oleju rybnego
• suplementy glicyny
• zarządzanie dietą

Badania wspierające te alternatywne metody leczenia są ograniczone. Przeczytaj więcej, aby zdecydować, czy jest odpowiedni dla Ciebie.

Schizofrenia paranoidalna

Najczęściej rozpoznawaną postacią zaburzenia była schizofrenia paranoidalna. Następnie, w 2013 roku, Amerykańskie Towarzystwo Psychiatryczne zdecydowało, że podtypy schizofrenii nie są oddzielnymi schorzeniami.

Dzisiaj lekarz ani pracownik służby zdrowia nie zdiagnozuje u kogoś tego schorzenia. Zamiast tego diagnoza będzie po prostu schizofrenią. Jednak dominującym objawem może być paranoja. Wiedza o tym pomoże poinformować lekarza o potencjalnych planach leczenia.

Nie wszyscy z tym zaburzeniem doświadczą paranoi. Jednak rozpoznanie objawów schizofrenii paranoidalnej może pomóc tobie lub ukochanej osobie w leczeniu.

Schizofrenia katatoniczna

Katatonika była innym wcześniej stosowanym typem schizofrenii. Jednak nie jest już używany jako diagnoza. Zamiast tego diagnozowany jest tylko jeden typ.

Objawy schizofrenii katatonicznej obejmowały:

• nieruchomość
• brak reakcji
• płaski wpływ
• stan podobny do otępienia
• niemota
• odmowa przestrzegania instrukcji

Chociaż ta diagnoza nie jest już stosowana, zrozumienie schizofrenii może pomóc ci ją rozpoznać i szybciej szukać leczenia.

Schizofrenia dziecięca

Rozpoznanie schizofrenii jest częste u nastolatków i wczesnych lat dwudziestych. Chociaż rzadziej, może rozpocząć się wcześniej. Kiedy objawy pojawiają się przed 13 rokiem życia, stan ten jest czasami nazywany schizofrenią o wczesnym początku lub schizofrenią dziecięcą.

Diagnozowanie tego stanu jest trudne. Zmiany w zachowaniu nie są niczym niezwykłym w miarę rozwoju dzieci i nastolatków. Ponadto niektóre z najczęstszych objawów tego zaburzenia zdrowia psychicznego pojawiają się również w innych stanach. Obejmują one:

• depresja
• zaburzenie afektywne dwubiegunowe
• zaburzenia uwagi

Objawy schizofrenii dziecięcej obejmują:

• niezwykłe lęki lub lęki (paranoja)
• problemy ze snem
• emocjonalne wahania
• słyszenie głosów lub widzenie rzeczy (omamy)
• zmniejszona uwaga na samoopiekę
• nagłe zmiany w zachowaniu
• pogorszenie wyników w nauce

Ważne jest oddzielenie zachowań, które mogą wystąpić u dorastających dzieci i nastolatków z objawami poważnego stanu zdrowia psychicznego. Przeczytaj więcej o możliwych objawach schizofrenii dziecięcej.

Schizofrenia a psychoza

Schizofrenia i psychoza mogą być ze sobą mylone, ale to nie to samo. Jeden to stan zdrowia psychicznego - drugi to objaw.

Psychoza to oderwanie się od rzeczywistości. Podczas epizodu psychozy możesz słyszeć głosy, widzieć rzeczy, które nie są prawdziwe lub wierzyć w rzeczy, które nie są prawdą.

Psychoza jest jednym z elementów lub symptomów kilku zaburzeń zdrowia psychicznego, w tym schizofrenii. Psychoza może również wystąpić u osób bez innych objawów problemów ze zdrowiem psychicznym.

Chociaż psychoza może wystąpić u osób ze schizofrenią, nie wszyscy z tym zaburzeniem doświadczą psychozy. Jeśli Ty lub ktoś, kogo znasz, doświadcza objawów psychozy, natychmiast zgłoś się do leczenia.

Statystyka schizofrenii

• Schizofrenia jest zazwyczaj diagnozowana u osób w wieku od kilkunastu lat do wczesnych lat trzydziestych.
• Mężczyźni zwykle wykazują objawy wcześniej. Są również diagnozowani wcześniej, między późnym okresem dojrzewania a wczesnym dwudziestolatkiem.
• Kobiety są diagnozowane później, od wczesnych lat 20. do wczesnych 30.
• Zaburzenie występuje częściej u mężczyzn niż u kobiet.
• Badania sugerują, że schizofrenia występuje u mniej niż 1 procenta ludzi. Dotyka ponad 21 milionów ludzi na całym świecie.
• Ryzyko wystąpienia tego zaburzenia wynosi 10%, jeśli masz z nim krewnego pierwszego stopnia, na przykład rodzica lub rodzeństwo.
• Na całym świecie schizofrenia jest jednym z 15 najbardziej wyniszczających zaburzeń.
• Osoby z tym zaburzeniem są dwa do trzech razy bardziej narażone na przedwczesną śmierć.
• Prawie połowa osób z tym zaburzeniem ma również inne problemy ze zdrowiem psychicznym.
• Prawie 5 procent osób z tym zaburzeniem umiera w wyniku samobójstwa. To więcej niż w populacji ogólnej.
• Ponad połowa osób z tym zaburzeniem nie otrzymuje odpowiedniej opieki.

Schizofrenia a choroba afektywna dwubiegunowa

Schizofrenia i choroba afektywna dwubiegunowa to przewlekłe schorzenia psychiczne. Mogą mieć pewne cechy wspólne, jednak istnieją wyraźne różnice.

Choroba afektywna dwubiegunowa powoduje silne zmiany nastroju. Te wahania przełączają się między manią a depresją.

Podczas tych epizodów jest możliwe, że ktoś z chorobą afektywną dwubiegunową doświadczy halucynacji lub urojeń, szczególnie w epizodzie maniakalnym. Doświadczanie psychozy wraz ze zmianami nastroju może utrudniać wykonywanie codziennych zadań.

Podobnie, osoby ze schizofrenią mogą doświadczać halucynacji lub urojeń, ale jest też bardzo prawdopodobne, że doświadczają zdezorganizowanego myślenia i mowy. W przeciwieństwie do osoby z chorobą afektywną dwubiegunową w fazie maniakalnej, objawom psychozy nie towarzyszy mania.

Żaden test nie może określić, jaki masz stan. Zamiast tego lekarz może przeprowadzić kompleksową ocenę psychiatryczną i zlecić kilka testów, aby wykluczyć możliwe przyczyny. Testy te mogą obejmować badania krwi, badania obrazowe i testy przesiewowe narkotyków.

Dzięki tym wynikom lekarz może zacząć monitorować Twoje zachowanie i objawy, aby znaleźć diagnozę pasującą do tego, czego doświadczasz.

Jeśli ciekawi Cię podobieństwa i różnice między chorobą afektywną dwubiegunową a schizofrenią, przeczytaj, jak się one porównują.

Prognozy dotyczące schizofrenii

Rokowanie dla osób ze schizofrenią jest różne. Zależy to w dużej mierze od ogólnego stanu zdrowia, wieku, objawów i planu leczenia danej osoby.

Badanie z 2014 roku wykazało, że nawet po leczeniu tylko 20 procent osób z zaburzeniem zgłasza korzystne wyniki. Inni mogą nadal odczuwać objawy przez resztę ich życia.

Przyczyną tego odsetka jest prawdopodobnie fakt, że ponad połowa osób z tym zaburzeniem nie otrzymuje odpowiedniego leczenia. Prawie 5 procent osób z tym zaburzeniem umiera w wyniku samobójstwa.

Zapobieganie samobójstwom

1. Jeśli uważasz, że komuś bezpośrednio grozi samookaleczenie lub zranienie innej osoby:
2. • Zadzwoń pod numer 911 lub lokalny numer alarmowy.
3. • Pozostań z tą osobą do przybycia pomocy.
4. • Usuń broń, noże, lekarstwa i inne rzeczy, które mogą spowodować obrażenia.
5. • Słuchaj, ale nie osądzaj, nie kłóć się, nie gróź ani nie krzycz.
6. Jeśli Ty lub ktoś, kogo znasz, rozważa samobójstwo, poproś o pomoc gorącą linię pomocy w sytuacjach kryzysowych lub zapobiegania samobójstwom. Wypróbuj National Suicide Prevention Lifeline pod numerem 800-273-8255.

Programy leczenia, które obejmują rodziny, okazały się być wielkim sukcesem. Zmniejszają potrzebę hospitalizacji i poprawiają funkcjonowanie społeczne.

Dlatego tak ważna jest współpraca z wyszkolonym specjalistą ds. Zdrowia psychicznego lub lekarzem w celu znalezienia planu leczenia, który jest łatwy w utrzymaniu i najbardziej pomocny dla Ciebie.

Powikłania schizofrenii

Schizofrenia to poważna choroba psychiczna, której nie należy ignorować ani nie leczyć. Choroba zwiększa ryzyko poważnych powikłań, takich jak:

• samookaleczenie lub samobójstwo
• niepokój
• fobie
• depresja
• używanie alkoholu lub narkotyków
• problemy rodzinne

Schizofrenia może również utrudniać pracę lub uczęszczanie do szkoły. Jeśli nie możesz pracować lub utrzymywać się finansowo, istnieje większe ryzyko ubóstwa i bezdomności.

Profilaktyka schizofrenii

Nie ma sposobu, aby zapobiec schizofrenii. Mimo to ustalenie, kto jest zagrożony i jak zapobiegać występowaniu zaburzenia u osób z grupy ryzyka, było ważnym przedmiotem zainteresowania naukowców w ostatnich latach.

Można cieszyć się zdrowym życiem bez objawów. Objawy schizofrenii mogą na chwilę ustąpić, a następnie powrócić. Postępowanie zgodnie z zaleceniami lekarza poprawi twoje rokowanie.

Według Royal College of Psychiatrists 3 na 5 osób, u których zdiagnozowano schizofrenię, polepszy się po leczeniu. Aby wejść na drogę do ulepszeń, ważne jest, aby:

• dowiedzieć się o swoim stanie
• zrozumieć czynniki ryzyka
• postępuj zgodnie z planem leczenia lekarza